Νέα δεδομένα και διεργασίες μεταξύ «συμμάχων» και ανταγωνιστών

ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ - ΠΕΡΣΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ - ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Καταλύτης οι σχέσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Τουρκίας, που αντανακλώνται άμεσα στα Ελληνοτουρκικά

Σε καινούργια «πίστα» περνάνε τα παζάρια για διευθετήσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπως προδίδουν μια σειρά από γεγονότα, όπως οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, η ακύρωση, από την πλευρά των ΗΠΑ, του αγωγού «East Med», οι στενότερες επαφές για την εξομάλυνση των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, αλλά και Τουρκίας - Ισραήλ.

Ολα αυτά στο φόντο των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται στην περιοχή, με επίκεντρο σ' αυτήν τη φάση την Ουκρανία, όπου ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός έχει οδηγήσει στα πρόθυρα μιας γενικευμένης κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, όπου τα παζάρια συνοδεύονται και από εντατική πολεμική προπαρασκευή (βλέπε και σελ. 16).

Σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουρκικά, τη Δευτέρα συνεδρίασε στην Αθήνα, μετά από μια δεκαετία, η Μεικτή Οικονομική Επιτροπή Ελλάδας - Τουρκίας, οι εργασίες της οποίας ολοκληρώθηκαν με την υπογραφή Πρωτοκόλλου μεταξύ υπουργών.

Αυτή ήταν η 5η Σύνοδος της Επιτροπής, που συστάθηκε το 2000, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Οικονομικής Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας και επανενεργοποιήθηκε 11 χρόνια μετά από την τελευταία συνεδρίασή της, τον Οκτώβρη του 2010, δείγμα κι αυτό των διεργασιών που αναθερμαίνονται τώρα.

Στο «κοινό ανακοινωθέν» αναφέρεται ότι μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν ήταν: «Οι προοπτικές διαφοροποίησης των εμπορικών συναλλαγών και ενίσχυσής τους με ισορροπημένο τρόπο, πρωτοβουλίες για επενδύσεις και ενθάρρυνση επιχειρήσεων να αναπτύξουν κοινά εγχειρήματα σε Ελλάδα και Τουρκία, η ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας με στόχο τη διασφάλιση ενεργειακής επάρκειας, η συνεργασία στον τομέα των μεταφορών (οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών)» κ.ά.

Πρόκειται δηλαδή για μια διευρυμένη ατζέντα αναβάθμισης της οικονομικής συνεργασίας σε πολλούς τομείς, και κυρίως σε αυτούς του εμπορίου, των μεταφορών και της Ενέργειας, που ενδιαφέρουν άμεσα την ελληνική αστική τάξη και μπορούν να παίξουν ρόλο καταλύτη στα παζάρια για τα υπόλοιπα ζητήματα, στο έδαφος της «πλατφόρμας συνεννόησης» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που υπάρχει γι' αυτόν τον σκοπό. Θυμίζουμε άλλωστε ότι «τρέχουν» παράλληλα τόσο οι διερευνητικές επαφές όσο και οι συναντήσεις σε στρατιωτικό επίπεδο για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

«Φιλοφρονήσεις» ΗΠΑ σε Τουρκία

Στο μέτωπο των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, τον τόνο έδωσαν τις προηγούμενες μέρες οι δηλώσεις του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Αγκυρα, Τζ. Φλέικ. Με φόντο την όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα, ο πρέσβης υποστήριξε ότι «η Τουρκία αποτελεί σύμμαχο ουσιώδους σημασίας, (που είναι) αγκυροβολημένος στο ΝΑΤΟ και ένας σημαντικός εταίρος σε μια περιοχή με διαρκή ροή (...) Το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ εξυπηρετείται όταν Ηνωμένες Πολιτείες και Τουρκία εργάζονται από κοινού για την αντιμετώπιση των πολύ πραγματικών απειλών για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια».

Χαρακτήρισε ακόμα τη σχέση των δύο χωρών «κρίσιμη» σε μια «καθοριστική περίοδο» και έσπευσε να προσθέσει ότι οι προκλήσεις που παραμένουν στις σχέσεις των δύο χωρών μπορούν να αντιμετωπιστούν «με καλή πίστη, όπως κάνουν πάντα οι καλοί φίλοι».

Επιπλέον, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, ανακοίνωσε ότι στις αρχές Φλεβάρη θα υποδεχτεί στην Αγκυρα τον Ισραηλινό ομόλογό του, Ισαάκ Χέρτζογκ, δηλώνοντας ότι «εμείς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε βήματα σε όλα τα πεδία, περιλαμβανομένου αυτού του φυσικού αερίου».

Στο ίδιο μοτίβο, της αποκατάστασης ή της σύσφιξης των σχέσεων με παραδοσιακούς συμμάχους των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο, ο Ερντογάν στις 14 Φλεβάρη θα επισκεφτεί επίσημα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ εξελίξεις αναμένονται και στην αναθέρμανση των σχέσεων με την Αίγυπτο.

Χαρακτηριστική, τέλος, είναι και η απόφαση της Αρμενίας να δεχτεί την πρόσκληση συμμετοχής στο «Διπλωματικό Φόρουμ της Αττάλειας» (μέσα Μάρτη), στο οποίο θυμίζουμε πως ο Τούρκος ΥΠΕΞ έχει πει ότι προσκεκλημένη είναι και η «ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου».

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική

Κι ενώ οι εξελίξεις βοούν για τους κινδύνους από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που προωθεί η κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να «ξεπλύνει» αυτόν τον σχεδιασμό και την ελληνική συμμετοχή, σπέρνοντας ταυτόχρονα αυταπάτες ότι από τις συμμαχίες για τα συμφέροντα της αστικής τάξης μπορεί να βγει κερδισμένος και ο λαός.

Προϋπόθεση γι' αυτό, σύμφωνα με τις προσυνεδριακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική, που είδαν το φως της δημοσιότητας, είναι να αξιοποιήσει η χώρα τη γεωγραφική της θέση, την «απουσία κάθε είδους επεκτατικών βλέψεων» και τις ιστορικές σχέσεις με χώρες της περιοχής, για «να καταστεί γέφυρα ειρήνης, συνεργασίας και ουσιαστικού, αμοιβαία επωφελούς, διαλόγου ανάμεσα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στην Κίνα, στον αραβικό και μεσοανατολικό κόσμο, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο εν γένει».

Πέρα από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξελασπώνει την ελληνική αστική τάξη για τα επιθετικά της σχέδια στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, με τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και στον συνολικότερο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, ζητάει επιπλέον να αξιοποιηθούν ακόμα πιο αποτελεσματικά τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» της χώρας για να παίξει ρόλο μεντεσέ της ευρωατλαντικής πολιτικής, από τη ΝΑ Ευρώπη μέχρι το βόρειο άκρο της Αφρικής.

Ζητάει επίσης μεγαλύτερα ανταλλάγματα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και από αυτήν την άποψη ασκεί κριτική για «ανεπάρκειες» στις συμφωνίες που υπογράφει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του ελληνοαμερικανικού «Στρατηγικού Διαλόγου», τις οποίες όμως στην πλειοψηφία τους διαπραγματεύτηκε και ο ίδιος ως κυβέρνηση.

Ισχυρίζεται ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η εξωτερική πολιτική που προτάσσει, «αποσκοπεί στην αξιοποίηση του εξαιρετικώς σημαντικού ιστορικού, πνευματικού και πολιτισμικού κεφαλαίου προκειμένου να προωθήσει την οικονομική, ανθρωπιστική και πολιτιστική διπλωματία στην Αφρική, στην Ασία, στη Λατινική Αμερική».

Ολα αυτά, όμως, αξιοποιούνται σήμερα, όπως και επί των ημερών του, ως «δυνατά χαρτιά» της χώρας στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής συμμαχίας για την ανάληψη αναβαθμισμένων ρόλων στην προώθηση της επικίνδυνης στρατηγικής της. Είναι αυτή η πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων που μετατρέπει τη χώρα σε θύτη άλλων λαών και τον λαό μας σε στόχο και θύμα, στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται.

Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται εμβληματικές επιλογές του ευρωατλαντισμού, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, και υπερθεματίζει όσον αφορά την ένταξη των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών από την Ελλάδα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Για τα Ελληνοτουρκικά, τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει αντίθετος «σε μια πολιτική αναβλητικότητας και μια στρατηγική ανάσχεσης μέσω αντιτουρκικών αξόνων και υπερεξοπλισμών». Προτείνει την καλύτερη αξιοποίηση της προεδρίας Μπάιντεν και των συνομιλιών ΕΕ - Τουρκίας για την τελωνειακή ένωση, προκειμένου να οδηγηθούν οι διευθετήσεις για τα Ελληνοτουρκικά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως επιδιώκουν άλλωστε η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υπόλοιποι Ευρωατλαντικοί της «εταίροι».