Ως το 2015 οι άνθρωποι έτρωγαν από τα σκουπίδια και είχαν εξαφανιστεί γάτες και σκύλοι
λέει ο Τάσος Πετρόπουλος
« Μετά από μένα το χάος, μετά από μένα το τίποτα» θα είναι πιθανόν ο νέος προεκλογικός ύμνος του Σύριζα, όπως μας προϊδεάζουν οι δηλώσεις του υφυπουργού εργασίας, Τάσου Πετρόπουλο, ο οποίος, καλωσορίζοντας μαθητές σχολείου που παρακολουθούσαν εργασίες της βουλής, υπενθύμισε πως το ότι ακόμα υπάρχουν κι αναπνέουν οι ίδιοι και οι γονείς τους, το οφείλουν περίπου αποκλειστικά στο εθνοσωτήριο έργο της κυβέρνησης.
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η θνησιμότητα στην Ελλάδα από τα χρόνια 2010, 2011 μέχρι και το 2014 αυξήθηκε κατά 18% και οι αυτοκτονίες πολιτών ανήλθαν στο 7,2%.» Πλέον το προσδόκιμο ηλικίας έχει ανέβει, ενώ οι αυτοκτονίες αφορούν μόνο ερωτικές απογοητεύσεις και ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις, όλα τα στοιχεία το λένε, τι εννοείτε ποια στοιχεία;
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης, που ήταν να φύγουν οι άνθρωποι από τους κάδους και να ξαναγυρίσουν τα αδέσποτα:
«Η εικόνα των κάδων απορριμμάτων στην Αθήνα, από όπου είχαν εξαφανιστεί οι γάτες και οι σκύλοι γιατί ήταν άνθρωποι που έτρωγαν τα αποφάγια, είναι μία εικόνα την οποία ίσως δεν προλάβατε να δείτε εσείς, παιδιά, αλλά είναι μια πραγματική εικόνα η οποία έχει εκλείψει.»
Αν κάποιοι επιμένετε να βλέπετε συνανθρώπους μας να ψάχνουν στα σκουπίδια, σκεφτείτε σοβαρά την πιθανότητα να πρόκειται για ηθοποιούς βαλτούς να υπονομεύσουν το έργο της κυβέρνησης που μας έσωσε από την πείνα, θα μας σώσει κι από την σκλαβιά των δανειστών.
«Αντιμετωπίσαμε μία ανθρωπιστική κρίση στη χώρα και με δυσκολίες δημιουργήσαμε όρους για να αφήσουμε πίσω μας αυτό το παρελθόν», συνεχίζει ακάθεκτος ο υφυπουργός, που μετά υπενθύμισε τις μειώσεις του κατώτατου μισθού και της κατά κεφαλήν δαπάνης κοινωνικής προστασίας από το 2010 ως το 2014, γιατί ως γνωστόν μετά ήρθε η λαοπρόβλητος πρώτη φορά αριστερά και άνοιξαν οι κάνουλες με το μέλι.
Επειδή όμως ο κύριος Πετρόπουλος είναι εξαιρετικά μετριοπαθής και απεχθάνεται τους κομπασμούς, υποβάθμισε κάποιες πτυχές του τεράστιου ανθρωπιστικού έργου της κυβέρνησης. Όπως τα μαγκάλια, που πλέον δεν πνίγουν πια Έλληνες, όπως επί Σαμαράδων, αλλά μόνο μετανάστες. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των τελευταίων, που δεν είναι πια κλειστοφοβικές Αμυγδαλέζες, αλλά ανοιχτές στη φύση και την περιπέτεια Μόριες. Τους νέους, που δε μεταναστεύουν πια μαζικά για να γλιτώσουν την ανεργία και την υποαπασχόληση, αλλά γιατί γεμάτοι αυτοπεποίθηση θέλουν ν’ ανοίξουν τα φτερά τους σε νέους ορίζοντες. Τα χημικά και το ξύλο των ΜΑΤ, που δεν είναι άσπλαχνο και δεξιό, αλλά γεμάτο αγάπη και παιδαγωγική διάθεση. Τις αμερικανικές βάσεις, που δεν είναι πια του θάνατου, αλλά εστίες ειρήνης, συμφιλίωσης και οικονομικής άνθισης. Και τόσα ακόμα που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε πώς ζούσαμε πριν την πρώτη φορά αριστερά. Αν δεν τα βλέπετε η μόνη λογική εξήγηση είναι πως θέλετε να έρθει ο Κούλης.
Κατιούσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου