Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2022

Ενίσχυση του ΚΚΕ, απάντηση στους δολοφονικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ


Οι αποφάσεις για τη «Στρατηγική του ΝΑΤΟ 2030» της Συνόδου Κορυφής στη Μαδρίτη, τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα σε ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ από τη μία και τη Ρωσία από την άλλη στο έδαφος της Ουκρανίας, επιβεβαιώνουν την ευρύτερη πολεμική προετοιμασία και σύγκρουση ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και κράτη.

Η δέσμευση της κυβέρνησης να συμβάλει με κάθε τρόπο στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ, με την ουσία της οποίας συστρατεύονται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε θύμα αλλά και θύτη άλλων λαών. Επιδιώκει μάλιστα να πρωταγωνιστήσει στην υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου του ΝΑΤΟ για δεκαπλασιασμό των ετοιμοπόλεμων δυνάμεών του, κυρίως στο έδαφος της Ευρώπης, και για την προετοιμασία ανάπτυξης 300.000 και πλέον ΝΑΤΟικών σε διάταξη πολέμου απέναντι στη Ρωσία, ενώ οι λεγόμενες «ομάδες μάχης» αναβαθμίζονται και διευρύνονται στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας επεκτείνεται, με τη διεύρυνση της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στη Σκανδιναβική Χερσόνησο.

Η στοχοποίηση της Κίνας και επίσημα ως «εχθρού», κάτι που είχε φανεί ήδη από την ομιλία του Μπλίνκεν, υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο «Τζ. Ουάσινγκτον», αλλά και από το G7 και το κοινό του ανακοινωθέν μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις βαυαρικές Αλπεις, επιβεβαιώνουν την κλιμάκωση της όξυνσης ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και τη διεύρυνση του πολέμου.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πως «η πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία πυροδοτεί επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της Ευρώπης, για όλο τον κόσμο, μετά τη ρωσική εισβολή, καθώς ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός εισέρχεται σε νέα φάση. Ο κίνδυνος μιας πιο γενικευμένης πολεμικής αντιπαράθεσης είναι σήμερα πιο ορατός από κάθε ανάλογη κατάσταση», όπως σημείωνε τον περασμένο Μάρτη η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Οι εξελίξεις φέρνουν στην επιφάνεια και τους τεράστιους κινδύνους που απορρέουν για τους λαούς από την επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ, που κλιμακώνεται σε όλα τα επίπεδα, τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό κάθε χώρας μέσω των αστικών κυβερνήσεων των χωρών - μελών που το απαρτίζουν, είτε αφορά σοσιαλδημοκρατικές είτε φιλελεύθερες κυβερνήσεις.

Μαδρίτη: ΝΑΤΟ - ΕΕ -Τουρκία - Ελλάδα

Η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει το «νέο στρατηγικό δόγμα» και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ ως παράγοντες που δήθεν εγγυώνται τη σταθερότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας συνιστά αντιστροφή της πραγματικότητας και της λογικής, όταν το ΝΑΤΟ αποτελεί τον κύριο παράγοντα πολέμων, επεμβάσεων και αλλαγής συνόρων.

Ταυτόχρονα, φέρνει νέους και αναζωπυρώνει παλιούς κινδύνους για τις εξελίξεις στην περιοχή η επιδίωξη της Τουρκίας, στην ουσία, να ηγηθεί της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Αυτό το επιδιώκει και μέσα από τις δεσμεύσεις που απέσπασε τόσο για την απελευθέρωση πώλησης όπλων από Σουηδία και Φινλανδία προς την Τουρκία, όσο και για την έναρξη της συζήτησης να συμμετάσχει στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αμυνα και Ασφάλεια (ΚΠΑΑ), καθώς και στο σχήμα της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO) της ΕΕ, και ιδιαίτερα στο έργο της στρατιωτικής κινητικότητας.

Μάλιστα, λίγες ώρες έπειτα από τη συμφωνία Τουρκίας - Φινλανδίας - Σουηδίας στη Μαδρίτη, η Celeste Wallander, βοηθός υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, παρουσιάστηκε να δηλώνει δημοσίως ότι «οι ΗΠΑ υποστηρίζουν πλήρως τα σχέδια εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 της Τουρκίας».

Την ίδια στιγμή ούτε τυπική, ούτε «αθώα» είναι η έγκριση της ονομασίας «Turkaegean» ως «εμπορικού σήματος» της Τουρκίας μέχρι το 2031, από το Γραφείο Πνευματικής Ιδιοκτησίας της ΕΕ (EUIPO). Αντίθετα, συνδέεται με συμφέροντα και επενδύσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων από ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ. Η αποδοχή της ονομασίας «Τουρκικό Αιγαίο» από τον οργανισμό της ΕΕ δεν αφορά βέβαια τη δήθεν «τουριστική προβολή» της Τουρκίας, αλλά την προβολή των απαράδεκτων τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, την προκλητική αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από την αστική τάξη της Τουρκίας.

Η στάση μονίμων και στρατευμένων

Οι αναβαθμισμένοι κίνδυνοι που σηματοδοτούν οι εξελίξεις αυτές, οι προσπάθειες της κυβέρνησης να τις υποβαθμίσει και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ να ξεπλύνει τις δικές του ευθύνες, πρέπει να χτυπήσουν καμπάνα για τον λαό, αλλά και τους αξιωματικούς, τους υπαξιωματικούς και τους νέους που υπηρετούν τη θητεία τους.

Την ίδια στιγμή, μάλιστα, η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης φέρνει το φιτίλι του πολέμου όλο και πιο κοντά στη χώρα μας και με το «έτσι θέλω» παίρνει από κάθε πολίτη κατά μέσο όρο 730 δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ, ώστε να φτάσει προκλητικά να δίνει για τους στόχους του ΝΑΤΟ 7,5 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας αναλογικά και τις ΗΠΑ στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Είναι δικαιολογημένο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά και οι νέοι στρατευμένοι να δυσανασχετούν με αυτές τις εξελίξεις, αφού περισσότερο από κάθε άλλη φορά η χώρα μας είναι μπλεγμένη μέχρι τον λαιμό στον πόλεμο, παρέχοντας όπλα, πυρομαχικά, μέσα και προσωπικό απαραίτητα για τη διαφύλαξη των συνόρων.

Είναι απολύτως λογική η μετατόπιση του προβληματισμού στα στρατόπεδα, όχι αν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα υπερασπιστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε πιθανή εμπλοκή με την Τουρκία, αλλά αν θα υπονομεύσουν με την ανοχή τους και τη στάση τους την υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως έχουν κάνει άλλωστε σε πολλές άλλες περιπτώσεις στην Ιστορία τους.

Σε αυτές τις συνθήκες οι νέοι στρατευμένοι έχουν αναφαίρετο δικαίωμα και πρέπει να εκφράζουν τις σκέψεις, τον προβληματισμό, την αντίθεσή τους σε αυτές τις εξελίξεις, που αφήνουν τον λαό έκθετο μπροστά στη γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Δεν έχουν καμία υποχρέωση να εκτελούν υπηρεσίες για την κάλυψη αναγκών, εξυπηρέτησης και διευκόλυνσης του έργου των δολοφονικών μηχανών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, ούτε στα ελληνικά στρατόπεδα ούτε πουθενά.

Πρόκειται για στρατούς που σε όλη την Ιστορία τους βάφουν τα χέρια τους με το αίμα των λαών, μέσα από πραξικοπήματα, αλλαγές συνόρων, «ειρηνευτικές αποστολές», επεμβάσεις, γεμίζοντας πρόσφυγες και μετανάστες από τις επεμβάσεις τους όλο τον πλανήτη.

Καμία εμπλοκή δεν πρέπει να έχουν οι Ελληνες αξιωματικοί - υπαξιωματικοί με τους δολοφόνους του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Δεν έχουν καμία δουλειά οι στρατιωτικοί εκτός συνόρων.

Είναι απαραίτητο τώρα να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις στη χώρα μας. Η ύπαρξη και η δράση τους υπονομεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα και την προστασία των συνόρων και του λαού της χώρας. Συγχρόνως, αποτελούν και στόχο αντιποίνων.

Να αποχωρήσουν από τη χώρα όλες οι ένοπλες δυνάμεις ιμπεριαλιστικών κρατών, οι οποίες με ευθύνη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούν ανεξέλεγκτα, θίγοντας τα δικαιώματα και την προστασία του λαού της Ελλάδας.

Οι διαμαρτυρίες των στρατευμένων από πολλές μονάδες όλης της χώρας, για να σταματήσει η συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στον πόλεμο της Ουκρανίας, είναι πρωτοβουλίες που πρέπει να πληθύνουν.

Δύναμη, αντοχή και κουράγιο οι νέοι στρατευμένοι θα βρουν στον αγώνα που αναπτύσσουν και πρέπει να γενικευτεί σήμερα από εργατικά σωματεία, επιτροπές ειρήνης, φοιτητικούς συλλόγους και μαθητικά συμβούλια για άμεση απεμπλοκή της χώρας και των Ενόπλων Δυνάμεων από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας στα εδάφη της Ουκρανίας. Από το δυνάμωμα του αγώνα του λαού για την απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.


Νίκος ΛΑΠΠΑΣ
Μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου