11/12/1890
Γεννιέται ο Αργεντινός τραγουδιστής του ταγκό Κάρλος Γκαρντέλ.
11/12/1911
Γεννιέται ο Αιγύπτιος συγγραφέας Ναγκίμπ Μαχφούζ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1988).
11/12/1919
Ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει νικηφόρος στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας. Συγκροτείται η Πανουκρανική Επαναστατική Επιτροπή.
11/12/1922
Συνέρχεται στη Θεσσαλονίκη το ιδρυτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας Κομμουνιστών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ). Σε αυτό μετείχαν αντιπρόσωποι των σοσιαλιστικών νεολαιών και ομίλων νέων από την Αθήνα, τον Πειραιά, το Βόλο, τη Χαλκίδα, τη Δράμα, την Πάτρα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη.
Ιδρυτικό συνέδριο της Ομοσπονδίας Κομμουνιστών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ)11/12/1927
Στη Βουλή διεξάγεται συζήτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας και τη δίωξη των κομμουνιστών βουλευτών. Η άρση εγκρίνεται και οι κομμουνιστές βουλευτές παραπέμπονται στον ανακριτή με την κατηγορία της «εσχάτης προδοσίας». Πολλοί συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στις φυλακές Συγγρού. Ξεσπούν λαϊκές αντιδράσεις και έπειτα από τρεις μήνες η κυβέρνηση αναγκάζεται να εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα. Οι κομμουνιστές βουλευτές επιστρέφουν στην Βουλή.
11/12/1927
Πραγματοποιείται εξέγερση των εργατών στην Καντώνα της Κίνας με επικεφαλής τους κομμουνιστές. Η «Κομμούνα της Καντώνας», έπειτα από 3 μέρες ηρωικής αντίστασης, καταλύθηκε υπό το βάρος της επίθεσης υπέρτερων αστικών δυνάμεων, οι οποίες υποστηρίζονταν από στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ιαπωνίας. Χιλιάδες εργάτες εκτελέστηκαν την επαύριο της ήττας της εξέγερσης.
11/12/1929
Στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας εκλέγεται με τη βοήθεια των Φιλελευθέρων ο Αλ. Ζαΐμης, που προερχόταν από τη βασιλική παράταξη.
11/12/1932
Βρετανία, Ιταλία και ΗΠΑ δηλώνουν πως αναγνωρίζουν την αρχή της ισοτιμίας της Γερμανίας στο ζήτημα των εξοπλισμών.
11/12/1941
Γερμανία και Ιταλία κηρύσσουν τον πόλεμο στις ΗΠΑ.
11/12/1944
Με νυχτερινή επίθεση τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προωθήθηκαν μέχρι την Ομόνοια, η οποία είχε περιφραχθεί με συρματόπλεγμα και διέθετε καλά οργανωμένη άμυνα. Ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε ακόμη την περιοχή γύρω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός, καθώς και το Πολυτεχνείο, ενώ κυριεύτηκαν το Δ’ Αστυνομικό Τμήμα και η Τροχαία.
Οι βρετανικές επιθέσεις σε Βατραχονήσι-Παγκράτι και στο Νοσοκομείο «Σωτηρία»11/12/1945
Η ΚΕ του ΕΑΜ αίρει την ανοχή και υποστήριξη που είχε δώσει στην κυβέρνηση Σοφούλη, επειδή δεν εκπλήρωσε τις «δημοκρατικές της υποσχέσεις», να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους και να παύσουν οι διώξεις.
11/12/1946
Ιδρύεται το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF)
11/12/1948
Τη νύχτα της 11 προς 12 Δεκεμβρίου 1948 δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού αποτελούμενες από την 1η Μεραρχία με διοικητή τον Χ. Φλωράκη (Γιώτη) και την 2η Μεραρχία με διοικητή τον Γιάννη Αλεξάνδρου (Διαμαντή) πραγματοποιούν επιχείρηση για την κατάληψη της Καρδίτσας. Στην επιχείρηση πήρε επίσης μέρος η ταξιαρχία ιππικού του ΔΣΕ με διοικητή τον Στ. Μανάκα (Στέφο), που ανήκε στην 1η Μεραρχία. Τη γενική διεύθυνση της επιχείρησης είχε ο Κ. Καραγιώργης, διοικητής του Κλιμακίου Γενικού Αρχηγείου Νοτίου Ελλάδας (ΚΓΑΝΕ).
Επιχείρηση για την κατάληψη της Καρδίτσας11/12/1951
Αποχωρούν από την ΕΔΑ οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι και ο Μιχάλης Κύρκος.
11/12/1961
Η ΕΣΣΔ ανακοινώνει τη διακοπή των σχέσεων με τη ΛΔ Αλβανίας.
11/12/1964
Κουβανοί φυγάδες βάλλουν κατά του κτιρίου του ΟΗΕ με μπαζούκας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσε Γκεβάρα από το βήμα του διεθνούς Οργανισμού.
11/12/1964
Τηλεγραφήματα διεθνών πρακτορείων ειδήσεων αναφέρουν ότι ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας, Χ. Ουίλσον, διαβεβαίωσε μυστικά τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζόνσον, ότι η χώρα του θα συμμετάσχει, τελικά, στην πολυμερή πυρηνική δύναμη του ΝΑΤΟ, παρά τις δημόσια εκφρασμένες αντιρρήσεις της.
11/12/1973
Οι ηγέτες της Δυτικής Γερμανίας, Βίλι Μπραντ, και της Τσεχοσλοβακίας, Λ. Στρούγκαλ, υπογράφουν συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, ακυρώνοντας τη Συνθήκη του Μονάχου για το διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας του 1938.
11/12/1974
Μετά την παραίτηση του στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη (πτώση της Χούντας), ο δικαστικός Μιχαήλ Στασινόπουλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
11/12/1944
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε νυχτερινή επίθεση τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προωθήθηκαν μέχρι την Ομόνοια, η οποία είχε περιφραχθεί με συρματόπλεγμα και διέθετε καλά οργανωμένη άμυνα. Ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε ακόμη την περιοχή γύρω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός, καθώς και το Πολυτεχνείο, ενώ κυριεύτηκαν το Δ’ Αστυνομικό Τμήμα και η Τροχαία. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η άλωση της Σχολής Ευελπίδων, όπου οι μάχες σώμα με σώμα, όροφο τον όροφο, υπήρξαν σφοδρότατες και διήρκεσαν πολύ ώρα. Οι βρετανικές επιθέσεις σε Βατραχονήσι-Παγκράτι και στο Νοσοκομείο «Σωτηρία» αποκρούστηκαν με επιτυχία, παρά την χρήση αρμάτων μάχης. Οι Βρετανοί κατάφεραν μόνο να ανακαταλάβουν την πτέρυγα του Νοσοκομείου Συγγρού που κατείχε ο ΕΛΑΣ και αυτό μόνο έπειτα από έναν ανελέητο βομβαρδισμό που μετέτρεψε το κτίριο σε ερείπια. Κινδυνεύοντας να θαφτεί κυριολεκτικά στα συντρίμμια, ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε να εκκενώσει το Νοσοκομείο.
Ο κανονιοβολισμός του Πειραιά από το βρετανικό στόλο συνεχίστηκε. Μόνο στο κέντρο υπήρξαν 150 τραυματίες. Βομβαρδίστηκε επίσης το Ζάννειο Νοσοκομείο.
Υπό την πίεση του ΕΛΑΣ, ο Σκόμπι άρχισε να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης των βρετανικών δυνάμεων από την Αθήνα, ωσότου τουλάχιστον συγκεντρωθούν οι ενισχύσεις που απαιτούνταν για την επικράτηση τους επί του ΕΛΑΣ. Ο Σκόμπι παρουσίασε τα παραπάνω στο πολεμικό συμβούλιο που συνήλθε στις 11 Δεκεμβρίου με τη συμμετοχή και του Διοικητή της Ορεινής Ταξιαρχίας Συνταγματάρχη Θ. Τσακαλώτου, ο οποίος αντέδρασε έντονα και ειδοποίησε σχετικά τον Γ. Παπανδρέου. Έντονα όμως αντέδρασε και το Λονδίνο, που διέταξε τον Σκόμπι να κρατήσει πάση θυσία τις θέσεις του μέχρι να καταφθάσουν οι ενισχύσεις που ήταν ήδη καθ' οδόν. 11/12/1945
Η ΚΕ του ΕΑΜ αίρει την ανοχή και υποστήριξη που είχε δώσει στην κυβέρνηση Σοφούλη, επειδή δεν εκπλήρωσε τις «δημοκρατικές της υποσχέσεις», να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους και να παύσουν οι διώξεις............ Η Λαοκρατία Ευρωκομουνισμός βήμα βήμα κατέστρεφαν τα πάντα οδηγώντας το λαό δεμένο χειροπόδαρα στη σφαγή φυλακές εξορίες εκτελέσεις σώζοντας το καπιταλισμό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
11/12/1961
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΕΣΣΔ ανακοινώνει τη διακοπή των σχέσεων με τη ΛΔ Αλβανίας......... Απόσυρση των υποβρυχίων απο την χώρα. ΜΑΛΙΣΤΑ... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://www.imerodromos.gr/mera-penthoys-pano-apo-19-chiliades-nekroi-stin-ellada-apo-tin-pandimia/ Τα ίδια γίνονται παντού με αριστερές και ...δεξιές κυβερνήσεις. Δεν το βλέπουν μόνο τα πλυντήρια της ...πασοκάρας... Είναι ο καπιταλισμός Ηλίθιε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.kordatos.org/elegxomenh-dhmokratia/ Η Οπορτουνιστική παπάτζα πάει σύννεφο.... Οπως λέμε ανολοκλήρωτη επανάσταση το 1821.... και δεν διεκδικήσαμε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944.... λόγω ...σταδίων... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή1
ΑπάντησηΔιαγραφή"Για πρώτη φορά συνειδητοποιώ ότι η Κυβέρνηση κατέχει πραγματικά μονάχα ένα μικρό μέρος της πρωτεύουσας, το ένα έκτο λέει ένας Άγγλος ανταποκριτής" (Γ.Θεοτοκάς, 11 Δεκέμβρη 1944): Σαν σήμερα, 11 Δεκέμβρη 1944, με νυχτερινή επίθεση, τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προωθούνται
μέχρι την Ομόνοια, η οποία είχε περιφραχθεί με συρματόπλεγμα και διέθετε καλά οργανωμένη άμυνα.
Ακολουθούν σφοδρές συγκρούσεις και ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει όλους τους γύρω δρόμους απο την πλατεία. Επίσης καταλαμβάνει την περιοχή γύρω από τις στήλες του Ολυμπίου Διός, καθώς και το Πολυτεχνείο, ενώ κυριεύτηκαν το Δ’ Αστυνομικό Τμήμα και η Τροχαία, τη δύναμη της οποίας αποτελούν κυρίως "Μπουραντάδες", συνεργάτες των ναζί.
Αυτοί ήταν απο τις δυνάμεις που άνοιξαν πυρ κατά των αόπλων διαδηλωτών στο Σύνταγμα στις 3 του Δεκέμβρη.Οι Άγγλοι προσπαθούν να καταλάβουν το Παγκράτι εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση στην περιοχή του Βατραχονησιού.
Την περιοχή είχε αναλάβει να υπερασπίσει ο ΕΛΑΣ του Βύρωνα, του Παγκρατίου και της Γούβας, ενισχυμένος και από τμήματα του 6ου Συντάγματος Κορινθίας.
Ακολουθούν άγριες μάχες. Τα αγγλικά τεθωρακισμένα κατορθώνουν για λίγο να περάσουν τον Ιλισσό, καθηλώνονται όμως από τα βαριά ταχυβόλα του ΕΛΑΣ και αναγκάζονται να υποχωρήσουν. Ο ΕΛΑΣ αποκρούει και την επίθεση των βρετανών στο Νοσοκομείο "Σωτηρία".
2
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια μέρα, 11 Δεκέμβρη, φτάνουν στην Αθήνα ο Αλεξάντερ (Χάρολντ Αλεξάντερ ,διαδέχθηκε το στρατηγό Ουίλσον στη Ανώτατη Διοίκηση Συμμαχικών Δυνάμεων Μεσογείου)και ο Μακμίλλαν,(Χάρολντ Μακμίλλαν,υπουργός για τη διοίκηση Μεσογείου,πρωθυπουργός της Μ.Βρετανίας το 1957-1963,
πρωτεργάτης των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου για την Κύπρο).
Επιβαίνοντες τανκς,διήνυσαν το "τρελό μίλι" ( the mad mile)της Λεωφόρου Συγγρού.Σ το Γενικό Στρατηγείο ενημερώθηκαν από τον Στρατηγό Σκόμπυ και ακολούθησε σύσκεψη στην Βρετανική Πρεσβεία.
Για τους Άγγλους ιμπεριαλιστές τα πράγματα "δεν θα μπορούσαν να ήταν χειρότερα", όπως θα σημειώσει αργότερα ο Μακμίλλαν. Οι Άγγλοι εισβολείς υποτίμησαν τον ΕΛΑΣ και θεωρούσαν ότι με τις πρώτες στρατιωτικές επιχειρήσεις θα πετύχαιναν τους στόχους τους.
Όμως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Παρά την μεγάλη
κινητοποίηση των πανίσχυρων δυνάμεων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την απόσπαση τμημάτων απο μέτωπα του πολέμου (που συνεχιζόταν), τις επιχειρήσεις της RAF, τα τεθωρακισμένα κ.α, τα βρετανικά στρατεύματα έχουν υποχρεωθεί σε έναν ταπεινωτικό περιορισμό και κατέχουν μόνο ένα μικρό τμήμα του κέντρου (Αυτό που ο λαός ονόμαζε "Σκομπία") και ένα τμήμα του Πειραιά.
Το αεροδρόμιο του Τατοϊου έχει χαθεί, τα στρατεύματα στα προάστια έχουν αποκοπεί. Οι βρετανικές δυνάμεις δεν ελέγχουν ούτε το λιμάνι του Πειραιά και αναγκαστικά χρησιμοποιούν τις ακτές του ανοικτού όρμου του Φαλήρου.Το εργοστάσιο της "Power" βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ΕΛΑΣ.Τα εφόδια των Άγγλων επαρκούν για πέντε ημέρες, τα τρόφιμα για οκτώ. Για να έρθουν Αγγλικές ενισχύσεις χρειάζονται δεκαπέντε.
3
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Σκόμπι αρχίζει να εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αποχώρησης των βρετανικών δυνάμεων από την Αθήνα, μέχρι τουλάχιστον να συγκεντρωθούν ενισχύσεις. Παρουσιάζει τα παραπάνω στο πολεμικό συμβούλιο στις 11 Δεκεμβρίου.
Οί "πατριώτες" των Ελληνικών αστικών δυνάμεων ξέρουν ότι χωρίς τους Άγγλους εισβολείς δεν πρόκειται να αντέξουν πάνω απο μερικές ώρες. Ο Διοικητής της Ορεινής Ταξιαρχίας Συνταγματάρχης Θ. Τσακαλώτος αντιδρά έντονα στο ενδεχόμενο αποχώρησης των Άγγλων και ενημερώνει και τον Γ. Παπανδρέου. Έντονα όμως αντέδρασε και το Λονδίνο, που διέταξε τον Σκόμπι να κρατήσει πάση θυσία τις θέσεις του μέχρι να καταφθάσουν οι
ενισχύσεις.
Στον Πειραιά το Πολεμικό Ναυτικό των βρετανών βομβαρδίζει συνοικίες και το Τζάννειο Νοσοκομείο. Μόνο στο κέντρο του Πειραιά υπήρξαν 150 τραυματίες.
11 Δεκέμβρη 1944 ο Φιλελεύθερος λογοτέχνης (και το 1945-1946/1952-1953 διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου) Γιώργος Θεοτοκάς γράφει στις ημερολογιακές σημειώσεις του:
"Εγώ δε βλέπω..παρά μια ανεπάρκεια των Άγγλων..ο ΕΛΑΣ μάχεται άλλωστε με ηρωισμό αναμφισβήτητο και μ’ ένα ιδεολογικό πάθος που δεν το περιμέναμε από σύγχρονους Έλληνες. Και με μιάν αγριότητα που κι αυτήν δεν την περιμέναμε"
80 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ - 75 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόσπασμα από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμος Β1
1. Αν και η Κατοχή βρήκε το ΚΚΕ με ελάχιστες κομματικές δυνάμεις και αποδιοργανωμένο, το Κόμμα μπόρεσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να ανασυγκροτηθεί και να δημιουργήσει νέες Κομματικές Οργανώσεις στην εργατική τάξη, στη φτωχή αγροτιά, στα λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων και στη σπουδάζουσα νεολαία. Πρωτοστάτησε και ηγήθηκε στο μαζικό πολιτικό και στον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων, προσφέροντας αιματηρές θυσίες.
Αυτή η ανιδιοτελής στάση του, σε συνδυασμό με τον ρόλο του σοβιετικού λαού και στρατού, ιδιαίτερα μετά από τη νίκη του στο Στάλινγκραντ, έδωσε στο ΚΚΕ κύρος και επιρροή, το κατέστησε πολιτικά και οργανωτικά τη δύναμη με την ισχυρότερη επιρροή στις λαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα.
Στην ανάδειξη του ΚΚΕ σε κόμμα αυτής της πολιτικής εμβέλειας συντέλεσαν οι συνθήκες πρωτοφανούς ταξικής εκμετάλλευσης (σε λίγες χώρες παρατηρήθηκαν στον ίδιο βαθμό, π.χ., οι μαζικοί θάνατοι από την πείνα), βαθιάς πολιτικής κρίσης και διάσπασης της αστικής τάξης και των κομμάτων της, αλλά και διάλυσης του αστικού στρατού μέσα στη χώρα.
Στη λαϊκή συνείδηση επιδρούσε καταλυτικά το γεγονός ότι ένα τμήμα των αστικών πολιτικών δυνάμεων είχε φύγει στο εξωτερικό, ενώ ένα άλλο, πέρα από εκείνο που συνεργάστηκε με τους κατακτητές, κήρυξε την αποχή από την αντίσταση στους κατακτητές, βυσσοδομώντας ταυτόχρονα κατά του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Και αυτά, την ίδια ώρα που χιλιάδες άνθρωποι, ακόμα και μωρά, δολοφονούνταν από τα στρατεύματα κατοχής, ενώ μαζικά οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες έδιναν και τη ζωή τους για να σωθεί ο λαός από την πείνα και για να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην τριπλή κατοχή. Επιπλέον, ως ιδιαίτερα ευνοϊκός παράγοντας για τη μεγάλη ανάπτυξη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ πρέπει να εκτιμηθεί η απουσία παραδοσιακά μαζικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στην Ελλάδα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.
Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.
Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.
Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.
Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.
Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3. Το καίριο και καθοριστικό ζήτημα, για το οποίο κρίνεται η ηγεσία του ΚΚΕ την περίοδο της Κατοχής, είναι η πολιτική (στρατηγική) που ακολούθησε σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην 11η Ολομέλεια της ΚΕ ο Γ. Σιάντος υποστήριξε στην εισήγηση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι η πολιτική του ΚΚΕ στην Κατοχή ήταν σωστή, «γιατί εσφαλμένη πολιτική ήταν αδύνατο να δημιουργήσει τέτοια κινήματα».
Χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη για κάθε χώρα, ωστόσο είναι αναμφισβήτητο ότι στην Ευρώπη, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις κατεχόμενες χώρες, ή τα αντιφασιστικά στις μη κατεχόμενες, πήραν μεγάλες διαστάσεις μόνο σε μια σειρά από αυτές (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Γαλλία, Ιταλία, Αλβανία κ.α.), ενώ δεν πήραν ανάλογες διαστάσεις σε σημαντικά κράτη του καπιταλισμού, όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ολλανδία κ.ά., παρά το γεγονός ότι η στρατηγική των ΚΚ ήταν παντού ίδια με του ΚΚΕ, ενώ το εθνικοαπελευθερωτικό πλαίσιο προσέλκυε στις γραμμές και λαϊκές μάζες που οι πολιτικές επιδιώξεις τους δεν έβγαιναν έξω από αυτό.
Τελικά, το στοιχείο της μαζικότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να εκτιμηθεί βραχυπρόθεσμα και αποσπασμένα από τα ποιοτικά του στοιχεία, δηλαδή τους στόχους για τους οποίους αυτό το κίνημα μαχόταν. Το θεμελιακό ζήτημα, που αποτελεί και το πραγματικό κριτήριο της επιτυχίας ή μη της πολιτικής του ΚΚΕ σε κάθε περίοδο, είναι ακριβώς το κατά πόσο η πολιτική του συσπειρώνει τις απαραίτητες δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.
Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.
Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.
Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.
Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Αυτή η στρατηγική δεν αποτελούσε ιδιαίτερο φαινόμενο στο ΚΚΕ αλλά ήταν πρόβλημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που οι αιτίες του απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση στο πλαίσιο μελέτης της Ιστορίας του. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι σχετίζεται και με το γεγονός ότι το μεταβατικό μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, βασικό πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβίωνε και στη στρατηγική της ΚΔ με τον έναν ή άλλον τρόπο ως στάδιο προετοιμασίας της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας για τον σοσιαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι κι αλλιώς, η «μεταβατική κυβέρνηση» οδηγούσε στην αντίληψη της αναγκαιότητας κατάκτησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και αυτή με τη σειρά της στη συμπόρευση με κάποιες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θεωρούνταν ως σταθερά προσηλωμένες στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία ούτε «ειρηνικό» πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική, κι αυτή είναι που, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε δραματικά, μετά από τον Λίβανο, ειδικά μετά από τον Δεκέμβρη 1944. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Υπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
Είναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
7. Η δύναμη του Κόμματος βρίσκεται πρώτα απ' όλα στην ιδεολογικοπολιτική του ποιότητα, στην ικανότητά του να δρα ως κόμμα επαναστατικό. Αρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό ήταν και το οργανωτικό πρόβλημα: Η οργανωτική χαλαρότητα στο Κόμμα, σε συνδυασμό με ορισμένη διάχυση του ΚΚΕ στις γραμμές του ΕΑΜ, η ορμητική μαζικοποίηση του Κόμματος και η σχετικά εύκολη στρατολογία, δίχως την ανάλογη ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία και την απαιτούμενη εσωκομματική ζωή, είχαν ως αποτέλεσμα η κομματική - κομμουνιστική συνείδηση λίγο να διαφέρει από την ΕΑΜική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διάκριση των οργάνων του ΚΚΕ από αυτά του ΕΑΜ ήταν ελάχιστα ορατή και η όποια αυτοτέλεια του Κόμματος περιοριζόταν στον κεντρικό καθοδηγητικό πυρήνα και σε καθοδηγητικά όργανα μεγάλων Οργανώσεων. Επομένως η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση, προετοιμασία και ετοιμότητα των κομματικών δυνάμεων ήταν πολύ κατώτερη σε σχέση με τις ανάγκες και απαιτήσεις της ταξικής πάλης.
Η ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ανεπάρκεια του Κόμματος ήταν συνυφασμένη με τη διαπαιδαγώγηση στην πάλη μόνο για την ελευθερία και ανεξαρτησία και όχι στην ταξική πάλη για τη νίκη στο πεδίο της εξουσίας. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τον βασικό σκοπό ύπαρξης του ΚΚΕ, ως ιδεολογικής - πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης: Την πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με την κατάκτηση της εξουσίας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Το ΚΚΕ καθοδηγεί την εργατική τάξη στην κατάκτηση και υπεράσπιση της εξουσίας της, ως μόνης ικανής να εκφράσει και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων, διεκδικώντας σε αυτήν τη βάση τη συμπόρευσή τους. Με αυτήν την έννοια το ΚΚΕ είναι το κόμμα που αγωνίζεται και για τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, όσο κυριαρχεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Επιδιώκει να συμμαχήσει η εργατική τάξη με ένα υπολογίσιμο τμήμα τους και ένα άλλο να το ουδετεροποιήσει.
Ομως, αυτά τα στρώματα δεν είναι φορείς ενός νέου τρόπου παραγωγής, που θα αντικαταστήσει τον καπιταλιστικό. Τον τελευταίο είναι αντικειμενικά αναγκαίο να αντικαταστήσει ο κομμουνισμός, που καταργεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά και κάθε μορφή ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Τα λαϊκά μεσαία στρώματα είναι υποχρεωμένα να επιλέξουν: 'Η θα διαβιώνουν σε τεντωμένο σχοινί και πολλοί θα συνθλίβονται μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα ή θα ακολουθήσουν την εργατική τάξη και το Κόμμα της στη σχεδιασμένη ένταξή τους στην άμεσα κοινωνική παραγωγή.
Επιβεβαιώνεται τόσο από τη σχετική αρνητική εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα όσο και από την αντίστοιχη θετική στην προεπαναστατική Ρωσία, ότι η σημασία του εργατικού χαρακτήρα του ΚΚ είναι ακόμα πιο καθοριστική στις περιπτώσεις των χωρών όπου είναι πολυάριθμο το αγροτικό και μικροαστικό στοιχείο. Η εκτεταμένη ύπαρξή του, ακόμα και στην περίπτωση που είναι πλειοψηφικό τμήμα της κοινωνίας, δεν πρέπει να αλλάζει τον εργατικό χαρακτήρα του Κόμματος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html Χρειαζόταν ΚΚΕ με στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό και γραμμή ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Σοσιαλφασισμός που θα διεκδικούσε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό. Το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ λαοκρατία ευρωκομουνισμός με την θεωρία των σταδίων κατέστρεψαν τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσπάθεια να ξεπλύνεις την θεωρία των σταδίων δεν περνάει έχει σαπίσει πλέον.... έπρεπε να είχαν διεκδικήσει την εξουσία την στιγμή της αποχώρησης των Γερμανών τον οκτώβρη του 1944.. Αντε κάνε καμία βόλτα..
ΑπάντησηΔιαγραφή