Σε αυτά δε χωράνε κομματικά. Πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι.
Πρέπει όλοι μαζί να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, τους εργοδότες που βαφτίζονται εργάτες κι αντιπρόσωποι, από όποιο μονοπώλιο κι αν προέρχονται, σε όποιο διευθυντικό πόστο κι αν είναι -διευθυντής μάρκετινγκ, περιφερειακός διευθυντής, διευθυντής χαμόγελων κοκ…
Πρέπει να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, τον εργατοπατέρα Καραγεωργόπουλο, από όπου κι αν προέρχεται, όσα και όποια σωματεία-σφραγίδες και αν έστησε, για να βγει από κάποιο αντιπρόσωπος για το συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου τον προαλείφουν για μεγάλα πράγματα.
Πρέπει να καταδικάσουμε τους φουσκωτούς μπράβους στα σωματεία, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, από όπου κι αν προέρχεται, όποιο αφεντικό κι αν τους στέλνει, σε όποιο εργατικό συνέδριο κι αν μπαίνουν, όποιονονό της νύχτας υγιή επιχειρηματία κι αν υπηρετούν.
Πρέπει να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, την ωμή παρέμβαση οργάνων της κρατικής καταστολής στις διεργασίες του εργατικού κινήματος. Κανείς πραγματικός εργάτης δεν μπορεί να ανέχεται να συνεδριάζει σαν ελεύθερος πολιορκημένος με το χωροφύλακα πάνω από το κεφάλι του και το συνδικαλιστικό τμήμα της ασφάλειας έτοιμο να επέμβει.
Κι επειδή μαζί με τη βία πάει πακέτο η νοθεία, να καταδικάσουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τουλάχιστον τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις αλλοίωσης συσχετισμών, όπως στην εργατούπολη (ή τέλος πάντων εργατου-κωμόπολη) της Φαρκαδόνας, με τους εκατοντάδες οικοδόμους και τα γιαπιά των γιάπηδων που παγώνει η τσιμινιέρα.
Ανακεφαλαιώνοντας:
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τη νοθεία από όποιο σωματείο-σφραγίδα και αν προέρχεται.
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τους εργατοπατέρες, από όπου κι αν προέρχονται (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά δεκανίκια).
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, από όπου κι αν προέρχεται.
Χτες λοιπόν, οι ταξικές δυνάμεις που καταδικάζουν απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τον
εργατοπατερισμό, συγκεντρώθηκαν στο ΕΚ της Καλαμάτας και πήγαν με πορεία στο Μέγαρο Χορού της πόλης, όπου είχε στήσει τη φιέστα του για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ το άθλιο σινάφι των γραφειοκρατών της διοίκησης. Δική τους γιορτή είναι άλλωστε, για τους εργάτες και όχι για τους εργατοπατέρες με τα κοστούμια που δεν έχουν τρέξει ποτέ μια απεργία.
Ένα μεγάλο μέρος των διαδηλωτών ήταν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Όταν οι σεκιουριτάδες του χώρου πήγανε να κλείσουν τις πόρτες, για να τους αφήσουν απέξω, ο κόσμος μπήκε μέσα και τους πήρε παραμάζωμα. Σχεδόν όπως οι Γαλάτες από το Αστερίξ τους Ρωμαίους θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά κάποια ξεφτέρια θα καταλάβαιναν από αυτό πως είχαμε βία, ενώ δεν έπεσε ούτε μπούφλα (έλειπε και ο Οβελίξ, που τον πήρε μαζί του ο Αρβανίτης φεύγοντας από το studio). Κι αν είχε γίνει το παραμικρό, θα είχαν ντυθεί με γάζες και επιδέσμους, σαν τραυματίες πολέμου, και θα έπαιρναν σβάρνα τα κανάλια, για να επιδείξουν τα παράσημά τους.
Οι διαδηλωτές έμειναν μέσα μιάμιση ώρα φωνάζοντας συνθήματα, χωρίς να αγγίξουν ούτε τρίχα από τον Παναγόπουλο, που ήταν ντυμένος στην τρίχα -σα να πήγαινε σε κηδεία- και από την κουστωδία του. Εκτός πια κι αν θεωρείται μπούλινγκ και φραστική επίθεση πως φώναζαν ειρωνικά “λόγος – λόγος…”, γιατί ήταν η μοναδική ευκαιρία του Γιάννη να μιλήσει μπροστά σε κοινό με πραγματικούς εργάτες, ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
Οι διαδηλωτές έμειναν εκεί μέχρι να αποχωρήσει και ο τελευταίος εργατοπατέρας, μόνο με φωνή και συνθήματα ως το τέλος, χωρίς να τσιμπάει από τις προκλήσεις των πιο τολμηρών εργατοπατέρων που διψούσαν να γίνουν ήρωες -οι πιο έμπειροι είχαν λουφάξει στη γωνία τους και δεν έβγαζαν άχνα.
Τώρα λοιπόν, όλοι αυτοί που δεν έβγαλαν άχνα για τη βία και νοθεία των εργατοπατέρων, που όταν έβλεπαν κουμπουροφόρους μπράβους στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ μιλούσαν για αντεγκλήσεις και επεισόδια -έτσι γενικά και αόριστα- που κάνουν πως δεν ξέρουν με ποιες μεθόδους μαζεύουν κουκιά και ψηφαλάκια οι εργατοπατέρες, που δεν έχουν καταδικάσει ποτέ -ούτε με περίφραση, ούτε με υπεκφυγές- τα παραπάνω εκφυλιστικά φαινόμενα…
…θυμήθηκαν τώρα να συντονιστούν σα χορωδία και να ψάλλουν το κλασικό τροπάρι “καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται”, ανακαλύπτοντας τη βία του ΠΑΜΕ, που χάλασε τη φιέστα και την άνοστη σούπα των Παναγόπουλου, του Καραγεωργόπουλου -που δεν είχε έρθει καν προληπτικά- του Βασιλόπουλου και των άλλων… εργατοπατερόπουλων.
Έβαλαν την υποκριτική μάσκα της ευαισθησίας για την ομαλή λειτουργία του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Πασόκοι, Δεξιοί και Συριζαίοι έπιασαν την ίδια γραμμή και την τραγούδησαν όλοι μαζί ως το τέλος, χωρίς παραφωνία, με πανομοιότυπες διατυπώσεις και ανακοινώσεις καρμπόν.
Γιατί αν κάποιος είχε αμφιβολία, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί, πάντα ενωμένοι σε όποιον επιχειρεί να σηκώσει ανάστημα και να τους χαλάσει τη σούπα.
Σφυροδρέπανος
Πρέπει όλοι μαζί να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, τους εργοδότες που βαφτίζονται εργάτες κι αντιπρόσωποι, από όποιο μονοπώλιο κι αν προέρχονται, σε όποιο διευθυντικό πόστο κι αν είναι -διευθυντής μάρκετινγκ, περιφερειακός διευθυντής, διευθυντής χαμόγελων κοκ…
Πρέπει να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, τον εργατοπατέρα Καραγεωργόπουλο, από όπου κι αν προέρχεται, όσα και όποια σωματεία-σφραγίδες και αν έστησε, για να βγει από κάποιο αντιπρόσωπος για το συνέδριο της ΓΣΕΕ, όπου τον προαλείφουν για μεγάλα πράγματα.
Πρέπει να καταδικάσουμε τους φουσκωτούς μπράβους στα σωματεία, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, από όπου κι αν προέρχεται, όποιο αφεντικό κι αν τους στέλνει, σε όποιο εργατικό συνέδριο κι αν μπαίνουν, όποιο
Πρέπει να καταδικάσουμε, απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές, την ωμή παρέμβαση οργάνων της κρατικής καταστολής στις διεργασίες του εργατικού κινήματος. Κανείς πραγματικός εργάτης δεν μπορεί να ανέχεται να συνεδριάζει σαν ελεύθερος πολιορκημένος με το χωροφύλακα πάνω από το κεφάλι του και το συνδικαλιστικό τμήμα της ασφάλειας έτοιμο να επέμβει.
Κι επειδή μαζί με τη βία πάει πακέτο η νοθεία, να καταδικάσουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τουλάχιστον τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις αλλοίωσης συσχετισμών, όπως στην εργατούπολη (ή τέλος πάντων εργατου-κωμόπολη) της Φαρκαδόνας, με τους εκατοντάδες οικοδόμους και τα γιαπιά των γιάπηδων που παγώνει η τσιμινιέρα.
Ανακεφαλαιώνοντας:
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τη νοθεία από όποιο σωματείο-σφραγίδα και αν προέρχεται.
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τους εργατοπατέρες, από όπου κι αν προέρχονται (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ και λοιπά δεκανίκια).
Καταδικάζουμε απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, από όπου κι αν προέρχεται.
Χτες λοιπόν, οι ταξικές δυνάμεις που καταδικάζουν απερίφραστα και χωρίς υπεκφυγές τον
εργατοπατερισμό, συγκεντρώθηκαν στο ΕΚ της Καλαμάτας και πήγαν με πορεία στο Μέγαρο Χορού της πόλης, όπου είχε στήσει τη φιέστα του για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ το άθλιο σινάφι των γραφειοκρατών της διοίκησης. Δική τους γιορτή είναι άλλωστε, για τους εργάτες και όχι για τους εργατοπατέρες με τα κοστούμια που δεν έχουν τρέξει ποτέ μια απεργία.
Ένα μεγάλο μέρος των διαδηλωτών ήταν εκλεγμένοι αντιπρόσωποι για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Όταν οι σεκιουριτάδες του χώρου πήγανε να κλείσουν τις πόρτες, για να τους αφήσουν απέξω, ο κόσμος μπήκε μέσα και τους πήρε παραμάζωμα. Σχεδόν όπως οι Γαλάτες από το Αστερίξ τους Ρωμαίους θα μπορούσε να πει κανείς, αλλά κάποια ξεφτέρια θα καταλάβαιναν από αυτό πως είχαμε βία, ενώ δεν έπεσε ούτε μπούφλα (έλειπε και ο Οβελίξ, που τον πήρε μαζί του ο Αρβανίτης φεύγοντας από το studio). Κι αν είχε γίνει το παραμικρό, θα είχαν ντυθεί με γάζες και επιδέσμους, σαν τραυματίες πολέμου, και θα έπαιρναν σβάρνα τα κανάλια, για να επιδείξουν τα παράσημά τους.
Οι διαδηλωτές έμειναν μέσα μιάμιση ώρα φωνάζοντας συνθήματα, χωρίς να αγγίξουν ούτε τρίχα από τον Παναγόπουλο, που ήταν ντυμένος στην τρίχα -σα να πήγαινε σε κηδεία- και από την κουστωδία του. Εκτός πια κι αν θεωρείται μπούλινγκ και φραστική επίθεση πως φώναζαν ειρωνικά “λόγος – λόγος…”, γιατί ήταν η μοναδική ευκαιρία του Γιάννη να μιλήσει μπροστά σε κοινό με πραγματικούς εργάτες, ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ.
Οι διαδηλωτές έμειναν εκεί μέχρι να αποχωρήσει και ο τελευταίος εργατοπατέρας, μόνο με φωνή και συνθήματα ως το τέλος, χωρίς να τσιμπάει από τις προκλήσεις των πιο τολμηρών εργατοπατέρων που διψούσαν να γίνουν ήρωες -οι πιο έμπειροι είχαν λουφάξει στη γωνία τους και δεν έβγαζαν άχνα.
Τώρα λοιπόν, όλοι αυτοί που δεν έβγαλαν άχνα για τη βία και νοθεία των εργατοπατέρων, που όταν έβλεπαν κουμπουροφόρους μπράβους στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ μιλούσαν για αντεγκλήσεις και επεισόδια -έτσι γενικά και αόριστα- που κάνουν πως δεν ξέρουν με ποιες μεθόδους μαζεύουν κουκιά και ψηφαλάκια οι εργατοπατέρες, που δεν έχουν καταδικάσει ποτέ -ούτε με περίφραση, ούτε με υπεκφυγές- τα παραπάνω εκφυλιστικά φαινόμενα…
…θυμήθηκαν τώρα να συντονιστούν σα χορωδία και να ψάλλουν το κλασικό τροπάρι “καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται”, ανακαλύπτοντας τη βία του ΠΑΜΕ, που χάλασε τη φιέστα και την άνοστη σούπα των Παναγόπουλου, του Καραγεωργόπουλου -που δεν είχε έρθει καν προληπτικά- του Βασιλόπουλου και των άλλων… εργατοπατερόπουλων.
Έβαλαν την υποκριτική μάσκα της ευαισθησίας για την ομαλή λειτουργία του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Πασόκοι, Δεξιοί και Συριζαίοι έπιασαν την ίδια γραμμή και την τραγούδησαν όλοι μαζί ως το τέλος, χωρίς παραφωνία, με πανομοιότυπες διατυπώσεις και ανακοινώσεις καρμπόν.
Γιατί αν κάποιος είχε αμφιβολία, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί, πάντα ενωμένοι σε όποιον επιχειρεί να σηκώσει ανάστημα και να τους χαλάσει τη σούπα.
Σφυροδρέπανος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου