Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα «Τα Νέα»

 Λίγο πριν την κάλπη των Ευρωεκλογών. Λίγο πριν την κάλπη των αυτοδιοικητικών. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που ενοποίησε τη μάχη και της έδωσε ένα ενιαίο πολιτικό τόνο. Μήπως όμως αυτό δεν ήταν ορθό, αφού οι επιμέρους εκλογικές μάχες έχουν και άλλα χαρακτηριστικά;


Όλες οι πολιτικές δυνάμεις -με μια έννοια- ενιαία αντιμετωπίζουν αυτές τις μάχες, με όρους όμως συναλλαγής και παρασκηνίου. Οι ιδιαιτερότητες των επιμέρους εκλογών, δεν αναιρούν το βασικό ζήτημα: Ότι η αντιλαϊκή πολιτική, ενιαία προωθείται από πάνω μέχρι κάτω. Η ΕΕ κατευθύνει, οι κυβερνήσεις υλοποιούν, οι δήμοι και οι περιφέρειες εξειδικεύουν σε τοπικό επίπεδο την πολιτική, που θυσιάζει τις ανάγκες για χάρη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των ματωμένων πλεονασμάτων.
Από που να αρχίσουμε; Από τα έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, τα οποία η ΕΕ δεν τα θεωρεί επιλέξιμα, γιατί δεν αποφέρουν κέρδη;
Από τη λογική του "ελάχιστου" για τους πλέον εξαθλιωμένους, που δεν καλύπτει καν τα αυτονόητα δικαιώματα και διαπερνά τα πάντα; Από την ευελιξία στην αγορά εργασίας με την απασχόληση των λίγων μηνών, ημερών ακόμα και ωρών; Κι αφού αυτή η πολιτική δεν κομματιάζεται, τότε γιατί να κομματιάζει την ψήφο του; Έχει επιλογή: Να στηρίξει παντού σε όλες τις κάλπες το ΚΚΕ.

Τελικά, μιλώντας για την ΕΕ, θα έχουμε εκτιμάτε δυναμωμένες τις ακροδεξιές πτέρυγες και αυτό πώς θα μπορούσε να αποτραπεί;

Μόνο αν αντιμετωπίσεις τις αιτίες που γεννούν το φαινόμενο αυτό. Και αυτές οι αιτίες βρίσκονται στο ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στη διαπλοκή με τμήματα του κεφαλαίου που στηρίζουν τέτοιες δυνάμεις. Είναι ενδεικτικές, για παράδειγμα, οι αποκαλύψεις της διαπλοκής του συγκυβερνώντος ακροδεξιού κόμματος στην Αυστρία με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν χτυπιέται με "περισσότερη ΕΕ", η οποία έχει στις "ιδρυτικές της αξίες" τον αντικομμουνισμό, έχει χαϊδέψει πολλές φορές το φασισμό. Δεν χτυπιέται, όμως, ούτε ενισχύοντας δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που με την αντιλαϊκή πολιτική τους, στο όνομα μάλιστα της αριστεράς και της "προόδου", αποτελούν τον καλύτερο χορηγό της ακροδεξιάς.
Αυτές οι δυνάμεις μπορούν να αποδυναμωθούν από ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, που θα αποκαλύπτει το ρόλο τους και θα τις απομονώνει παντού. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε με ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ ούτε με ψήφο στη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. Αλλά με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, για να γκρεμιστούν οι ναζιστές εγκληματίες από την τρίτη θέση.

Σημειώνεται ξεχωριστή δραστηριότητα από μεριά σας, για συμπράξεις με ΚΚ και άλλα εργατικά κόμματα, έντονα σε Ιταλία όπως φάνηκε στην πρόσφατη επίσκεψή σας. Παρ’ όλα αυτά η εν λόγω συμμαχία κομμάτων υπολείπεται ακόμη δυναμικής. Τι λέτε;

Έχουμε πλήρη συνείδηση του εξαιρετικά αρνητικού συσχετισμού που υπάρχει παγκοσμίως, όμως δίνουμε μάχη να τον αλλάξουμε και βλέπουμε τις εστίες ελπίδας που δημιουργούνται. Άλλωστε και ιστορικά έτσι γεννήθηκε το κομμουνιστικό κίνημα, οι πρωτοπόρες ιδέες. Στην Ιταλία, π.χ. οι εργαζόμενοι μετά από χρόνια μπορούν να επιλέξουν το ψηφοδέλτιο του ΚΚ με το σφυροδρέπανο. Αυτό έγινε κατορθωτό με τη συμβολή του ΚΚΕ, κάτι για το οποίο είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι. Επίσης, συνυπογράψαμε για τις ευρωεκλογές κοινή διακήρυξη με 36 ευρωπαϊκά Κομμουνιστικά και Εργατικά κόμματα, αρκετά από τα οποία συμμετέχουν στις ευρωεκλογές. Η ενίσχυση του ΚΚΕ θα στείλει πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας στους λαούς και τα ΚΚ, που αγωνίζονται σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Σε τι κλίμα αλήθεια διεξήχθη η προεκλογική μάχη σε Ελλάδα; Δεν είναι τελικά υπαρκτό το δεδομένο αντίθεσης Αριστεράς - Δεξιάς;

Η αντίθεση "Αριστεράς - Δεξιάς", πέρασε μέσα από την "προοδευτική συμμαχία" του ΣΥΡΙΖΑ και το "μέτωπο ενάντια στο λαϊκισμό" της ΝΔ, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να εγκλωβίσουν το λαό ξανά στη λογική του "μικρότερου κακού" που μας έφερε ως εδώ. Έστησαν μια βαρετή αντιπαράθεση, σήκωσαν τους τόνους, προσπαθώντας να κρύψουν την ταύτισή τους στα βασικά. Αυτό το "έργο" θα έχει και συνέχεια, αφού μπροστά μας έχουμε τις βουλευτικές εκλογές.
Όπως εύστοχα λέει ένα προεκλογικό σποτ του ΚΚΕ, σημασία δεν έχει ποιος θα διαχειριστεί τα σκοτάδια, αλλά πώς θα τα διαλύσουμε. Και μπορούμε. Δεν το λέμε μόνο εμείς, το λένε και όσοι συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια μας, αγωνιστές, που συμπορεύονται τώρα με το ΚΚΕ και ακολουθούσαν πριν το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Τι εκτιμάτε; Η κυβέρνηση μήπως ανέστρεψε το κλίμα με τις παροχές που είχε τόσο ανάγκη ο κόσμος; Και γιατί ψηφίσατε "παρών" στις 120 δόσεις;

Οι παροχές που είχε ανάγκη ο κόσμος, για την πραγματική ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, για τη μείωση της φοροληστείας, για την επιστροφή όσων έχασαν οι εργαζόμενοι κι οι συνταξιούχοι, υπήρχαν στις νομοθετικές πρωτοβουλίες, που κατέθεσε όλο αυτό το διάστημα, το ΚΚΕ και απορρίφθηκαν όλες από την κυβέρνηση.
Όλοι καταλαβαίνουν το αυτονόητο: Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στο λαό 1 από τα 10 που του έχει κλέψει, ενώ τα υπόλοιπα 9 τα δίνει ως "δώρο" στο κεφάλαιο. Και θέλει να πει ο λαός κι ευχαριστώ! Όχι μόνο δεν νομοθετεί αυτά που ζητούν οι συνταξιούχοι, από τους οποίους έχει αρπάξει κι αυτή δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά βαφτίζει και "13η σύνταξη" ένα επίδομα. Όχι μόνο δεν μειώνει τη φοροληστεία των αυτοαπασχολούμενων, αλλά εμφανίζει ως "σωτήρια λύση" τις 120 δόσεις, που στέλνουν στα γκισέ της εφορίας και των ασφαλιστικών ταμείων αυτούς που δεν έχουν, για να τους αρπάξουν και τα τελευταία ευρώ και μάλιστα με αντίτιμο μια μειωμένη σύνταξη. Το "παρόν" του ΚΚΕ, όπως επισημάναμε στη Βουλή, δε σημαίνει εναντίωση, ούτε συνιστά εμπόδιο στο να περάσουν ορισμένα άρθρα.
Υπερψήφισε άλλωστε όσα ήταν σε πιο θετική κατεύθυνση και καταψήφισε τα απροκάλυπτα δώρα στο μεγάλο κεφάλαιο.

Διατηρεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ το ηθικό πλεονέκτημα παρά την κυβερνητική του πια ζώσα πείρα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να καπηλευτεί, με την "ευγενική χορηγία" της ΝΔ, ένα ηθικό πλεονέκτημα που ποτέ δεν του άνηκε. Για το σεβασμό στην ηθική τους οι αγωνιστές, οι αριστεροί, οι κομμουνιστές στην χώρα μας τα κέρδισαν στο πέρασμα των χρόνων ακριβώς, γιατί υπερασπίστηκαν τη δίκαιη υπόθεση του αγώνα για μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να βαδίσουν ως το εκτελεστικό απόσπασμα. Τέτοιους σεμνούς, αδιάλλακτους και ακέραιους αγωνιστές έβγαλε χιλιάδες το ΚΚΕ στην 100χρονη δράση του. Που δεν υποτάχτηκαν ποτέ στον ταξικό αντίπαλο, δεν είπαν ποτέ αφού ο συσχετισμός είναι αρνητικός, ας συμβιβαστούμε, ας γίνουμε "ρεαλιστές".
Δεν υπάρχει ρεαλισμός της υποταγής. Από όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει διαζύγιο πολλά χρόνια, πριν το 2015. Πάει πολύ αυτά τα παραδείγματα αγωνιστών του λαού μας ο ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να τα συνταιριάξει με τις υποκλίσεις στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τον ΣΕΒ, την Κομισιόν ή την συγκυβέρνηση με ακροδεξιά μορφώματα, όπως οι ΑΝΕΛ.

Γίνεται μια κριτική πως δεν αντιπολιτεύεστε εξίσου την ΝΔ. Πώς σχολιάζετε τις δικές της εξαγγελίες;

Αυτή την κριτική δεν την ακούμε από το λαό, την ακούμε μόνο από τα "τρολ" του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει αντιγράψει τα χειρότερα χούγια του παλιού ΠΑΣΟΚ. Θυμόμαστε τον Γ.Α. Παπανδρέου να μας λέει στη Βουλή ότι παριστάνουμε τους “αριστερούς ψάλτες της δεξιάς” επειδή αναδεικνύαμε τη σύγκλιση του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ στα στρατηγικά ζητήματα. Τελικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκυβέρνησαν και φόρτωσαν στον λαό το δεύτερο βάρβαρο μνημόνιο, το οποίο πληρώνουμε μέχρι και σήμερα. Το ίδιο θα ξανασυμβεί, αν και ίσως όχι άμεσα, αν και οι διεργασίες -απ' ότι βλέπουμε- γοργά προχωρούν.
Η ΝΔ είναι το κλασικό κόμμα της αστικής τάξης. Όσα αποκρουστικά συζητάνε στα think tanks τους , οι μεγάλοι όμιλοι, ο Μητσοτάκης τα λέει και τα υπερασπίζεται ωμά και κυνικά. Κι αυτό έχει εξήγηση. Προσπαθεί με αποκρουστικές εξαγγελίες να πάρει το χρίσμα του "εκλεκτού του κεφαλαίου" που έχει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και η ικανότητα του να παρουσιάζει ακόμη και τα πιο βαθιά αντεργατικά μέτρα ως μέτρα στήριξης "των πολλών" έχουν ανεβάσει πολύ το level για τον επόμενο "εκλεκτό"…

Γιατί αλήθεια να στηρίξει κάποιος το ΚΚΕ στις κάλπες και γενικά;

Μπορούμε να πούμε όλα αυτά, που ακούμε καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές: Να στηριχτεί το ΚΚΕ για τη συνέπειά του, γιατί δεν είπε ποτέ ψέματα. Γιατί οι εκλεγμένοι του είναι τα "μάτια" και τα "αυτιά" του λαού στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, στη Βουλή και την Ευρωβουλή. Γιατί προειδοποίησε, ενημέρωσε, μπήκε μπροστά για να οργανωθεί η πάλη του λαού ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο και κατεύθυνση της ΕΕ. Γιατί δεν ψήφισε μνημόνια. Γιατί κατέθεσε προτάσεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων κλπ. Και μεις με τη σειρά θα προσθέσουμε: Για να δυναμώσουμε τη λαϊκή αντιπολίτευση κόντρα στον πραγματικό αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο και τα στηρίγματά τους, είτε αυτά βρίσκονται σε κυβερνήσεις, είτε στους δήμους και τις περιφέρειες.

Πώς γίνεται να κάνετε κριτική σε οικοδομήματα (ΕΕ, ΝΑΤΟ) όταν την ίδια ώρα πολλές χώρες θέλουν να δεθούν στα άρματά τους;

Δεν είναι οι λαοί των χωρών που επιλέγουν την ένταξη στη μία ή την άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία, αλλά οι αστικές τάξεις, για τα δικά τους συμφέροντα. Άλλωστε η κριτική, η αμφισβήτηση των λαών των κρατών μελών που συμμετέχουν σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, μεγαλώνει. Το επιβεβαιώνουν οι δικές τους έρευνες. Για παράδειγμα το 74% του ελληνικού λαού, σύμφωνα με το "ευρωβαρόμετρο", δεν εμπιστεύεται την ΕΕ. Δείτε και το δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα, Βόρεια Μακεδονία, για την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Στο δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού απείχε και στην ουσία καταψήφισε. Για ποια θέληση μιλάμε; Μετά από αυτό ακολούθησε ένα όργιο πιέσεων από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ προκειμένου να ψηφιστεί η συμφωνία και να ανασχεθεί η επιρροή άλλων δυνάμεων (π.χ. Κίνα, Ρωσία) στην περιοχή. Άρα τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα από το ότι μία χώρα «θέλει να δεθεί» με τις αλυσίδες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ…

Κάτι τελευταίο. Βλέπετε αναταράξεις με αφορμή την Κύπρο - ΑΟΖ - και την τουρκική επιθετικότητα ενόψει θέρους;

Οι εξελίξεις σε ελληνοτουρκικά και Νοτιοανατολική Μεσόγειο μας ανησυχούν ιδιαίτερα. Συνιστούν αναβάθμιση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, μέσα σε περιβάλλον όξυνσης των σκληρών ανταγωνισμών από τους “μεγάλους παίκτες”. Θα λέγαμε ότι είναι αφελής - αν δεν είναι επικίνδυνος - ο εφησυχασμός, που προσπαθεί να καλλιεργήσει στο λαό η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας με αστεία επιχειρήματα, του τύπου “η Τουρκία είναι απομονωμένη”, “δεν έχει καλό γεωτρύπανο” κλπ.

Η Τουρκία προχωρά σε μελετημένες κινήσεις, με τις διαχρονικές "πλάτες", που τις κάνουν οι ισχυροί μας "σύμμαχοι": ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ. Δημιουργούνται τετελεσμένα, προκύπτουν αξιώσεις στην περιοχή. Ανησυχητικά είναι τα σενάρια για άρον-άρον “διευθέτηση” του Κυπριακού στα πρότυπα της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών. Αποδεικνύεται ότι καμία εξασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων δεν προσφέρει η συμμετοχή σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, ούτε και η στάση του "καλού παιδιού", που κρατά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ.