Απολύσεις με…» Βάσιμο λόγο»

«Τομή» στην κοροϊδία, με άθικτο όλο το πλαίσιο που λύνει τα χέρια του κεφαλαίου

 Μέσα στα διάφορα απατηλά πυροτεχνήματα, με τα οποία επιχειρεί να καλλιεργήσει «φιλεργατικό προφίλ», την ίδια ώρα που με την πολιτική της υπέρ του κεφαλαίου γενικεύεται η εργασιακή ζούγκλα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεχωρίζει τις τελευταίες μέρες τη διάταξη - κοροϊδία για τις απολύσεις που περιλαμβάνει το αναμενόμενο

πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, με βάση την οποία προβλέπεται ότι για να είναι μια καταγγελία σύμβασης αορίστου χρόνου (απόλυση) έγκυρη, απαιτείται... η «συνδρομή βάσιμου λόγου».

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση όχι μόνο διατήρησε ανέγγιχτη, αλλά ενίσχυσε παραπέρα όλη τη μνημονιακή αντεργατική νομοθεσία που λύνει τα χέρια της εργοδοσίας να απολύει εργαζόμενους... κατά βούληση, η υπουργός Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, χαρακτηρίζει προκλητικά την εν λόγω άνευ ουσίας για τους εργαζόμενους διάταξη ως... «ρύθμιση - τομή στην προστασία της εργασίας στη χώρα μας»!

Τον εν λόγω χαρακτηρισμό προβάλλει η υπουργός σε συνέντευξή της στην «Αυγή» της περασμένης Κυριακής, προσθέτοντας μάλιστα ότι μέχρι σήμερα «οι απολύσεις ήταν αναιτιολόγητες. Πράγμα που όπως αντιλαμβάνεστε άφηνε τεράστιο περιθώριο ασυδοσίας. Πλέον, η καταγγελία της σύμβασης από τον εργοδότη θα πρέπει να δικαιολογείται από βάσιμο λόγο, που να αποδεικνύεται επαρκώς και να συνδέεται με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά των εργαζομένων ή να βασίζεται στις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης...».

Πρόκειται βέβαια για μια ακόμα προπαγανδιστική φούσκα, που προκαλεί τη νοημοσύνη των εργαζομένων, οι οποίοι γνωρίζουν από την ίδια την πικρή τους πείρα στους χώρους δουλειάς πόσο εύκολα η εργοδοσία «αποδεικνύει επαρκώς», οποτεδήποτε το θελήσει, ότι κάποιοι εργάτες δεν ανταποκρίνονται «στις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης» ή ότι η εκάστοτε απόλυση «συνδέεται με την ικανότητα ή συμπεριφορά του εργαζόμενου».

Τη στιγμή που η εργοδοσία, αξιοποιώντας το αντεργατικό οπλοστάσιο που της έχουν εξασφαλίσει η σημερινή κυβέρνηση και οι προκάτοχοί της, καθώς και τη σχετική αντεργατική νομολογία, προβαίνει πλέον και σε απολύσεις εγκύων ή απολύσεις εκλεγμένων συνδικαλιστών (εργαζομένων δηλαδή που υποτίθεται ότι προστατεύονται ρητά από απόλυση), φτάνει να «αποδεικνύει επαρκώς» ότι η απόλυση «δεν συνδέεται» με την εγκυμοσύνη ή με τη «συνδικαλιστική δράση», αλλά με τις εκάστοτε «αναδιαρθρώσεις της παραγωγής» ή τις «οικονομικές δυσχέρειες της επιχείρησης», αποτελεί πρόκληση ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτελεί... «τομή στην προστασία όλων των εργαζομένων» η υποχρέωση της εργοδοσίας να επικαλείται έναν... «βάσιμο λόγο» για τις απολύσεις.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την απάτη

Χαρακτηριστικό για τη νέα απάτη που επιχειρεί η κυβέρνηση, είναι το παράδειγμα των εργαζομένων των πρώην σούπερ μάρκετ «Καρυπίδης»:

Η αλυσίδα σούπερ μάρκετ «Market In» πήρε τα καταστήματα της «Καρυπίδης», αλλά άφησε τους εργαζόμενούς της στο δρόμο, προκειμένου να προσλάβει πιο φτηνούς εργαζόμενους, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.

Οι εργαζόμενοι της πρώην «Καρυπίδης», παράλληλα με τις κινητοποιήσεις τους που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, προσέφυγαν στα δικαστήρια και πέτυχαν δικαστικές αποφάσεις σε Θεσσαλονίκη και Γιάννενα που τους δικαιώνουν. Σύμφωνα με τα δικαστήρια, η «Market In», ως διάδοχη επιχείρηση στην οποία υπήρξε καθολική μεταβίβαση, είναι υποχρεωμένη «να αποδέχεται τις υπηρεσίες των εργαζομένων σύμφωνα με τους όρους εργασίας που ίσχυαν κατά τη μεταβίβαση της επιχείρησης».

Η νέα εργοδοσία ωστόσο κατέθεσε έφεση που θα δικαστεί μετά από άλλους 7 μήνες, καθώς αρνείται να πάρει τους εργαζόμενους πίσω στη δουλειά και ισχυρίζεται ότι για να το κάνει, θα πρέπει «να απολέσουν τις θέσεις εργασίας τους οι νυν εργαζόμενοι»... την ίδια ώρα που προσλαμβάνει κόσμο και ζητάει βιογραφικά. Το ΣΕΠΕ με τη σειρά του δηλώνει ότι... δεν υφίσταται η δυνατότητα να προτείνει επιχειρηματικό σχέδιο, προκειμένου να συμμορφωθεί η επιχείρηση στο διατακτικό της δικαστικής απόφασης!

Ενας φαύλος κύκλος δηλαδή, το αποτέλεσμα του οποίου είναι δεκάδες εργαζόμενοι να παραμένουν χωρίς εργασία, παρά το γεγονός ότι έχουν στα χέρια τους δικαστικές αποφάσεις που τους δικαιώνουν...

Μπορεί να φανταστεί κανείς τώρα την περίπτωση μεμονωμένων εργαζομένων οι οποίοι απολύονται και θα πρέπει να αποδείξουν στα δικαστήρια ότι αυτό έγινε... χωρίς «βάσιμο λόγο», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα έξοδα στα οποία πρέπει να υποβληθούν, το χρόνο και το κουράγιο για να «τα βάλουν» με μια μεγάλη επιχείρηση που διαθέτει όλα τα μέσα και όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο για να τους αντιμετωπίσει!

Σε ισχύ όλες οι αντεργατικές ανατροπές για την «απελευθέρωση» των απολύσεων

Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται όλα τα παραπάνω βαρύγδουπα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κρατά σε πλήρη ισχύ τις νομοθετικές ανατροπές οι οποίες φούσκωσαν το κύμα των απολύσεων τα προηγούμενα χρόνια, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Συγκεκριμένα, κρατά σε πλήρη ισχύ τη διάταξη που αύξησε τη «δοκιμαστική περίοδο» των νεοπροσλαμβανόμενων εργαζομένων από τους 2 στους 12 μήνες, όπως και τη διάταξη με την οποία μειώθηκε το ύψος της αποζημίωσης για τους απολυμένους.

Ετσι οι εργοδότες, με τη λεγόμενη «σύμβαση δοκιμής», μπορούν να απασχολούν εργαζόμενους μέχρι και έναν ολόκληρο χρόνο και μετά να τους απολύουν χωρίς αποζημίωση και άρα χωρίς καμία επιβάρυνση. Η διάταξη αυτή έδωσε τεράστια ώθηση στην «ανακύκλωση» του εργατικού δυναμικού, χωρίς οποιοδήποτε κόστος για τις επιχειρήσεις, μαζί βέβαια με άλλες διατάξεις που ενισχύουν γενικότερα την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, όπως αυτές που αφορούν τη μερική απασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το χτύπημα των μισθών και όλων των εργατικών δικαιωμάτων.

Αντίστοιχα κράτησε σε ισχύ τη διάταξη του νόμου 4093/2012, με την οποία μειώθηκε το κόστος των απολύσεων. Συγκεκριμένα, η διάταξη αυτή προβλέπει την παραπέρα μείωση του χρόνου προειδοποίησης απόλυσης από τους 6 μήνες (μάξιμουμ) στους 4 μήνες (μάξιμουμ). Ετσι εξασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να κάνουν τη συντριπτική πλειοψηφία των απολύσεων με προειδοποίηση και άρα η αποζημίωση στους απολυμένους κόβεται κατά 50%.

Αλλά και σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι εργοδότες προβαίνουν σε απολύσεις χωρίς προειδοποίηση, «απολαμβάνουν» και εκεί μείωση του ύψους της αποζημίωσης απόλυσης με δύο τρόπους. Για όσους έχουν πάνω από 16 χρόνια εργασίας στον ίδιο εργοδότη και δικαιούνται αποζημίωση άνω των 12 μισθών, για κάθε πρόσθετο έτος μπαίνει πλαφόν 2.000 ευρώ στις τακτικές αποδοχές. Επιπλέον, ο χρόνος εργασίας «παγώνει» και έτσι οι απολύσεις υπολογίζονται μόνο με τα χρόνια εργασίας που είχε κάνει μέχρι τον Νοέμβρη του 2012 ο εργαζόμενος (το χρόνο ψήφισης του νόμου). Αρα η πρόσθετη προϋπηρεσία στον ίδιο εργοδότη για μετά από τα 16 χρόνια εργασίας παύει να μετράει μετά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Επιπλέον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που διακηρύσσει τάχα την «προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις», είναι αυτή που πάνω σε όλα τα προηγούμενα αντεργατικά μέτρα που διευκολύνουν τις απολύσεις, νομοθέτησε την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων και μάλιστα των ομαδικών, για τις μεγάλες επιχειρήσεις, καταργώντας τη διοικητική έγκριση (υπουργικό βέτο) για απολύσεις «άνω των νόμιμων ορίων».

Εφαρμόζοντας κατ' απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου το... «ευρωπαϊκό κεκτημένο», τις αντεργατικές Οδηγίες της ΕΕ και τη σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ, με το πολυνομοσχέδιο που ψήφισε τον Μάη του 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντικατέστησε τη διοικητική έγκριση των ομαδικών απολύσεων με μια απλή και άνευ ουσίας «διαδικασία κοινοποίησης» στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), καθορίζοντας μάλιστα με σαφήνεια ότι τυχόν αρνητική γνωμάτευση του ΑΣΕ δεν συνιστά «τεκμήριο ακυρότητας» των ομαδικών απολύσεων...

«Σαφές ταξικό πρόσημο» στην υπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου

Αποτέλεσμα της πολιτικής που άσκησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στον τομέα των απολύσεων, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό έργο των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, είναι ο αριθμός των απολύσεων από 1.467.017 που ήταν το 2014, να εκτοξευτεί το 2018 στις 2.527.920 απολύσεις (!), σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη»...

Στην πρόσφατη συνέντευξή της για το νέο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, η υπουργός Εργασίας ισχυρίζεται ότι «κουβαλάμε ένα συγκεκριμένο και με σαφές ταξικό πρόσημο έργο, το οποίο μας δένει με την κοινωνία». Ολα τα παραπάνω, ωστόσο, τα οποία βιώνουν στο πετσί τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, επιβεβαιώνουν ότι και στο ζήτημα των απολύσεων, το... «με σαφές ταξικό πρόσημο έργο» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι άρρηκτα δεμένο με την υπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου, με την απαίτηση της μεγαλοεργοδοσίας να έχει ακόμα πιο λυμένα τα χέρια της να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους όποτε, όπως και για όσο θέλει, με βάση τα συμφέροντά της, με πλήρη ελευθερία να «ξεφορτώνεται» το «πλεονάζον προσωπικό» με βάση τις εκάστοτε... «λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης» και με βάση τη μόνιμη επιδίωξη για μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους».

Οι εργαζόμενοι διαθέτουν σήμερα συσσωρευμένη πείρα, με βάση την οποία μπορούν να καταλάβουν ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τέτοιες προπαγανδιστικές φούσκες. Μόνος δρόμος είναι ο οργανωμένος συλλογικός αγώνας απέναντι στο κεφάλαιο, στις κυβερνήσεις του και τους ανθρώπους τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, η ενίσχυση του αγώνα για ξήλωμα όλου του αντεργατικού νομικού οπλοστασίου, η πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των εργαζομένων και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Μπροστά και στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις του Μάη, η πείρα αυτή των εργαζομένων πρέπει να αποτελέσει έναν ακόμα... «βάσιμο λόγο», ένα ακόμα κριτήριο ψήφου για την ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, ενίσχυση η οποία θα συμβάλει ακριβώς στο δυνάμωμα της πάλης με αυτό το περιεχόμενο.