Ο Ι. Β.
Στάλιν ορίζεται, 8/8/1941,
Ανώτατος Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ.
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι , Στάλιν, γεννήθηκε στις 21/12/1879, πέθανε στις 5 Μαρτίου
1953.
Ο Στάλιν, επικεφαλής της ΚΕ του ΚΚ,(μπολσεβίκων) της
ΕΣΣΔ και του σοβιετικού κράτους, συνεχιστής
του Λένιν στο τεράστιο ιστορικό έργο της σοσιαλιστικής πορείας των σοβιετικών
ανθρώπων, ήταν ένας από τους πιο επιφανείς ηγέτες του προλεταριάτου της ΕΣΣΔ, αλλά και
του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.
Το έργο του,
θεωρητικό και πρακτικό, αποτελεί παρακαταθήκη για την παγκόσμια εργατική τάξη.
Ταυτόχρονα, με τη συμβολή του στα πλαίσια της δράσης του Κόμματος στην
οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, η δράση του Στάλιν συνδέεται με τη
συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών κατά το Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο.
Νοέμβρης του 1941. Σε απόσταση αναπνοής, μερικές
δεκάδες χιλιόμετρα έξω από τη Μόσχα βρίσκεται η ναζιστική στρατιωτική μηχανή,
έτοιμη να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στην καρδιά του σοβιετικού κράτους.
Στις 7 Νοέμβρη, ο Στάλιν μίλησε στην Κόκκινη Πλατεία
με την ευκαιρία μιας μεγαλειώδους και ταυτόχρονα ιστορικής στρατιωτικής
παρέλασης προς τιμήν της Οχτωβριανής Επανάστασης.
Στη συνέχεια, μετά το τέλος
της ομιλία του Στάλιν, ξεκίνησε η παρέλαση.
Οι λαοί, με
ηγέτη την ΕΣΣΔ, συντρίβουν το φασισμό
«Δεν υπάρχει γη για μας πέρα
από το Βόλγα»! Ήταν τα λόγια του ελεύθερου σκοπευτή Βασίλι Ζάιτσεφ,
ενός από τους ήρωες εκείνης της μάχης. Της μάχης που έως εκείνη τη στιγμή δεν
υπήρξε παρόμοιά της στην Ιστορία. Η μάχη του Στάλινγκραντ.
Δυο μέρες νωρίτερα, στις 31
Γενάρη του 1943, η Ανώτατη Διοίκηση των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων
εκδίδει το Ανακοινωθέν για τη συντριβή των Ναζί στο Βόλγα. Την ίδια μέρα
παραδίδεται η νότια ομάδα των γερμανικών ναζιστικών δυνάμεων με επικεφαλής τον
διοικητή της 6ης στρατιάς Φ. Πάουλους, που μόλις είχε προαχθεί από τον Χίτλερ
σε στρατάρχη. Το ανακοινωθέν ήταν ουσιαστικά η αναγγελία της νίκης στη μάχη του
Στάλινγκραντ.
Στις 2 Φλεβάρη 1943, με την ολοκλήρωση της παράδοσης των ναζί, ο Στάλιν απηύθυνε
ημερήσια διαταγή προς τα στρατεύματα του Ντον, όπου έλεγε:
«Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».
«Στον αντιπρόσωπο του Αρχηγείου της Ανωτάτης διοίκησης του στρατού, στρατάρχη του πυροβολικού σ. Βορόνοφ. Στον διοικητή των στρατευμάτων του μετώπου του Ντον, στρατηγό σ. Ροκοσόφσκι. Συγχαίρω εσάς και τα στρατεύματα του μετώπου του Ντον για το επιτυχημένο ξεκαθάρισμα των εχθρικών στρατευμάτων που είχαν κυκλωθεί κοντά στο Στάλινγκραντ. Εκφράζω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους μαχητές, διοικητές και πολιτικούς καθοδηγητές του μετώπου του Ντον για τις εξαιρετικές αυτές πολεμικές επιχειρήσεις».
«Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, ενεργώντας εξ ονόματος της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης, συμφωνούμε με την άνευ όρων παράδοση όλων των ενόπλων δυνάμεών μας κατά ξηράν, θάλασσα και αέρα, καθώς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται τώρα υπό την γερμανική διοίκηση, προς την Ανώτατη Διοίκηση του Κόκκινου Στρατού και ταυτόχρονα προς την Ανώτατη Διοίκηση των συμμαχικών εκστρατευτικών δυνάμεων»
Ορίζεται, Ανώτατος Αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΣΣΔ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό που ως που τι ήταν
Αυτό δεν είναι ερώτηση. Αντιλαμβάνομαι την πίκρα σου αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Περαστικά.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΟ Ι. Β. Στάλιν, ήταν «στρατιωτικός» ήξερε καλά την στρατηγική του πολέμου
ΔιαγραφήΜέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ενωσης και Μπακού, στηρίζει τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1905 - 1907.
Στην καθοδήγηση της ένοπλης εξέγερσης στη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, πήρε μέρος σαν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων, μέλος του Στρατιωτικοεπαναστατικού Κέντρου της Πετρούπολης και της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής.
Εγινε λαϊκός επίτροπος των εθνοτήτων στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση. Στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης, ήταν μέλος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Δημοκρατίας.
ΔΣΕ
Ηγετική φυσιογνωμία του Κόμματος των Μπολσεβίκων και της 3ης Κ.Δ μαζί με τον ΛΕΝΙΝ. Στον 2ο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο έχοντας την εξουσία στην ΕΣΣΔ έκαναν δύο ελιγμούς απο ένα με κάθε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο διέσπασαν τους καπιταλιστές και νίκησαν και πολύ καλά έκαναν. Το 1935... με την δολοφονία του σ. ΚΙΡΟΦ αποκαλύφθηκε συνωμοσία απο τους ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΖΙΝΟΒΙΕΦ ΤΡΟΤΣΚΙ σε συνεργασία με Χίτλερ Ιαπωνία για την ανατροπή των Μπολσεβίκων. Με την ηγεσία του στις Δίκες της Μόσχας τους τσάκισαν. Δυστυχώς το 1935... η Κ.Δ έπεσε στα χέρια του οπορτουνισμού που με εργαλείο τα ...πολιτικά μέτωπα και στάδια.... έσωσε τον Καπιταλισμό όπου δεν πέρασε ο Κόκκινος στρατός. Στην Αν.Ευρώπη σαμπόταραν την εδραίωση του Σοσιαλισμού υπόγεια λούφαξαν και περίμεναν την επικράτηση τους στην ΕΣΣΔ. Στο κόμμα των Μπολσεβίκων με τα 5000000 νεκρούς άλλαξε ο συσχετισμός μετά το 1945... ακολούθησε η δολοφονία του σ.ΖΝΤΑΝΟΦ το 1948 η συνωμοσία με τις άσπρες μπλούζες το 1952 και ο ...θάνατος... του ΣΤΑΛΙΝ 5 Μάρτη του 1953. Επίσημη επικράτηση της Οπορτουνιστικής αντεπανάστασης που ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ με την σταδιακή εφαρμογή νόμων του καπιταλισμού σε μία πορεία κατέστρεψαν τα πάντα μετατρέποντας το κόμμα των Μπολσεβίκων σε όχημα της Αντεπανάστασης. ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι. Αυτό ήταν το πραγματικό όνομα του Ι. Β. Στάλιν, που συνδέθηκε με μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Ο Στάλιν, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ (μπολσεβίκων) της ΕΣΣΔ και επικεφαλής του σοβιετικού κράτους, συνεχιστής του Λένιν στο τεράστιο ιστορικό έργο της σοσιαλιστικής πορείας των Σοβιετικών ανθρώπων, ήταν ένας από τους πιο επιφανείς ηγέτες του προλεταριάτου της ΕΣΣΔ, αλλά και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γεωργιανός Ιωσήφ Στάλιν εντάσσεται από νεαρή ηλικία σε παράνομο μαρξιστικό όμιλο στην Υπερκαυκασία. Στο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) συμμετέχει, από την ίδρυσή του, το 1898. Μελετάει τα έργα των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν και Πλεχάνοφ. Παίρνει μέρος στην έκδοση μαρξιστικών εφημερίδων στην Υπερκαυκασία και στην προπαγάνδιση του μαρξισμού στους εργάτες της περιοχής. Μέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ενωσης και Μπακού, στηρίζει τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1905 - 1907.
Στα 1912, ο Στάλιν έγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», που είναι από τα πιο σημαντικά μαρξιστικά έργα, για ένα από τα πιο δύσκολα στην επίλυσή τους προβλήματα, όπως είναι το εθνικό ζήτημα.
Στην καθοδήγηση της ένοπλης εξέγερσης στη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, πήρε μέρος σαν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων, μέλος του Στρατιωτικοεπαναστατικού Κέντρου της Πετρούπολης και της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής.
Εγινε λαϊκός επίτροπος των εθνοτήτων στην πρώτη σοβιετική κυβέρνηση. Στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου και της ξένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης, ήταν μέλος του Επαναστατικού Πολεμικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Δημοκρατίας.
Συνέβαλε στην ενίσχυση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με την αγροτιά, την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Υπερασπίστηκε τη λενινιστική πολιτική, ενάντια στην πολιτική του Τρότσκι. Αγωνίστηκε ενάντια στο δεξιό οπορτουνισμό μέσα στο κόμμα. Επέμενε στην ιδεολογικοπολιτική ενότητα του κόμματος ως θεμέλιου για την πορεία της επανάστασης και την ανάπτυξη του σοσιαλισμού. Ηταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ` Διεθνούς.
Σημαντική ήταν η συμβολή του στη δημιουργία της ΕΣΣΔ στα 1921 και στη λύση του πιο δύσκολου «εθνικού ζητήματος», αλλά και στην επεξεργασία και εφαρμογή των σχεδίων της οικονομικής και πολιτιστικής, αλλά και αμυντικής ανάπτυξης της ΕΣΣΔ.
Μερικά από τα έργα του, εκτός από το σημαντικό για το εθνικό ζήτημα, το οποίο αναφέραμε ήδη, είναι: «Για τις βάσεις του λενινισμού», «Τροτσκισμός ή λενινισμός», «Ζητήματα λενινισμού», «Ακόμα μια φορά για τη σοσιαλδημοκρατική παρέκκλιση στο κόμμα μας», «Για τη δεξιά παρέκκλιση στο ΠΚΚ (μπ.)», «Ζητήματα αγροτικής πολιτικής στην ΕΣΣΔ», «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» κ.ά.
ΔΣΕ