Ωστόσο, το πραγματικό πρόσωπο του νέου καθεστώτος δεν άργησε να φανεί πίσω από το αρχικό προσωπείο των μερικών μεταρρυθμίσεων. Οι εργατικές και αγροτικές κινητοποιήσεις που διεκδίκησαν την επέκταση των κοινωνικών αλλαγών και προς τα κατώτερα λαϊκά στρώματα κατεστάλησαν βίαια από τον στρατό.
Στο εθνικό ζήτημα, οι Νεότουρκοι έδωσαν ειδικό βάρος στην καλλιέργεια και έμφαση μιας τουρκικής εθνικής ταυτότητας, κηρύσσοντας μεν επισήμως την τυπική ισότητα για όλους –ανεξαρτήτως εθνότητας- μπροστά στο νόμο, στην ουσία όμως αρνούμενοι πως υπάρχει εθνικό ζήτημα στην Τουρκία, επιδιώκοντας σε μια πορεία να αφομοιώσουν με την βία τις μειονότητες.
Η τουρκική αστική τάξη διεκδικούσε πια το έθνος-κράτος της. Και στο πλαίσιο αυτό, το «εθνικό» υπήρξε άρρηκτα αλληλένδετο με την προσπάθειά της να κατακτήσει την οικονομική ηγεμονία, εκτοπίζοντας –μεταφορικά και κυριολεκτικά - από τον ανταγωνισμό τους Έλληνες και Αρμένιους ομολόγους της, πλην ανταγωνιστές της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου