Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς τη φρίκη με τα «πλεούμενα» πτώματα ανοιχτά της Πύλου και τα γυναικόπαιδα που βούλιαξαν αβοήθητα κλειδωμένα στα αμπάρια των δουλεμπόρων.
Δεν υπάρχει παρηγοριά για όσους επέζησαν από την κόλαση του πολέμου και της φτώχειας για να βάλουν τα παιδιά τους σε ένα σαπιοκάραβο και να τα χάσουν στον υγρό τάφο της Μεσογείου.