Η «επόμενη μέρα» στις αστικές συγκοινωνίες

Κυβερνητική κοροϊδία και «μπαλώματα» σε βάρος της υγείας και των αναγκών του λαού

Οπως ακριβώς συμβαίνει και με τις τεράστιες ελλείψεις που παραμένουν στο δημόσιο σύστημα Υγείας, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για την «επόμενη μέρα» στις αστικές συγκοινωνίες έρχονται να επιβεβαιώσουν από μια ακόμα πλευρά ότι οι αναφορές της για τον «χρόνο που κερδήθηκε» σε σχέση με τη διασπορά του νέου κορονοϊού, καμία σχέση δεν έχουν με τη λήψη

μέτρων για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών και για την προστασία των εργαζομένων και του λαού.

Η πανδημία ανέδειξε την εγγενή βαρβαρότητα του καπιταλισμού σε όλη την κλίμακα: Το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους και οι συνέπειές του αποτυπώθηκαν στα εμπορευματοποιημένα και αδύναμα δημόσια συστήματα Υγείας με τις τεράστιες ελλείψεις τους, αλλά και σε κάθε κρίσιμο τομέα για τη ζωή του λαού.

Ενας από αυτούς τους τομείς είναι και οι αστικές συγκοινωνίες: Με τις τεράστιες ελλείψεις που προϋπήρχαν και αναδείχτηκαν με ένταση στην τρέχουσα φάση της πανδημίας, αλλά και με την ανυπαρξία λήψης οποιουδήποτε μέτρου για την ουσιαστική ενίσχυσή τους στη συνέχεια, ακριβώς γιατί κάτι τέτοιο λογίζεται ως «κόστος» για το κεφάλαιο και το κράτος του.

Εχει να αγοραστεί λεωφορείο από το 2009... και μιλούν για «ατομική ευθύνη»!

Τα γεγονότα αναδεικνύουν την υποκρισία της κυβέρνησης, που κλίνει σε όλες τις πτώσεις την «ατομική ευθύνη»: Σε συνθήκες πανδημίας, στις οποίες προβάλλεται ως βασικό μέτρο προστασίας της υγείας η απομόνωση, οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς για να πάνε στη δουλειά και να γυρίσουν σπίτι, υποχρεώνονται να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο στα λεωφορεία, σε απόσταση μερικών εκατοστών.

Οταν αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο μέτρων περιορισμού των μετακινήσεων, που σύμφωνα με τον υπουργό Μεταφορών, Κ. Καραμανλή, «η κίνηση έχει πέσει στο 85 - 90%», είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα θα πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από τις 4 Μάη και μετά, καθώς θα αυξάνονται οι ανάγκες μετακίνησης.

Οι ανακοινώσεις του υπουργείου επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση δεν πήρε και δεν προτίθεται να πάρει κανένα μέτρο ουσιαστικής ενίσχυσης των αστικών συγκοινωνιών.

Ο υφυπουργός Μεταφορών, Γιάννης Κεφαλογιάννης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Για τις αστικές και προαστιακές μετακινήσεις, κανένα ευρωπαϊκό σύστημα δεν έχει σήμερα τη δυνατότητα, σε προσωπικό και οχήματα, να προσφέρει υπηρεσίες μεταφοράς με τέτοιο τρόπο ώστε να οριοθετείται, εκ των πραγμάτων, η ιατρικώς θεμιτή φυσική απόσταση των επιβατών». Γι' αυτό «η επιλογή (...) να κυκλοφορεί πολύ μεγάλος αριθμός συρμών και λεωφορείων, με στόχο τη μείωση του συνωστισμού και τη διατήρηση αποστάσεων, δεν υφίσταται»!

Αυτό που δεν μας είπε βέβαια είναι ότι οι τεράστιες ελλείψεις των αστικών συγκοινωνιών δεν είναι κάποιο... «φυσικό φαινόμενο», αλλά αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν και σε αυτόν τον τομέα όλες οι κυβερνήσεις των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Χαρακτηριστική είναι η παραδοχή του υπουργού Μεταφορών ότι έχει να αγοραστεί λεωφορείο από το 2009, δηλαδή εδώ και 11 χρόνια!

Είναι, λοιπόν, οι πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων και «απελευθέρωσης» των αγορών η αιτία που τα δικαιώματα των εργαζομένων πετσοκόβονται, το συγκοινωνιακό έργο συρρικνώνεται, οι δυσκολίες μετακίνησης αυξάνονται για το λαό, ο οποίος καλείται ταυτόχρονα να βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, την ίδια ώρα που βιώνει συνθήκες... «σαρδελοποίησης».

Ανεπαρκή «μπαλώματα» αντί για ουσιαστική ενίσχυση των συγκοινωνιών

Μπροστά στο αδιέξοδο που προκαλεί αυτή η πολιτική, η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση με «μπαλώματα», προβάλλοντας ξανά ως λύση την... «ατομική ευθύνη»! Ετσι, αντί να πυκνώσει τα δρομολόγια για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αυξημένης μετακίνησης, ακολουθεί έναν σχεδιασμό που στόχο έχει, όπως λέει, «να περιορίσει τη ζήτηση στον μέγιστο δυνατό βαθμό και να απλωθεί μέσα στον χρόνο, για τις ώρες αιχμής».

Μεταξύ άλλων ανακοίνωσε ότι «στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ από 550 οχήματα που κυκλοφορούν σήμερα θα ανέλθουμε το επόμενο διάστημα στα 1.000».

Πρόκειται για εξαιρετικά ανεπαρκές μέτρο, που δεν ανταποκρίνεται ούτε στο 50% των αναγκών. Σε κανονικές συνθήκες, όπου στα οχήματα στοιβάζονται μέχρι και 150 επιβάτες (καθισμένοι και όρθιοι), απαιτείται ένας στόλος 1.600 - 1.700 λεωφορείων και τρόλεϊ. Σε συνθήκες πανδημίας απαιτούνται ακόμα περισσότερα οχήματα προκειμένου να μην υπάρχει συνωστισμός.

Ακόμα όμως και αυτό το μέτρο θα εφαρμοστεί:

-- Με πετσόκομμα δικαιωμάτων των εργαζομένων, με την κυβέρνηση να ορίζει «τη δυνατότητα εξαίρεσης του δικαιώματος άδειας ειδικού σκοπού στο προσωπικό των συγκοινωνιών», λόγω των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού.

-- Με αύξηση της ταλαιπωρίας των επιβατών, καθώς η αποκαλούμενη «πύκνωση» των δρομολογίων θα εφαρμόζεται μόνο τις ώρες αιχμής και «θα συνοδεύεται από ταυτόχρονη μείωση των συχνοτήτων διέλευσης στα ενδιάμεσα διαστήματα», από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. και από τις 6 μ.μ. έως τα μεσάνυχτα.

Πρόσθετα στα παραπάνω, επιστρατεύεται ξανά η περιβόητη «ατομική ευθύνη»...

Ετσι:

-- Με την απειλή προστίμου, επιβάλλεται η «χρήση προστατευτικής μάσκας από τους εργαζόμενους και το επιβατικό κοινό»! Πρόκειται, βέβαια, για μέτρο - εμπαιγμό: Πέρα από τα μπρος - πίσω της κυβέρνησης και των εκπροσώπων της το προηγούμενο διάστημα σε σχέση με τη χρήση μάσκας, ακόμα και σήμερα οι επιστήμονες επαναλαμβάνουν ότι «η χρήση μάσκας δεν αναιρεί το βασικό μέτρο της αποστασιοποίησης, του να διατηρούμε την απόστασή μας». Μόνο που η ίδια η κυβέρνηση ξεκαθαρίζει ότι η «επιλογή» της μείωσης του συνωστισμού και της διατήρησης αποστάσεων στις συγκοινωνίες... «δεν υφίσταται»!

-- Αντίστοιχα, ο... «περιορισμός της ζήτησης» αφορά τη σύσταση στους εργαζόμενους «που έχουν την επιλογή της μεταφοράς με ιδιωτικό τους μέσο να συνεχίσουν να το χρησιμοποιούν ως πρώτη επιλογή» και να μην προτιμούν τις αστικές συγκοινωνίες! Θέση που αποτελεί χαρακτηριστική παραδοχή της αδυναμίας του καπιταλισμού να εξυπηρετήσει ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες...

Χαρακτηριστικά στοιχεία για την τραγική κατάσταση στις συγκοινωνίες

Στο νόμο 3920/2011 για τη δημιουργία των ανώνυμων εταιρειών ΟΣΥ και ΣΤΑΣΥ, του ομίλου ΟΑΣΑ, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «λειτουργούν με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας», δηλαδή στόχος τους είναι το κέρδος.

Μια ματιά στις εκθέσεις της ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες) επιβεβαιώνει την τραγική κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών, η οποία αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο σήμερα με την πανδημία:

-- Ο στόλος των λεωφορείων και των τρόλεϊ μειώθηκε πάνω από 20% μέσα σε 7 χρόνια: Από 2.145 λεωφορεία το 2011, έφθασαν το 2018 τα 1.712. Τα τρόλεϊ από 366 μειώθηκαν στα 286.

-- Περίπου το 50% των οχημάτων είναι εκτός συγκοινωνιακού έργου, λόγω έλλειψης προσωπικού και ανταλλακτικών.

-- Το προσωπικό μειώθηκε κατά 23% την ίδια περίοδο. Το 2011 έφθανε τα 6.403 άτομα και το 2018 έπεσε στα 4.943.

-- Ενδεικτικά της έλλειψης προσωπικού είναι τα «απολεσθέντα δρομολόγια λόγω έλλειψης προσωπικού». Το 2015 χάθηκαν γι' αυτόν το λόγο περίπου 215.000 δρομολόγια, για να φθάσουν το 2018 τις 310.000.

-- Το προσωπικό που έχει απομείνει είναι σε μεγάλη ηλικία επειδή δεν γίνονται προσλήψεις, ούτε καν για να αντικατασταθούν όσοι συνταξιοδοτούνται. Το 2018 οι εργαζόμενοι μέχρι 35 ετών ήταν μόλις 1%, 36 - 50 ετών ήταν το 66%, άνω των 50 ετών το 33%. Η μεγάλη ηλικία της πλειοψηφίας, σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού, σημαίνει παραπέρα εντατικοποίηση, επιπλέον επιβάρυνση, που συμβάλλει στην αύξηση των προβλημάτων υγείας, καθιστώντας ακόμα πιο ευάλωτους τους εργαζόμενους στις σημερινές συνθήκες.

-- Γερασμένος είναι και ο στόλος των οχημάτων, που σε συνδυασμό με την έλλειψη τεχνικού προσωπικού και ανταλλακτικών αυξάνει τις πιθανότητες οχήματα να μένουν για καιρό εκτός κυκλοφορίας λόγω βλάβης. Το 47% των λεωφορείων είναι 18 - 27 ετών, το 22% 15 - 16 ετών, το 31% 9 - 11 ετών. Αντίστοιχα στα τρόλεϊ, το 56% είναι 21 - 22 ετών και το 44% είναι 16 - 17 ετών!

-- Η συρρίκνωση του συγκοινωνιακού έργου επιβεβαιώνεται από τη συνεχή μείωση των εκτελεσθέντων δρομολογίων και των εκτελεσθέντων οχηματοχιλιομέτρων δρομολογίων. Συνέπεια αυτών είναι η μείωση της επιβατικής κίνησης. Σε διάστημα έξι ετών (2012 - 2018) η επιβατική κίνηση μειώθηκε κατά 13% στα λεωφορεία και κατά 17% στα τρόλεϊ. Σε όλα τα μέσα η επιβατική κίνηση μειώθηκε κατά περίπου 7,5%.

-- Την ίδια στιγμή «απογειώνεται» η τιμή των εισιτηρίων. Την περίοδο 2009 - 2016 αυξήθηκε κατά 75% (από 0,8 ευρώ έφθασε τα 1,4 ευρώ). Χαρακτηριστικά, τα τελευταία 25 χρόνια η τιμή του εισιτηρίου αυξήθηκε 5,5 φορές, ενώ ο κατώτατος μεικτός μισθός αυξήθηκε μόλις 2 φορές.

-- Η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί δραματικά: Από 490 εκατομμύρια ευρώ το 2009, έφτασε τα 105 εκατομμύρια το 2018, καθώς στόχος αυτής της πολιτικής είναι οι αστικές συγκοινωνίες να χρηματοδοτούνται εξολοκλήρου από τα δικά τους έσοδα.

Αυτή ακριβώς η πολιτική είναι η αιτία για την άθλια κατάσταση στις αστικές συγκοινωνίες, αλλά και για το ότι δεν λαμβάνονται ακόμα και σήμερα ουσιαστικά και αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων σε αυτές και του λαού που τις χρησιμοποιεί.

Σε αντίθεση με αυτήν την πολιτική και την κοροϊδία που τη συνοδεύει, αναδεικνύεται η ανάγκη να ενισχυθεί η πάλη για σύγχρονη, ασφαλή συγκοινωνία για τις ανάγκες του λαού, με συγκροτημένα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς, Κοινωνική Ασφάλιση και μέτρα προστασίας της υγείας τους.

Χ. Μ.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία εργαζομένων και επιβατών

Τα μέτρα που έχουν πάρει εργοδοσία και κυβέρνηση αποτελούν κοροϊδία για την προστασία των εργαζομένων και των επιβατών σε όλο το δίκτυο των αστικών συγκοινωνιών, τονίζει το ΚΚΕ σε Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή.

Οπως καταγγέλλει μάλιστα, πρόσφατα η διοίκηση της ΟΣΥ, «λειτουργώντας στη λογική κόστους - κέρδους», έβγαλε εκτός συγκοινωνιακού έργου δεκάδες ακόμα οχήματα, ενώ ήδη υπήρχαν εκατοντάδες εκτός. Τα οχήματα βγήκαν εκτός γιατί η ΟΣΥ κατέθεσε τις πινακίδες τους για να μειώσει το κόστος λειτουργίας. «Μόνο στο αμαξοστάσιο του Ρέντη κατατέθηκαν οι πινακίδες 22 επιπλέον οχημάτων», σημειώνεται.

Ακόμα, επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο πρόληψης. Τα μόνα «μέτρα» που πήρε η εργοδοσία, κάτω από την πίεση των εργαζομένων, εξαντλούνται στην κατάργηση της εισόδου από την μπροστινή πόρτα και στην καθυστερημένη παροχή και σε μικρές ποσότητες αντισηπτικών, γαντιών και μασκών.

Το ΚΚΕ απαιτεί να ληφθούν μέτρα: Για την πύκνωση δρομολογίων, ειδικά στις ώρες αιχμής, σε όλα τα μέσα. Προσλήψεις άμεσα ιατρών Εργασίας και στελέχωση όλων των υποδομών σε όλα τα αμαξοστάσια. Απολύμανση των οχημάτων πριν από κάθε βάρδια και καθημερινή απολύμανση όλων των εγκαταστάσεων. Πλήρης απομόνωση του χώρου των οδηγών. Επισκευή τώρα όλων των οχημάτων και αγορά νέων. Μείωση των ωρών εργασίας σε 4 ώρες χωρίς καμία μισθολογική - ασφαλιστική μεταβολή, ώστε να μειώνονται ο κίνδυνος έκθεσης των εργαζομένων, η σωματική και ψυχολογική καταπόνησή τους. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Δωρεάν μετακίνηση για εργαζόμενους που έχουν απολυθεί ή έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας τους ή έχουν εξαναγκαστεί σε εκ περιτροπής εργασία. Να καταργηθούν όλες οι απαράδεκτες απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική δράση.