Ο Μορικόνε γεννήθηκε στη Ρώμη το 1928 και το 1940 σπουδάζει Σύνθεση στο ωδείο. Τότε ήταν και η στιγμή που αποφάσισε να γίνει συνθέτης. Εχει γράψει μουσική για περισσότερες από 500 ταινίες, καθώς και σύγχρονα έργα κλασικής μουσικής.
Από το 1946 έχει συνθέσει περισσότερα από 100 κλασικά κομμάτια. Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, υπηρέτησε ως επιτυχημένος ενορχηστρωτής στούντιο για την RCA. Ενορχήστρωσε πάνω από 500 τραγούδια και συνεργάστηκε με μεγάλους μουσικούς.
Οι πρώτες του αναμνήσεις ήταν συνδεδεμένες με τον κινηματογράφο. Του άρεσε εξίσου ο κινηματογράφος με τη μουσική και στα νεανικά του χρόνια «ξεχνιόταν» στις κινηματογραφικές αίθουσες παρακολουθώντας όλες τις προβολές. Ετσι, οι δύο του αυτές «αγάπες» τον έκαναν παγκόσμια γνωστό.
Την περίοδο 1960-'75 έγραψε μουσική για ιταλικά γουέστερν των Σέρτζιο Λεόνε, Ντούτσιο Τέσαρι και Σέρτζιο Κορμπούτσι, όπως «Για Μια Χούφτα Δολάρια», «Μονομαχία Στο Ελ Πάσο», «Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος» κ.ά. «Μου άρεσε να γράφω τη μουσική πριν ξεκινήσει η ταινία, όχι μόνο για τους ηθοποιούς αλλά και για τον σκηνοθέτη. Νομίζω ότι όταν έχεις τη μουσική εκ των προτέρων μπορείς να ακούσεις και να εξοικειωθείς με αυτήν, μπορείς να την αφομοιώσεις... H σχέση μου με τον Λεόνε με τα χρόνια γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Ηταν μια εξαιρετική συνεργασία, γιατί με εμπιστεύτηκε πραγματικά...». Και η συνεργασία τους κράτησε μέχρι τέλους, αφού ο Μορικόνε έντυσε μουσικά με ένα αξέχαστο θέμα το «κύκνειο άσμα» του σκηνοθέτη, «Κάποτε στην Αμερική».
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και 1970, ο Μορικόνε συνέθεσε μουσική για πολλά είδη ταινιών, από κωμωδίες μέχρι δράμα, θρίλερ και ιστορικές ταινίες. Αρκετές από τις συνθέσεις του γνώρισαν εμπορική επιτυχία, όπως το «The Ecstasy of Gold», μουσικό θέμα της ταινίας «Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος», το «A Man with Harmonica», το «Chi Mai», το «Here's to You», το τραγούδι που έντυσε την ταινία «Σάκκο και Βανζέτι», το οποίο ερμηνεύτηκε από την Τζόαν Μπαέζ, το «Rabbia e tarantella» το οποίο έντυσε το «Allonsanfan» των αδερφών Ταβιάνι.
Ανάμεσα στο 1964 και το 1980, ο Μορικόνε ήταν επίσης τρομπετίστας και συν-συνθέτης στο αβάν-γκαρντ συγκρότημα ελεύθερου αυτοσχεδιασμού «Gruppo di Improvvisazione Nuova Consonanza».
Θεωρούσε τον αυτοσχεδιασμό πρωτοποριακό και ριψοκίνδυνο και στενοχωριόταν που δεν έγινε ευρέως γνωστός και για αυτό το είδος της μουσικής του. Εγραψε, επίσης, το επίσημο τραγούδι για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1978.
Ο Μορικόνε διακρίθηκε στο Χόλιγουντ, συνθέτοντας μουσική για Αμερικανούς σκηνοθέτες, όπως οι Μπράιαν ντε Πάλμα, Μπάρι Λέβινσον, Μάικ Νίκολς και Ολιβερ Στόουν. Στον 21ο αιώνα, η μουσική του Μορικόνε χρησιμοποιήθηκε ξανά στην τηλεόραση και σε ταινίες όπως αυτές του Κουέντιν Ταραντίνο.
Οι συνθέσεις του Μορικόνε αποδείχθηκαν μοναδικές, εμπνευσμένες τόσο από τα σπουδαία έργα του κλασικού ρεπερτορίου όσο και από τους ωραίους ήχους της καθημερινής ζωής. Η μουσική του συνδύαζε έτσι διακριτικούς ήχους όπως η ηλεκτρική κιθάρα, το παν φλάουτο, οι σφυρίχτρες, οι καμπάνες, ακόμη και οι ήχοι των ζώων, όλα συνοδευόμενα από μια συμφωνική ορχήστρα. Η επιρροή της κλασικής μουσικής υπάρχει σε ολόκληρη τη μουσική σύνθεση του Μορικόνε. Θεωρούσε ότι η μουσική για τις ταινίες πρέπει να έχει ζωή και έξω από αυτές.
Το 2007, ο Μορικόνε παρέλαβε το τιμητικό Οσκαρ «για τη μαγευτική και πολυπρόσωπη συνεισφορά του στην τέχνη της μουσικής για ταινίες». Είχε προταθεί για άλλα πέντε Οσκαρ την περίοδο 1979 - 2001. Επίσης, παρέλαβε και το Οσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 2016 για τη μουσική της ταινίας «Μισητοί 8» του Ταραντίνο. Ο Μορικόνε έχει κερδίσει τρία βραβεία Γκράμι, τρεις Χρυσές Σφαίρες, έξι BAFTA, δύο Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, έναν τιμητικό Χρυσό Λέοντα και ένα Πολικό Μουσικό Βραβείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου