Κοινός παρονομαστής το ταξικό σχολείο

Ως απάντηση σε «παθογένειες που όλοι αναγνωρίζουν», ως «ένα βήμα μπροστά στην Παιδεία» παρουσίασε η κυβέρνηση τις αλλαγές που ψήφισε την περασμένη Τρίτη, όπου μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται διατάξεις για το Λύκειο και την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι ρυθμίσεις αυτές, όπως όλες οι αλλαγές που έγιναν τα τελευταία χρόνια, έχουν στον πυρήνα τους την πολιτική της ΕΕ, τις κατευθύνσεις που η ίδια χαράσσει για τα εκπαιδευτικά συστήματα των κρατών - μελών.

Αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική τη διακρίνει κανείς στις μεταρρυθμίσεις του σχολείου, που κλιμακώνονται στα μέσα της δεκαετίας του '90. Καθόλου τυχαία, την ίδια περίοδο η ΕΕ χάρασσε τις κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, με επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, η οποία κωδικοποιήθηκε στη «Λευκή Βίβλο» για την απασχόληση. Το 1996 ήρθε και η «Λευκή Βίβλος» για την Παιδεία, με οδηγίες για ταχύτερη και πιο αποτελεσματική προσαρμογή της Εκπαίδευσης στο νέο εργασιακό «μοντέλο», περιγράφοντας ένα σχολείο πιο ταξικό, στραμμένο περαιτέρω στις δεξιότητες, με ένα μίνιμουμ γνώσεων για όλους.

* * *

Εκείνη την περίοδο είναι που ξεκινά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η αναδιάρθρωση του σχολείου με τους νόμους Αρσένη, που φέρνουν νέες πανελλαδικού τύπου εξεταστικές δοκιμασίες, έναν διετή εξεταστικό μαραθώνιο, στο όνομα μάλιστα της... ελεύθερης πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση, της ισχυροποίησης του απολυτηρίου και της πάταξης των φροντιστηρίων! Δηλαδή, με την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί και η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι άλλες στο ενδιάμεσο διάστημα. Χωρίς να θίξει την ουσία και την κατεύθυνση αυτών των αλλαγών, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με υπουργό τον Π. Ευθυμίου, μείωσε μεν τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, χωρίς όμως αυτό να μειώνει τα φροντιστήρια, τους εξοντωτικούς ρυθμούς για τους μαθητές. Ακόμα πιο χαρακτηριστικό είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, με υπουργό την Μ. Γιαννάκου, προχώρησε σε νέα μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων, όμως το σύστημα έγινε ακόμα πιο ανταγωνιστικό. Καταργήθηκε η δυνατότητα κατοχύρωσης βαθμολογίας, καθιερώθηκε η βάση του 10 για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, συνεχίζεται η αποθέωση της παπαγαλίας, οι μαθητές φτάνουν να αποστηθίζουν ακόμα και ολόκληρα μοντέλα εκθέσεων... και οι φροντιστηριάρχες συνεχίζουν να τρίβουν τα χέρια τους! Πρέπει να σημειωθεί δε ότι εκείνη την περίοδο εισάγονται και νέα σχολικά βιβλία, με περιεχόμενο στραμμένο ακόμα περισσότερο στις δεξιότητες, με ισχυρές δόσεις αντιεπιστημονικότητας. Αυτά τα βιβλία διατηρούνται μέχρι σήμερα!

* * *

Αθροιστικά αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνέβαλαν στην ολοένα και μεγαλύτερη αποστέωση του Λυκείου, στη σταδιακή απώλεια του μορφωτικού του χαρακτήρα και στην υποταγή του στην υπόθεση πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Ενα ακόμα τέτοιο παράδειγμα ήταν το σχέδιο για το Λύκειο και την πρόσβαση, που παρουσίασε ο Κ. Αρβανιτόπουλος, υπουργός της ΝΔ το 2013-14, που αν και δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αξίζει αναφοράς, γιατί πολλοί το έχουν χαρακτηρίσει «αδερφάκι» του νόμου Γαβρόγλου, λόγω των ομοιοτήτων τους (τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα και οι επιδόσεις των μαθητών στο σχολείο να μετρούν επίσης και για την πρόσβαση). Αυτό είναι που λέμε η φροντιστηριοποίηση του Λυκείου, που κάνει το σχολείο όλο και πιο ανιαρό και απωθητικό για τους μαθητές. Κάθε μεταρρύθμιση τις τελευταίες δεκαετίες, από όλες τις κυβερνήσεις, όπως και η παρούσα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εντείνει όλο και περισσότερο αυτήν την κατάσταση στο όνομα της... καταπολέμησής της!

***

Σήμερα, βαδίζοντας στα βήματα όλων των προηγούμενων, έρχεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με το ψηφισμένο πια πολυνομοσχέδιο διατηρεί τον πυρήνα τους. Προχωρά όμως και ένα βήμα παραπέρα, διαγράφοντας ουσιαστικά από τη μορφωτική διαδρομή του μαθητή τη Γ' Λυκείου. Στο όνομα του ότι έχει χάσει το περιεχόμενό της, γιατί οι μαθητές παρακολουθούν μόνο τα μαθήματα που θα εξεταστούν πανελλαδικά, στα οποία μάλιστα η προετοιμασία είναι υπόθεση των φροντιστηρίων, την καταργεί ως τάξη. Σε μία περίοδο που το αίτημα για 12χρονο ενιαίο σχολείο, για όλα τα παιδιά, είναι ώριμο και αναγκαίο με βάση τις αντικειμενικές εξελίξεις της γνώσης και τεχνολογίας, ούτε λίγο ούτε πολύ μειώνει στα 11 χρόνια τη σχολική εκπαίδευση. Λέει ξεκάθαρα στους μαθητές ότι το Γενικό Λύκειο αφορά μόνο όσους θέλουν να προχωρήσουν στην Ανώτατη Εκπαίδευση που αποτελεί και τον τελικό σκοπό του. Ταυτόχρονα, αφού προοπτικά ο βαθμός απολυτηρίου θα μετρά για την πρόσβαση, με τους συμμαθητές να βρίσκονται απέναντι ο ένας στον άλλο για να πετύχουν το στόχο εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, με πανελλαδικού τύπου εξετάσεις για το απολυτήριο, συνεπάγεται ότι αυτά είναι στοιχεία που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα φροντιστήρια και στον άγριο ανταγωνισμό.

***

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω μέτρων είναι ότι στρέφονται ενάντια στην ανάγκη για δημόσια χρηματοδότηση στην Εκπαίδευση στο ύψος των αναγκών, ολόπλευρη μόρφωση χωρίς φραγμούς, χωρίς διακρίσεις, σχολεία σύγχρονα και ασφαλή, σπουδές και πτυχία με αξία που οδηγούν στην πρόσβαση σε δουλειά με δικαιώματα. Ο ένας έκοβε και άλλος έραβε με τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που συνεχίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που καθιστά μάταιο να αναζητάει κανείς διαφορές μεταξύ τους και στα ζητήματα της Παιδείας. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ και ο υπουργός Παιδείας στοχοποιούν το ΚΚΕ, που αποκαλύπτει το ταξικό - αντιλαϊκό υπόβαθρο της μεταρρύθμισης και τη σύμπνοια όλων των αστικών κομμάτων στην ουσία των αλλαγών, ακόμα κι αν τις καταψηφίζουν, με ενστάσεις στα επιμέρους. Η ομοφωνία τους αυτή, που επιβεβαιώνεται από την πείρα μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών, γονέων και εργαζομένων, η κατάσταση που βιώνουν οι μαθητές στο Λύκειο, αλλά και στα πανεπιστήμια, το άγχος, η αγωνία και η φροντιστηριοποίηση του Λυκείου πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές. Για να πιάσει πραγματικά τόπο η «καταψήφιση» του νομοσχεδίου της κυβέρνησης από τους χιλιάδες που πήραν μέρος στις διαδηλώσεις του τελευταίου διαστήματος.