Τα Κομμουνιστικά Κόμματα να κατακτήσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταξική πάλη

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

Εκτενή αποσπάσματα της εισήγησης

Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία, που συγκροτήθηκε πριν από 6 χρόνια και αποτελεί μια περιφερειακή μορφή συντονισμού 30 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης, εξέτασε πρόσφατα σε Ολομέλειά της τα πεπραγμένα της δράσης της καθώς και τα καθήκοντα που προκύπτουν για το 2020. Παρουσιάζουμε σήμερα εκτενή αποσπάσματα της εισήγησης, που παρουσίασε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

* * *

Στα έξι χρόνια ζωής και δράσης της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας (ΕΚΠ) επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα της ίδρυσής της ως Πρωτοβουλίας για τη Μελέτη, την Επεξεργασία Ευρωπαϊκών Θεμάτων και το Συντονισμό της Δράσης.

Η «Πρωτοβουλία», με τις κοινές της παρεμβάσεις και τη δράση που αναπτύσσουν τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτή, στάθηκε στο πλευρό της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων αλλά και της νεολαίας των χωρών μας, ανέδειξε σημαντικά προβλήματα που βασανίζουν τους ανθρώπους της δουλειάς και πρόβαλε αιτήματα που αφορούν τις δικές τους ανάγκες.
Οι παρεμβάσεις της αφορούν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στη μάστιγα της ανεργίας και τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία, για τα εργατικά δικαιώματα στους εργασιακούς χώρους, τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα της απεργίας, κατά της κρατικής και εργοδοτικής καταστολής.
Τα κόμματα που συμμετέχουν στην «Πρωτοβουλία» κατέγραψαν σημαντική δράση κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και παρεμβάσεων, αποκάλυψαν την ουσία των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών και τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Η ΕΚΠ συγκρούεται με τον αντικομμουνισμό, τις διώξεις κατά Κομμουνιστικών Κομμάτων, την απαγόρευση της δράσης τους και των συμβόλων τους, της κομμουνιστικής ιδεολογίας, όπως γίνεται στις χώρες της Βαλτικής, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Η ΕΚΠ ανέδειξε και τίμησε ιστορικές επετείους του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, της Ιστορίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων, υπερασπίστηκε τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε τον 20ό αιώνα, τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες και αντιπαρατέθηκε αποφασιστικά με τη συστηματική προσπάθεια συκοφάντησης που καταβάλλουν συστηματικά η ΕΕ και άλλοι καπιταλιστικοί μηχανισμοί.Στην πράξη επιβεβαιώνεται πως η αντεπανάσταση και η ανατροπή του σοσιαλισμού αποτελεί ιστορικό πισωγύρισμα κατά της παγκόσμιας εργατικής τάξης, κατά των λαών και αυτό το συμπέρασμα εξάγεται μέσα από την πείρα που βιώνουν οι λαοί από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Οι κομμουνιστές δεν ωραιοποιούν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, μελετούν τα προβλήματα και τις αδυναμίες που παρατηρήθηκαν, τις πολιτικές - ιδεολογικές παρεκκλίσεις από τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τη διάβρωση από τον οπορτουνισμό, στο περιβάλλον της αναμέτρησης σοσιαλισμού - καπιταλισμού.
Το χαρακτηριστικό στοιχείο των τοποθετήσεων της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας είναι η αντιπαράθεση με το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα που είναι η αιτία για τα βάσανα των λαών, για τους πολέμους, τη φτώχεια, την ανεργία, την κατάργηση κατακτήσεων, την προσφυγιά και τη μετανάστευση.
Το χαρακτηριστικό στοιχείο των τοποθετήσεών της είναι η σύγκρουση με το ΝΑΤΟ, που είναι το οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, και την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη διακρατική ένωση των μονοπωλίων.

Να δυναμώσουν οι προσπάθειες για την ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος

Η πείρα που συγκεντρώθηκε αυτά τα χρόνια μπαίνει στην υπηρεσία της ενίσχυσης της δράσης της «Πρωτοβουλίας» και της ταξικής πάλης, για να δυναμώσουν οι προσπάθειες για την ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος, για να γίνει πιο ικανό στην αντιπαράθεση με το εκμεταλλευτικό σύστημα, το κεφάλαιο και τα κόμματά του, με την αντιλαϊκή πολιτική σε κάθε χώρα.

Η εργατική τάξη πλήρωσε ακριβά τη συγχρονισμένη διεθνή καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε από το 2008 και αντιμετώπισε την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων που διαχειρίζονται τα συμφέροντά του.

Από την πρόσφατη συνεδρίαση

Οι συνέπειες είναι βαριές. Αυξήθηκε η ανεργία και καταργήθηκαν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, εμπορευματοποιήθηκαν παραπέρα η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία, δυνάμωσε η καταστολή κατά των λαϊκών αγώνων.
Το καπιταλιστικό σύστημα πάσχει από αξεπέραστες αντιφάσεις. Η όξυνση της βασικής αντίθεσης, της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και της εργασίας και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων τους και η καπιταλιστική αναρχία γεννούν τις καπιταλιστικές κρίσεις, κρίσεις υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, όπως αυτή που ζήσαμε την περασμένη δεκαετία.
Από το 2016 σημειώνεται ασθενική καπιταλιστική ανάπτυξη και τα επιτελεία του συστήματος ανησυχούν για την εκδήλωση νέας κρίσης. Οι εξελίξεις προειδοποιούν. Τόσο η οικονομία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης όσο και η οικονομία στις ΗΠΑ και την Κίνα χαρακτηρίζονται από επιβράδυνση.
Επιδρούν η πολιτική του προστατευτισμού που ακολουθεί το αμερικανικό επιτελείο, ο οικονομικός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ και στην Κίνα, οι δασμοί που επιβάλλονται σε ευρύ φάσμα εμπορευμάτων. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται αντιπαραθέσεις για την 4η βιομηχανική επανάσταση, για τα δίκτυα G5, την κλιματική αλλαγή. Τα αστικά επιτελεία ανησυχούν για την κατάσταση που διαμορφώνεται με την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, το Brexit.

Γνωρίζουμε πως η καπιταλιστική ανάπτυξη κινείται με κριτήριο το κέρδος, ποτέ και πουθενά δεν είναι δίκαιη αλλά άδικη και εκμεταλλευτική. Η πράξη αποδεικνύει πως η καπιταλιστική οικονομία στη φάση της ανόδου διαμορφώνει τους όρους για νέα κρίση.Προετοιμαζόμαστε κατάλληλα για κάθε ενδεχόμενο και καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες για την ενημέρωση των εργαζομένων, για την ανάπτυξη της εργατικής, λαϊκής πάλης. Αποκαλύπτουμε τον ταξικό χαρακτήρα της λεγόμενης «Πράσινης Οικονομίας» που διαφημίζουν τα καπιταλιστικά επιτελεία και του «Πράσινου Ταμείου» που δημιουργεί η ΕΕ, για τη στήριξη των μεγάλων οικονομικών ομίλων που λυμαίνονται το χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).

Οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί.

Από την πρόσφατη συνεδρίαση της Ολομέλειας

 της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας

Οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αποτελούν αιτία των πολέμων. Ο αμερικανοΝΑΤΟικός ιμπεριαλισμός επεκτείνει τη δράση του, δημιουργεί νέες στρατιωτικές βάσεις στα Βαλκάνια και σε άλλες περιοχές.
Οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο Κορυφής στο Λονδίνο στις 3 - 4 Δεκέμβρη προσθέτουν νέα επιθετικά στοιχεία κατά των λαών. Ενισχύουν τη στρατηγική της δημιουργίας επίγειων, αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων κρούσης που θα παρεμβαίνουν σε όλη την υδρόγειο σε 30 μέρες (4 τριαντάρια), επιταχύνουν τον εκσυγχρονισμό των πυρηνικών εξοπλισμών και συνδυάζονται με την όξυνση του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και την Κίνα.
Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ εκφράζουν αναζητήσεις ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, όπως η Γαλλία, σε κατεύθυνση ενίσχυσης του αυτόνομου ιμπεριαλιστικού ρόλου της ΕΕ, η οποία με τη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO), τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό και το Ταμείο Αμυνας, την Ετήσια Αμυντική Θεώρηση - Card, διαμορφώνει τις βάσεις για τη δημιουργία Ευρωστρατού στην υπηρεσία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ και υπολογίζοντας την αποχώρηση της Βρετανίας, μιας πολιτικής - στρατιωτικής δύναμης, από την ΕΕ.
Η Ρωσία αντιδρά, ενισχύει το πολεμικό της οπλοστάσιο, τροφοδοτείται ένας φαύλος κύκλος αντιπαραθέσεων για τα πυρηνικά όπλα και τον εκσυγχρονισμό τους, μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών μέσου βεληνεκούς.
Η Κίνα δυναμώνει τη στρατιωτική της παρουσία και παράλληλα τα κινεζικά μονοπώλια αναζητούν νέες πηγές κερδοφορίας και γεωστρατηγικά οφέλη μέσα από τον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού», με επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων. Βάζουν γερές οικονομικές βάσεις, όπως γίνεται στην Ελλάδα με το μονοπώλιο της COSCO που ελέγχει το κεντρικό λιμάνι της χώρας, το λιμάνι του Πειραιά και ο κινεζικός σχεδιασμός επεκτείνεται σε δεκάδες χώρες στην υδρόγειο.
Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται και περιπλέκεται μετά την τρίτη εισβολή της Τουρκίας που έγινε με την κάλυψη των ΗΠΑ και την ανοχή της Ρωσίας. Η ήττα των τζιχαντιστών δεν οδήγησε στον τερματισμό του πολέμου, η χώρα διαμελίζεται. Παρά το γεγονός πως οι ΗΠΑ ανακοινώνουν την αποχώρηση των στρατευμάτων τους διατηρούν ισχυρή βάση στη Συρία και στρατεύματα μεταφέρονται στο Ιράκ. Η Ρωσία διατηρεί τις δικές της βάσεις στη Συρία και ενισχύει την παρουσία της στην περιοχή. Το Ισραήλ οργανώνει επιθέσεις στο συριακό έδαφος με το πρόσχημα αντιμετώπισης ιρανικών δυνάμεων και της «Χεζμπολάχ» που έχουν τους δικούς τους σχεδιασμούς.
Τεράστια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών βρίσκονται πίσω από τον πόλεμο στη Λιβύη αλλά και στην Υεμένη με πρωταγωνιστή τη Σαουδική Αραβία που στηρίζεται από τις ΗΠΑ. Στον Περσικό Κόλπο η κατάσταση εγκυμονεί μεγάλους πολεμικούς κινδύνους. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ συγκεντρώνουν στρατιωτικές δυνάμεις για τον έλεγχο αυτής της στρατηγικής σημασίας περιοχής, δυναμώνουν οι απειλές των Αμερικανών κατά του Ιράν.
Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι πολύ επικίνδυνη. Συνεχίζονται η αντιλαϊκή πολιτική του αντιδραστικού καθεστώτος κατά των εργαζομένων και οι διώξεις κατά των κομμουνιστών αλλά και η επιθετικότητα στην Ανατολική Ουκρανία κατά του λαού του Ντονμπάς.
Συνεχίζεται η ισραηλινή κατοχή στην Παλαιστίνη. Η παρέμβαση των ΗΠΑ στην περιοχή ενισχύει την ισραηλινή επιθετικότητα. Μετά την προκλητική αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, πρόσφατα οι ΗΠΑ νομιμοποίησαν τους εποικισμούς ενώ η αμερικανική «Συμφωνία του Αιώνα», όπως αποκαλείται, όχι μόνο δεν δίνει λύση προς όφελος του Παλαιστινιακού λαού και των άλλων λαών της περιοχής αλλά θωρακίζει παραπέρα την ισραηλινή κατοχή και επιθετικότητα.
Διατηρείται η κατοχή στην Κύπρο, καταπατούνται κυριαρχικά δικαιώματα του νησιού και εντείνονται οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Ο ανταγωνισμός των αστικών τάξεων οξύνεται και είναι σε βάρος του ελληνικού και του τουρκικού λαού.

Παλιότερη αφίσα που κυκλοφόρησε η «Πρωτοβουλία»

Από παντού αναδεικνύονται η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού

Τα παραπάνω γεγονότα είναι μέρος της μεγάλης εικόνας και τονίζουν πως το ιμπεριαλιστικό σύστημα, τα καπιταλιστικά κράτη που το συγκροτούν και οι διακρατικές ενώσεις του κεφαλαίου όχι μόνο δεν μπορούν να υπηρετήσουν την ειρήνη και την ασφάλεια των λαών αλλά ευθύνονται για τους πολέμους και τη δυστυχία που προκαλούν.
Ευθύνονται για τα κύματα των ξεριζωμένων, των προσφύγων και των μεταναστών που αναζητούν στον ήλιο μοίρα, αντιμετωπίζουν την καταστολή και ζούνε σε άθλιες συνθήκες σε πολλές χώρες.
Οι κομμουνιστές καθορίζουν τη στάση τους με δοκιμασμένες αρχές. Παλεύουν ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, καταπολεμούν αστικές και οπορτουνιστικές θέσεις που στο όνομα της εθνικής ενότητας καλούν τους λαούς σε υποταγή, κάτω από τη σημαία των αστικών τάξεων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.
Οι κομμουνιστές συγκρούονται με τον εθνικισμό και τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, με την ξενοφοβία και το ρατσισμό, συγκρούονται με το φασισμό και εκφράζουν τη διεθνιστική τους αλληλεγγύη στους λαούς, στέκονται στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών.
Οι κομμουνιστές αγωνίζονται για να ξεριζωθούν οι αιτίες που γεννούν τους πολέμους, τις τραγωδίες κατά των λαών.

Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία επισημαίνει πως σε όλες τις περιοχές της υδρογείου αναδεικνύονται η αναγκαιότητα και η επικαιρότητα του σοσιαλισμού, της εργατικής εξουσίας, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού, της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αυτός ο στόχος θα δίνει δύναμη στην ταξική πάλη και θα κάνει πιο αποτελεσματικούς τους λαϊκούς αγώνες.

Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία εκφράζει την αλληλεγγύη της στην πάλη των λαών της Λατινικής Αμερικής, στηρίζει την Κουβανική Επανάσταση και εκφράζει σταθερά τη διεθνιστική της αλληλεγγύη στο ΚΚ και το λαό της Κούβας που βιώνει τις συνέπειες του αποκλεισμού που έχουν επιβάλει για δεκαετίες ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και οι σύμμαχοί του. Για άλλη μια φορά απαιτούμε την κατάργηση του αποκλεισμού και τονίζουμε πως οι εξελίξεις σε κάθε χώρα είναι υπόθεση του λαού της και της θέλησής του να ανοίγει τους δρόμους που αντιστοιχούν στα δικά του συμφέροντα.

Πλούσιος απολογισμός παρεμβάσεων για σημαντικά ζητήματα

Το διάστημα που πέρασε από την προηγούμενη Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής
Πρωτοβουλίας, το Νοέμβρη του 2018, συγκεντρώθηκε η προσοχή μας σε σημαντικά ζητήματα.

• Πραγματοποιήθηκαν πολλές εκδηλώσεις των ΚΚ προς τιμήν των 100 χρόνων της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ) και οργανώθηκε η πολύ σημαντική εκδήλωση στην Κωνσταντινούπολη με ευθύνη του ΚΚ Τουρκίας όπου τα κόμματα της «Πρωτοβουλίας» ανέπτυξαν ενδιαφέρουσες πλευρές του κύριου θέματος που ήταν: «Πάλη για τον κομμουνισμό: 100 χρόνια πολιτικής κληρονομιάς».
• Για τα 100 χρόνια της ΚΔ πραγματοποιήθηκαν επίσης σημαντική συνάντηση στη Μόσχα με ευθύνη του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, εκδηλώσεις του ΚΚΕ και άλλων κομμάτων.

Εγιναν σημαντικές παρεμβάσεις:

• Ενάντια στον αντικομμουνισμό και τις διώξεις του ΚΚ στην Πολωνία.
• Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για τα 20 χρόνια του ευρωΝΑΤΟικού πολέμου κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ και την καταδίκη των εγκλημάτων του, για το ξήλωμα των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών βάσεων.
• Εκφράστηκε η διεθνιστική αλληλεγγύη στο λαό και το ΚΚ Βενεζουέλας.
• Εγιναν παρεμβάσεις και αναπτύχθηκε δράση για την Εργατική Πρωτομαγιά, για το δικαίωμα στη μόρφωση, για τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
• Δύο ΚΚ που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία, το ΚΚ Τουρκίας και το ΚΚ Ελλάδας, ανέλαβαν από κοινού και συνδιοργάνωσαν με επιτυχία την 21η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στη Σμύρνη της Τουρκίας με τη συμμετοχή 74 ΚΚ από 60 χώρες.
• Εκφράστηκε η στήριξη στα ΚΚ που έδωσαν τη μάχη των ευρωεκλογών, των βουλευτικών και των τοπικών εκλογών ώστε οι κομμουνιστές να μπορούν με κάθε μέσο να παλεύουν από καλύτερες θέσεις για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, να συγκρούονται με το κεφάλαιο και την εξουσία του, με τα αστικά κόμματα.

Ο σχεδιασμός της επόμενης περιόδου

Στο σχεδιασμό της επόμενης περιόδου περιλαμβάνονται:

• Κινητοποιήσεις, πολύμορφες εκδηλώσεις κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, πλατιά καμπάνια για την αποκάλυψη του δολοφονικού ρόλου του ΝΑΤΟ και αγώνες για την απομάκρυνση των ευρωατλαντικών βάσεων, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, στα θύματα των πολέμων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
• Πλατιά ενημέρωση για τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, αντιπαράθεση με την προπαγανδιστική καμπάνια για τα 10 χρόνια της Συνθήκης της Λισαβόνας και οργάνωση της πάλης κατά της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ.
• Εκδηλώσεις ενάντια στον αντικομμουνισμό και το επικίνδυνο αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, στήριξη των κομμουνιστών σε όλες τις χώρες όπου διώκονται τα ΚΚ, απαγορεύεται η δράση τους και τα κομμουνιστικά σύμβολα.
• Προετοιμαζόμαστε για την 8η Μάρτη, μέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, ετοιμαζόμαστε για την Εργατική Πρωτομαγιά, μέρα πάλης και διεθνιστικής αλληλεγγύης της εργατικής τάξης, στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων σε κάθε χώρα.
• Τιμούμε με εκδηλώσεις την 75η επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών.
• Τιμούμε την 150ή επέτειο γέννησης του Λένιν και την 200ή επέτειο γέννησης του Ενγκελς.
• Συνεχίζουμε την αλληλεγγύη μας στην Κούβα και στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, την αλληλεγγύη μας στο λαό της Παλαιστίνης και σε όλους τους λαούς, δυναμώνουμε τον προλεταριακό διεθνισμό.

Η επαναστατική ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος είναι μεγάλη υπόθεση και αναλαμβάνουμε τις δικές μας ευθύνες ώστε να δυναμώνουν τα μαρξιστικά - λενινιστικά κόμματα στον τόπο τους και να ενισχύεται η κοινή πάλη. Να δένονται τα ΚΚ με την εργατική τάξη και να κατακτούν νέες θέσεις και πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταξική πάλη, να μπαίνουν οι βάσεις για ενιαία επαναστατική στρατηγική.

Προχωράμε στη βάση όσων έχουμε κατακτήσει

Η πείρα αυτών των χρόνων είναι πολύτιμη και είναι αναγκαίο να την επεξεργαστούμε, να εργαστεί η Γραμματεία της «Πρωτοβουλίας» σε πιο σταθερή βάση και να πυκνώσουν οι συνεδριάσεις της, να μας απασχολήσει πιο πολύ η οργάνωση θεματικών εκδηλώσεων σε διάφορες χώρες και να συζητηθούν ουσιαστικά ζητήματα όπου υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.

Η συζήτηση αυτή θα βασιστεί σε αυτά που έχουμε κατακτήσει.

• Την αναγνώριση πως η βάση της οργάνωσης, της λειτουργίας και της πάλης των ΚΚ είναι η κοσμοθεωρία του μαρξισμού - λενινισμού.
• Την αξιοποίηση της πείρας της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.
• Πως ο ιμπεριαλισμός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, ο καπιταλισμός στο ανώτατο, το τελευταίο στάδιο, και η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.
• Ο σοσιαλισμός έχει αρχές, νομοτέλειες: Την εργατική εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού, απορρίπτοντας θέσεις πως μπορεί να οικοδομηθεί σοσιαλισμός με «αγορά», με τη διατήρηση καπιταλιστικών επιχειρήσεων και μηχανισμών.
• Τα ΚΚ απορρίπτουν τη στήριξη ή συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις, παλεύοντας ενάντια τόσο στα φιλελεύθερα όσο και στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, σε κάθε είδους αστικές κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
• Οι κομμουνιστές παλεύουν ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, σε κάθε είδους ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και εντείνουν την προσπάθεια για να μην εγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι κάτω από «ξένη σημαία», να υπερασπίζονται τα δικά τους συμφέροντα σε σύγκρουση με τους εκμεταλλευτές τους.