Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα πορεύτηκε σχεδόν αποκλειστικά με την επίκληση της ατομικής ευθύνης. Σήμερα αποδεικνύεται, με τραγικό τρόπο, ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδος κι επικίνδυνος, αν δεν έχει στο επίκεντρό του τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας και τα μέτρα προστασίας σε κρίσιμους χώρους, όπως είναι οι χώροι δουλειάς, τα σχολεία, τα μέσα μεταφοράς. Αποδεικνύεται ότι το πρόβλημα δεν είναι η αμέλεια των λίγων, αλλά και η κυβερνητική ανευθυνότητα που τροφοδότησε τον όποιο εφησυχασμό.