Στον απόηχο του 13ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (22 - 24 Οκτώβρη) αλλά και μπροστά στα επόμενα βήματα των Συλλόγων και των Ομάδων Γυναικών, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Χριστίνα Σκαλούμπακα, πρόεδρο, και την Εύη Κοντόρα, β' αντιπρόεδρο της ΟΓΕ, για τον απολογισμό του πρόσφατου Συνεδρίου και τα πρώτα συμπεράσματα από τις εργασίες του.
-- Βασικός άξονας της συζήτησης και των αποφάσεων του πρόσφατου Συνεδρίου αποτέλεσε η ανάγκη για άνοδο της συμμετοχής των γυναικών στο οργανωμένο κίνημα, στη συλλογική πάλη. Ποια είναι τα βήματα που μετρά τα τελευταία χρόνια η ΟΓΕ στην κατεύθυνση αυτή; Ποιους στόχους βάζει για τη συνέχεια;
Χρ. Σκαλούμπακα: Από το 12ο μέχρι το 13ο Συνέδριο καταγράφεται σημαντική ανάπτυξη της Ομοσπονδίας μας. Τα βήματα στη συσπείρωση και τη συμμετοχή γυναικών αποτυπώνονται στα στοιχεία για τη συμμετοχή στις εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις που πραγματοποίησαν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες μας σε όλη τη χώρα, αλλά και στον αριθμό των αντιπροσώπων που εκλέχθηκαν και πήραν μέρος στο Συνέδριο. Πιο συγκεκριμένα, ο αριθμός των γυναικών που πήραν μέρος στις συνελεύσεις αυξήθηκε περίπου 25%.
Κάθε Σύλλογος και Ομάδα, αν και όχι σε όλες τις περιπτώσεις στον ίδιο βαθμό, μέτρησε νέες εγγραφές από γυναίκες που ήρθαν σε επαφή με τη δράση που αναπτύχθηκε σε μια σειρά από μέτωπα. Σήμερα έχουν πάρει τη θέση τους στις γραμμές της Ομοσπονδίας μας γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, μητέρες με τις οποίες συναντηθήκαμε στις διεκδικήσεις που αφορούν την Παιδεία και την Προσχολική Αγωγή, εργαζόμενες με τις οποίες αναπτύξαμε κοινό αγωνιστικό βηματισμό για τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία και την κοινωνική προστασία της μητρότητας, νέες γυναίκες με τις οποίες αποκτήσαμε διαύλους επικοινωνίας κυρίως στα Πανεπιστήμια.
Δίπλα στην αριθμητική ενίσχυση των δυνάμεών μας πρέπει να ξεχωρίσουμε και ορισμένες άλλες πλευρές που επίσης αποτυπώνουν θετικά βήματα. Η αυξημένη συμμετοχή στις συνελεύσεις δεν περιορίστηκε στην παρουσία περισσότερων γυναικών, αλλά εκφράστηκε και στη συμβολή τους στη συζήτηση, στον προβληματισμό, στις προτάσεις για τα επόμενα βήματα στη δράση. Το ίδιο πρέπει να επισημάνουμε και για τις εργασίες του Συνεδρίου, στις οποίες πήραν τον λόγο γυναίκες αντιπρόσωποι και μετέφεραν τα συμπεράσματα από τη δράση που ανέπτυξαν.
Ευ. Κοντόρα: Στην κοινωνική σύνθεση των γυναικών που συμμετείχαν στις συνελεύσεις, αλλά και των αντιπροσώπων στο Συνέδριο, καθρεφτίζεται ο προσανατολισμός που έχουν οι πρωτοβουλίες μας και το περιεχόμενο της δράσης μας. Ετσι, οι μισθωτές που εργάζονται είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα, αναλογούν στο 41% των γυναικών στις συνελεύσεις και στο 46% των εκλεγμένων αντιπροσώπων. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται εργαζόμενες σε κλάδους με αυξημένη γυναικεία συμμετοχή, όπως η Εκπαίδευση, η Υγεία, το Εμπόριο, ο Επισιτισμός - Τουρισμός, οι Τηλεπικοινωνίες, αλλά και κλάδοι της μεταποίησης. Αρκετά χαμηλότερα είναι τα ποσοστά των αυτοαπασχολουμένων και των αγροτισσών, όπως και των φοιτητριών.
Τα βήματα που καταγράφουμε στη συσπείρωση και συμμετοχή αναδεικνύουν τις δυνατότητες που υπάρχουν να φτάσει η φωνή της ΟΓΕ στα αυτιά περισσότερων γυναικών. Να φτάσει κυρίως στις χιλιάδες γυναίκες που μέχρι σήμερα βλέπουν με επιφύλαξη τη συμμετοχή τους στο κίνημα, διστάζουν να κάνουν το βήμα και να πάρουν μέρος στη συλλογική πάλη. Αυτά τα βήματα είναι που μας ωθούν να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, ώστε οι Σύλλογοι και οι Ομάδες να γίνουν «κυψέλες» συλλογικής αγωνιστικής δράσης για κάθε κοινωνικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες του μόχθου. Να γίνουν φορείς που φωτίζουν τη ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας, οργανώνουν την πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και ευαισθητοποιούν γύρω από αυτό συνδικαλιστικές και μαζικές οργανώσεις.
Οι εκδηλώσεις, συζητήσεις και άλλες πρωτοβουλίες που οργανώθηκαν από μια σειρά Συλλόγους τις προηγούμενες μέρες, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, επιβεβαιώνουν ότι οι δυνάμεις μας έχουν τεντωμένες τις «κεραίες» τους.
-- Από το περιεχόμενο της συζήτησης στις προσυνεδριακές συνελεύσεις, αλλά και στο Συνέδριο, πώς μπορούμε να εκτιμήσουμε τη δράση των Συλλόγων και των Ομάδων;
Χρ. Σκαλούμπακα: Οι Σύλλογοι και οι Ομάδες είναι στοχοπροσηλωμένοι στα κοινωνικά προβλήματα που απασχολούν τις γυναίκες της βιοπάλης. Στο Συνέδριο έγινε ένα σημαντικό βήμα, καθώς οι τοποθετήσεις των αντιπροσώπων δεν επικεντρώθηκαν στην αναπαραγωγή των θέσεων της Ομοσπονδίας, αλλά προσπάθησαν να μεταφέρουν την πείρα από τη δράση, κάτι που σε αρκετές περιπτώσεις κατάφεραν με αρκετά ζωντανό τρόπο.
Ασφαλώς, μένουν ακόμα να ξεπεραστούν εμπόδια και δυσκολίες στην αποτίμηση της δράσης, τη γενίκευση της θετικής και αρνητικής πείρας, στην προσπάθεια να εστιάσουμε στα συμπεράσματα που μπορούν να βοηθήσουν τη δουλειά μας. Υπάρχει ακόμα ανάγκη να γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα στις αυτοαπασχολούμενες και ιδιαίτερα τις αγρότισσες.
Αναδεικνύεται η ανάγκη πιο εύστοχα να προβάλουμε τη γυναικεία πλευρά στη δράση για τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα, να «μπολιάζουμε» με τα συνθήματα και τα αιτήματα που αφορούν τις γυναίκες, την κοινή δράση με εργατικά σωματεία και άλλους φορείς. Αποτυπώθηκε επίσης η σημασία να κατακτήσουν οι Σύλλογοι ένα ευδιάκριτο στίγμα δράσης στην περιοχή τους, να ξεπεράσουν αδυναμίες και να χτίσουν ουσιαστικούς δεσμούς με τις γυναίκες στις οποίες απευθύνονται με συνέχεια στη δράση τους.
Στη συζήτηση που έγινε, τόσο στις συνελεύσεις όσο και στο Συνέδριο, συνέβαλαν ιδιαίτερα οι γυναίκες συνδικαλίστριες από μια σειρά κλάδους που πήραν τον λόγο. Ανέδειξαν τη σημασία της κοινής δράσης του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος με το εργατικό, εξήγησαν ότι η δράση στο συνδικάτο δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με τη συμμετοχή στον γυναικείο σύλλογο, αλλά αντιθέτως, η συνδυασμένη δουλειά μπορεί να ανοίξει δρόμους, να πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες να βρεθούν στο προσκήνιο αιτήματα και διεκδικήσεις που αφορούν τις εργαζόμενες γυναίκες.
Βέβαια, οι παρεμβάσεις των Συλλόγων και Ομάδων στις εργαζόμενες δεν πρέπει να περιορίζονται στην περιγραφή της αντεργατικής επίθεσης και το πώς αυτή εξειδικεύεται στις γυναίκες, αλλά να έχουν στο επίκεντρο τις αγωνιστικές διεκδικήσεις για το σύνολο των σύγχρονων αναγκών των εργατοϋπαλλήλων προσαρμοσμένες κατά κλάδο.
Ευ. Κοντόρα: Στο ίδιο μήκος κύματος, η δράση των Συλλόγων και των Ομάδων περιλαμβάνει μια σειρά θετικά παραδείγματα που αναδείχθηκαν για την αξιοποίηση γυναικών που μπορούν να λειτουργήσουν ως «κρίκοι», να ανοίξουν καινούργιες πόρτες και να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας με περισσότερες γυναίκες.
Ετσι, μια εργαζόμενη στην Εκπαίδευση που είναι μέλος του Συλλόγου μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό, ώστε να προσεγγίσουμε τις μητέρες, να αναπτύξουμε δράση για τα ζητήματα της Παιδείας. Μια υγειονομικός μπορεί να συμβάλει σημαντικά στις πρωτοβουλίες για την Υγεία. Μια συνδικαλίστρια, αντίστοιχα, να βοηθήσει να γίνει πιο σταθερός και ουσιαστικός ο κοινός βηματισμός σωματείου και γυναικείου συλλόγου.
Θα ήταν παράλειψη να μη σχολιάσουμε την πείρα που κατέθεσαν φοιτήτριες μέλη μας για την αντιπαράθεση με φεμινιστικά ρεύματα, αλλά και ανορθολογικές θεωρίες περί «κοινωνικής κατασκευής» του φύλου. Οι σχετικές παρεμβάσεις φωτίζουν την ανάγκη για να πολλαπλασιάσουμε τις πρωτοβουλίες μας και τις δράσεις που απευθύνονται στις νέες γυναίκες που βρίσκονται στα πανεπιστήμια.
-- Η Ομοσπονδία, παρά τις μεγάλες δυσκολίες με τις οποίες χρειάστηκε να αναμετρηθεί, έφερε με επιτυχία σε πέρας τη διοργάνωση του πρόσφατου Συνεδρίου. Ποιες πλευρές ξεχωρίζετε και κρατάτε από την προσπάθεια αυτή;
Ευ. Κοντόρα: Για το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα ένα Συνέδριο είναι ένα μεγάλο γεγονός. Ειδικά όταν έρχεται με έναν χρόνο καθυστέρηση, μέσα στις ιδιαίτερες και πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας. Το Συνέδριο έπρεπε να γίνει, κι έπρεπε να γίνει με ασφάλεια. Να βρεθεί χώρος για πολλές εκατοντάδες συνέδρους που όμως να χωράει τουλάχιστον τις διπλές. Να υπάρχουν βοηθητικοί χώροι που να καλύπτουν και άλλες ανάγκες.
Με βοηθό τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη των συναγωνιστριών και συναγωνιστών στήθηκε μια μικρή πολιτεία σχεδόν από το μηδέν. Οι μαμάδες - σύνεδροι δεν έμειναν χωρίς βοήθεια, καθώς διαμορφώθηκε χώρος φροντίδας και δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά αλλά και βρέφη. Επίσης, στον χώρο λειτουργούσε ιατρείο, το οποίο αν και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσει κάποια σοβαρή περίπτωση, αποδείχθηκε όχι απλά χρήσιμο, αλλά απαραίτητο.
-- Ποια είναι τα βασικά συμπεράσματα που βγαίνουν από την ολοκλήρωση της συνεδριακής διαδικασίας; Πώς συνδέονται με τα καθήκοντα και τους στόχους που θέτει η ΟΓΕ στο εξής;
Χρ. Σκαλούμπακα: Τα βήματα που έχουν καταγραφεί στη λειτουργία των Συλλόγων και των Ομάδων, η ανανέωσή τους με νέες γυναίκες, ο πιο στοχευμένος προσανατολισμός της δράσης σε εργαζόμενες γυναίκες, είναι ορισμένα από τα συμπεράσματα που κρατάμε.
Με αφετηρία τα βήματα αυτά, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες πρέπει τώρα να εντείνουν την προσπάθεια να γίνουν το ζωντανό κύτταρο οργάνωσης και δράσης των γυναικών, οι φορείς που θα ευαισθητοποιούν για τα ζητήματα των γυναικών και θα «μπολιάζουν» με σχετικά αιτήματα και διεκδικήσεις σωματεία, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, συλλόγους αγροτών, φοιτητικούς συλλόγους.
Παραμένει ο στόχος να προσανατολιστούμε σε πρωτοβουλίες που θα βάζουν σε κίνηση, σε σκέψη, σε δράση τις γυναίκες στις οποίες απευθυνόμαστε. Τα Διοικητικά Συμβούλια χρειάζεται να γίνουν πιο ικανά στον τρόπο που αξιοποιούν τα μέλη των Συλλόγων και των Ομάδων, που συσπειρώνουν νέες γυναίκες. Με μόνιμη φροντίδα να κρατάνε σταθερή και τακτική επαφή με όλα τα μέλη, ενημερώνοντας και αναπτύσσοντας πρωτοβουλίες για δράση.
Με επιμονή και αποφασιστικότητα να εξαντλούν τα περιθώρια κινητοποίησης των γυναικών που συσπειρώνουν. Με βοήθεια και ενθάρρυνση να αναθέτουν σταδιακά καθήκοντα δράσης στις νέες γυναίκες και μητέρες. Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στις συνελεύσεις, ώστε να πραγματοποιούνται συχνά, να εξασφαλίζουν πλατιά συμμετοχή και συζήτηση για τις θέσεις και τις δράσεις της ΟΓΕ. Σε αυτά τα ποιοτικά στοιχεία θα κριθούμε το επόμενο διάστημα.
Αυτό που κρατάμε πάνω από όλα από τις εργασίες του Συνεδρίου είναι η ανάγκη και η δυνατότητα να γίνουν η Ομοσπονδία, οι Σύλλογοι και οι Ομάδες μας, μοχλός για τη μαχητικοποίηση των γυναικών. Να καλλιεργήσουμε την αγωνιστική στάση ζωής κόντρα στις δυσκολίες που συναντούν οι γυναίκες του μόχθου, τα εμπόδια που θέτουν οι υποχρεώσεις στην οικογένεια αλλά και τα βαρίδια των κοινωνικών προκαταλήψεων για τη συμμετοχή τους στην κοινωνική δράση. Να δυναμώσουν οι προσπάθειες γιατί κάθε εργαζόμενη, άνεργη, αυτοαπασχολούμενη, αγρότισσα, μετανάστρια, γυναίκα πρόσφυγας έχει θέση στο κίνημά μας, στον Σύλλογο και την Ομάδα της ΟΓΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου