Και να που ξέθαψαν πάλι την προβοκάτσια με την «Πανσπουδαστική Νο8».
49 χρόνια, τέτοιες μέρες, οι αντικομουνιστές το «ίδιο βιολί», το νούμερο 8
Κλασικές προβοκάτσιες...
Δίπλα λοιπόν στα όσα γράφουν και διαδίδουν οι λογής - λογής «ομάδες» και μηχανισμοί, από φασιστοειδή μέχρι αυτοαποκαλούμενους «αντιεξουσιαστές», «κολλάνε» και ορισμένα ΣΥΡΙΖΑίικα Μέσα, που ανέσυραν τις αθλιότητες περί «Πανσπουδαστικής Νο8» (η εφημερίδα της Αντι-ΕΦΕΕ, φοιτητική αντιδικτατορική οργάνωση στη συγκρότηση της οποίας πρωτοστάτησε η ΚΝΕ), αναμασώντας την αθλιότητα ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κατήγγειλαν ως προβοκάτσια της Ασφάλειας την κατάληψη του Πολυτεχνείου.
Ποια είναι η πραγματικότητα;
Πρώτον, η «Πανσπουδαστική» φύλλο με αριθμό 8, με ημερομηνία Γενάρης - Φλεβάρης 1974 (και όχι όπως πολλές φορές λέγεται, ότι κυκλοφόρησε τις μέρες της εξέγερσης), χαιρέτιζε την εξέγερση του Πολυτεχνείου και κατήγγειλε από το πρωτοσέλιδό της το έγκλημα της δικτατορίας στο Πολυτεχνείο, είχε τα ονόματα των νεκρών και καλούσε τον λαό να τους τιμήσει, βαδίζοντας πιο αποφασιστικά στο δρόμο της αντιδικτατορικής πάλης.
Δεύτερον, η περιβόητη καταγγελία, που δημοσιεύεται στο εσωτερικό του συγκεκριμένου φύλλου, είναι ανακοίνωση της Επιτροπής Κατάληψης του Πολυτεχνείου, αναφέρεται σε δράση προβοκατόρων και απόπειρά τους να εισβάλουν στο Πολυτεχνείο και αποτελεί απάντηση στη συκοφαντική ανακοίνωση της δολοφονικής ΕΣΑ για το Πολυτεχνείο. Το ότι η χούντα επιχείρησε να χτυπήσει το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα και την εξέγερση του Πολυτεχνείου, εκτός από την άμεση καταστολή, στέλνοντας και προβοκάτορες - ασφαλίτες, δεν μπορεί να είναι κάτι που να αμφισβητείται.
Τρίτον, τον ρόλο που έπαιξαν η ΚΝΕ και το ΚΚΕ στην εξέγερση και στην κατάληψη του Πολυτεχνείου, όπως και γενικότερα στην αντιδικτατορική δράση, μαρτυρούν τα εκατοντάδες βασανισμένα, φυλακισμένα και εξορισμένα στελέχη και μέλη του Κόμματος. Οποιος προσπαθεί να το αμφισβητήσει, μόνο γελοιότητες μπορεί να γράψει. Αλλωστε, από την πρώτη στιγμή του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πήραν ξεκάθαρη θέση, τον χαιρέτισαν και τον υποστήριξαν (Ανακοίνωση του ΠΓ, 15/11/73). Στελέχη και μέλη τους έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οργάνωση του αγώνα, δίνοντας μάχη για τον προσανατολισμό και το περιεχόμενό του, ενάντια και στους ελιγμούς της χούντας, ενώ οι κομματικές δυνάμεις πρωτοστάτησαν στο κρίσιμο ζήτημα, να υπάρξει ενεργή, μαζική υποστήριξη από το εργατικό κίνημα. Το ίδιο έγινε και από τον ρ/φ σταθμό του Κόμματος από το εξωτερικό.
Τέταρτον, είναι επίσης γεγονός ότι στην πρώτη Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης του Πολυτεχνείου τα μέλη της ΚΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ απέκτησαν πλειοψηφία. Εδώ είναι που τα επιχειρήματά τους έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τη λογική. Είναι άραγε δυνατόν να πλειοψηφείς στην επιτροπή μιας κατάληψης που καταγγέλλεις ως προβοκάτσια, και μάλιστα εκ των υστέρων, 3 μήνες μετά;
Τέτοιες «επετειακές» αθλιότητες στοχεύουν κυρίως στις νεότερες γενιές, για να υπονομεύσουν τη συνάντησή τους με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, τη συμμετοχή τους στην αντιιμπεριαλιστική πάλη, που είναι σήμερα επιτακτική ανάγκη. Δυστυχώς για εκείνους, το μελάνι τους δεν μπορεί να βρωμίσει την ιστορική αλήθεια. Απλά επιβεβαιώνουν ότι στο πρόσωπο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βλέπουν τον βασικό κίνδυνο για το σάπιο σύστημα που υπερασπίζονται...
«Πανσπουδαστική Νο8»
Για όσους ενδιαφέρονται, μια ανώνυμη μαρτυρία, που δεν διαψεύστηκε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σύντροφοι που τύπωσαν το Νο 8 της «Πανσπουδαστικής» ήταν δυο: η Αγγελική Σωτήρη, φοιτήτρια της Ιατρικής Αθήνας και ο Λάζαρος Σταθάκης, φοιτητής της Σχολής Τοπογράφων του ΕΜΠ. Πιάστηκαν στο χτύπημα του Φλεβάρη 1974 στο τυπογραφείο της Αντι-ΕΦΕΕ και τους πέρασαν από φριχτά βασανιστήρια. Περιγραφή των ανατριχιαστικών βασανιστηρίων, στα οποία υποβλήθηκε η Αγγελική Σωτήρη, υπάρχει σ’ ένα από τα λίγα φύλλα της εφημερίδας «Νέα Ελλάδα» που κυκλοφόρησε προτού καταργηθεί ο 509, νομιμοποιηθεί το ΚΚΕ και κυκλοφορήσει ο «Ρίζος» (δεν θυμάμαι αν είχε γράψει κι ο «Οδηγητής» στο πρώτο ή στο δεύτερο νόμιμο φύλλο του).
Συμπληρωματικά της παλιάς μου μαρτυρίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλος ο εξοπλισμός του παράνομου τυπογραφείου της Αντι-ΕΦΕΕ παραδόθηκε το καλοκαίρι του 1976 από την Διεύθυνση Γενικής Ασφαλείας Αθηνών στην συντακτική επιτροπή της μεταδικτατορικής «Πανσπουδαστικής». Ο εξοπλισμός του τυπογραφείου απαρτιζόταν βασικά από μερικές κάσες τυπογραφικών στοιχείων (στοιχειοθήκες), αρκετά φύλλα ατύπωτου χαρτιού και — το σπουδαιότερο — το βαρύ (ατσάλινο με βάση από χυτοσίδηρο) μικρό επίπεδο χειροκίνητο τυπογραφικό πιεστήριο με στοιχειοθετημένες τις σελίδες 1 και 4 του φύλλου 8 της παράνομης «Πανσπουδαστικής» πάνω του. Μαζί με τον εξοπλισμό παραδόθηκαν και πενήντα περίπου αντίτυπα του φύλλου 8 της εφημερίδας που δεν είχαν προλάβει να διακινηθούν μέχρι το χτύπημα του Φλεβάρη 1974. Η παράδοση έγινε στα γραφεία της μεταδικτατορικής «Πανσπουδαστικής», στην οδό Τζωρτζ 26 (2ος ή 3ος όροφος) κοντά στην Πλατεία Κάνιγγος, όπου τότε συστεγαζόταν η συντακτική επιτροπή της μεταδικτατορικής «Πανσπουδαστικής» και το Συμβούλιο Σπουδάζουσας της ΚΝΕ. Όλα τα κατασχεμένα αντικείμενα ήταν επιμελώς αριθμημένα από την Σήμανση της Ασφάλειας, ενώ υπογράφτηκε και σχετικό πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής. Η παράδοση έγινε μετά από κοινού πρωτοβουλία κι αίτηση αντιπροσωπείας του ΚΣ της ΚΝΕ (ήταν κι ο Κώστας Τζιαντζής μαζί) και της ΚΕ του ΚΚΕ που αρχικά προσέκρουσε σε μια γραφειοκρατική δυσκολία εξόχως διδακτική για την «λατρεία» και τον «σεβασμό» της αστικής τάξης προς την ατομική (κακή νεοελληνική μετάφραση από τα γερμανικά, το σωστό είναι: ιδιωτική) ιδιοκτησία. Συγκεκριμένα, στις αρχικές τους κοινές κρούσεις προς την Ασφάλεια για την παράδοση του παράνομου τυπογραφείου της Αντι-ΕΦΕΕ, η ΚΝΕ και το ΚΚΕ αντιμετώπισαν την κατηγορηματική άρνηση των αρχών δίωξης με την δικαιολογία ότι από την εξέταση και το ευρετήριο των κατασχεθέντων αντικειμένων του παράνομου τυπογραφείου, πουθενά δεν «τεκμαίρεται» και δεν «προκύπτει» ότι αποτελούσαν ιδιοκτησία της ΚΝΕ ή του ΚΚΕ, ιδιοκτήτες ήταν — πάντα κατά την Ασφάλεια — η «Αντι-ΕΦΕΕ» και η «Πανσπουδαστική» και κανείς άλλος. Μετά από παρέμβαση — σε συνεννόηση με ΚΝΕ και ΚΚΕ — του δικηγόρου Βαγγέλη Κουρή συμφωνήθηκε να παραδοθούν στην συντακτική επιτροπή της μεταδικτατορικής «Πανσπουδαστικής» ως νόμιμης «κληρονόμου» της παράνομης, όπερ και εγένετο. Όλα αυτά τα ασφαλίτικα τερτίπια είχαν οδηγήσει τον τότε αρχισυντάκτη της μεταδικτατορικής «Πανσπουδαστικής», Ιωσήφ Βενιζέλο να κάνει το αστείο σε συνεδρίαση της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας μια μέρα πριν την παράδοση λέγοντας «Αύριο θα ’ρθει η Ασφάλεια να μας κάνει ένα δώρο!». Σύσσωμη η συντακτική επιτροπή έμεινε μ’ ανοιχτό το στόμα με τον αρχισυντάκτη να σπεύδει να εξηγήσει περί τίνος επρόκειτο και τι είχε προηγηθεί ειρωνευόμενος ταυτόχρονα τον «σεβασμό» της αστικής τάξης προς την ιδιωτική ιδιοκτησία, πράγμα που προκάλεσε τρανταχτά γέλια απ’ όλες κι όλους. Το παράνομο τυπογραφείο της Αντι-ΕΦΕΕ έμεινε για κάποιες βδομάδες σε κείνα τα γραφεία κάτω από αυστηρή περιφρούρηση και κατόπιν παραδόθηκε στο ΚΣ της ΚΝΕ ή την ΚΕ του ΚΚΕ, δεν θυμάμαι ακριβώς. Αγνοώ την μετέπειτα τύχη του και φοβάμαι μήπως καταστράφηκε κατά την καταστροφική πλημμύρα του 1994 στον Περισσό.
Χρεώστης
Από τα δυο σου σχόλια Fadomduck2, και το σημερινό στο gkagkarin.blogspot, έμαθα πράγματα που δεν ήξερα.
ΔιαγραφήΈχω την εντύπωση, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι τέτοιο αντικείμενο, μικρό επίπεδο χειροκίνητο τυπογραφικό πιεστήριο, δεν μπορεί να έπαθε ζημιά στην καταστροφική πλημμύρα του 1994.
ΔΣΕ
Αξέχαστος σύντροφος ο Σήφης! Πήρε μιαν ΜΖ 250-ντάρα και περιηγήθηκε με αυτήν την Ανατολία. Εφτασε στο Ντιγιαρμπεκίρ, στο Κουρδιστάν! Το φλέγμα, η ψυχραιμία του σε κάθε ζόρι συναγωνίζονταν το δημοσιογραφικό του ταλέντο και το ιδεολογικοπολιτικό του επίπεδο. Μπορούσε να συντάξει ένα φύλλο "Οδηγητή" μόνος του! Ποιός Τσίμας και ποιός Λιάτσος... Αν πήγαινε σε αστική φυλλάδα θα τον έκαναν χρυσό. Και καλός μηχανικός. Κρίμα, που έφυγε τόσο νωρίς.
ΔιαγραφήΚαι μια διόρθωση τυπικού χαρακτήρα. Οπως μου υπενθύμισε φίλος και συναγωνιστής από εκείνα τα χρόνια, ο Λ. Σταθάκης δεν ήταν τοπογράφος αλλά χημικός-μηχανικός στο ΕΜΠ.
Διαγραφή