Εισιτήριο στον Ολυμπο με τον νόμο του «Πάρε ό,τι θες επενδυτή»!

 ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Το σχέδιο «ωριμάζει» εδώ και ένα χρόνο και «πατάει» σε νόμο για τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που ψηφίστηκε τον Μάη του 2020

Πριν ακόμα σβήσουν οι φωτιές που καταστρέφουν εδώ και μέρες εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών, η κυβέρνηση επιβεβαιώνει την πρόθεσή της να θεσπίσει εισιτήριο εισόδου στον Ολυμπο και να εκχωρήσει αρμοδιότητες ελέγχου σε ιδιωτικές εταιρείες, προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων.

Παρουσιάζοντας μάλιστα αυτούς τους σχεδιασμούς ως «ασπίδα προστασίας» και ως «ανάδειξη του βουνού», έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η επιχειρηματική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου έχει «πολλά κεφάλια» και προωθείται με διάφορα προσχήματα, στο έδαφος της εμπορευματοποίησης της γης και της απουσίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προστασίας και διαχείρισης των δασών, που το αστικό κράτος ούτε θέλει, ούτε μπορεί να διαμορφώσει και να υλοποιήσει.

Αν κάποιοι λοιπόν καιροφυλακτούν να στήσουν μπίζνες στα καμένα, με χρηματοδότηση μάλιστα από το Ταμείο Ανάκαμψης, κάποιοι άλλοι ετοιμάζονται να κερδοσκοπήσουν από τις ομορφιές του Ολύμπου. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, ο «αυτουργός» είναι ο ίδιος: Το κράτος, όλες οι κυβερνήσεις και η πολιτική τους, που προωθούν την εμπορευματοποίηση και την επιχειρηματική εκμετάλλευση των δασών, συνολικά του φυσικού πλούτου.

Από τον Δεκέμβρη του 2020 «ωριμάζουν» τα σχέδια

Σύμφωνα με έγγραφο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με τίτλο «Θέσπιση εισιτηρίου εισόδου στην περιοχή του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου με κωδικό GR1250001 και ονομασία Ορος Ολυμπος» (βλέπε και στον «Ριζοσπάστη», 17/8), προβλέπεται η επιβολή χαρατσιού στους εκδρομείς του Ολύμπου, τα έσοδα του οποίου θα αποδίδονται στο «Πράσινο Ταμείο».

Στην απόφαση αυτή, μάλιστα, είναι έτοιμος και ο σχετικός «τιμοκατάλογος», που μεταξύ άλλων προβλέπει ότι ο κάθε επισκέπτης θα πληρώνει 6 ευρώ και το κάθε ΙΧ 12 ευρώ τη μέρα (!) Αν σκεφτεί κανείς ότι τον Ολυμπο επισκέπτονται κάθε χρόνο περίπου 160.000 άνθρωποι, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί ότι τα προσδοκώμενα έσοδα είναι μεγάλα και αντίστροφα το κόστος για τους επισκέπτες, που είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν σε αριθμό, αλλά και σε διάρκεια παραμονής στο βουνό.

Μπαίνουν δηλαδή επιπλέον εμπόδια στα λαϊκά στρώματα να απολαύσουν τις ομορφιές και την αναψυχή που προσφέρει το ψηλότερο βουνό της χώρας.

Τα σχέδια αυτά επιβεβαιώνει και προσπαθεί να δικαιολογήσει ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ). Αποκαλύπτει μάλιστα ότι ο σχεδιασμός για εισιτήριο στον Ολυμπο δεν είναι καινούργιος και ότι από τον Δεκέμβρη του 2020, «ο ΟΦΥΠΕΚΑ ανέθεσε το έργο "Εισηγητικής Εκθεσης και σχεδίου ΚΥΑ για την τεκμηρίωση και τη θέσπιση εισιτηρίου εισόδου στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου"».

Παρουσιάζει μάλιστα το «εν λόγω σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης» ως «εσωτερική διαδικασία του ΟΦΥΠΕΚΑ και βάση για αρχική συζήτηση και διαβούλευση».

Στην ίδια ανακοίνωση υπερασπίζεται την επιβολή του εισιτηρίου, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά πως «η καθιέρωση εισιτηρίου στις προστατευόμενες περιοχές, στη βάση της ανταποδοτικότητας και για τις τοπικές κοινωνίες, αποτελεί αφενός βέλτιστη διεθνή πρακτική και αφετέρου ένα χρήσιμο εργαλείο προστασίας και αποτελεσματικής διαχείρισης των μοναδικών μας οικοσυστημάτων».

Στο έδαφος δηλαδή της πολιτικής που αφήνει απροστάτευτα τα δάση, παρουσιάζεται ως «λύση» η επιχειρηματική τους αξιοποίηση, που είναι η άλλη όψη της ίδιας καταστροφικής πολιτικής! Εχουν το θράσος να μιλάνε για «προστασία και αποτελεσματική διαχείριση των μοναδικών μας οικοσυστημάτων», όταν γι' αυτές τις ανάγκες το κράτος διαθέτει μόνο το 0,04% του προϋπολογισμού, ενώ επιτρέπει την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης ακόμα και σε περιοχές NATURA!

Οσο για την «ανταποδοτικότητα για τις τοπικές κοινωνίες», είναι το γνωστό τυράκι στη φάκα, με το οποίο κράτος και επιχειρήσεις προσπαθούν να κάνουν τον λαό συμμέτοχο στα επενδυτικά τους σχέδια.

Δεν έπεσε από το πουθενά

Τα σχέδια για την επιβολή εισιτηρίου εισόδου στον Ολυμπο δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Οπως φαίνεται και στο σχετικό έγγραφο του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, τον Δεκέμβρη του 2020, η συγκεκριμένη διαδικασία επιβολής εισιτηρίου στηριζόταν στον αντιλαϊκό - αντιπεριβαλλοντικό νόμο της κυβέρνησης με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».

Το νομοσχέδιο αυτό περιείχε ανάμεσα σε άλλα μια σειρά ρυθμίσεις για τον περιορισμό των όποιων εμποδίων έθετε μέχρι τότε η υφιστάμενη αδειοδοτική διαδικασία στην επιχειρηματική δράση και ψηφίστηκε τον Μάη του 2020, με συνοπτικές διαδικασίες, με την κυβέρνηση να εκμεταλλεύεται τις έκτακτες διαδικασίες λόγω κορονοϊού.

Η κυβέρνηση, με «σημαία» και τις αντιδραστικές Οδηγίες της ΕΕ, επιτάχυνε με τον νόμο αυτό την πολιτική που θυσιάζει το περιβάλλον στην κερδοφορία των ομίλων, για να βρουν διέξοδο λιμνάζοντα κεφάλαια.

Με βάση αυτόν τον νόμο δημιουργήθηκε ένας νέος φορέας, ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ ήταν το επόμενο βήμα μιας πορείας που ξεκίνησε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη δημιουργία των φορέων διαχείρισης και συνεχίστηκε με τον «εκσυγχρονισμό» της σχετικής νομοθεσίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα πάντα της ...ολοκληρωμένης προστασίας και διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και των δασικών οικοσυστημάτων.

Χαρακτηριστικά, στο ν. 4519/2018 για τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευομένων Περιοχών, που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αναφερόταν συγκεκριμένα στο άρθρο 4 για τις αρμοδιότητές τους: «Η ανεύρεση, διασφάλιση και αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων για την προώθηση νέων τοπικών αναπτυξιακών προτύπων και δράσεων».

Και στο άρθρο 8 σχετικά με τους πόρους τους: «Εσοδα από τις δραστηριότητές τους που είναι σύμφωνες με τους σκοπούς τους, συμπεριλαμβανομένων και των εσόδων από προϊόντα που παράγουν ή εκμεταλλεύονται, εισιτήρια, ξεναγήσεις ομάδων επισκεπτών και άλλες οικοτουριστικές δραστηριότητες και, γενικότερα, από την εκμετάλλευση και προβολή του προστατευτέου αντικειμένου».

«Πύλη εισόδου» στα δάση για τα επιχειρηματικά συμφέροντα

Αποκαλυπτικά είναι τα όσα προβλέπονταν στο νομοσχέδιο σε σχέση με τα δάση και τις προστατευόμενες περιοχές NATURA. Οπως είχε καταγγείλει και στη Βουλή το ΚΚΕ:

• Ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής προορίζεται να αποτελέσει το βασικό εργαλείο επιτάχυνσης της εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος, αφού μέσω της ανάθεσης σε αυτόν της διαχείρισης και προστασίας τους, που μέχρι τότε είχαν ως αρμοδιότητα κρατικές υπηρεσίες, αυτές αργά ή γρήγορα θα μεταφέρονταν σε «πράσινους» - επιχειρηματικούς ομίλους. Αποτελεί ουσιαστικά τη νέα κερδοφόρα πύλη εισόδου των μονοπωλιακών ομίλων στο περιβάλλον, σε συνεργασία με γνωστές και μη εξαιρετέες ΜΚΟ.
• Στον φορέα αυτό και στους επιμέρους φορείς δίνονταν κι άλλες αρμοδιότητες που είχαν κρατικές υπηρεσίες, όπως η Δασική Υπηρεσία και οι Διευθύνσεις Περιβάλλοντος, με στόχο την «απελευθέρωση» των δραστηριοτήτων στις περιοχές ευθύνης των φορέων διαχείρισης και του ΟΦΥΠΕΚΑ. Γι' αυτό προβλεπόταν και η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας από τον ίδιο τον ΟΦΥΠΕΚΑ «κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» (άρθρα 27 και 31), η «άσκηση εμπορικής δραστηριότητας», η «αξιοποίηση κινητής και ακίνητης παρουσίας» και η «εκτέλεση έργων για λογαριασμό τρίτων».
• Με τις διατάξεις άλλων άρθρων (άρθρα 44 - 46) για τις ζώνες εντός προστατευόμενων περιοχών, στο όνομα της προστασίας τους, αυτές χωρίζονταν σε ζώνες εξαιρούμενες από τη δασική νομοθεσία, ώστε να χρησιμοποιηθούν για κάθε είδους χρήση και επιχειρηματική επένδυση.
• Με το άρθρο 47 παρ. 2 καταργούνταν οι εθνικοί δρυμοί και ονομάζονταν «εθνικά πάρκα». Εγινε έτσι το βήμα για να αναπτυχθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες ακόμα και στους πυρήνες των εθνικών δρυμών (ορεινός τουρισμός, χιονοδρομικά κέντρα, καταφύγια κ.λπ.), στους οποίους μέχρι τότε δεν επιτρεπόταν καμιά παρέμβαση.

Οπως είχε καταγγείλει από τότε το ΚΚΕ, το νομοσχέδιο αυτό θα μπορούσε να είχε τίτλο «Πάρε ό,τι θες επενδυτή»! Με τις παρεμβάσεις του τις μέρες που συζητιόταν στη Βουλή, αλλά και στο μαζικό κίνημα, το ΚΚΕ ανέδειξε πως ο νόμος της ΝΔ ήταν ένας ακόμη κρίκος εξειδίκευσης και προσαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στις ανάγκες κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, συνέχεια της πολιτικής όλων των αστικών κυβερνήσεων, στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ, των αναγκών των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ, στον τουρισμό και την κατοικία.

Εξηγούσε ότι αστικός εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για το περιβάλλον σημαίνει, στην πράξη, νομοθετικό πλαίσιο διευκόλυνσης των επενδύσεων, διασφάλισης των κερδών του κεφαλαίου, σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Ταυτόχρονα, σχολίαζε πως η κυβέρνηση της ΝΔ βαδίζει κι εδώ στα «χνάρια» των προηγούμενων, αξιοποιώντας τη νομοθεσία και του ΣΥΡΙΖΑ, που διατήρησε και επέκτεινε το αντιδραστικό πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης του 2011.

Να μην περάσουν τα σχέδια!

Από την πρώτη στιγμή, οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ σε Θεσσαλία και Κεντρική Μακεδονία, οι εκλεγμένοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» κομμουνιστές σε δήμους και Περιφέρειες κάλεσαν τους εργαζομένους, τον λαό σε οργανωμένη δράση και διεκδίκηση, μέσα από τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, ώστε να μην περάσουν αυτά τα σχέδια. Να μην επιβληθεί κανένα εισιτήριο, να καταργηθεί όλο το νομικό πλαίσιο για τα δάση και τη χρήση της γης γενικότερα, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις κερδοφόρες επιδιώξεις του.

Φωτίζουν ταυτόχρονα ότι μόνο ο λαός μπορεί να υπερασπιστεί πραγματικά το περιβάλλον. Οτι τα δασικά οικοσυστήματα, οι ορεινοί όγκοι είναι κοινωνικά αγαθά και μπορούν κάτω από άλλες οικονομικές και πολιτικές προϋποθέσεις να λειτουργήσουν για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, εξασφαλίζοντας την προστασία και την ολοκληρωμένη διαχείρισή τους, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, με κοινωνική ιδιοκτησία, κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατική - λαϊκή εξουσία.

Γ. Π.