Το μπλόκο της Νέας Ευκαρπίας

Οι Γερμανοί περικύκλωσαν τη Νέα Ευκαρπία ξημερώματα στις 3 Ιούλη 1944, αλλά τη βρόμικη δουλειά έκαναν οι Δαγκουλαίοι*.

Με επικεφαλής τον Δάγκουλα, φορώντας γερμανικές στολές και με το γνωστό περιβραχιόνιο, που θύμιζε τη στολή των SS, μπήκαν στο χωριό προκαλώντας έκπληξη στους κατοίκους του, οι οποίοι δεν καταλάβαιναν πώς
«Γερμανοί» στρατιώτες μιλούσαν ελληνικά.

Η λίστα όσων συμμετείχαν στο ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ υπήρχε και ο Δάγκουλας κάλεσε 17 άτομα (πολλοί από τους οποίους δεν ήταν στο ΕΑΜ, αφού αρκετοί ΕΑΜίτες είχαν διαφύγει στο βουνό), από τα οποία παρουσιάστηκαν 14.

Σε αυτούς προστέθηκε και ένας ανήλικος (16 ετών) ο Κωνσταντίνος Μίλκογλου, ο οποίος συνελήφθη στη θέση του αδελφού του.

Οι 15 της Ευκαρπίας οδηγήθηκαν στο σχολείο όπου βασανίστηκαν άγρια και στη συνέχεια στο ρέμα, στον ασβεστοκάμινο, όπου τους χώρισαν σε τρεις ομάδες των 5 ατόμων.


Ο νεαρός Μίλκογλου σώθηκε επειδή ο μοναδικός Γερμανός αξιωματικός που παρίστατο αρνήθηκε τρεις φορές την εκτέλεσή του.

Μετά τις εκτελέσεις, οι Δαγκουλαίοι έστησαν γλέντι με αλκοόλ και ψητά αρνιά...

Από το βιβλίο του Ανδρέα Βενιανάκης «Δάγκουλας ο “δράκος” της Θεσσαλονίκης – Συμβολή στην Ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας επί Κατοχής» (εκδ. Επίκεντρο)

*Αντώνιος Δάγκουλας 

Ο Δάγκουλας είχε γεννηθεί στην Μικρά Ασία και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στα Γρεβενά και εργαζόταν ως αυτοκινητιστής. Ήταν ιδιοκτήτης πέντε φορτηγών αυτοκινήτων και συνεργαζόταν με τους γερμανούς για μεταφορά καυσίμων με έδρα τα Γρεβενά.

Εκατόν σαράντα άτομα αποτελούσαν την ομάδα του Δάγκουλα (ένοπλο τμήμα, γραμματείς,) χωρίς να υπολογίζονται οι πληροφοριοδότες, «αλήτες, μαστροποί, πόρνες, πλανόδιοι μουσικοί και πωλητές, με παραράμματα στο περιλαίμιο, αμφιμασχάλια και ένα πλατύ, κόκκινο περιβραχιόνιο όμοιο με της γερμανικής οργάνωσης Todt».

Οι άντρες αυτοί έγιναν γνωστοί ως «Δαγκουλαίοι» (ίσως και Δρακουλαίοι)Κέντρο τους ήταν ο Βαρδάρης και η οδός Ειρήνης, στρατόπεδο εκπαίδευσης ο χώρος του γηπέδου της ΧΑΝΘ.

«Αγαπημένοι» τόποι εκτελέσεων, Λαδάδικα, Φράγκων, λάκκος κεραμοποιείου οδού Γαμβέτα ή «η γέφυρα των στεναγμών», όπως τον ονόμασαν οι κάτοικοι, γέφυρα Μεταξά στην οδό Λαγκαδά και οι χώροι αμμοληψιών του Γαλλικού Ποταμού (όπως διηγούνται οι ίδιοι, «ο Γαλλικός είναι όλο βρικόλακες και δεν βλέπει κανείς τίποτα άλλο από ακρωτηριασμένα πτώματα»).