Οι
ερπύστριες ενός χτυπημένου Βρετανικού άρματος στην οδό Πειραιώς
Ο ΕΛΑΣ
καταλαμβάνει, 14/12/1944, το
εργοστάσιο Πουλοπούλου, ενώ περισφίγγει ακόμα περισσότερο τον κλοιό γύρω από
τις βρετανικές δυνάμεις στο Γηροκομείο, την έπαυλη Θων και την περιοχή μέχρι την
Σχολή Χωροφυλακής και τον Ερυθρό Σταυρό. Βρετανικές εφοδιοπομπές και άρματα
μάχης χτυπήθηκαν επίσης στην οδό Πειραιώς και τη Λεωφόρο Συγγρού. Στο μέτωπο
του Μακρυγιάννη ο ΕΛΑΣ πέρασε σε αμυντικές θέσεις.
Πατέρας του ήταν ο κόμης Βλαδίμηρος Ιβάνοφ, συνταγματάρχης
του τσαρικού στρατού.
Στη Θεσσαλονίκη ήρθε το 1926 με την Πολωνέζα μητέρα του Λεονάρδα Σαϊνόβιτς και
τον Έλληνα Ιωάννη Λαμπριανίδη, δεύτερο σύζυγό της.
Επισκεπτόμενος την Ελεύθερη Ελλάδα το καλοκαίρι του 1949 θα γράψει απευθυνόμενος στους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας: «Το Βίτσι και ο Γράμμος, οι δυο αυτές κορφές του λεύτερου κόσμου, δεν είναι καθόλου πιο κάτω από κει που τις είχε βάλει η φαντασία μου. Αντίθετα, γιατί είδα εκεί τους μαχητές που τις στολίζουν με τον απίστευτο ηρωισμό τους, τους μαχητές πούναι η φωτιά των βουνών και ολόκληρης της Ελλάδας, τιμή για τον πολιτισμένο κόσμο που δε θέλει να πεθάνει κάτω απ' την ασφυκτική πίεση μιας μειοψηφίας εκμεταλλευτών, εμπρηστών του πολέμου.
Η συναυλία θα μεταδοθεί μέσα από την πλατφόρμα «estage.gr».
Άρθρο - παρέμβαση του Γιώργου Μ. - Καρπενήσι
στο blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης"
Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή;
Ο Ψαριανός συνεχίζει τη δραστήρια, ας την πούμε έτσι, πορεία του, αυτή τη φορά τη φορά από τη θέση του «συνεργάτη» του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Παναγιώτη Πικραμμένου.
Στις 6/12 /20 αστυνομικά όργανα ζήτησαν να μάθουν από υπαλλήλους της security για την παρουσία των πανό του σωματείου και της ΕΝΙΘ στην κεντρική είσοδο του νοσοκομείου. θεωρούμε αυτή τη στάση μέρος της γενικότερης τρομοκρατικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση για να καταστείλει κάθε διαφορετική άποψη. Να αποσιωπήσει κάθε αντίλογο στην εγκληματική στάση της. Αυτής που αφήνει ουσιαστικά το λαό απροστάτευτο και το σύστημα υγείας γυμνό με τη βαθιά υποστελέχωση και με ένα προϋπολογισμό για την υγεία κατά 600 εκατομμύρια φτωχότερο.
Πρόκειται για ιστορικό ντοκουμέντο αναγνωρισμένο από διάφορους ιστορικούς και έχει περιληφθεί στο Barbarossa: The Russian-German conflict 1941-1945 (1965) του Άγγλου πολιτικού και ιστορικού Alan Clark. Η πηγή από την οποία το μετέφρασα από τα αγγλικά είναι στα σχόλια μαζί με μερικές φωτογραφίες σχετικές με τα όσα περιγράφονται στο ημερολόγιο.
Αποκαλυπτικά στοιχεία από σχετική έρευνα του ΕΛΙΝΥΑΕ
Από την πρώτη στιγμή εμφάνισης της πανδημίας στη χώρα, τα ταξικά συνδικάτα ρίχτηκαν στη μάχη για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού. Μαζί με την πάλη για ουσιαστική θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, ιεράρχησαν την απαίτηση για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
Από την αρχή του μήνα, τη βδομάδα που μεσολάβησε μέχρι την «αποκάλυψη», η χώρα μετρούσε 500 επιπλέον νεκρούς.
Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την όξυνση της αστικής επιθετικότητας έναντι των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών (νομοθετικές παρεμβάσεις στη λειτουργία των συνδικάτων, υπονόμευση της απεργίας, απαγορεύσεις συναθροίσεων, έξαρση της αστυνομικής βίας κ.λπ.), έχουν πολλαπλασιαστεί οι αναφορές στο «αυταρχικό DNA της Δεξιάς». Αναφορές που συχνά επιχειρείται να στοιχειοθετηθούν και με ιστορικές παραπομπές.
Οι εμπροσθοφυλακές του είχαν διεισδύσει έως τις οδούς Σόλωνος και Σωκράτους, στην περιοχή της αγοράς και βρίσκονταν πλέον μόλις 1.000 μέτρα από ξενοδοχείο της «Μεγάλης Βρετανίας» και το Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, όπου ήταν εγκατεστημένα τα επιτελεία των εγχώριων αστικών και των βρετανικών δυνάμεων.
 |
|
Άνδρες της Μεραρχίας 117... «ξεκουράζονται», ενώ πίσω τους καίγονται τα Καλάβρυτα |