Τρεις βασικοί συνεργάτες του σπουδαίου συνθέτη, ο Γιάννης Κότσιρας, η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Θύμιος Παπαδόπουλος ανατρέχουν στα πιο αγαπημένα τραγούδια του. Τραγούδια «κοινού αισθήματος» όπως έλεγε ο Θάνος, τραγούδια που πολλές γενιές περπάτησαν μαζί τους, καθιστώντας τα μ' αυτό τον τρόπο διαχρονικά.
Μαζικές και μαχητικές είναι και οι νέες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων της Γαλλίας, στο πλαίσιο της σημερινής πανεθνικής τους απεργίας ενάντια στις νέες αντιασφαλιστικές ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση Μακρόν.
Ο συγκεκριμένος στίχος του Φώτη Αγγουλέ, γραμμένος το 1943, αποδίδει ήδη από τότε το μεγαλείο της Μάχης του Στάλινγκραντ, τη σημασία της στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και τη συμβολή της συνολικότερα στην ταξική πάλη. Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους, η ένταξη της μάχης στο πλαίσιο του Β' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου και η ερμηνεία της νικηφόρας έκβασής της, της επίδρασής της στον Β' Παγκόσμιο και στη μετέπειτα ιστορική εξέλιξη, συνιστούν πάντα ένα σοβαρό πεδίο αντιπαράθεσης με την αστική και οπορτουνιστική ιστοριογραφία και, στο βάθος, με την ίδια την αστική τάξη και το σύστημά της.
31 Γενάρη 1915: Στη μάχη του Μπολιμόφ κατά των Ρώσων, οι Γερμανοί επιχειρούν την πρώτη χρήση χημικών όπλων σε μαζική κλίμακα κατά την διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Η ανώτατη στρατιωτική ηγεσία έθεσε στην διάθεση της 9ης στρατιάς 18.000 βλήματα περιχέοντα αέρια ( xylyl bromide), αλλά, λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, το υλικό δεν εξαχνώθηκε και έτσι η επίθεση των Γερμανών αποκρούστηκε .
Η άθλια καπηλεία καλά κρατεί. Και η υποκρισία, επίσης.
Στην πλευρά της καπηλείας, στην κορυφή των πατριδοκάπηλων, βρέθηκαν τα χιτλεροειδή της «Χρυσής Αυγής» και παραμένει το κάθε λογής ακροδεξιό κατακάθι. Που λερώνουν τη μνήμη των τριών παλικαριών που χάθηκαν εκείνο το βράδυ (του υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και του αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού).
ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΟ Η ΕΜΠΛΟΚΗ
..και αμερικανική απόβαση στη Θεσσαλονίκη
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της, εξήγγειλε ότι προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία, προκειμένου να επιλύσει σημαντικά και πάγια προβλήματα των στρατιωτικών. Από τότε πέρασαν τέσσερα περίπου χρόνια, για να κατατεθεί τελικά αυτήν την περίοδο ένα νομοσχέδιο.
«Κανένας δεν πόνεσε, ούτε ένα δάκρυ. Τι τους κάναμε;
Δεν τράβηξε κανείς γείτονας το κουρτινάκι να δει να μας σέρνουν στους δρόμους. Φτωχοί άνθρωποι ήμασταν, στη μεγάλη πλειοψηφία, νοικοκυραίοι, δεν είχαμε πειράξει κανέναν, αιώνες ολόκληρους ζούσαμε στα Γιάννενα.
Δεν μας αγάπησε κανείς…»
«Σαν καλλιτέχνης θέλω να δώσω την ταπεινή μου συμβολή στον αγώνα για την ειρήνη και την ευτυχία, να θυμίσω τι φέρνει μαζί του ο πόλεμος», δηλώνει από τη Μόσχα
