Πεθαίνει, 29/4/1930, (αυτοκτόνησε), στην Αθήνα, η ποιήτρια Μαρία
Πολυδούρη.
Γεννήθηκε, 1/4/1902, στην Καλαμάτα. Η Μαρία
Πολυδούρη έζησε τα νεανικά της χρόνια στο Γύθειο, στα Φιλιατρά και την
Καλαμάτα, ακολουθώντας τις μεταθέσεις του γυμνασιάρχη πατέρα της.
Εκανε την
πρώτη της εμφάνιση ως ποιήτρια, το 1916, στο περιοδικό «Οικογενειακός αστήρ».
Το 1922 ήρθε
στην Αθήνα για να σπουδάσει νομικά, παίρνοντας, παράλληλα, μετάθεση στη
Νομαρχία Αττικής, όπου και γνωρίστηκε με τον Κώστα Καρυωτάκη.
Το 1925
έφυγε για το Παρίσι. Ενώ το 1928 αναγκάστηκε να γυρίσει στην Ελλάδα, λόγω της
φυματίωσης που είχε. Εζησε τα δύο τελευταία χρόνια στη ζωής της στο σανατόριο
«Σωτηρία».
Η παρουσία της στη νεοελληνική λογοτεχνία έχει
αξιολογηθεί ως επί το πλείστον, με εξωλογοτεχνικά κριτήρια.
Ωστόσο, πέρα
από τη μυθοποίηση και διαστρέβλωσή του, το έργο της Πολυδούρη, τουλάχιστον στο
μεγαλύτερο μέρος του, αποτελεί την άμεση έκφραση των συναισθηματικών της
καταστάσεων. Δημοσίευσε δύο ποιητικές συλλογές την εποχή της αρρώστιας της: «Οι
τρίλιες που σβήνουν» (1928) και την «Ηχώ στο χάος» (1929).
Το 1961
παρουσιάστηκε μια έκδοση των «Απάντων» της, με επιμέλεια της Λιλής Ζωγράφου,
που περιλάμβανε, εκτός από τις δύο συλλογές, αδημοσίευτα ποιήματά της και
σελίδες από το ημερολόγιό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου