Για να αντιληφθεί κανείς τι δεν κατάλαβε ο Στ. Κασσιμάτης και η «Καθημερινή» φτάνει να δει την αθλιότητα
που διατυπώνεται σε λίγες λέξεις μιας λεζάντας:
Ω, οι μπούκλες! Πού
πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο)
σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε
ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε, ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί,
παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…».
Για να αντιληφθεί κανείς την ποιότητα της «συγγνώμης» του Στ. Κασσιμάτη και της «Καθημερινής» καλό είναι να γνωρίζει τα «πονήματα» του για ορισμένα ζητήματα:
Χρήσιμο είναι, επίσης, να ξέρει ότι ο Στ. Κασσιμάτης έχει γράψει, στην «Καθημερινή» πάλι, το κείμενο αυτό:
«Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία»
Ο «κυριλέ» χρυσαυγιτισμός και ο «σεμνός» φασισμούλης είναι η αφετηρία εκδηλώσεων μισανθρωπίας η οποία καμώνεται την «καυστική» πολιτική κριτική. Στη συνέχεια αποδίδονται άλλοτε στην «αφέλεια» (όπως στην περίπτωση της «συγγνώμης» στον Γ. Κατρούγκαλο) και άλλοτε στην «αστοχία» και στην «ισορροπία του γέλιου και της ενόχλησης που προκαλεί».
Η δεύτερη περίπτωση αφορά μια άλλη «συγγνώμη» που ζήτησε ο Στ. Κασσιμάτης.
Και κάπως έτσι ήρθε, μετά από την
κατακραυγή, ο «σεμνός» φασισμούλης μιας ακόμα «συγγνώμης» για ένα κείμενο
στη «ναυαρχίδα» «Καθημερινή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου