ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Σχέδια «έκτακτης ανάγκης» για τη διασφάλιση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων επεξεργάζεται η Κομισιόν, απέναντι στις σοβαρές επιπτώσεις στον ενεργειακό τομέα και συνολικά στην οικονομία από την όξυνση της αντιπαράθεσης Δύσης - Ρωσίας, φορτώνοντας με όλους τους τρόπους τα βάρη στους λαούς
Την ίδια ώρα, ενώ συνεχίζονται τα ενδοκαπιταλιστικά παζάρια στην ΕΕ για τη σταδιακή επιβολή εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο και παραμένει η απειλή της διακοπής της παροχής ρωσικού φυσικού αερίου και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις ήδη σύνθετες εξελίξεις ήρθε να προστεθεί η χτεσινή ανακοίνωση της ουκρανικής διαχειρίστριας εταιρείας του συστήματος μεταφοράς αερίου GTSOU ότι «λόγω ανωτέρας βίας» σταματά από σήμερα τη μεταφορά ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω του σταθμού της Σοχρανίφκα στην περιφέρεια του Λουγκάνσκ.
Η GTSOU υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει τον σταθμό συμπίεσης του Νοβοπσκόφ, λόγω «της παρέμβασης των κατοχικών δυνάμεων στην τεχνική διαδικασία». Ο σταθμός αυτός, στην περιφέρεια του Λουγκάνσκ, είχε καταληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις λίγο μετά την εισβολή. Είναι ο πρώτος σταθμός συμπίεσης στο σύστημα διαμετακόμισης στην περιοχή του Λουγκάνσκ, σε έναν αγωγό από όπου μεταφέρονται περίπου 32,6 εκατ. κυβικά μέτρα αερίου τη μέρα ή το ένα τρίτο του ρωσικού φυσικού αερίου που μεταφέρεται στην Ευρώπη μέσω της Ουκρανίας.
«Προκειμένου να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους Ευρωπαίους εταίρους της και με βάση τους όρους της συμφωνίας, είναι δυνατόν να γίνεται προσωρινά η μεταφορά του φυσικού αερίου από το σημείο διασύνδεσης Σούτζα που βρίσκεται σε έδαφος ελεγχόμενο από την Ουκρανία», ανέφερε η GTSOU.
Ωστόσο, ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός «Gazprom» διαμήνυσε ότι δεν είναι τεχνικά εφικτό να μεταφερθεί η ροή φυσικού αερίου στην Ουκρανία σε έναν νέο σταθμό εισόδου, όπως πρότεινε η GTSOU.
Επίσης χτες, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν ανακοίνωσε τη συγκρότηση ομάδας εργασίας με σκοπό τον προσδιορισμό των όρων για τις συναλλαγές «με μη φιλικά κράτη». Οπως έγινε γνωστό, η ομάδα εργασίας θα δημιουργήσει «μια υποδομή για διεθνείς πληρωμές, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε ρωσικά ρούβλια, με εμπορικούς εταίρους από ξένα κράτη που πραγματοποιούν εχθρικές ενέργειες κατά της Ρωσίας».
Σε ένα τέτοιο φόντο, σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα «El Pais», η Κομισιόν προετοιμάζει και θα παρουσιάσει στις 18/5 ένα «σχέδιο Β» έκτακτης ανάγκης, το οποίο όπως λέγεται καλύπτει το ενδεχόμενο ενός μπλακάουτ στην εισροή ρωσικών υδρογονανθράκων.
Τα προβλεπόμενα μέτρα - που διατυπώνονται δημόσια και από τη Διεθνή Οργάνωση Ενέργειας (ΙΕΑ) - φορτώνουν «εξοικονομήσεις» στις πλάτες λαϊκών νοικοκυριών, για να διασφαλίζεται η ενεργειακή τροφοδοσία των μονοπωλίων.
Ετσι, μεταξύ άλλων προβλέπεται ενίσχυση της τηλεργασίας - με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια για την εργοδοσία... - και αναφέρεται ότι τηλεργασία έως τρεις φορές τη βδομάδα μπορεί να εξοικονομήσει 500.000 βαρέλια πετρελαίου τη μέρα.
Προβλέπεται ακόμα απαγόρευση της χρήσης αυτοκινήτων τις Κυριακές στις πόλεις - δηλαδή... κλείσιμο στο σπίτι με την τηλεργασία, κλείσιμο και τις Κυριακές! - με πρόβλεψη για εξοικονόμηση 380.000 βαρελιών τη μέρα.
«Προτείνεται» ακόμα: Κοινή χρήση αυτοκινήτου με άλλους ανθρώπους (περίπου 470.000 λιγότερα βαρέλια), μείωση ορίων ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους κατά 10 χιλιόμετρα ανά ώρα (430.000 βαρέλια λιγότερα), χρήση μονών - ζυγών στις πόλεις κ.ά.
Σχεδιάζεται επίσης ένας μηχανισμός ενεργειακής αναδιανομής ανάμεσα στα κράτη - μέλη, που φέρεται ότι θα λειτουργεί σε εθελοντική βάση και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, θα γίνεται υποχρεωτικός και θα συνοδεύεται από τις ανάλογες ρήτρες.
Αντίστοιχα, το πρακτορείο «Reuters» επεσήμανε ότι και στη Γερμανία οι αξιωματούχοι προετοιμάζονται για έναν ξαφνικό τερματισμό της ροής ρωσικού φυσικού αερίου (που είναι περίπου το 55% των εισαγωγών τους), καταστρώνοντας σχέδια έκτακτης ανάγκης, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο προσωρινός έλεγχος κρίσιμων εταιρειών. Στα σχέδια της γερμανικής κυβέρνησης περιλαμβάνονται, σύμφωνα με το «Reuters», η εθνικοποίηση εταιρειών Ενέργειας ή μεγάλων διυλιστηρίων, αλλά και μέτρα για περιορισμό της ενεργειακής επάρκειας σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, αναγκαστική αργία εργαζομένων ή αναστολή λειτουργίας βιομηχανιών κ.λπ.
Στο μεταξύ η Κομισιόν και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων υπέγραψαν χτες συμφωνία εγγύησης για στήριξη χρηματοδοτικών δράσεων και επενδύσεων ύψους 26,7 δισ. δολαρίων, με στόχο την πραγματοποίηση «δημόσιων» επενδύσεων σε «πράσινη» Ενέργεια, ψηφιοποίηση, υποδομές Μεταφορών, Υγεία και Εκπαίδευση, για την προσεχή επταετία, μέσω της λεγόμενης «Παγκόσμιας Πύλης» της ΕΕ.
Την ίδια ώρα συνεχίζονται αντιθέσεις και παζάρια στην ΕΕ για το 6ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με «αιχμή» τις εξαιρέσεις και τις παρατάσεις που διεκδικούν μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης σε ό,τι αφορά την πρόταση για σταδιακό εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Τσεχία και η Βουλγαρία.
Με φόντο αυτές τις αντιθέσεις, αναβλήθηκε τελικά η προγραμματισμένη για χτες τηλεδιάσκεψη της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν με τους ηγέτες των εν λόγω χωρών, ενώ πραγματοποιήθηκε επικοινωνία του Γάλλου Προέδρου Εμ. Μακρόν με τον Ούγγρο πρωθυπουργό Β. Ορμπαν, χωρίς να γίνει γνωστό αν είχε κάποια κατάληξη.
Ο επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ, είπε ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία για το 6ο πακέτο κυρώσεων μέχρι το επόμενο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών, στις 16/5, θα υπάρξει συζήτηση σε επίπεδο υπουργών.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σ. Λαβρόφ συναντήθηκε χτες στο Αλγέρι με τον Αλγερινό ομόλογό του, Ραμτάν Λαμάμρα, και στη συνέχεια με τον Πρόεδρο Αμπντελματζίντ Τεμπούν. Ο Λαβρόφ έδωσε στον Τεμπούν επίσημη πρόσκληση του Ρώσου Προέδρου για επίσκεψη στη Μόσχα, ενώ ο Αλγερινός ηγέτης επεσήμανε πως «η Ρωσία παραμένει ένας μεγάλος φίλος για την Αλγερία».
Σημειωτέον, η Αλγερία προμηθεύει το 11% του φυσικού αερίου που καταναλώνει η Ευρώπη, γι' αυτό και πολλές ευρωπαϊκές χώρες που επιδιώκουν τη μείωση της εξάρτησής τους από το ρωσικό αέριο επιχειρούν να εξασφαλίσουν νέες προμήθειες αλγερινού LNG. Ωστόσο η κυβέρνηση Τεμπούν αναφέρει ότι είναι «πολύ περιορισμένες» οι δυνατότητές της να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης.
Ο δε Λαβρόφ, σχολιάζοντας την προχτεσινή πρόταση του Μπορέλ για χρηματοδότηση της «ανοικοδόμησης» της Ουκρανίας με κατάσχεση «παγωμένων» ρωσικών αποθεματικών (με πρότυπο ό,τι έκαναν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν), δήλωσε απερίφραστα ότι πρόκειται για «ξεκάθαρη κλεψιά».
https://prin.gr/2022/05/diadiloseis-gia-baseis/..........Τα εξαπτέρυγα της ...πασσκάρας.... στηρίζουν τον Ρώσικο Ιμπεριαλισμό στη σφαγή του Ουκρανικού λαού στον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΡΩΣΙΑΣ ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε και των αντίστοιχων τμημάτων της αστικής τάξης που έχουν σύμμαχο. Πασιφισμός και ξέπλυμα της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής σε όλο του το μεγαλείο. Το Ρώσικο Ιμπεριαλισμό στηρίζουν τμήματα της αστικής τάξης εθνικιστές φασίστες μαζί με τους φορείς των οπορτουνιστικών απόψεων αγκαλιασμένοι. Δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται και τον καλούμε σε συμπόρευση στην κοινωνική συμμαχία για αγώνα ενάντια στο πόλεμο με μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Η ιδεολογική πάλη και ζύμωση θα ξεκαθαρίσει τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Λουκά Αναστασόπουλου*
ΔιαγραφήΜετά από δύο μήνες που μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, είναι πλέον κοινός τόπος ακόμα και ανάμεσα στα αστικά επιτελεία ότι βρισκόμαστε σε μια νέα σελίδα στο φρικτό έργο της όξυνσης των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Μια νέα φάση που θα πληρώσουν οι λαοί είτε ζώντας άμεσα τη φρίκη του ιμπεριαλιστικού πολέμου είτε μέσα από τη διαρκή επίθεση που θα δέχονται στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, στο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών και στην ικανότητά τους για επιβίωση.
Την ίδια στιγμή, στο έδαφος μιας υπαρκτής αντιπαράθεσης ιδιαίτερα στο εσωτερικό της ΝΑΤΟικής συμμαχίας, στήνεται ένα πλαστό δίλημμα για τους λαούς.
Από τη μια πλευρά υπάρχουν οι υποστηρικτές της ανοιχτής κλιμάκωσης των πολεμικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία, ή ακόμα και με την άμεση πολεμική συμμετοχή του ευρωατλαντικού στρατοπέδου. Ηταν οι ίδιοι εξάλλου που υποστήριζαν σε προηγούμενη φάση την επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή, την ένταξη της Ουκρανίας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και την «περικύκλωση» της Ρωσίας.
Από την άλλη μεριά εμφανίζονται οι φωνές που «προτάσσουν» τα «διπλωματικά» μέσα της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ, υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε να έχει υπάρξει μια διαφορετική προσέγγιση της Ρωσίας ώστε να μην οδηγηθούμε στον μεγάλο πόλεμο και ότι τώρα θα πρέπει να επιλεγούν εκείνες οι κινήσεις που δεν θα οδηγήσουν στην κλιμάκωση της αντιπαράθεσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ως θιασώτης αυτής της διαφορετικής δήθεν πιο «φιλειρηνικής» προσέγγισης εμφανίζεται μέχρι και ο Χένρι Κίσινγκερ, που σε παλαιότερο άρθρο του δήλωνε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια συνεννόηση Ρωσίας και Δύσης για ένα «διεθνές σύστημα συνεργασίας στην Ευρώπη».
Φτιάχνεται έτσι ένα επικίνδυνο, κάλπικο για τους λαούς δίλημμα «πολεμικοί σχεδιασμοί ή διπλωματία» του ΝΑΤΟ. Ενα δίπολο «ΝΑΤΟική εμπλοκή ή ΝΑΤΟικός πασιφισμός», που λειτουργεί σαν συμπληγάδες για τους εργαζόμενους, με σκοπό να τους στοιχίσει κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ στην αντιπαράθεση με το υπό διαμόρφωση «ευρασιατικό» ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο.
Το ερώτημα που απασχολεί τα αστικά επιτελεία για το αν αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει με κάποιες παραχωρήσεις στη Ρωσία ή όχι, δεν αλλάζει τίποτα για τους λαούς, αφού η αντιπαράθεση ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ - Ρωσίας, Κίνας θα κλιμακώνεται με διακύβευμα την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Κάλπικη αντι-ΝΑΤΟική ρητορική στήριξης... των ευρωατλαντικών διλημμάτων!
ΔιαγραφήΕνισχυτικά στα επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά διλήμματα της αστικής τάξης λειτουργούν και οι θέσεις του οπορτουνιστικού ρεύματος, παρότι φραστικά υιοθετούν ορισμένες φορές ρητορική και συνθήματα καταγγελίας του ΝΑΤΟ. Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ αποσπασμένη από την πάλη για την εργατική εξουσία, υιοθέτηση ατόφιας ή μασκαρεμένης της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, καλλιέργεια αυταπατών ότι μπορεί να υπάρξει «ηπιότερη» εξωτερική πολιτική του αστικού κράτους της Ελλάδας και υιοθέτηση «αντιδεξιών» - «αντικυβερνητικών» συνθημάτων είναι το οπορτουνιστικό μωσαϊκό που κρύβεται κάτω από τις φαινομενικά «αντιΝΑΤΟικές» διακηρύξεις και συμβάλλει αντικειμενικά στην ενίσχυση του ΝΑΤΟικού «πασιφισμού».
Αρχικά ακόμα και οι διακηρύξεις του οπορτουνιστικού ρεύματος ενάντια στο ΝΑΤΟ προβάλλουν το ζήτημα της αποδέσμευσης από την ευρωατλαντική ιμπεριαλιστική συμμαχία αποσυνδεδεμένο από την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού, την πάλη για την εργατική εξουσία. Συσκοτίζουν συνειδητά το γεγονός ότι αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με φιλολαϊκό πρόσημο δεν είναι δυνατή χωρίς τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.
Δεύτερον παρά τις όποιες αντικαπιταλιστικές αναφορές, οι αναλύσεις τους καταλήγουν στην αποδοχή ότι μπορεί να υπάρξει μια «πιο ήπια πολιτική» του αστικού κράτους, ένα «μικρότερο κακό» μιας προοδευτικής κυβέρνησης σε αντίθεση με την «ακραία ΝΑΤΟική πολιτική της ΝΔ». Χαρακτηριστικό για το πώς διαμορφώνουν την παγίδα του «μικρότερου κακού» είναι ότι δυνάμεις της ΛΑΕ εμφανίζουν την επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική ως «αυθαίρετη τυχοδιωκτική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη».Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν στην ίδια κατεύθυνση, εστιάζοντας πολιτικά στην ανάγκη «να ανατραπεί η αντιλαϊκή, αντιδραστική και φιλοπόλεμη κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική της».Ο «Εργατικός Αγώνας» απέδωσε την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία αποκλειστικά σε επιλογή της ΝΔ, υιοθετώντας στην ουσία την παρόμοια επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την περίοδο. Ενώ δυνάμεις όπως ο «Σύλλογος Κορδάτος» δεν διστάζουν να υιοθετήσουν και φραστικά ατόφια τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι η δικτατορία του κεφαλαίου στην Ελλάδα θα έπρεπε και θα μπορούσε να ακολουθήσει μια «φιλειρηνική πολιτική ενεργητικής ουδετερότητας».
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας και ΝΑΤΟικών γερακιών, όπως ο Κίσινγκερ, ότι μπορεί να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, υιοθετούνται και από δυνάμεις του οπορτουνισμού όπως η «Αριστερή Πρωτοβουλία», που θεωρεί ότι μια συμφωνία ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές μπορεί να παραμερίσει διά παντός τους ανταγωνισμούς και τον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και να διαμορφωθεί«ένα συλλογικό σύστημα ασφάλειας και ειρήνης στην Ευρώπη από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια».
Εξίσου αποκαλυπτικό είναι επίσης και το πώς η ανάλυσή τους οδηγεί στην ουσία στη στήριξη των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών για το Αιγαίο. Χαρακτηριστικές είναι οι θέσεις δυνάμεων όπως το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, που παρουσιάζουν για παράδειγμα τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο ως κάτι που ενυπάρχει στη γεωγραφία του και επομένως πρέπει να λυθεί μέσω μιας «έντιμης συνεννόησης» των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Κρύβουν ότι μια νέα ιμπεριαλιστική συμφωνία για τη συνεκμετάλλευση, τη συγκυριαρχία στο Αιγαίο για την αιγιαλίτιδα ζώνη και τον καθορισμό ΑΟΖ έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, τη διασφάλιση της Τουρκίας στη ΝΑΤΟική συμμαχία και ότι η αστική τάξη της Ελλάδας επιδιώκει και με αυτό ως διαπραγματευτικό χαρτί την αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή.https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/294115/o-natoikos-pasifismos-i-sosialdimokratia-kai-oportoynistiko-reyma ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ