Γιώργος Κατσαρός ο ρεμπέτης

Ο  Γιώργος Κατσαρός, ρεμπέτης, έφυγε από τη ζωή στις 22 του Ιούνη 1997, σε ηλικία 109 ετών, μετά από πορεία 80 περίπου ετών στα μουσικά δρώμενα της ελληνικής παροικίας των ΗΠΑ.

Γεννήθηκε στην Αμοργό, στις 20 του Δεκέμβρη 1893.

Από μικρός αρχίζει να μαθαίνει μόνος του κιθάρα.
Στις αρχές του 20ού αιώνα φτάνει στην Αθήνα και σε νεαρή ηλικία ταξιδεύει στην Αμερική, όπου για να επιζήσει εργάζεται σε
διάφορες δουλειές και παράλληλα γνωρίζεται με τους μουσικούς της εποχής.
 
Εκεί απετέλεσε τον σημαντικότερο ρεμπέτη δημιουργό του πρώτου κύματος της μετανάστευσης. Το παρατσούκλι Κατσαρός του το κόλλησαν στην Αμερική, εξαιτίας της χαρακτηριστικής σγουρής κόμης του, την οποία διατηρούσε πλούσια μέχρι το θάνατό του.

Ο Γιώργος Κατσαρός έγινε ένας από τους ελάχιστους σολίστ που μπορούσε να επιβιώνει χωρίς την ανάγκη άλλων οργάνων.
Τραγουδούσε με κιθάρα ένα τεράστιο ρεπερτόριο από ελαφρά, επιθεωρησιακά, ρομάντζες, ξένα τραγούδια μέχρι βαριά ρεμπέτικα.
 

Σ' αυτή την περίοδο γνώρισε και μερικά από τα σπουδαιότερα ονόματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Κατά τη μουσική του διαδρομή γνωρίστηκε με σημαντικές προσωπικότητες στην Αμερική, όπως τον Ροδόλφο Βαλεντίνο και τον Τσάρλι Τσάπλιν.

Μερικές μόνο από τις προσωπικότητες που πήγαιναν να τον ακούσουν είναι ο Κλαρκ Γκέιμπλ, ο Αλ Καπόνε, ο Αντρές Σεγόβια, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούζβελτ τον είχε καλέσει στον Λευκό Οίκο.

Τον Δεκέμβρη του 1995, προσκεκλημένος στο συνέδριο για τον Απόδημο Ελληνισμό στη Θεσσαλονίκη, κατέπληξε το κοινό με δύο συναυλίες του στην "Αίγλη".

Με τις τσέπες αδειανές - Γιώργος Κατσαρός 1934

Τι θα κάνουμε βρε φίλοι στην κατάστασιν αυτήν
που χαμένοι πάμε όλοι εδώ στην Αμερικήν,
Όπου φτώχεια έχει πέσει και δεν βρίσκουμε δουλειά
και τα έξοδα δε βγαίνουν και τραβούμε συμφορά,

Με τα μούτρα κρεμασμένα με τις τσέπες αδειανές
περπατούμε μες στους δρόμους μα με σκέψες συλλογές,
Πως θυμάμαι τις ημέρες πού ‘χαμε τα τάληρα
που ετρώγαμε μπριζόλες μα τώρα τρώμε λάχανα,

Που πηγαίναμε στους γάμους και φωνάζαμε ταξί
τώρα πάμε με τα πόδια έξω εις την εξοχή,
Με τα μούτρα κρεμασμένα με τις τσέπες αδειανές
περπατούμε μες στους δρόμους μα με σκέψεις, συλλογές.

– Αχ βρε Χούβερ τι μας έκανες!

Οι παραπάνω στίχοι του Γιώργου Κατσαρού από το τραγούδι «Με τις τσέπες αδειανές», αναφέρονται στο μεγάλο «κραχ» που ξέσπασε στην οικονομία των  ΗΠΑ, επί προεδρίας Χέρμπερτ Χούβερ, το 1929.

Πότε Μαύρα Πότε Άσπρα - Γιώργος Κατσαρός 1928

Άιντε πότε μαύρα, πότε άσπρα, πότε κόκκινα

Άιντε πότε τα μαλλιά σου βάφεις σαν την πρόσφυγα

Άιντε πότε μαύρα, πότε άσπρα, πότε κόκκινα

Άιντε πότε τα μαλλιά σου βάφεις σαν την πρόσφυγα

 

Άιντε γιάλα γιάλα μεσ' στη σάλα τα μιλήσαμε

Άιντε να με πάρεις να σε πάρω συμφωνήσαμε

Άιντε γιάλα γιάλα μεσ' στη σάλα τα μιλήσαμε

Άιντε να με πάρεις να σε πάρω συμφωνήσαμε