2 Γενάρη, άλλη μια μέρα στη δουλειά…

2 Γενάρη, άλλη μια μέρα στη δουλειά…

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Για άλλη μια φορά καλούμαστε να δουλέψουμε στις 2 Γενάρη, στα πλαίσια των απογραφών των σούπερ μάρκετ. Μια ημέρα η οποία είναι αργία και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως τέτοια, κάτι που στην πράξη δεν συμβαίνει. Πόσο μάλλον φέτος όπου οι εργαζόμενοι είναι ήδη επιβαρυμένοι από την έξαρση της πανδημίας. Μας καλούν μάλιστα να δουλέψουμε και την επόμενη μέρα, Κυριακή 3 Γενάρη.

Ωστόσο, οι εργοδότες μας δε σταματάνε εδώ. Σε πολλές περιπτώσεις το ωράριο γίνεται λάστιχο, επειδή πρέπει να βγει η δουλειά «θεωρείται αυτονόητο» ότι θα καθίσουμε παραπάνω στη δουλειά. Σε πολλές περιπτώσεις οι ώρες αυτές είναι αδήλωτες, είτε δίνονται σε ρεπό είτε θεωρούνται από την εργοδοσία ως ένα «δώρο» δικό μας στην επιχείρηση. Άλλωστε, ίσως σκεφτεί κανείς «αυτή δεν είναι μια μέρα σαν τις άλλες»…

Πόσο διαφορετική είναι όμως αυτή η μέρα από τις άλλες;

Όταν το ξεχείλωμα του ωραρίου γίνεται κανόνας…

Οι εργοδότες στον κλάδο του εμπορίου εδώ και χρόνια αποτελούν το «λαγό» στην εφαρμογή κάθε αντεργατικής ρύθμισης. Με απλά λόγια, κάθε αντεργατικός νόμος εφαρμόστηκε πρώτα στις πλάτες μας, προτού φορτωθεί σε αυτές και των υπολοίπων εργαζομένων:

· Το 8ωρο έχει βρεθεί εδώ και χρόνια στο στόχαστρο, ενώ στα σκαριά βρίσκεται η νομοθέτηση του 10ωρου και το ωρομίσθιο κυριαρχεί στον κλάδο.

· Το 5ήμερο έχει αντικατασταθεί από 6ήμερη εργασία.

· Η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας περιλαμβάνεται στις ατομικές συμβάσεις, στις οποίες οι εργοδότες φροντίζουν να ενσωματώνουν όλες τις αντεργατικές διατάξεις.

· Αντίστοιχα, το «πράσινο φως» έχουν οι εργοδότες και όσον αφορά το «σπαστό» ωράριο. Με την εφαρμογή του οι εμποροϋπάλληλοι δουλεύουν από το άνοιγμα μέχρι το κλείσιμο του καταστήματος, με ένα διάλειμμα τις μεσημεριανές ώρες. Βρίσκονται δηλαδή στο πόδι από το πρωί μέχρι το βράδυ, ειδικά στις περιπτώσεις που εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, σε μεγάλες αλυσίδες ή εμπορικά κέντρα.

· Χρησιμοποιώντας αρχικά ως πρόφαση το εορταστικό ωράριο και με σταδιακά βήματα, ξηλώνουν σταδιακά την κυριακάτική αργία, με τελευταίο παράδειγμα το άρθρο του πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης για τις αποθήκες και τους «φυσικούς χώρους πώλησης». Αρκεί να λάβουμε υπόψη ότι σε πολλές επιχειρήσεις, με την εφαρμογή αυτής της ρύθμισης, υπάρχουν συνάδελφοί μας που δούλεψαν 22 μέρες συνεχόμενα! Τώρα σε συνθήκες πανδημίας, μας καλούν να εργαστούμε την πρώτη Κυριακή του Γενάρη!

Και φυσικά, όταν τα μέσα της «εργαλειοθήκης» της ισχύουσας νομοθεσίας δε φτάνουν για να εξυπηρετηθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων, τότε αξιοποιούνται κι άλλες πρακτικές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόδοση των ρεπό. Αυτά σε πολλές περιπτώσεις είτε δεν χορηγούνταν, είτε δίνονταν μόνο στα χαρτιά, είτε μεταφέρονταν σε μέρες αργιών, στερώντας τους εργαζόμενους μία μέρα ξεκούρασης που δικαιούνται. Σε πολλές περιπτώσεις στους χώρους δουλειάς υπάρχουν «διπλά προγράμματα»: Ενα πλασματικό πρόγραμμα, που περιέχει τα προβλεπόμενα ρεπό, και το πραγματικό πρόγραμμα, με βάση το οποίο δουλεύουν οι εργαζόμενοι. Κάποιες φορές στο «επίσημο» πρόγραμμα το κατάστημα εμφανίζεται να λειτουργεί χωρίς εργαζόμενο στη βάρδια! Θα πει κανείς, μέρες που είναι γίνονται και θαύματα…

Τώρα μάλιστα, η κυβέρνηση διακηρύσσει ανοιχτά το στόχο της να αποδίδονται σε ρεπό όλες οι πρόσθετες ώρες μέχρι τη συμπλήρωση 10 ωρών σε ρεπό!

Και φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα αποτελούν οι σχεδιασμοί των εργοδοτών για άνοιγμα των καταστημάτων για το κοινό μέρες που αποτελούν εθιμικά αργίες, όπως η 2α Γενάρη.

Μήπως το επόμενο τους βήμα θα είναι να μας κουβαλήσουν για απογραφή ανήμερα την Πρωτοχρονιά;

Να μας βρουν απέναντί τους!

Η ανάπτυξη που μας τάζουν οι μεγαλοεργοδότες, τα κόμματα τους και η κυβέρνηση έχει σαν προϋπόθεση το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Σε αυτή την ανάπτυξη δε χωράει το δικαίωμα του εργαζόμενου στην ξεκούραση, στην αναψυχή, στο να περνάει χρόνο με τους δικούς του. Σε αυτή την ανάπτυξη δε χωράει η προστασία της υγείας μας, η προστασία μας από τις πανδημίες και τις φυσικές καταστροφές.

Μη τσιμπάς από τις τυμπανοκρουσίες και τα «ταρατατζούμ» της κυβέρνησης για «τα καλύτερα που έρχονται» την επόμενη μέρα του κορωνοϊού. Τα «καλύτερα που έρχονται» είναι για τους καπιταλιστές. Τα 113 αντιλαϊκά νομοσχέδια αυτής της χρονιάς ήρθαν για να μείνουν! Για τους εργαζόμενους αυτή η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι ένα πηγάδι με θυσίες χωρίς πάτο!

Μπορούμε να τους κόψουμε τη φόρα!

Σήμερα, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ζήσει όλη η εργατική τάξη της χώρας μια πιο άνετη ζωή, με εξασφαλισμένη δουλειά, υγεία, πρόνοια, χρόνο για ανάπαυση και διακοπές. Το μόνο εμπόδιο είναι η ανάγκη των εργοδοτών μας να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Αυτό τον τεράστιο πλούτο που παράγουμε είναι που πρέπει να τον διεκδικήσουμε!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε. Οργανώσου στο σωματείο σου, δυνάμωσε την Ένωση Εμποροϋπαλλήλων. Απευθύνσου για κάθε παραβίαση του ωραρίου τη μέρα της απογραφής. Γίνε τα μάτια, τα αυτιά και πάνω απ’ όλα η φωνή του ταξικού σου σωματείου στο χώρο δουλειάς σου.

Έλα μαζί μας να διεκδικήσουμε:

· Να μην θεωρηθεί εργάσιμη μέρα η Κυριακή 3 Γενάρη.

· Τήρηση της 2ας Γενάρη ως μέρας αργίας των καταστημάτων για κοινό και εργαζόμενους.

· Να δηλωθούν και να πληρωθούν όλες οι ώρες των εργαζομένων που θα δουλέψουν στις 2 Γενάρη, με την αντίστοιχη προσαύξηση.

ΤΟ Δ.Σ