Επιλογή γλώσσας

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020

Δολοφονείται ο Μήτσος Παπαρήγας


Δολοφονείται, 22/2/1949, στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αθήνας ο Μήτσος Παπαρήγας, πρώην μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ΓΓ της ΓΣΕΕ.

Ηταν 22 Φεβρουαρίου του 1949, όταν ανακοινώθηκε από τις αρχές του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος των Αθηνών πως ο ηγέτης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ελλάδας, ο κομμουνιστής γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Μ. Παπαρήγας, είχε περάσει τα σύνορα της ζωής με το θάνατο. Η επίσημη εκδοχή ήταν πως ο εκλιπών «αυτοκτόνησε» στο κελί του, χρησιμοποιώντας τη ζώνη της πιτζάμας του. Κανένας δεν πίστεψε τη συγκεκριμένη εκδοχή.

Ούτε αυτοί που γνώριζαν τον Παπαρήγα και ήξεραν το ακατάβλητο αγωνιστικό του φρόνημα, αλλά ούτε κι εκείνοι που δεν είχαν την τύχη να τον συναντήσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους, αλλά είχαν πληροφορηθεί για τη δράση του.

Αλλωστε, οι σκηνοθετημένες αυτοκτονίες ήταν κλασική μέθοδος της Ασφάλειας για την εξόντωση των λαϊκών αγωνιστών, ιδιαίτερα σε κείνες τις βάρβαρες συνθήκες του εμφυλίου πολέμου.



Το ΚΚΕ μιλά για δολοφονία

Την εκδοχή της αυτοκτονίας δεν την πίστεψε ούτε το ΚΚΕ, η ηγεσία του οποίου γνώριζε πολύ καλά ποιος ήταν ο Παπαρήγας, ποια ήταν η διαπαιδαγώγησή του και, φυσικά, ποιοι ήταν οι αγώνες του, που πιστοποιούσαν πως δεν επρόκειτο για άνθρωπο απ' αυτούς που τα διπλώνουν μπροστά στις δυσκολίες και το «βάζουν κάτω». Ετσι, με ένα άρθρο του Γιάννη Ιωαννίδη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου 1949 του περιοδικού «Δημοκρατικός Στρατός», το ΚΚΕ δεν άφησε τίποτα όρθιο από αυτήν τη βρώμικη και συκοφαντική φιλολογία περί αυτοκτονίας.

4 σχόλια:

  1. ο ΚΚΕ, με άρθρο του Γιάννη Ιωαννίδη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος του Μάρτη 1949 του περιοδικού “Δημοκρατικός Στρατός” (αναδημοσιεύτηκε από το Ριζοσπάστη), δεν άφησε πέτρα στην πέτρα απ’ όλη αυτή τη βρώμικη και συκοφαντική θεωρία περί αυτοκτονίας:

    «Αφήσαν να φανεί – έγραφε μεταξύ άλλων ο Γ. Ιωαννίδης – πως ο Παπαρήγας αυτοκτόνησε την παραμονή της δίκης του για να γίνει πιστευτό ότι δεν είχε την τόλμη να αντιμετωπίσει το δικαστήριο.[…] Τι είχε να φοβηθεί ο Παπαρήγας απ’ τη δίκη αυτή; Μήπως την καταδίκη του σε θάνατο; Μα, ο Παπαρήγας ήξερε πολύ καλά πως ο θάνατός του με μια καταδίκη απ’ τα στρατοδικεία των εχθρών του λαού είναι ο πιο έντιμος και παλικαρίσιος θάνατος παρά μια αυτοκτονία. Και ποτέ δε θα δείλιαζε μπροστά στον τέτοιο θάνατο.[…] Εκείνος λοιπόν που είχε κάθε συμφέρον να μην παρουσιαστεί ο Παπαρήγας στο δικαστήριο δεν ήταν ο Παπαρήγας, μα οι Αμερικάνοι καταχτητές και η ψευτοκυβέρνηση της Αθήνας…
    ...Οι Αμερικανοί και η ψευτοκυβέρνηση του Σοφούλη δεν ήθελαν, ακόμα, να παρουσιαστεί ο Παπαρήγας στο δικαστήριο, γιατί δεν ήταν τόσο εύκολο και τόσο απλό πράγμα να βγάλουν μια θανατική καταδίκη του. Ο Παπαρήγας ήταν ο νόμιμος και εκλεχτός ηγέτης της εργατικής τάξης της χώρας. Μια καταδίκη του σε θάνατο, χωρίς στοιχεία, όπως γίνεται με όλους τους άλλους αγωνιστές του λαού, θα ξεσήκωνε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Και σήμερα το διεθνές κλίμα δεν είναι τόσο ευνοϊκό για ένα τέτοιο ξεσκέπασμα και ξεσήκωμα ενάντια στους Αμερικάνους και τον προστατευόμενό τους μοναρχοφασισμό.»

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δίδαξε την αλύγιστη αφοσίωση στη μαρξιστική-λενινιστική θεωρία.

    Αννα Φραγκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με απόφαση του ΚΚΕ η πρώτη προλεταριακή Μεραρχία του ΔΣΕ

    Εργάτες και εργάτριες απ’ το Βόλο, όπου είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη θα καταταχθούν στον ΔΣΕ απ΄τις20 του Φλεβάρη ως τις20 του Απρίλη θα σχηματίσουν τη Μεραρχία Μήτσου Παπαρήγα.

    Αντώνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου