Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021

Μια μέρα σαν τη σημερινή


11/10/1862

Καταπλέει στο λιμάνι του Πειραιά η βασιλική θαλαμηγός, αλλά ο Όθωνας και η Αμαλία δεν τολμούν να βγουν στην προκυμαία, που συγκλονίζεται από αντιμοναρχικές εκδηλώσεις. Την επομένη, θα φύγει για πάντα από την Ελλάδα.

11/10/1896

Πεθαίνει ο Αυστριακός συνθέτης της κλασσικής μουσικής Άντον Μπρούκνερ.

11/10/1899

Ξεκινά ο δεύτερος πόλεμος μεταξύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και του Ελεύθερου Κράτους των Μπόερς (Ολλανδοί άποικοι) στη Νότια Αφρική. Ο πόλεμος έληξε στις 31 Μαΐου 1902 με νίκη των Βρετανών.

11/10/1915

Η Βουλγαρία εισέρχεται στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με τον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό των Κεντρικών Δυνάμεων.

11/10/1922

Γεννιέται ο ζωγράφος Επαμεινώνδας Παπαδόπουλος.

11/10/1944

Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής εγκαταλείπουν το Ηράκλειο της Κρήτης. Τμήματα ανταρτών μπαίνουν στη πόλη.

11/10/1944

Η Βουλγαρία δέχεται τους προκαταρκτικούς όρους των συμμαχικών κυβερνήσεων, που προβλέπουν την αποχώρηση όλων των βουλγαρικών στρατευμάτων από την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία εντός 15 ημερών.

11/10/1963

Πεθαίνει ο Γάλλος ποιητής και μυθιστοριογράφος Ζαν Κοκτό.

11/10/1963

Πεθαίνει η Γαλλίδα τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ (Εντίθ Τζιοβάνα Γκασιόν).

11/10/1964

Πορεία χιλιάδων Κυπρίων πραγματοποιείται στη Λεμεσό για την απομάκρυνση των βρετανικών βάσεων.

11/10/1970

Από το Λακκί της Λέρου 507 πολιτικοί κρατούμενοι - μέλη και στελέχη της ΕΔΑ, στέλνουν γράμμα με το οποίο καταδικάζουν το διασπαστικό ρόλο των Μπριλλάκη, Δρακόπουλου και Καρρά, δηλώνουν ότι οι παραπάνω δεν μπορούν πια να εκπροσωπούν την ΕΔΑ και τονίζουν την επιτακτική ανάγκη της ανασυγκρότησης του κεντρικού της οργάνου. 

Η αντιΚΚΕ πορεία των φραξιονιστών

11/10/1977

Η βόμβα νετρονίου συγκαταλέγεται στα κύρια θέματα συζήτησης της ετήσιας Συνόδου της Επιτροπής Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

11/10/2007

 «Εφυγε»  από τη ζωή ο σημαντικός ηθοποιός Φοίβος Ταξιάρχης (Ταξιάρχης Κόλλιας, το πραγματικό του όνομα)  με πολυσχιδή δράση καλλιτεχνική, συνδικαλιστική, πολιτική. 

Φοίβος Ταξιάρχης

19 σχόλια:

  1. https://prin.gr/2021/10/aristeres-organoseis-diadilosi-14-10/ Τα εξαπτέρυγα της ...πασοκάρας... στο πλευρό του τμήματος της αστικής τάξης που τα συμφέροντα του θίγονται στην Ε.Ρ και επιθυμούν εθνικό καπιταλισμό και αλλαγή ιμπεριαλιστικής συμμαχίας με ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ που είναι ίδια καταστροφή με την σημερινή. Οι Κομμουνιστές δεν τσιμπάμε. Δεν εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού και παλεύουμε στην κοινωνική συμμαχία να ενώσουμε τον λαό σε ταξική βάση και να καταλάβει πως η λύση βρίσκεται στην ανατροπή του Καπιταλισμού με δικτατορία του προλεταριάτου σε ανοιχτή σύγκρουση με τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων που είναι η 5η φάλαγγα του καπιταλισμού ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διόρθωση. Τα συμφέροντα του θίγονται στην Ε.Ε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Δίνοντας τις παραπομπές, νομίζω οτι άθελα σου,τους προωθείς τις σελίδες τους.
      ΔΣΕ

      Διαγραφή
    3. ΔΣΕ. Βάζω τις παραπομπές και απαντάω με τις θέσεις του ΚΚΕ που δείχνουν ξεκάθαρα τον βρώμικο ρόλο τους στην υπηρεσία της αστικής τάξης η τμημάτων της υπερασπίζοντας την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αν ίσχυε αυτό που λες δεν θα με βρίζανε όλη μέρα εδώ και αλλού... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    4. Δυστυχώς ΔΣΕ, έτσι είναι όπως τα λες. Τη μεγαλύτερη διαφήμιση στους οπορτουνιστές στο ιντερνέτ την κάνει αυτή τη στιγμή ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ που νομίζει πως με κάτι "δεν τσιμπάμε" (μα ψάρια μας έκανε;), "ούτε βήμα πίσω" (ονειρεύεται πως βρίσκεται στο Στάλινγκραντ...), "σοσιαλφασίστες" (εδώ ακολουθεί την πολιτική γραμμή των ανεκδιήγητων της ΟΑΚΚΕ που είναι ο μόνος πολιτικός φορέας στην Ελλάδα που έχει αυτό το σύνθημα του Ζηνόβιεφ) και διάφορες βρισιές κάνει αντι-οπορτουνιστικό αγώνα υποστηρίζοντας τις θέσεις του ΚΚΕ. Αμ δε! Μαζί του γελάνε κι οι πέτρες κι ο ίδιος φαντασιώνεται πως είναι τουλάχιστον ο Μαρξ (σαν άλλος Μπογδάνος για να θυμηθώ τον Παφίλη που του είπε στη Βουλή πως νομίζει πως είναι ο Ναπολέων Βοναπάρτης) και πως τον βρίζουνε κλπ. ... Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους καθώς λέει ο λαός μας. Τώρα αν το κάνει "άθελά" του, αυτό είναι ζήτημα προς εξέταση...

      Γρηγόρης Γ.

      Διαγραφή
    5. Η Δικαίωση ΔΣΕ ήρθε άμεσα όπως ακριβώς στο είπα πονάνε και τσούζουν τον κάθε φορέα των οπορτουνιστικών απόψεων η προβολή των θέσεων του ΚΚΕ και τα συμπεράσματα που βγάλαμε τα τελευταία 30 χρόνια και με αυτά δουλεύουμε καθημερινά. Δεν χρειάζεται καλύτερη απόδειξη. Κοινωνική συμμαχία συμμετοχή στο αστικό κοινοβούλιο με θέσεις εργατικής λαικής αντιπολίτευσης και ανελέητο αγώνα χωρίς έλεος για τους ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ με στόχο το τσάκισμα τους και τον απεγκλωβισμό απλών ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν σε αυτό τον καρκίνο. Και να θυμόμαστε πάντα πως οι φασίστες μπροστά τους είναι Αγγελούδια.https://antivaro-for-marx-and-lenin.blogspot.com/2018/02/blog-post.html Καλή χώνεψη στον χαφιέ του Μανιαδάκη τα Σέβη μου Σύντροφε ΔΣΕ. Συνεχίζουμε και άσε τα ΣΚΥΛΙΑ ΝΑ ΣΚΟΥΖΟΥΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    6. Παναγιωτη, εγώ δεν λέω να μην του απαντάς όπως εσύ νομίζεις, εγώ λέω οτι με τις παραπομπές, στέλνεις, άθελα σου, κόσμο να τους διαβάζει, σαν αποτέλεσμα αντί να κάνεις καλό στο κόμμα κάνεις σε αυτούς.

      Γνώμη εκφράζω δεν θέλω να σου πω τι να κάνεις

      ΔΣΕ

      Διαγραφή
    7. Δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση ΔΣΕ. Οι παραπομπές μαζί με την προβολή των θέσεων και των συμπερασμάτων του ΚΚΕ τα τελευταία 30 χρόνια είναι σίγουρο ότι ξεσκεπάζει το βρώμικο ρόλο τους σαν το καλύτερο εργαλείο του Καπιταλισμού. Η Κ.Δ και η ΕΣΣΔ μετά το 1935 και το 1953 δεν καταστράφηκαν απο τους φασίστες αλλά απο την 5η φάλαγγα του οπορτουνισμού που είναι ο μεταμφιεσμένος Καπιταλισμός. Και επειδή έχουμε σχεδόν την ίδια ηλικία ποτέ μη ξεχνάς την τραγική κατάσταση που ζήσαμε στο ΚΚΕ 1974 1991 και μιλάω Ιδεολογικά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. ...Η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η βούληση για αληθινή δημοκρατία, ελευθερία, υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων θα κατακλύσει τους δρόμους, θα κυριαρχήσει στις συνειδήσεις. Με την ενότητα και τη δράση του λαού “οι μεγάλες λεωφόροι θα ξανανοίξουν και ο ελεύθερος άνθρωπος θα τις διαβεί για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία”, όπως είχε πει ο Σαλβαδόρ Αλιέντε.https://www.kordatos.org/sarotikos-kathartirios-anemos-laikis-katadikis/....... Τα είδαμε τα αποτελέσματα των ...πολιτικών μετώπων και σταδίων.... στην Χιλή παντού αίμα και καταστροφή την στιγμή που η Κούβα ήταν εκεί να δείχνει τον δρόμο. Που δεν δικαιώθηκε ποτέ και πουθενά μόνο καταστροφή. Το παράδειγμα της χώρας μας σαν αύριο το 1944 τα λέει όλα. Ο Λαός με τα όπλα στα χέρια δεν διεκδίκησε την εξουσία σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό και οδηγήθηκε στη σφαγή λόγο ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ...λαοκρατία ευρωκομουνισμός.....https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ό,τι σου έγραφα, ΔΣΕ, προηγουμένως: Βρισιές, βρισιές και πάλι βρισιές κι από επιχειρήματα, τεκμηρίωση και θεμελίωση εμπεριστατωμένη (το μόνο που ξέρει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ είναι να ξεπατικώνει από το ιντερνέτ, αντί ν' ανοίγει κάνα βιβλίο) μηδέν.

    Τις παλιές, βέβαια, ανοησίες του "Αντίβαρου" που είχε μπερδέψει, καλή ώρα σαν τον Κικίλια, τα αντισηπτικά με τα αντισυλληπτικά δεν αξίζει να τις συζητάει κανένας, τις έχει ξετινάξει ο "Γραμματικός" εδώ:

    https://gkagkarin.blogspot.com/2021/08/blog-post_359.html?showComment=1629967861015#c2631604131284478193

    Τι μένει; Μια απίθανη προβολή των θέσεων όλων οπορτουνιστικών περιτριμμάτων (δήθεν για να ξεσκεπαστούν) με αποτέλεσμα, όπως σωστά λες, να στέλνει ο λεγάμενος τον κόσμο στα μπλογκ τους κι αντί να κάνει καλό στο Κόμμα να κάνει καλό σ' αυτούς.

    Πράγμα που μου γεννά σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο "άθελα" ή και "τυχαία" είναι όλα αυτά…

    Γρηγόρης Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Απόδειξη ήρθε για δεύτερη φορά ΔΣΕ απο τον Χαφιέ του Μανιαδάκη δείχνοντας ξεκάθαρα πόσο τους πονάνε και τους τσούζουν οι σύγχρονες επεξεργασίες και τα συμπεράσματος του ΚΚΕ που είναι συλλογικά και τα ενσωματώσαμε στην καθημερινή μας δράση αντιμετωπίζοντας όλους τους φορείς των οπορτουνιστικών απόψεων σαν 5η φάλαγγα. Επίσης δικαιώνεται και η παραπομπή στον αντίβαρο που είναι σωστή. Οσο Σκούζουν τα οπορτουνιστικά ΣΚΥΛΙΑ η πυξίδα δείχνει σωστά. Οταν σταματήσουν θα ψάξουμε τι λάθος κάναμε. Μέρα που ξημερώνει αύριο ΟΚΤΩΒΡΗ 1944 με τον λαό ένοπλο να μη διεκδικεί την εξουσία σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό και να πηγαίνει στη σφαγή απο το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΡΩΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΣ.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. https://antivaro-for-marx-and-lenin.blogspot.com/2018/02/blog-post.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  4. Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει την Αθήνα. Μια απέραντη λαοθάλασσα πλημμυρίζει τους δρόμους. Το νέο ότι οι μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν το πρωί (09:45) από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία έκανε αστραπιαία, στόμα με στόμα, το γύρο της πρωτεύουσας.

    «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», γράφει ο «Ριζοσπάστης» την επόμενη μέρα.«Χάθηκε -σημειωνόταν στο ρεπορτάζ - το βρωμερό κουρέλι του Φασισμού απ' την Ακρόπολη (...). Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη (...) ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της (...) Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια (...) Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα (...): Ε-Α-Μ! Ε-Α-Μ!.......Δώσανε 50 μέρες χρόνο στην ενωμένη αστική τάξη και τος Αγγλους συμμάχους της να αλλάξουν τον συσχετισμό να διαλέξουν τον χρόνο της σύγκρουσης και να τσακίσουν τον λαό σε ΑΘΗΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ και κατόπιν το έγκλημα στην Βάρκιζα. Η Επικράτηση του οπορτουνισμού στην Κ.Δ το 1935 με την εγκληματική γραμμή πολιτικών μετώπων και σταδίων κατέστρεψε τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η «ομαλή δημοκρατική εξέλιξη»



    Στις 18 Οκτώβρη αποβιβάστηκαν στο Κερατσίνι ο Γ. Παπανδρέου και μια σειρά υπουργοί. Περίπου ένα μήνα πριν, είχαν αποβιβαστεί στην Ελλάδα οι πρώτες αγγλικές στρατιωτικές δυνάμεις.

    Στις 16 Οκτώβρη είχε φτάσει στην Αθήνα από τα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γ. Σιάντος, με μια σειρά μέλη της ΚΕ του Κόμματος, του ΕΑΜ και της ΠΕΕΑ. Την επόμενη μέρα συνήλθε το ΠΓ της ΚΕ, το οποίο εξέδωσε Απόφαση «πάνω στην απελευθέρωση της Αθήνας». Η Απόφαση εκτιμούσε ότι με την Απελευθέρωση της πρωτεύουσας και της υπόλοιπης Ελλάδας «ανοίγει νέο στάδιο αγώνων για την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και για την αναγέννηση της νέας δημοκρατικής Ελλάδας». Τονιζόταν επίσης η σημασία της «περιφρούρησης της τάξης και της ασφάλειας κατά την ώρα της απελευθέρωσης» που «ανέτρεψαν τις προσπάθειες των εχθρών της εθνικής ενότητας να συκοφαντήσουν το Κόμμα και το ΕΑΜ στα μάτια των συμμάχων μας».

    Ανέφερε: «Ο λαός μας, κάτω από τις σημαίες του ΕΑΜ και του ΚΚΕ μ' ενθουσιασμό χαιρέτησε και φιλοξενεί τμήματα ενόπλων δυνάμεων των συμμάχων, που ήρθαν εδώ για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον του εχθρού που υποχωρεί. Τα γενναία τέκνα της φιλελεύθερης και συμμάχου Μεγάλης Βρετανίας θα βρουν την πιο θερμή υποδοχή και υποστήριξη από το σύμμαχο, φιλελεύθερο και φιλοπρόοδο ελληνικό λαό» («Το ΚΚΕ - Επίσημα Κείμενα», τόμ. 5ος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 231-232).

    Ακόμα: «Υποστηρίζουμε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας γιατί οι προγραμματικοί της σκοποί συμπίπτουν με τους άμεσους σκοπούς του αγώνα μας. Την υποστηρίζουμε υπό την προϋπόθεση ότι θα πάρει όλα τα μέτρα πραχτικής εφαρμογής των προγραμματικών διακηρύξεών της».

    Τέλος, το ΠΓ καλούσε «ολόκληρο το Κόμμα και τον ελληνικό λαό να περιφρουρήσουν την εθνική ενότητα, να κατοχυρώσουν τη λαϊκή κυριαρχία και ν' αγωνιστούν θαρρετά για μιαν Ελλάδα καθαρισμένη από το φασισμό, αναγεννημένη, λαοκρατούμενη, ευτυχισμένη».


    Στην παραπάνω θέση αποτυπώνεται, με το χαρακτηρισμό «λαοκρατούμενη» Ελλάδα, η μεταρρυθμιστική, κοινοβουλευτική αντίληψη για το πέρασμα από την καπιταλιστική στη σοσιαλιστική εξουσία, η οποία δεν κατονομάζεται, αλλά υπονοείται.

    Εξάλλου, ο Σιάντος είχε δηλώσει ότι στις εκλογές που θα γίνουν, το ΚΚΕ «όχι μόνο θα κατέβει σε ενιαίο συνασπισμό με όλα τα Κόμματα του ΕΑΜ, αλλά και επιδιώκει να συμπράξει σε έναν ευρύτατο συνασπισμό όλων των δημοκρατικών δυνάμεων της Χώρας. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού επιβάλλεται η συσπείρωση όλων των προοδευτικών δυνάμεων - και αυτών που βρίσκονται έξω από το ΕΑΜ - σε ένα πανδημοκρατικό Μέτωπο» («Ριζοσπάστης», 16-11-1944). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μέσα από αυτήν τη στρατηγική αντίληψη της «ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης» το Κόμμα έβλεπε ως αντίπαλο μόνο το τμήμα της αστικής τάξης που είχε ανοιχτά συνεργαστεί με τις δυνάμεις κατοχής, τους βασιλόφρονες, τους μεταξικούς κ.ά.

    Τα προβλήματα στην πολιτική του Κόμματος εκφράζονταν και στο κεντρικό ζήτημα της ταξικής πάλης αμέσως μετά την Απελευθέρωση, το ζήτημα της αποστράτευσης των ένοπλων λαϊκών σωμάτων (ΕΛΑΣ - Εθνική Πολιτοφυλακή) και της συγκρότησης «εθνικού στρατού». Η θέση του ΚΚΕ σε αυτό ήταν ότι διάλυση του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής θα μπορούσε να γίνει μόνο με την προϋπόθεση της εκκαθάρισης του κρατικού μηχανισμού από δοσιλογικά και τεταρτοαυγουστιανά στοιχεία καθώς επίσης και της ταυτόχρονης διάλυσης των Χιτών, της Χωροφυλακής, του Ιερού Λόχου και της Ορεινής Ταξιαρχίας.

    Κεντρικό αίτημα των ΚΚΕ και ΕΑΜ υπήρξε επίσης η σύλληψη, δίκη και τιμωρία όλων όσοι συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις Κατοχής εγκληματώντας κατά του λαού.

    Στις 25 Νοέμβρη το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» εκτιμούσε:

    «Σαραντατρείς μέρες έκλεισαν από την απελευθέρωση... Και η πέμπτη φάλαγγα κρατάει όλες τις θέσεις της... Να ξεριζωθεί αποφασιστικά κάθε κίνδυνος για αντιλαϊκή τυραννία. Και να ξέρουν, μια και καλή, όλοι οι ανοιχτοί ή κρυφοί εραστές της διχτατορίας ότι ισχύει στις μέρες μας πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ο μεγάλος λόγος που μας κληροδότησε η Γαλλική Επανάσταση: "ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΠΑΡΑ `Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ `Η ΤΑ ΟΠΛΑ!"».

    Βεβαίως, στο τι έπρεπε να «ξεριζωθεί» το Κόμμα υποτιμούσε το γεγονός ότι η κρατική ανασυγκρότηση δημιουργούσε, έτσι κι αλλιώς, νέους αστικούς θεσμούς, που από τη φύση τους είναι θεσμοί καταστολής.

    Το κρίσιμο ζήτημα

    Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» (2 Σεπτέμβρη - 1 Δεκέμβρη 1944), παρότι σύντομη, εμπεριέχει σημαντικά διδάγματα γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της συμμετοχής ή μη των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε αστικές κυβερνήσεις.

    Το φαινόμενο δεν ήταν μοναδικό. Στο αμέσως επόμενο διάστημα (1945-1947) ΚΚ πήραν μέρος σε αστικές κυβερνήσεις 9 ακόμα χωρών της Δυτικής Ευρώπης (Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Δανία, Νορβηγία, Ισλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, Λουξεμβούργο), σε δυο κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (Χιλή, Κούβα) και σε δυο της Ασίας (Ινδονησία, Ιράν).

    Καταρχάς, με τη συμμετοχή, το ΚΚΕ συνέβαλε στην επαναφορά και νομιμοποίηση μιας αστικής κυβέρνησης και ενός αστικού πολιτικού συστήματος χρεοκοπημένου στη συνείδηση της λαϊκής πλειοψηφίας. Οπως υπογράμμισε αργότερα ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου:

    «Μόνον η συμμετοχή του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησιν μας ήνοιγε τας πύλας της Ελλάδος. Και διά τούτο την επεδίωξα - και ευτυχώς κατορθώθη» («Καθημερινή», 2-3-1948). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο ρόλος των ΕΑΜιτών υπουργών και υφυπουργών στην κυβέρνηση ήταν ρόλος αστικής διαχείρισης. Αυτό διαφάνηκε πιο κατηγορηματικά στο κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών (υπουργός Α. Σβώλος, υφυπουργός Αγγ. Αγγελόπουλος). Τα πρώτα μέτρα της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης σχεδιάστηκαν από κοινού με τα στελέχη του Βρετανικού Θησαυροφυλακίου Μπάιλι και κατόπιν από τους Γουάιλι και Λόιντ, όπως και με τον συνδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ξενοφώντα Ζολώτα. Βασικά ζητήματα υπήρξαν το νομισματικό, το επισιτιστικό, καθώς και η σύνταξη του προϋπολογισμού, που σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη», επρόκειτο να «είναι απόλυτα ισοσκελισμένος» και βασισμένος «πάνω σε υγιές νόμισμα» («Ριζοσπάστης», 2-11-1944).

    Στις 9 Νοέμβρη 1944 αποφασίστηκε η κυκλοφορία της νέας δραχμής, η οποία ισοδυναμούσε με 50 δισ. παλιές, ενώ η ισοτιμία της με τη χάρτινη λίρα ορίστηκε στις 600 νέες δραχμές.

    «Ενας από τους κυριότερους σκοπούς της κυβέρνησης», δήλωσε ο Α. Σβώλος, ήταν «να κινήσουμε ξανά τον παραγωγικό μηχανισμό της χώρας. Η σταθεροποίηση ήταν η απαραίτητη αφετηρία. Θ' απαιτηθεί όμως σκληρή εργασία για να ζωογονηθεί η οικονομία και να αυξηθεί η παραγωγή».

    Ποια τάξη είχε τα κλειδιά της οικονομίας - την εξουσία

    Παρότι το ΚΚΕ και το ΕΑΜ κατείχαν όλα τα οικονομικά υπουργεία, αναγκάστηκαν συχνά να συναινέσουν σε μέτρα που μόνο φιλολαϊκό χαρακτήρα δεν είχαν.

    Στο επίπεδο των μισθών, π.χ., ορίστηκε μέσος μισθός για τους εργάτες και τους υπαλλήλους, ο οποίος, όπως τόνισε ο Α. Σβώλος στη σχετική εισήγησή του, θα κρατούνταν χαμηλά προκειμένου να δοθεί ώθηση στην οικονομία - τη μεταπολεμική καπιταλιστική ανασυγκρότηση. «Η εργατική τάξη», υπογράμμισε, «έδωσε τόσες θυσίες για την απελευθέρωση της χώρας και κάνει τώρα επίσης μεγάλη θυσία για την ανοικοδόμηση του τόπου, αφού δέχεται χαμηλό επίπεδο ημερομισθίων για τους δύο μήνες, Νοέμβρη και Δεκέμβρη και τούτο για να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην κίνηση της παραγωγικής μηχανής» («Ριζοσπάστης», 14-11-1944).

    «...Οι βιομήχανοι και οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες - γράφει ο Β. Μπαρτζιώτας - χρησιμοποίησαν τη νομισματική μεταρρύθμιση, για να κατεβάσουν τα μεροκάματα και τους μισθούς (...). Οι εργάτες της Αθήνας - Πειραιά έκαναν αυστηρή κριτική στο ΚΚΕ και το ΕΑΜ (...). Διαδήλωναν καθημερινά έξω από το Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού και τα άλλα υπουργεία και απαιτούσαν να αυξηθούν τα μεροκάματα και οι μισθοί, να πληρώσουν τα σπασμένα της σταθεροποίησης - μεταρρύθμισης όχι οι εργαζόμενοι, αλλά η πλουτοκρατική ολιγαρχία, η οποία θησαύρισε στον πόλεμο» (Βασίλης Μπαρτζιώτας, «Η Εθνική Αντίσταση στην Αδούλωτη Αθήνα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1984, σελ. 345). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. α, 1984, σελ. 345).

    Ο αστικός Τύπος έγραφε: «Τι θα γίνη λοιπόν; Το ΚΚΕ θα είναι ταυτοχρόνως Κυβέρνησις και πεζοδρόμιον; Συμπολίτευσις και αντιπολίτευσις; Δεν γίνεται αυτό» («Ελευθερία», 2-11-1944).

    «Θα πρέπει όμως κι οι βιομήχανοι απ' τη μεριά τους», έγραφε ο Π. Δελμής (του Οικονομολογικού Τμήματος Μελετών του ΕΑΜ), «Πρώτο: να πάψουν να αποκρύβουν πρώτες ύλες όπως αποκαλύφθηκε σε ορισμένες τυπικές περιπτώσεις (εργοστάσιο Λαναρά). Δεύτερο, να βοηθήσουν το Υπουργείο και τις αρμόδιες αρχές για την κίνηση των επιχειρήσεών τους σπεύδοντας πρόθυμα να δώσουν ειλικρινή στοιχεία για τις δυνατότητες κίνησης της βιομηχανίας τους. Τρίτο, να μην κρατάνε στάση αντεργατική (ο τύπος έγραψε για ένα γνωστό βιομήχανο που κυνηγούσε μια εργάτρια μεσ' το εργοστάσιό του). Τέταρτο, να δείξουν ότι κατανοούν την ανάγκη να συνεισφέρουν στον κοινό αγώνα του λαού ένα μέρος τουλάχιστο απ' το επιχειρηματικό τους κέρδος, παράγοντας γρήγορα, φτηνά και σε μεγάλη ποσότητα τα είδη που χρειάζεται ο λαός» («Νέα Ελλάδα», 20-11-1944 ).

    Μέτρα, όπως η επιβολή «έκτακτης φορολογίας» στους 1.000 πλουσιότερους Ελληνες (που υπολογιζόταν να αποφέρει συνολικά περίπου 1.500.000 λίρες και θα καταβαλλόταν σε χρυσό σε 4 τριμηνιαίες δόσεις - άγνωστο τελικά αν υλοποιήθηκε), δεν έθιγαν στο ελάχιστο την ουσία του προβλήματος: Ποια τάξη κατείχε τα κλειδιά της οικονομίας και - βεβαίως - την εξουσία. Οι βιομήχανοι κράτησαν κλειστά τα εργοστάσια, παρά τις σχετικές οικονομικές ενισχύσεις που έλαβαν («Ριζοσπάστης», 1-11-1944), ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις όπου οι ίδιοι οι εργάτες έπαιρναν στα χέρια τους την παραγωγή, όπως π.χ. στα λιγνιτωρυχεία Καλογρέζας - Νέου Ηρακλείου και στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας.

    Οσον αφορούσε το υπουργείο Εργασίας (υπουργός Μ. Πορφυρογένης), αποφασίστηκαν η ίδρυση Ταμείου Ανεργίας και επίδομα ανεργίας στο 40% του μισθού, η επέκταση του 8ωρου στους κλάδους όπου δεν ίσχυε έως τότε κ.ά. («Ριζοσπάστης», 21-11-1944, 24-11-1944).

    Ωστόσο, θεσπίστηκαν και μια σειρά άλλα μέτρα, όπως π.χ. η δυνατότητα των επιχειρήσεων «να θέτουν το πλεονάζον τμήμα» των εργαζομένων τους «εις κατάστασιν διαθεσιμότητος, συνεπαγομένην με αναστολήν της μισθοδοσίας, άνευ λύσεως της εργασιακής σχέσεως»(«Εφημερίς της Κυβερνήσεως», 25-11-1944, (ΦΕΚ 26)). ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η πείρα διδάσκει

    Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.

    Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.

    Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.

    Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).

    Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).

    Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).

    Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

    «Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».

    Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).

    Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
    Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή χώνεψη Κεντρίστικο οπορτουνιστικό Βαρίδι του Κάουτσκι ΧΑΦΙΕ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  10. Όπως στα 'λεγα, ΔΣΕ, και προηγουμένως: άθλια ξεπατικώματα από "Ρ", διαστρεβλωτική συρραφή αποσπασμάτων, ακατάσχετη παπαγαλία άσχετων συνθημάτων και θέσεων και αντί για ψύχραιμη (δεν λέω πολιτισμένη, γιατί να ζητάει κανένας από τύπους σαν τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ πολιτισμό είναι σαν να προσπαθεί να διδάξει την αμοιβάδα μοριακή βιολογία...) ατελείωτο βρισίδι. Το ερώτημα του "Γραμματικού"

    https://gkagkarin.blogspot.com/2021/08/blog-post_359.html?showComment=1629909455256#c5258615272113946686

    όμως είναι αμείλικτο και παραμένει αναπάντητο...

    Το επαναλαμβάνω:

    θα 'θελα μία και μοναδική παραπομπή στο έργο του Λένιν που να χρησιμοποιεί ο Λένιν τον όρο "σοσιαλφασισμός" ή, τελοσπάντων, να τον εξηγεί ή να τον υποστηρίζει. Δεν χρειάζονται "σεντόνια", φτάνει ο τόμος και η σελίδα των "Απάντων". Έτσι για να διαφωτιστώ κι εγώ...

    Συμπληρώνω: Και μια παραπομπή, παρακαλώ, σε επίσημο ντοκουμέντο του ΚΚΕ των τελευταίων είκοσι χρόνων που να υποστηρίζεται η θέση για "σοσιαλφασισμό" (προσοχή: του ΚΚΕ, όχι της ΟΑΚΚΕ!).

    Κατά τα άλλα η διαφήμιση των οπορτουνιστικών αντιΚΚΕ περιττωμάτων με το συνεχές ποστάρισμα των θέσεών τους συνεχίζεται.

    Τυχαία ή... "άθελα" όλα αυτά;

    Δεν νομίζω...

    Γρηγόρης Γ.


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου