Το δεύτερο δριμύ κύμα της πανδημίας ήλθε το φθινόπωρο, εν μέσω κυβερνητικής ραθυμίας, που συνοδευόταν από αήθη λοιδορία του υγειονομικού κινήματος, που απαιτούσε την αξιοποίηση της χρονικής ευκαιρίας και της αποκτηθείσας εμπειρίας και διεκδικούσε την ενίσχυση του ΕΣΥ, την άμεση στελέχωσή του και την έγκαιρη προετοιμασία του συστήματος με ΜΕΘ, υποδομές και σχέδιο επίταξης του ιδιωτικού τομέα Υγείας.