Σε θέση μάχης για την κορυφαία στιγμή της κομματικής ζωής και δράσης

Οι Κομματικές Οργανώσεις είναι έτοιμες να ριχτούν στη μάχη για την επιτυχία του 21ου Συνεδρίου του Κόμματος σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη πρωτοπόρα, μαχητική, ανατρεπτική παρέμβαση μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Εχουμε το πλεονέκτημα ότι στη μάχη αυτή μπαίνουμε με φόρα από την απαιτητική δράση που αναπτύχθηκε την προηγούμενη χρονιά, η οποία συμπυκνώνεται στα συμπεράσματα της πρόσφατης Απόφασης της ΚΕ για τη δράση του Κόμματος με το ξέσπασμα του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Η περίοδος αυτή επιβεβαίωσε ότι για τους κομμουνιστές κριτήριο δράσης δεν είναι ο αρνητικός συσχετισμός και οι δυσκολίες, αλλά ο σκοπός της πάλης μας, που απαιτεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να διαμορφώσουμε όρους συστράτευσης περισσότερων εργατών με το Κόμμα.

Το πλούσιο πρόγραμμα πολιτικής δραστηριότητας που προηγήθηκε, η δουλειά μας για την επιτυχία της απεργίας του Νοέμβρη, η πολύμηνη ιδεολογική και πολιτική διαπάλη σε σχέση με την εξέλιξη της πανδημίας και την αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος να διασφαλίσει την υγεία και το λαϊκό εισόδημα, έχουν ανεβάσει το κύρος του Κόμματος. Καθημερινά η πολιτική μας επιβεβαιώνεται, ξεκλειδώνουν σε κάθε μας βήμα νέες δυνατότητες, νέοι δρόμοι επαφής, επικοινωνίας, συζήτησης με νέο κόσμο που παρακολουθεί τη δράση μας.

Πολύτιμη πείρα για Κόμμα ικανό να δρα κάτω από όλες τις συνθήκες

Αποκορύφωμα μέσα σε αυτήν την περίοδο ήταν η οργάνωση της πρώτης πανεθνικής - πανεργατικής απεργίας που πραγματοποιήθηκε εν μέσω πανδημίας στη χώρα μας. Σωστά είχαμε επισημάνει ότι η προετοιμασία της θα είναι ακόμα πιο δύσκολη σε αυτές τις συνθήκες, και ειδικότερα με την επιβολή lockdown από τα τέλη Οκτώβρη στη Θεσσαλονίκη. Η εξέλιξη της πανδημίας και η σφοδρότητα με την οποία εκφράστηκε στη Βόρεια Ελλάδα επέδρασαν σε σημαντικό βαθμό στη στάση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

Από τη μια η αβεβαιότητα για την κατάσταση που επικρατεί και ο φόβος για το εισόδημα καλλιέργησαν μια παθητική στάση αναμονής, κάτω και από την επίδραση της εργοδοσίας αλλά και της προδοτικής στάσης του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Από την άλλη, ήταν πιο φανερές η ανησυχία στους εργαζόμενους για την υγεία τους και η αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής. Ηταν κρίσιμο, όπως εκφράστηκε και στην οργάνωση της παρέμβασής μας, κατά πόσο αξιοποιήσαμε εύστοχα αυτήν την ανησυχία, με τι όρους μπήκαν μπροστά οι κομμουνιστές στη διαμόρφωση κλίματος διεκδίκησης και αγώνα για την προστασία της υγείας σε κάθε χώρο.

Το πρώτο στοιχείο που άνοιξε δρόμους στη δράση μας ήταν το γεγονός ότι επικεντρώσαμε πιο σταθερά σε χώρους, ιδιαίτερα εκεί που τα σωματεία έχουν πιο βαθιές ρίζες. Χαρακτηριστική είναι η πείρα σε δύο από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας χάρτου της περιοχής, όπου στο ένα δρουν αρκετά μέλη του κλαδικού σωματείου, ενώ στο δεύτερο έχουμε ανοίξει το τελευταίο διάστημα διαύλους επικοινωνίας με το επιχειρησιακό σωματείο.

Με θάρρος άνοιξε η συζήτηση από τους πιο πρωτοπόρους εργαζόμενους με τους συναδέλφους τους, μέσα σε κάθε τμήμα και βάρδια, ώστε να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να υπερασπιστούν την υγεία του λαού, γιατί υποκλίνονται στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, στις «αντοχές της οικονομίας», στις επενδύσεις και την κερδοφορία των καπιταλιστών. Αναδείξαμε τις εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια Υγεία, στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ, σε όλη την κοινωνία.

Απαντήσαμε αποφασιστικά στη λογική της «ατομικής ευθύνης» που εξακολουθεί να προπαγανδίζει η κυβέρνηση, αναδεικνύοντας τις συνθήκες συνωστισμού που επικρατούν στους χώρους δουλειάς, τα πρωτόκολλα - λάστιχο που αξιοποιεί η εργοδοσία για να αφήνει απροστάτευτους τους εργαζόμενους. Παράλληλα αποκαλύψαμε το σχέδιο της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την πανδημία για να ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει από τα εργατικά δικαιώματα, για να γίνουν οι εργαζόμενοι πιο «ευέλικτοι», να δουλεύουν πιο αποδοτικά για τις ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ανοίξαμε μέτωπο με την απογοήτευση και την ηττοπάθεια, δρόμο δοκιμασμένο, που οδηγεί σε αδιέξοδο τους εργάτες και δίνει έδαφος στις κυβερνήσεις να υλοποιούν τον αντιλαϊκό τους σχεδιασμό. Αναδείξαμε εύστοχα μια σειρά από μικρούς και μεγάλους αγώνες που κατάφεραν να βάλουν εμπόδια στις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας, κατάφεραν να διασφαλίσουν στις σημερινές συνθήκες την υλοποίηση στοιχειωδών μέτρων για την προστασία της ζωής των εργαζόμενων. Επιβεβαιώθηκε από την καθημερινή πείρα ότι τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα αν τα ταξικά σωματεία δεν έκαναν μια σειρά παρεμβάσεων στην εργοδοσία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στον ΕΟΔΥ, επιβάλλοντας στην πράξη την τήρηση ορισμένων μέτρων. Από κοινού τα ταξικά σωματεία στους κλάδους της Βιομηχανίας πραγματοποίησαν μαζική διαδικτυακή εκδήλωση μπροστά στην απεργία, για την ανάδειξη της πλούσιας αυτής πείρας.

Με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών οργανώθηκε πλατιά συζήτηση για τη διαμόρφωση αιτημάτων που να ανταποκρίνονται στον κλάδο και στο χώρο, για την προστασία των εργαζομένων από τη διάδοση του ιού. Ιδιαίτερα στο ένα εργοστάσιο η προσπάθεια αυτή αγκαλιάστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων και εκφράστηκε με στάση εργασίας, για να μπορέσει το πλαίσιο αιτημάτων να συζητηθεί και να εγκριθεί σε συνέλευση των εργαζομένων πριν παραδοθεί στην εργοδοσία. Στο δεύτερο εργοστάσιο, με τη δράση μας δημιουργήσαμε ρήγματα στην αδράνεια που έδειξε αρχικά η πλειοψηφία της διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου.

Πολύ σημαντικό στοιχείο, που βοήθησε στην παρέμβασή μας, είναι ότι δουλέψαμε πιο καλά μαζί με εργαζόμενους γύρω από τα πλαίσια πάλης για κάθε χώρο. Αυτό εκφράστηκε σε μια σειρά από κλάδους, για παράδειγμα σε εργοστάσιο ανακύκλωσης, όπου πραγματοποιήθηκε καθολική στάση εργασίας από όλες τις βάρδιες, σε συνέχεια της προσπάθειας να διαμορφώσουμε πλαίσιο αιτημάτων με συλλογή υπογραφών από τις εργάτριες του εργοστασίου, με αφορμή την εμφάνιση κρούσματος σε εργαζόμενη της επιχείρησης. Η καλή προετοιμασία των μελών του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων που δουλεύουν στο χώρο, η πλούσια συζήτηση στα διαλείμματα και εκτός εργοστασίου με τις εργάτριες για την ανάγκη να σπάσουν το φόβο και να πάρουν μέρος στην κινητοποίηση, είχαν ως αποτέλεσμα την καθολική συμμετοχή, ενώ άνοιξε η συζήτηση για Επιτροπή Υγιεινής, με περιεχόμενο σε πρώτη φάση να ελέγχει την υλοποίηση των δεσμεύσεων της εργοδοσίας για μαζικά τεστ, απολυμάνσεις, μέτρα ατομικής προστασίας κ.λπ. Το πιο σημαντικό είναι ότι έχει ανοίξει η συζήτηση για την ανάγκη ίδρυσης κλαδικού σωματείου στην Ανακύκλωση.

Αντίστοιχη είναι και η πείρα από τον κλάδο της Χημικής Βιομηχανίας, όπου συγκροτήθηκε Επιτροπή Αγώνα εργαζομένων στις απολυμαντικές εταιρείες, ως αποτέλεσμα πλατιάς σύσκεψης όπου συζητήθηκαν τα προβλήματα των εργαζομένων και κατέληξαν σε εξειδικευμένο πλαίσιο αιτημάτων, που ανταποκρίνεται καλύτερα στην κατάσταση που βιώνουν εκεί οι εργαζόμενοι. Την ίδια ώρα, η άμεση και έγκαιρη παρέμβαση του κλαδικού σωματείου σε μεγάλο εργοστάσιο της περιοχής, με αφορμή την έκρηξη θετικών κρουσμάτων, άνοιξε νέους δρόμους επαφής με περισσότερους εργάτες. Αμεσα διαδόθηκαν αιτήματα για μαζικά τεστ σε όλους τους εργαζόμενους, για προσλήψεις προσωπικού ώστε να αντιμετωπιστεί η εντατικοποίηση, για επιδόματα μετακίνησης λόγω κατάργησης των λεωφορείων από την επιχείρηση κ.ά. Το Σωματείο προχώρησε σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, πιάνοντας το κλίμα αγανάκτησης που επικρατούσε στους εργαζόμενους, κάτι που άφησε καλή εντύπωση.

Θετικό στοιχείο στη δουλειά μας είναι και η προσπάθεια παρέμβασης σε μια σειρά από επιχειρησιακά σωματεία, πάνω στην οποία χρειάζεται να επιμείνουμε και να γενικευτεί. Αυτό που χρειάζεται σε αυτήν τη φάση είναι να αποκτήσουμε καλύτερη γνώση και να εκτιμήσουμε αντικειμενικά πώς εκφράζεται ο συσχετισμός σε κάθε σωματείο.

Για παράδειγμα, σε επιχειρησιακά σωματεία όπου κυριαρχούν δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια και δυνατότητες να επιδράσουμε, να τραβήξουμε συνδικαλιστές, εκλεγμένους στο ΔΣ και πολύ περισσότερο να δουλέψουμε και να συσπειρώσουμε εργαζόμενους από κάτω. Κατά συνέπεια, χρειάζεται μια καλύτερη επεξεργασία της τακτικής μας και της αντιπαράθεσής μας, έτσι ώστε να μη μεταφέρεται μηχανιστικά η διαπάλη που κάνουμε με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό στο ΕΚ Θεσσαλονίκης σε κάθε επιχειρησιακό σωματείο. Το δικό μας κριτήριο πρέπει να είναι να αξιοποιούμε ταλαντεύσεις, να προκαλούμε ρήγματα στο συσχετισμό δυνάμεων, να αποσπάμε συνδικαλιστές, να συσπειρώνουμε με τη γραμμή μας και κυρίως να διευκολύνουμε την επαφή και την παρέμβασή μας με εργαζόμενους στη βάση που - τις περισσότερες φορές και κάτω από τις πιέσεις της εργοδοσίας - στηρίζουν εργοδοτικές ηγεσίες.

Χρειάζεται λοιπόν να αποφεύγουμε αβασάνιστες και ανεπεξέργαστες κινήσεις, που μας στερούν δυνατότητες να πιέσουμε καταστάσεις, να αξιοποιήσουμε αδύναμα σημεία και κατάλληλους ανθρώπους για να ανοίξουμε δρόμους παρέμβασης σε μεγάλα εργοστάσια της περιοχής. Η πείρα όπου δουλέψαμε μεθοδικά δείχνει ότι υπάρχει κόσμος που δεν έχει βουλιάξει στη λάσπη του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που ταλαντεύεται και όσο περνάει ο καιρός στρέφεται και στις ταξικές δυνάμεις, τις οποίες παλιότερα ίσως και να απέρριπτε. Αντίστοιχα, εντοπίζουμε και σωματεία που μπορεί να μην αποδέχονται πλήρως το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, αλλά φαίνεται να «τα έχουν σπάσει» με το ΕΚΘ, είναι πιο ανοιχτοί σε επαφή και συζήτηση.

Κλειδί για την επιτυχία η ιδεολογική - πολιτική αντεπίθεση σε όλα τα επίπεδα

Η πείρα δείχνει ότι όσο τα προβλήματα θα οξύνονται και θα εκφράζονται στο σύνολο της ζωής των εργαζομένων, τόσο θα διευρύνεται το έδαφος για να ξεδιπλώνεται πιο μαχητικά η δική μας παρέμβαση. Από την άλλη, όμως, και η αστική τάξη παίρνει προληπτικά τα μέτρα της, ώστε η δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση να παραμένει θολή, σε ρηχά νερά, μακριά από τη ριζοσπαστική πρόταση διεξόδου του Κόμματος. Θα αξιοποιεί την ιδεολογική πίεση, τον φόβο, το χαμηλό επίπεδο απαιτήσεων που έχει διαμορφωθεί, για την ενσωμάτωση των εργαζομένων. Στο έδαφος αυτό, είναι κρίσιμο να γινόμαστε πιο ικανοί στην ιδεολογική και πολιτική διαπάλη με την κυβέρνηση, την εργοδοσία, κάθε λογής μηχανισμό που έχει μέσα στους χώρους δουλειάς.

Το πρόγραμμα διαδικτυακών εκδηλώσεων των ΚΟΒ εξυπηρέτησε την ανάγκη πλατιάς συζήτησης με τους συναδέλφους γύρω από σημαντικές πλευρές της πολιτικής πρότασης του Κόμματος. Είναι προϋπόθεση αυτή η δουλειά, αξιοποιώντας κάθε διαθέσιμη μορφή, ώστε η μαχητική και πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών μέσα στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία και τους φορείς του κινήματος να διαμορφώνει έδαφος συσπείρωσης ευρύτερων τμημάτων των εργαζομένων, να αδυνατίζει την επίδραση των άλλων δυνάμεων που δρουν στο κίνημα και θέλουν τους εργαζόμενους «ουρά» της αστικής πολιτικής.

Βρισκόμαστε σε περίοδο όπου υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις για να μετρήσουμε σημαντικά βήματα, να πετύχουμε τους φιλόδοξους στόχους που έχουν θέσει οι Κομματικές Οργανώσεις ενόψει του 21ου Συνεδρίου μας. Υπάρχει η παρακαταθήκη που έχει αφήσει όλη η δράση του προηγούμενου διαστήματος, μπαίνουμε σε προσυνεδριακή διαδικασία με αυξημένο κύρος σε περισσότερους εργάτες και πολύτιμη πείρα για τη συνέχεια. Είμαστε σε περίοδο με πυκνές πολιτικές εξελίξεις, που φανερώνουν περιθώρια να επιδράσουμε σε νέες εργατικές συνειδήσεις, ενώ θα έχουμε στα χέρια μας τις Θέσεις του Συνεδρίου, που είναι πανίσχυρο όπλο για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Κώστας ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ
Μέλος του ΤΓ Βιομηχανίας της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ