Επιλογή γλώσσας

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2023

Μια μέρα σαν τη σημερινή


 03/01/1850

Ο βρετανικός στόλος, με πρόσχημα τη διαφορά μεταξύ του βρετανικής υπηκοότητας προξένου της Πορτογαλίας Δ. Πατσίφικο και του ελληνικού κράτους, προχωρά στον ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας και την κατάσχεση ελληνικών πλοίων στο Αιγαίο.

03/01/1875

Πεθαίνει ο Γάλλος λεξικογράφος και εγκυκλοπαιδιστής Πιέρ Αθανάς Λαρούς.

03/01/1911

Πεθαίνει ο μεγάλος Έλληνας λογοτέχνης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. 

Γεννιέται Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

03/01/1923 

Πέθανε ο Τσέχος σατυρικός συγγραφέας, Γιαροσλάβ Χάσεκ (“Ο καλός στρατιώτης Σβέικ”)

03/01/1929

Γεννιέται ο Ιταλός σκηνοθέτης Σέρτζιο Λεόνε, ο «πατέρας» του σπαγγέτι - γουέστερν.

03/01/1930

Το Πρωτοδικείο Αθήνας αποφασίζει τη διάλυση της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ με το αιτιολογικό ότι «εργάζεται κατά του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος».

03/01/1932

Επιβάλλεται στην Ονδούρα στρατιωτικός νόμος προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αντιδράσεις των εργατών της αμερικανικής πολυεθνικής United Fruit Company, η οποία αποφάσισε να προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις.

03/01/1944

Ξεκινά σκληρή διήμερη μάχη του 36ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ με γερμανικό τάγμα που κινήθηκε από Γραβιά-Καστέλια προς Κουκουβίστα - Παρνασσίδα. Ο ΕΛΑΣ είχε 38 νεκρούς και 3 τραυματίες. Ο εχθρός 77 νεκρούς και περίπου 100 τραυματίες.

03/01/1951

Πεθαίνει ο πεζογράφος και ποιητής Γεώργιος Δροσίνης.

03/01/1961

Σε διακοπή των διπλωματικών σχέσεων ΗΠΑ - Κούβας προβαίνει ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Αϊζενχάουερ.

03/01/1962

Εγκαινιάζεται το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με τον αγώνα ΑΕΚ - Μπαρτσελόνα (0 - 6) μπροστά σε 38.000 θεατές. Το γήπεδο θα κατεδαφισθεί 41 χρόνια αργότερα.

03/01/1962

Ο Πάπας Ιωάννης ο 13ος αφορίζει τον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο. 

Οταν ο Πάπας Ιωάννης ο 13ος αφόριζε τον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο!

03/01/1969

Πεθαίνει στο Παρίσι ο κομμουνιστής καλλιτέχνης Τζαβαλάς Καρούσος, του οποίου η θεατρική δραστηριότητα υπήρξε συνυφασμένη με τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του τόπου μας.

Τζαβαλάς Καρούσος

03/01/1973

Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, οι συγγραφείς Πρεβελάκης και Παναγιωτόπουλος, ο ζωγράφος και χαράκτης Γ. Βαρλάμος και ο γλύπτης Κλέαρχος Λουκόπουλος δηλώνουν ότι δεν αποδέχονται τα βραβεία που τους προτάθηκαν από τη Χούντα.

6 σχόλια:

  1. 3 Ιανουαρίου 1850, ο Aγγλικός στόλος αποκλείει τον Πειραιά (και άλλα λιμάνια). Αφορμή είναι η "υπόθεση Πατσίφικο".
    Τον Απρίλιο του 1847, η Eλληνική κυβέρνηση περίμενε, μετά βαΐων και κλάδων, τον Γερμανοεβραίο τραπεζίτη Τ.Μ.Ρότσιλντ για να εξασφαλίσει δάνειο. Όμως, η επίσκεψη έπεφτε τη Μεγάλη Εβδομάδα, που υπήρχε το έθιμο για "το κάψιμο του Ιούδα". Η κυβέρνηση απαγόρευσε το έθιμο και ομάδα νεαρών επιτέθηκε στο σπίτι (στην οδό Καραϊσκάκη στου Ψυρή) του Δαυίδ Πατσίφικου, Eβραϊκής καταγωγής, που είχε διατελέσει πρόξενος της Πορτογαλίας, αλλά απολύθηκε για σειρά καταχρήσεων. Κατέστρεψε μεγάλο μέρος της οικοσυσκευής.
    Ο τοκογλύφος Πατσίφικο, έβαλε στο παιχνίδι την Αγγλία (είχε και Bρετανικό διαβατήριο) και ζήτησε εξωφρενικές αποζημιώσεις.
    Η Αγγλική κυβέρνηση, που επιθυμούσε ασφυκτικότερο έλεγχο πάνω στο νεοπαγές Eλληνικό κράτος, είδε ευκαιρία για επίδειξη δύναμης. Στην αίτηση αποζημίωσης του Πατσίφικο, πρόσθεσε και άλλες απαιτήσεις.
    Στη συνέχεια, αποθρασύνθηκαν περαιτέρω. Είχαν..εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας (ζητούσαν τα νησιά Σαπιέντζα και Ελαφόνησο), ήθελαν αποζημίωση για προσβολή της Σημαίας τους και άλλα.
    Την επομένη κιόλας του συμβάντος, ο Bρετανός πρεσβευτής, σερ Έ.Λάιονς ,προέβη σε διάβημα προς το Eλλην.Υπουργείο Εξωτερικών για την καταβολή αποζημίωσης με το αστρονομικό (για την εποχή) ποσό των 886.736 δραχμών και 57 λεπτών.Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος των απαιτήσεων του Πατσίφικο, αρκεί να λάβει κανείς κατά νου πως τα δημ.έσοδα το 1850 ανέρχονταν σε περίπου 18 εκ.δραχμές ενώ το ποσό που ζητούσε ξεπερνούσε κατα πολύ σε αξία ακόμα και τα Βασιλικά ανάκτορα,που βρίσκονταν τότε στην Κλαυθμώνος!
    Ο Λάιονς απαίτησε το ποσό χωρίς να έχει προηγηθεί ούτε μια πρώτη καταγραφή των ζημιών.Η Eλληνική κυβέρνηση αρνήθηκε, θεωρώντας ότι η υπόθεση αφορά τη δικαιοσύνη.
    Τότε, ο Υπ.Εξωτερικών της Βρετανίας Πάλμερστον, απαίτησε την άμεση καταβολή της αποζημίωσης. Επειδή και τότε η Eλληνική κυβέρνηση δεν συναίνεσε, ο Πάλμερστον διέταξε τον βρετανικό στόλο της Μεσογείου να προβεί σε ναυτικό αποκλεισμό του Eλληνικού βασιλείου και στην κατάσχεση πολεμικών και εμπορικών πλοίων!
    30/12/1849 καταφτάνουν στον Πειραιά οκτώ δίκροτα και πέντε ατμοκίνητες φρεγάτες του αγγλικού ναυτικού με οκτώ χιλιάδες πεζοναύτες και 731 κανόνια, υπό τις διαταγές του ναυάρχου Γ.Πάρκερ. 3/1/1850 ο Άγγλος πρεσβευτής Ουάι ανακοινώνει στον υπουργό Εξωτερικών Α.Λόντο ότι, αν το Ελληνικό κράτος δεν ικανοποιούσε αμέσως τις αγγλικές απαιτήσεις,τότε "ο ναύαρχος Πάρκερ προτίθετο να προβή εις εχθροπραξίας και μέτρα επιζημιώτατα εις τα συμφέροντα των Ελλήνων πάσης τάξεως"!
    Η Βουλή αρνήθηκε και ακολούθησε ο αποκλεισμός των λιμανιών Πειραιά, Πατρών, Σύρου, Ύδρας, Ναυπλίου, Χαλκίδας και Κορίνθου! Προχώρησαν μάλιστα σε κατάληψη Ελληνικών εμπορικών πλοίων και σε κατάσχεση εμπορευμάτων μεγάλης αξίας.
    Η κατακραυγή για την "ληστοπειρατεία" του Πάλμερστον άρχισε να εξαπλώνεται, ακόμα και μέσα στην Αγγλία. Η Morning Chronicle του Λονδίνου έγραψε πως "και αυτός ακόμη ο λόρδος Πάλμερστον πρέπει, τώρα, να ντρέπεται, γιατί διέθεσε ολόκληρη τη δύναμη κρούσης του Αγγλικού στόλου για τα έπιπλα του Πατσίφικο".
    Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ρωσίας, αντιλαμβανόμενες ότι η Αγγλία προσπαθεί να αυξήσει τον έλεγχο της στην Ελλάδα, επενέβησαν και αυτές. Τελικά, το θέμα κατέληξε στη διεθνή διαιτησία και ο αποκλεισμός σταμάτησε μετά απο μήνες, τον Απρίλιο του 1850. Η διεθνής διαιτησία όρισε για τον Πατσίφικο αποζημίωση ύψους 3.750 δραχμών.
    Η "υπόθεση Πατσίφικο" (η "Παρκερικά", απο τον τον ναύαρχο Πάρκερ), όταν μια ολόκληρη χώρα αποκλείστηκε για μήνες, με πρόσχημα τα έπιπλα ενός τοκογλύφου αξίας 3.750 δραχμών, ήταν άλλο ένα δείγμα της διαχρονικής πολιτικής των "μεγάλων δυνάμεων" και δήθεν "φίλων" της χώρας και της αντίληψης τους για τα "ανθρώπινα δικαιώματα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάροσλαβ Χάσεκ του «Καλού στρατιώτη Σβέικ»
    Το κορυφαίο έργο του είναι το μυθιστόρημα του, που συνδύαζε ρεαλιστικές εικόνες της λαϊκής ζωής με οξεία σάτιρα. Ο Σβέικ είναι ο «ανθρωπάκος», φερέφωνο της λαϊκής διαμαρτυρίας κατά του πολέμου. Είναι, όμως, και ένας αδυσώπητος υπονομευτής του αστικού συστήματος.
    https://gkagkarin.blogspot.com/2023/01/blog-post_393.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Η εργατική εξέγερση στο Καζακστάν": Σαν σήμερα πριν απο ένα χρόνο, 3 Ιανουαρίου 2022, κλιμακώνονται οι κινητοποιήσεις που αρχικά είχαν κηρύξει οι εργάτες στην βιομηχανία εξόρυξης πετρελαίου στο Ζαναοζέν του Καζακστάν.
    Τις επόμενες ώρες, θα εξελιχθούν σε μαζική εργατική εξέγερση ενάντια στις αυξήσεις-ληστεία στα καύσιμα, τις ιδιωτικοποιήσεις, με αιτήματα και για βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ελευθερία της συνδικαλιστικής δραστηριότητας.
    Η σπίθα που πυροδότησε την εξέγερση ήταν ο υπερδιπλασιασμός της τιμής του υγραερίου (με το οποίο κινείται το 90% των οχημάτων στη χώρα), από 0,11 σε 0,28 δολάρια, λόγω της κατάργησης του πλαφόν που ίσχυε μέχρι το τέλος του 2021.
    Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, σε μια χώρα που ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 67 δολάρια τον μήνα, όπου εκατομμύρια άνθρωποι ζούν με μισθούς και συντάξεις πείνας, εκατομμύρια είναι άνεργοι, αναγκάζονται να μετακινούνται στο εσωτερικό της χώρας ή στη Ρωσία για το μεροκάματο.
    Σε μια χώρα όπου το 13% δηλώνει πως το εισόδημά του δεν φτάνει ούτε για φαγητό και το 44% δηλώνει πως φτάνει μονάχα για τη διατροφή του, όπου εκατομμύρια νέοι βλέπουν με απόγνωση να διαγράφεται ζοφερό το μέλλον τους.
    Και δίπλα τους (το Καζακστάν είναι η μεγαλύτερη οικονομία της Κεντρικής Ασίας με τεράστια αποθέματα πετρελαίου, αερίου και ουρανίου) να μεγαλώνει η χλιδή των καπιταλιστών, ο πλούτος της χώρας να ληστεύεται τους ντόπιους καπιταλιστές αλλά και ξένα μονοπώλια, όπως η αμερικανική "Chevron".
    Σε μια χώρα όπου Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Ρώσοι και Κινέζοι ιμπεριαλιστές ληστεύουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τσακώνονται για την λεία αλλά έχουν κοινή γραμμή ενάντια στους εργάτες. Οι ληστές του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού έχει τοποθετήσει κεφάλαια ύψους 36 δισ. δολαρίων στο Καζακστάν,ενώ η αμερικάνικη Chevron είναι το μεγαλύτερο ενεργειακό μονοπώλιο που δραστηριοποιείται στη χώρα.
    Απο κοντά και οι ληστές του Κινέζικου ιμπεριαλισμού,που έχουν τοποθετήσει τουλάχιστον 27 δισ .δολάρια, οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές (πχ Total) 10 δισ και άλλοι.
    Όλο αυτό το πλιάτσικο, που ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης, είχε οδηγήσει σε μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις στο Καζακστάν και στο παρελθόν.
    Πρίν 10 χρόνια, στην ίδια πόλη απο την οποία ξεκίνησε η εργατική εξέγερση το 2022,την πόλη Ζαναοζέν, δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος δολοφόνησαν δεκάδες απεργούς εργάτες,ακολούθησε ένταση της καταστολής,στην πορεία απαγορεύτηκε και το ΚΚ Καζακστάν, μέχρι σήμερα αρνούνται να νομιμοποιήσουν το Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν, απαγόρευσαν πάνω από 600 εργατικά σωματεία, ψήφισαν νέους συνδικαλιστικούς νόμους για να ελέγξουν πλήρως το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Επιπλέον, ξεκίνησε προσπάθεια στήριξης των εθνικιστικών δυνάμεων, μεταξύ άλλων και δικαίωσης ντόπιων συνεργατών των ναζί.
    Η ληστρική αύξηση στα καύσιμα τον Ιανουάριο του 2022 ήταν λοιπόν η αφορμή για τις νέες εργατικές κινητοποιήσεις που σύντομα εξελίχθηκαν σε εξέγερση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2
      Η ληστρική αύξηση στα καύσιμα τον Ιανουάριο του 2022 ήταν λοιπόν η αφορμή για τις νέες εργατικές κινητοποιήσεις που σύντομα εξελίχθηκαν σε εξέγερση.
      3 Γενάρη 2022, ολόκληρη η περιοχή Μαγκνιστάου προσχώρησε σε γενική απεργία, η οποία επεκτάθηκε στη γειτονική περιοχή Ατιράου.
      Το βράδυ της ίδιας ημέρας, ξεκίνησαν απεργίες ανθρακωρύχων της εταιρείας "ArmelorMittal Temirtau" στην περιοχή Καραγκαντά και στα μεταλλουργεία χαλκού και των ανθρακωρύχων στην εταιρεία "Kazakhmys".
      4 Γενάρη οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία πετρελαίου της εταιρείας "Tengizchevroil" (όπου η συμμετοχή των αμερικανικών εταιρειών στην ιδιοκτησία της φτάνει το 75%) προσχώρησαν και αυτοί στην απεργία.
      Η κυβέρνηση, πανικόβλητη,κινητοποιεί όλες τις δυνάμεις καταστολής για να προστατεύσει τους εγχώριους καπιταλιστές και τους Αμερικανούς, Κινέζους, Ευρωπαίους και Ρώσους ιμπεριαλιστές, που ληστεύουν την χώρα και τους εργάτες.
      Στην ίδια την πόλη της Άλμα-Ατά, το βράδυ 4 προς 5 Γενάρη κλιμακώνονται οι συμπλοκές των διαδηλωτών με την αστυνομία και καταλαμβάνεται προσωρινά το δημαρχείο της πόλης.
      Ο πρόεδρος του Καζακστάν, Τοκάεφ, κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κατεβάζει τον στρατό. Στρατός και την αστυνομία προχωρούν σε ωμή βία και καταστολή επιχειρώντας να πνίξουν την εξέγερση στο αίμα.
      Επειδή η εργατική εξέγερση έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα, βγαίνει μπροστά ο Ρωσικός Ιμπεριαλισμός για να προστατεύσει το μερίδιο του απο την ληστεία του Καζκστάν (αλλά και τα μερίδια των υπολοίπων ιμπεριαλιστών-ληστών). Ο Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφαλείας (CSTO), στον οποίο συμμετέχει και η Ρωσία, στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις.
      Οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές έστειλαν περισσότερα από 70 μεταγωγικά αεροπλάνα, με πολεμικό υλικό, ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα, άρματα μάχης και στρατιώτες για να βοηθήσουν τους εγχώριους καπιταλιστές να πνίξουν στο αίμα την εξέγερση των εργατών.
      Οι Κινέζοι ιμπεριαλιστές έχουν δηλώσει απο την πρώτη στιγμή στήριξη στην κυβέρνηση του Καζκστάν που δολοφονεί τους εργάτες.
      Οι Αμερικάνοι, ο ΟΗΕ και η ΕΕ, που ανησυχούν για τις "επενδύσεις" τους και ενδιαφέρονται και αυτοί για το τσάκισμα των εργατών δεν λέξη καταδίκης και συστήνουν...αυτοσυγκράτηση.
      Aκολουθεί νέο όργιο δολοφονικής βίας, με εκατόμβες νεκρών εργατών.
      Παρά την καταστολή και τους ελιγμούς των ντόπιων εκμεταλλευτών του Καζακστάν, οι εργατικές κινητοποιήσεις συνεχίζονται.
      Οι εργάτες θα αντέξουν μέχρι 10 Ιανουαρίου.
      Η δολοφονική βία των εγχώριων καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών συμμάχων τους άφησε 238 νεκρούς, στην πλειοψηφία τους φτωχοί εργάτες και 10.000 συλλήψεις.
      Σφαγή που έγινε και με την υπογραφή ΗΠΑ, Ε.Ε , Ρωσίας,Κίνας και Τουρκίας,που στήριξαν την κυβέρνηση του Καζακστάν ενω έσφαζε τους εργάτες, μια πραγματική εκδήλωση αστικής ταξικής αλληλεγγύης στον αγώνα ενάντια στο μαζικό κίνημα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
      Λίγες εβδομάδες αργότερα, οι ίδιοι ιμπεριαλιστές,των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που υποστήριξαν(οι πρώτοι) και εκτέλεσαν (οι δεύτεροι, μαζί με τους εγχώριους καπιταλιστές)την σφαγή των εργατών στο Καζακστάν,όταν δεν τα βρήκαν στην μοιρασιά για το ποιός θα ληστεύει τον λαό της Ουκρανίας,σήκωσαν τα λάβαρα των..ανθρωπίνων δικαιωμάτων η του "αντιφασισμού".
      H εργατική εξέγερση στο Καζακστάν και η αιματηρή καταστολή της ήταν και είναι άλλη μια απόδειξη ότι δεν υπάρχουν"καλοί" ιμπεριαλιστές, ότι ο "πολυπολικός" κόσμος είναι ο ίδιος ιμπεριαλιστικός καπιταλιστικός κόσμος της ταξικής εκμετάλλευσης, των πολέμων και της κρατικής καταστολής, ότι η παρουσίαση του οποιουδήποτε ιμπεριαλιστή Αμερικάνου, Ευρωπαίου, Ρώσου, Κινέζου κ.α ως "αμυνόμενου", "φιλειρηνικού", "αντιφασίστα" κ.α είναι ανοχή και υποστήριξη των ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, όπως αυτά που δολοφόνησαν εκατοντάδες εργάτες στο Καζακστάν που πάλευαν για το ψωμί τους.

      Διαγραφή
    2. 3
      Απόδειξη, ,που γράφτηκε ξανά με αίμα εργατών, ότι οι ιμπεριαλιστές μπορεί να τσακώνονται για την λεία απο την ληστεία των λαών αλλά απέναντι στους εργάτες που αγωνίζονται έχουν την ίδια γραμμή.
      Δυστυχώς, ορισμένα Κομμουνιστικά Κόμματα και "αριστερά" κινήματα στον κόσμο βρέθηκαν,μαζί με όλους τους ιμπεριαλιστές,στο πλευρό του πολιτικού καθεστώτος του Καζακστάν, επαναλαμβάνοντας τα παραμύθια για "έγχρωμες επαναστάσεις",αγνοώντας εντελώς την ταξική φύση των κινητοποιήσεων. Με αυτόν τον τρόπο διέδιδαν την αστική προπαγάνδα.
      Η κατάσταση αυτή έδειξε την ιδεολογικοπολιτική κρίση στις γραμμές του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Την ανάγκη να ξεπεραστούν σοβαρά ιδεολογικοπολιτικά ζητήματα, όπως ο χαρακτήρας των διακρατικών ενώσεων, το πλέγμα των αντιθέσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στις αστικές τάξεις, ο χαρακτήρας των νέων ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών δυνάμεων, της Ρωσίας και της Κίνας.
      Κατάσταση που επιβεβαιώθηκε και με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, όταν Κομμουνιστικά Κόμματα υποστήριξαν την χρεοκοπημένη γραμμή της Β` Διεθνούς,την υποστήριξη του"δικού" τους η δήθεν"καλού"ιμπεριαλιστη.
      Η ηρωική εργατική εξέγερση του Καζακστάν,που έρχεται απο το μέλλον, θα δείχνει πάντα τον ηρωισμό των εξεγερμένων εργατών αλλά και τον πραγματικό,εκμεταλλευτικό ρόλο όλων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

      Διαγραφή
  4. "Δεν έχει θέατρο απόψε":
    3 Ιανουαρίου 1969, πεθαίνει ο κομμουνιστής, σπουδαίος ηθοποιός και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Τζαβαλάς Καρούσος. Ηταν από τους πρώτους που συνέλαβε η Χούντα και τον έστειλε στη Γυάρο. Απολύθηκε (βαριά άρρωστος) και πέθανε λίγο μετά.
    Γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1904. Φοίτησε στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα στη Δραματική του Εθνικού Ωδείου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Βεάκη-Νέζερ.
    Με θεατρικές σπουδές στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έπαιξε στο Εθνικό Θέατρο, στην εποχή του Φώτου Πολίτη, συγκρότησε δικό του θίασο μεταπολεμικά και συμμετείχε σε παραστάσεις του Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου με τον Μάνο Κατράκη.
    Πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου (Η ζαβολιάρα, Οργή, Αντιγόνη, Η λίμνη των στεναγμών, Άνθρωπος για όλες τις δουλειές, Φαίδρα).
    Ο ρόλος που τον σημάδεψε ήταν του Σάιλοκ ,στον Έμπορο της Βενετίας του Σαίξπηρ, με τον οποίο και τερμάτισε πρόωρα-και βίαια λόγω Xούντας- τη θεατρική του καριέρα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ενσάρκωσε και τον Αλή Πασά στον κινηματογράφο στην ταινία"Η Λίμνη των Στεναγμών", στο πλευρό της Ειρήνης Παππά.
    Ο Καρούσος ήταν αγωνιστής σε όλη του την ζωή. Από τα μαθητικά του χρόνια ήταν μέλος του ΣΕΚΕ και αργότερα στην Αθήνα έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στα χρόνια της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Ήταν πρωτεργάτης της δημιουργίας του ΕΑΜ ηθοποιών.
    Μετα την απελευθέρωση,διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση και τις ιδέες του. Εξορίστηκε το 1948 στη Μακρόνησο και μετά στον Αη-Στράτη απο τις μετεμφυλιακές "δημοκρατίες", πριν τον εξορίσει και η Χούντα στην Γυάρο.
    Τρείς μήνες μετα την σύλληψη του απο την Χούντα, απολύθηκε, βαριά άρρωστος, και πήγε στο Παρίσι. Ακόμα και τότε είχε αντιδικτατορική δράση. Όμως η υγεία του είχε πληγεί ανεπανόρθωτα.
    Στην πραγματικότητα ο Καρούσος πέθανε, 3 Ιανουαρίου 1969,απο μια αρρώστια που εξαπλώνεται και σήμερα στην κοινωνία και έχει όνομα: Φασισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου