Να πάψει ο λαός με την ψήφο να ενισχύει τις δυνάμεις που τον έφεραν έως εδώ

 
Φίλες και φίλοι,

Μπορεί η σημερινή σύσκεψη με τους μαζικούς φορείς, εδώ στους δήμους της Δυτικής Αθήνας, να έχει ως θέμα την οργάνωση της πάλης για την Υγεία, όμως αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει πως όλα τα άλλα προβλήματα, που βασανίζουν τις λαϊκές οικογένειες, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.

Το αντίθετο. Δεν αφήνουμε έξω από την πάλη μας κανένα πρόβλημα, γιατί καμιά λαϊκή οικογένεια δεν μπορεί να αφήσει έξω από την πόρτα του σπιτιού της κανένα πρόβλημα:

Είτε είναι η ανεργία και οι συνθήκες δουλειάς, είτε είναι η ακρίβεια και το μειωμένο εισόδημα, είτε είναι η μόρφωση των παιδιών που την πληρώνει ακριβά, είτε είναι η προστασία της ζωής από τις φυσικές καταστροφές.

Συζητάμε τα πάντα. Κυρίως συζητάμε ποιος φταίει, τι χρειάζεται να αλλάξει και πώς θα τα καταφέρουμε, τι μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε.

Από την οργάνωση της πάλης για τις δικές μας ανάγκες, μπορούμε να περιμένουμε πολλά.

Αυτό μπορεί να γίνει με τη συζήτηση μέσα στο Σωματείο, στον Σύλλογο, στον μαζικό φορέα, για το τι πρέπει να κάνουμε, τι θα διεκδικήσουμε, πώς θα το οργανώσουμε.

Μόνο με τη συλλογική δράση, που σήμερα μπορεί να ξεκινάει από λίγους και αύριο να συσπειρώνει περισσότερους, μπορούμε κάτι κακό να εμποδίσουμε, ακόμα και να κερδίσουμε μια ανάσα, ένα θετικό.

Αυτό το ξέρουν καλά οι εργάτες στο λιμάνι της COSCO, που με τον αγώνα τους κέρδισαν μέτρα ασφάλειας για να μη θρηνήσουν άλλο συνάδελφο και σήμερα απεργούν μαζικά για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, παρά το όργιο καταστολής και τρομοκρατίας με τα ΜΑΤ, το Λιμενικό και τις αύρες, αλλά και τη συκοφαντία από τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια.

Το ξέρουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, που παλεύουν για να έχουν όλοι δουλειά, κόντρα στην κυβέρνηση που θέλει να τους πετάξει στον δρόμο, για να παραδώσει αυτή τη στρατηγικής σημασίας επιχείρηση στους ιδιώτες.

Το ξέρουν οι βιοπαλαιστές αγρότες, που με τα μπλόκα τους παλεύουν για να μπορούν να συνεχίζουν να παράγουν στα χωράφια τους.

Δεν θα μας χαρίσει τίποτε και κανένας.

Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και την κάθε κυβέρνηση, όπως κι αν εμφανίζεται αυτή, που παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη κάθε φορά από την προηγούμενη και συνεχίζει να μας φορτώνει όλο και με περισσότερα βάρη.

Όμως, μπορούμε να περιμένουμε πολλά μόνο από την οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης, που θα ιεραρχεί τις λαϊκές ανάγκες και θα βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, τις κυβερνήσεις, το κράτος και το σύστημα που υπηρετούν.

Σας λέμε καθαρά, αυτό που πρώτα σάς έχει πει ξανά και ξανά η ίδια σας η πείρα: Δεν υπάρχουν "σωτήρες", ούτε "παλιοί", ούτε "νέοι".

Υπάρχει μόνο ο λαός που, αν το αποφασίσει, μπορεί να σώσει τον λαό!

Κι αυτό δεν είναι ένα σύνθημα για το αύριο, αυτή είναι απαίτηση του σήμερα.

Γιατί σήμερα δεν πρέπει να μείνει κανείς μόνος, κανείς απροστάτευτος, απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία, που επιβάλλει 10ωρη απλήρωτη δουλειά, ανασφάλιστη εργασία και θέλει να βάλει και φίμωτρο στον εργάτη που διαμαρτύρεται.

Γιατί σήμερα πρέπει να στηριχτούν οι λαϊκές οικογένειες που δεν τα βγάζουν πέρα λόγω της ακρίβειας.

Γιατί σήμερα δεν πρέπει να μείνει ούτε ένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα και θέρμανση.

Γιατί σήμερα πρέπει να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές Υγείας και εδώ στη Δυτική Αθήνα.

Όλα αυτά δεν μπορούμε να τα αφήσουμε γι’ αύριο, πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να τα αναθέσουμε να τα λύσει καμιά αστική κυβέρνηση, κανένα κράτος.

Αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα, δεν μπορεί να μας λένε ότι κάποια στιγμή, κάποτε, κάτι έστω θα λύσουν, κάπως θα μας ανακουφίσουν.

Κι εμείς να τους πιστεύουμε!

Ποιος πραγματικά μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα της ακρίβειας, που καίει κάθε λαϊκό σπίτι, κάθε μικροεπαγγελματία;

Κατ' αρχάς, όλοι τους -η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΚΙΝΑΛ- παίζουν την κολοκυθιά…

Κανείς, μα κανείς τους δεν λέει τι είναι τελικά η ακρίβεια: Μια "στραβή" που έτυχε, ένα "καιρικό φαινόμενο", που όπως ήρθε έτσι και θα φύγει;

Παίζουν την κολοκυθιά, γιατί όλοι τους θέλουν να μείνει στο απυρόβλητο το σύστημα που υπηρετούν, το οποίο βολοδέρνει από κρίση σε κρίση. Να μείνει στο απυρόβλητο η διαχείριση της κρίσης, όπου τώρα επιλογή δεν είναι οι οριζόντιες περικοπές στο εισόδημα, η εφαρμογή αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων, αλλά η προσωρινή χαλάρωσή τους και μια πιο επεκτατική οικονομική πολιτική, στην οποία μάλιστα όλοι τους συγκλίνουν.

Παίζουν την κολοκυθιά για τις αυξημένες τιμές στην Ενέργεια, γιατί όλοι θέλουν να μείνει στο απυρόβλητο:

- Η πολιτική της περίφημης "πράσινης ανάπτυξης" που όλοι έχουν για Ευαγγέλιο.

- Η "απελευθέρωση" στην Ενέργεια.

- Οι ιδιωτικοποιήσεις και

- τα συνεχή κύματα εμπορευματοποίησης στην Ενέργεια, στην Ύδρευση, στις Μεταφορές, στην Υγεία και την Παιδεία.

Οι λαϊκές οικογένειες, όμως, τώρα πρέπει να στηριχτούν για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα. Κι αυτό σημαίνει:

- Ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, με κατάργηση του άθλιου νόμου -ο οποίος έχει την υπογραφή της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ- ότι ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται με Υπουργική Απόφαση.

- Σημαίνει κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, των φόρων στα καύσιμα και την Ενέργεια.

- Κατάργηση των έμμεσων φόρων και μετακύλιση των φορολογικών βαρών στο μεγάλο κεφάλαιο.

- Σημαίνει αύξηση των συντάξεων και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, με παράλληλη μετακύλιση αυτών στη μεγάλη εργοδοσία.

- Σημαίνει να μπει φρένο στις ανατιμήσεις των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης και ουσιαστική παρέμβαση κατά των διαφόρων καρτέλ.

Όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντα να γίνεται…

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Ποιος μπορεί, για να έρθω και στο θέμα μας, να υπερασπίσει το δικαίωμα του λαού στη δημόσια και δωρεάν Υγεία;

Η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ;

Όταν όλοι τους πορεύτηκαν με σημαία τη δήθεν αρμονική συνύπαρξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Παιδιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, του οποίου η σύμβαση με το ίδρυμα "Νιάρχος" υπογράφηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και εξειδικεύεται επί ΝΔ. Και πριν μας πουν ορισμένοι "Τι πρόβλημα έχετε που η Θεσσαλονίκη θα αποκτήσει παιδιατρικό νοσοκομείο και μάλιστα με δωρεά;",

τους απαντάμε: Μέσα από αυτή τη "δωρεά" ξεπροβάλλει το "νοσοκομείο-επιχείρηση", το κοινό τους όραμα, που όμως καμία σχέση έχει με την ανάγκη του λαού για δημόσια και δωρεάν Υγεία. Άλλωστε το Παιδιατρικό Θεσσαλονίκης θα είναι ΝΠΙΔ και όχι ένα δημόσιο νοσοκομείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Άλλωστε δεν ξεχνάμε! Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, με αυτά τα επιχειρήματα, παρόπλισαν το λαϊκό κίνημα, κορόιδεψαν τον κόσμο. Και ιδού η σημερινή κατάντια της συνύπαρξης του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα.

Και τι δεν έχουμε ακούσει τόσα χρόνια, όχι μόνο από τις "δεξιές", τις λεγόμενες κεντρώες κυβερνήσεις, αλλά και από τη δήθεν "αριστερή";

"Όσο αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας Υγείας τόσο θα αναβαθμίζεται και ο δημόσιος", έλεγε και λέει.

Τη βλέπουμε αυτή την "αναβάθμιση" καθημερινά:

- Στα επείγοντα των νοσοκομείων.

- Στα ράντζα της ντροπής στο ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο.

- Στις λίστες αναμονής για μήνες για ένα ιατρικό ραντεβού.

"Ο ιδιωτικός τομέας δεν αποτελεί πρόβλημα για το δημόσιο σύστημα, όσο λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο κανόνων", μας έλεγαν και λένε ακόμα.

Ο μόνος κανόνας που αναγνωρίζει το κεφάλαιο που επενδύει στην Υγεία είναι τα κέρδη του κι αυτά διασφαλίζονται και μέσα από την υποβάθμιση, την εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Μια βόλτα στο κέντρο του Περιστερίου να πάει κανείς, θα δει πως σε κάθε τετράγωνο υπάρχει κι ένα διαγνωστικό κέντρο μεγάλης ιδιωτικής αλυσίδας.

Ακόμα και μέσα στην πανδημία, το δημόσιο σύστημα Υγείας καταρρέει, ενώ ο ιδιωτικός τομέας συνεχίζει να θησαυρίζει.

Θέλετε να μιλήσουμε για το ποια αποτελέσματα είχε αυτή η δήθεν αρμονική συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας εδώ στη Δυτική Αθήνα;

Ένας από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας, όπως είναι το Περιστέρι, έχει 2 Κέντρα Υγείας και μια υποστελεχωμένη μονάδα στον Αγ. Ιερόθεο. Κι αυτά με τεράστιες ελλείψεις σε βασικές ιατρικές ειδικότητες. Το ιατρικό προσωπικό την τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί κατά 65%!

Στους διπλανούς δήμους, στο Χαϊδάρι, στην Αγία Βαρβάρα και στο Αιγάλεω, τα Κέντρα Υγείας είναι υποστελεχωμένα, με βασικές ειδικότητες να λείπουν και ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός, όταν δεν είναι απαρχαιωμένος, να είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες.

Σε μια ολόκληρη περιοχή, όπως είναι οι Δήμοι Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Ιλίου, Πετρούπολης, Άνω Λιοσίων, υπάρχει ένα και μοναδικό Κέντρο Υγείας με δύο υπομονάδες και αυτές υποστελεχωμένες.

Μπορεί πραγματικά, με αυτή την άθλια κατάσταση, να μιλήσει κανείς για Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας;

Θα περίμενε ίσως κανείς ότι λόγω της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ θα έπαιρνε έστω ορισμένα μέτρα ενίσχυσης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες για ιατρική φροντίδα.

Όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά φόρτωσε και στα Κέντρα Υγείας μέρος του προγράμματος εμβολιασμού, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα.

Όπως και σε όλη την Ελλάδα, έτσι και δω στη Δυτική Αθήνα, γιατροί μετακινήθηκαν από τα ήδη υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας στα εμβολιαστικά τμήματα, με αποτέλεσμα τώρα να δέχονται πολύ λίγα ιατρικά ραντεβού.

Είναι χαρακτηριστικό, όπως μαθαίνουμε, ότι σε αναζήτηση ραντεβού για παθολόγο στις 20 Γενάρη σε 8 δήμους του Δυτικού Τομέα, το πρώτο διαθέσιμο ραντεβού ήταν στις 3 Μάρτη.

Μετά από 43 μέρες, ένα ραντεβού με παθολόγο!!!

Καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτό για την υγεία του λαού της Δυτικής Αθήνας και μάλιστα σε συνθήκες πανδημίας, όπου η ενημέρωση, η άμεση διάγνωση, η ιατρική παρακολούθηση αποκτά κρίσιμη σημασία!

Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάνθρωποί μας κατέληξαν στις ΜΕΘ ή ακόμα και έχασαν τη ζωή τους, γιατί δεν αξιολόγησαν τα συμπτώματα, άργησαν να φτάσουν σε ένα νοσοκομείο.

Η κατάσταση, βέβαια, θα ήταν πολύ διαφορετική αν για όλους αυτούς υπήρχε διαθέσιμος ένας οικογενειακός γιατρός, που θα γνώριζε το ιστορικό τους και θα τους παρακολουθούσε.

Το ίδιο ισχύει και για το πρόγραμμα εμβολιασμού.

Πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση με τον εμβολιασμό αν για παράδειγμα ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, ως βασικό στοιχείο στη σύνθεση του επιστημονικού προσωπικού των Κέντρων Υγείας, είχε ουσιαστικό ρόλο για να μπορεί να εξασφαλιστεί και η ουσιαστική ενημέρωση και η πρόληψη, αλλά και η παρακολούθηση μετά;

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εμείς -και με αφορμή τη σημερινή σύσκεψη- θέλουμε να ενημερώσουμε και να συζητήσουμε πλευρές της πρότασής μας για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που είναι ο πυρήνας της πρότασής μας για την Υγεία.

Γιατί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μπορεί να αναπτυχθεί σε πανελλαδικό επίπεδο, με χρηματοδότηση αποκλειστικά από το κράτος, χωρίς καμία εμπλοκή - συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, των ΜΚΟ, των διάφορων "κοινωνικών συνεταιρισμών".

Πυρήνας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι το Κέντρο Υγείας, με τα Αποκεντρωμένα Ιατρεία και τις Κινητές Μονάδες που συνδέονται με αυτό.

Κέντρο Υγείας πλήρως στελεχωμένο, με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών (όπως γενικοί γιατροί, παθολόγοι, παιδίατροι, γυναικολόγοι, οφθαλμίατροι, ορθοπεδικοί, ψυχίατροι, μικροβιολόγοι, ακτινολόγοι κ.ά.).

Επίσης, στελεχωμένο με οδοντιάτρους, νοσηλευτές, μαίες, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, επισκέπτες Υγείας, φυσικοθεραπευτές και άλλες ειδικότητες υγειονομικών.

Κέντρα Υγείας με σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακεία κλπ.

Όταν λέμε ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας πρέπει αναπτυχθεί, θέτουμε και ορισμένα κριτήρια, όπως είναι:

- Η πλήρης και απολύτως δωρεάν κάλυψη όλων των αναγκών σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση), όλο το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο.

- Η έγκαιρη παροχή υπηρεσιών. Γι’ αυτό πρέπει να είναι κοντά στον τόπο κατοικίας, εργασίας και σπουδών.

- Να παίρνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής, αν είναι βιομηχανική, αγροτική, τουριστική, ορεινή. Ιδιαίτερα παίρνουμε υπόψη τα 200 κατοικημένα νησιά της χώρας.

- Οι ιδιαίτερες ανάγκες τμημάτων του πληθυσμού, όπως είναι βρεφικός - παιδικός πληθυσμός, γυναίκες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, Ρομά, πρόσφυγες - μετανάστες.

Οι μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Κέντρα Υγείας - Πολυϊατρεία - Αποκεντρωμένα Ιατρεία - Κινητές Μονάδες) πρέπει να διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία, άλλα ιδρύματα που τυχόν υπάρχουν.

Με αυτήν την έννοια ο οικογενειακός γιατρός (γενικός γιατρός, παθολόγος, παιδίατρος) αποτελεί βασικό στοιχείο στη σύνθεση του επιστημονικού προσωπικού των Κέντρων Υγείας και έχει ουσιαστικό και όχι περιορισμένο ρόλο, όπως κάνει η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ).

Το ΚΚΕ προτάσσει τον προσανατολισμό στις υπηρεσίες πρόληψης.

Που σημαίνει ότι αυτές πρέπει να απευθύνονται πριν απ’ όλα στους υγιείς, ώστε να προλαμβάνονται ασθένειες.

Με ανάπτυξη υπηρεσιών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, καθώς και μέτρων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.

Το Κέντρο Υγείας πρέπει να αποτελεί ένα επιτελείο συνεργαζόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που θα μελετά, θα καταγράφει, θα σχεδιάζει και θα εφαρμόζει προγράμματα και υπηρεσίες που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού, ομάδες του πληθυσμού και εξατομικευμένα.

Το Κέντρο Υγείας πρέπει να έχει πλήρη καταγραφή στην περιοχή ευθύνης του, για:

- Tον βρεφικό και παιδικό πληθυσμό.

- Τους χρόνια πάσχοντες και το είδος της πάθησης.

- Τα ΑμεΑ, τα άτομα με αναπηρία.

- Τους ηλικιωμένους.

- Τους ψυχικά πάσχοντες.

- Τις έγκυες, τις λεχώνες.

Έχοντας αυτή την πλήρη καταγραφή, με τη βοήθεια των τεχνολογικών μέσων που υπάρχουν σήμερα, μπορεί να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη και σχεδιασμένη παρέμβαση ανάλογα με τις ανάγκες.

Όπως για παράδειγμα:

- Οι προληπτικές και εργαστηριακές ιατρικές εξετάσεις.

- Η στοχευμένη παρέμβαση σε ομάδες πληθυσμού, όπως είναι οι μοναχικοί ηλικιωμένοι, όπως και περιπτώσεις ειδικών συνθηκών.

Το Κέντρο Υγείας με την υπηρεσία "Κατ’ οίκον νοσηλεία" μπορεί να αντιμετωπίζει ζητήματα όπως:

- Εκπαίδευση των λεχώνων για τις ανάγκες των νεογέννητων.

- "Αλλαγές" που απαιτούνται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

- Υπηρεσίες σε κατάκοιτους ηλικιωμένους.

- Να διαθέτει κατάλληλα μέσα μεταφοράς για τους ασθενείς που πρέπει να αντιμετωπιστούν σε μονάδες Υγείας.

Τμήμα του ενιαίου λειτουργικά Κέντρου Υγείας αποτελεί το Κέντρο Ψυχικής Υγείας, με βασική προτεραιότητα και σε αυτό την πρόληψη σε όλα τα επίπεδα.

Ο ενιαίος χαρακτήρας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των άμεσα συνεργαζόμενων τμημάτων και υπηρεσιών της στο πλαίσιο του κρατικού Κέντρου Υγείας, είναι προϋπόθεση για την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.

Αυτές είναι βασικές πλευρές της πρότασης του ΚΚΕ για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Και είμαστε σίγουροι πως ορισμένοι, αν και θα συμφωνήσουν πως μια τέτοια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας χρειαζόμαστε, αμέσως μετά θα πουν ότι "αυτά δεν γίνονται", "δεν είναι ρεαλιστικά", ότι "είναι μαξιμαλιστικά"!

Και το ερώτημα είναι:

Γιατί ό,τι αφορά στις σύγχρονες ανάγκες του λαού να θεωρείται "ουτοπικό και ανέφικτο", αλλά ό,τι αφορά στα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα της Υγείας να θεωρείται απολύτως εφικτό;

Θα μου πείτε το ίδιο δεν συμβαίνει σε όλους τους τομείς;

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Για εμάς, το ΚΚΕ, εφικτό και ρεαλιστικό είναι ό,τι συμφέρει, ό,τι ωφελεί τον λαό.

Και η θέση μας για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι απολύτως ρεαλιστική, γιατί είναι αυτή που έχει ανάγκη ο λαός μας και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες και μπορεί να αναπτυχθεί σήμερα σ’ αυτή εδώ τη χώρα.

Καταλαβαίνετε κι εσείς πως μια τέτοια θέση που εξασφαλίζει αναβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στον λαό, δεν υπάρχει σε κανένα κυβερνητικό πρόγραμμα των υπολοίπων.

Δεν υπάρχει στο κυβερνητικό πρόγραμμα, ούτε της ΝΔ, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε του ΚΙΝΑΛ και των άλλων.

Έχει όμως ξεχωριστή θέση στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, κάτι που προϋποθέτει και άλλες αλλαγές, ριζικές αλλαγές, σε όλη την κοινωνία και την οικονομία.

Ναι, έτσι είναι. Κι αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε: Πώς αυτές τις αλλαγές θα τις φέρουμε πιο κοντά!

Γιατί σήμερα τα επιτεύγματα της κοινωνικής παραγωγής μπορούν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα.

Ολοένα και περισσότερες ανάγκες μπορούν να καλυφθούν, όπως είναι αυτές της υγείας που συζητάμε σήμερα.

Είναι απαράδεκτο τη σημερινή εποχή, οι εργαζόμενοι, ο λαός, να καλείται να ζει όλο και χειρότερα.

Γι’ αυτό και ο ίδιος ο λαός πρέπει να δώσει τη λύση.

Να πάψει να στηρίζει την ίδια πολιτική.

Να πάψει να στηρίζει και με την ψήφο του να ενισχύει τις ίδιες δυνάμεις που τον έφεραν έως εδώ.

Πραγματικός αντίπαλος, αυτό που εμποδίζει την πραγματική λύση, είναι το ίδιο το άδικο σύστημα που υπηρετούν όλοι αυτοί.

Μόνο το ΚΚΕ έχει τέτοιες φιλολαϊκές προτάσεις, που κοντράρουν και αντιστέκονται στην κατάσταση αυτή που βρισκόμαστε.

Σήμερα -κατά την άποψή μας- ο αγώνας για την υγεία του λαού, εδώ στη Δυτική Αθήνα, σημαίνει:

- Να ενισχυθούν ουσιαστικά οι δομές Υγείας. Ορισμένα Κέντρα Υγείας να μετατραπούν σε 24ωρης λειτουργίας, με υποδομή για επείγοντα περιστατικά (ΕΚΑΒ) και δυνατότητα βραχείας νοσηλείας, με σύγχρονες υποδομές, πλήρως εξοπλισμένα με γιατρούς, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, υλικά και μηχανήματα. Με στελεχωμένο Κέντρο Ψυχικής Υγείας και όλα τα προγράμματα φροντίδας, προστασίας και αποκατάστασης των ΑμεΑ.

- Δημιουργία δομών Υγείας σε Πετρούπολη και Ίλιον. Να στελεχωθούν κι αυτά με το απαραίτητο ιατρικό - νοσηλευτικό προσωπικό, με υλικοτεχνική υποδομή. Να καλυφθούν τα κενά σε μια σειρά βασικές ειδικότητες (καρδιολόγοι, παιδίατροι, μικροβιολόγοι, ακτινολόγοι), αλλά και χρόνιων παθήσεων (ενδοκρινολόγοι, ρευματολόγοι κ.ά.) σε όλες τις μονάδες. Να συνδεθούν με τους χώρους δουλειάς, με γιατρούς Εργασίας και τεχνικούς Ασφάλειας. Με τα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς και τα αθλητικά κέντρα της περιοχής του Δυτικού Τομέα και με παρακολούθηση του εμβολιαστικού προγραμματισμού.

Ιδιαίτερα τώρα σε συνθήκες πανδημίας διεκδικούμε:

- Μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς. Καμία οικονομική επιβάρυνση όλων των εργαζομένων που χρειάζεται να προσκομίσουν τεστ, κανένας διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους.

- Να πολλαπλασιαστούν τα σημεία που ο ΕΟΔΥ πραγματοποιεί δωρεάν τεστ και να επεκταθεί χρονικά η διαδικασία.

- Να ενταχθούν τα δημοτικά ιατρεία στον ενιαίο σχεδιασμό των Κέντρων Υγείας στελεχωμένα με το απαραίτητο ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό.

- Μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Αύξηση των δρομολογίων στα λεωφορεία.

- Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη. Να παρθούν πίσω οι συγχωνεύσεις.

- Αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό των Σχολικών Επιτροπών για την εξασφάλιση όλων των απαραίτητων υλικών καθαρισμού, ατομικής υγιεινής και υποδομών στα σχολεία. Εξασφάλιση χρηματοδότησης για την επαρκή θέρμανση των σχολείων.

Ιδιαίτερα εδώ, στη Δυτική Αθήνα, επιβάλλεται να ενισχυθεί αποφασιστικά το Νοσοκομείο "ΑΤΤΙΚΟΝ" που καλύπτει εκατοντάδες χιλιάδες του πληθυσμού της περιοχής μας:

- Να προχωρήσει άμεσα η πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού, η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

- Να καλυφθούν όλες οι ανάγκες σε μέτρα προστασίας και τεχνολογικό εξοπλισμό, προκειμένου να ανταποκρίνεται με πλήρη επάρκεια στις συνολικές ανάγκες της περιοχής μας, χωρίς την εντατικοποίηση και την εξουθένωση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Χωρίς εργολάβους και ΣΔΙΤ.

Και, βέβαια, να στελεχωθούν με τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων, όλα τα ειδικά νοσοκομεία (Παιδιατρικά, Ψυχιατρικά, Ογκολογικά κ.ά.) και οι δομές (Ίδρυμα Αναπήρων, Κέντρο Βρεφών "Μητέρα" κ.ά.), που είναι ελάχιστα στην Αττική και υποστελεχωμένα.

Να στελεχωθεί επαρκώς η υπηρεσία "Βοήθεια στο Σπίτι", με εργαζόμενους μόνιμης και σταθερής εργασίας, που να καλύπτουν τις ανάγκες των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων.

Φίλες και φίλοι,

Εμείς όλα αυτά τα βάζουμε για συζήτηση μέσα στους μαζικούς φορείς, στα Σωματεία, εκεί που μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση για τα αιτήματα, να δυναμώσει ο προβληματισμός για τις μορφές και το περιεχόμενο του αγώνα.

Εκεί που μπορεί ο εργάτης να σταθεί δίπλα στον εργάτη και όλοι μαζί σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και επιστήμονες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, να σταθούν απέναντι από το σύστημα, το κράτος και τις κυβερνήσεις τους και να βάλουν στο επίκεντρο τις δικές τους πραγματικές ανάγκες.

Εκεί μπορεί να δυναμώσει και η συζήτηση ποια πολιτική αλλαγή χρειάζεται ο λαός.

Κι αυτή βρίσκεται στην άλλη όχθη από τα κόμματα του κεφαλαίου. Βρίσκεται στη λαϊκή πάλη που θα δυναμώσει και θα τα πάρει όλα αμπάριζα: Τα αστικά κόμματα, το αστικό κράτος και το σύστημά τους.

Η προοπτική αυτής της πολιτικής αλλαγής θα δυναμώνει, όσο δυναμώνει και γίνεται συνείδηση πως "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό".

Και μπορούμε και θα τα καταφέρουμε!

Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να τελειώσω την εισηγητική μου παρέμβαση και να σας ακούσω.

Εσείς ζείτε τα προβλήματα από κοντά, έχετε την άμεση πείρα οργάνωσης των αγώνων.