Επιλογή γλώσσας

Κυριακή 9 Μαΐου 2021

9η Μάη, Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών


Στις 9 Μάη συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από τη μέρα που η πάλη των λαών συνέτριψε τους ναζί.

Δικαίως η 9η Μάη χαρακτηρίστηκε Μέρα της Μεγάλης Νίκης κατά του φασιστικού ιμπεριαλιστικού άξονα Γερμανίας - Ιαπωνίας - Ιταλίας και των συμμάχων τους, μέρα που σφραγίστηκε από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, του πιο αιματηρού που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Οι νεκροί στη διάρκειά του έφτασαν τα 50 εκατομμύρια κι απ' αυτούς η μερίδα του λέοντος ανήκει στη Σοβιετική Ενωση, με 21 εκατομμύρια νεκρούς. Ο συντριπτικός αυτός αριθμός είναι το ματωμένο δεδομένο που κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει, πόσο μάλλον να το διαγράψει από την ιστορική μνήμη, μαζί με τον καθοριστικό παράγοντα που συνέβαλε στη Νίκη, την ύπαρξη του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο, την υπέρ το δέον συμβολή του Κομμουνιστικού Κόμματος σ' αυτήν τη Νίκη.

Κι όμως, κοντά τρεις δεκαετίες τώρα, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης, καταγράφεται μια συστηματική, αισχρή προσπάθεια για το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, έτσι ώστε η ίδια η αιτία που γέννησε το τέρας του φασισμού, ο καπιταλισμός και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, να εμφανίζεται και ως η λύση σε ένα πρόβλημα που έρχεται και ξανάρχεται στην πρώτη γραμμή: Τον πόλεμο, αυτήν τη ζωτική ανάγκη ενός σάπιου συστήματος να καταστρέφει μαζικά παραγωγικές δυνάμεις - με πρώτη και κυρίαρχη την εργατική δύναμη - ώστε να ξαναπαίρνει μπρος η μηχανή παραγωγής του καπιταλιστικού κέρδους, που όλο και πιο δύσκολα, μετά από κάθε κρίση του, σηκώνει κεφάλι.

 

Στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού καταθέτουν τη Μέρα της Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία τις σημαίες - λάφυρα που πήραν από τους χιτλερικούς

Προσπαθούν να σβήσουν από την κοινωνική συνείδηση τη γνώση ότι ο αντίπαλος, ο φασισμός, ως μία από τις πολιτικές εκφράσεις της εξουσίας των καπιταλιστών, μπορεί να νικηθεί αποτελεσματικά και ανεπίστρεπτα μόνο όταν νικηθεί η αιτία που τον γεννά.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, βάφτισαν την 9η Μάη «μέρα της Ευρώπης».       

Ποιοι; Αυτοί ακριβώς που έχουν κάθε συμφέρον να ξεχαστεί:

-- Οτι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α', ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.

-- Οτι αυτές οι αντιθέσεις οξύνθηκαν ακόμα περισσότερο εξαιτίας της ύπαρξης της Σοβιετικής Ενωσης, σε συνδυασμό με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση (1929 - 1933).

-- Οτι η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού ήταν τότε αυτή που κατέστησε και πάλι τη Γερμανία δύναμη κρούσης του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

-- Οτι η μεγάλη οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Γερμανίας αποκτήθηκε και χάρη στην ενίσχυση που της έδωσαν οι νικήτριες καπιταλιστικές δυνάμεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό να τη στρέψουν εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης.

-- Οτι οικονομικοί γίγαντες των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Βρετανίας πρωταγωνίστησαν στην ενίσχυση της Γερμανίας και στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

-- Οτι τη στήριξή τους στον Χίτλερ και στον Μουσολίνι, πέρα από τους επιχειρηματικούς ομίλους, προσέφεραν επίσης η Καθολική Εκκλησία και σειρά σοσιαλδημοκρατικών, συντηρητικών και άλλων αστικών κομμάτων του λεγόμενου κεντρώου χώρου, ενώ μετά τον πόλεμο, Γερμανοί εγκληματίες πολέμου επάνδρωσαν το ΝΑΤΟ και μυστικές υπηρεσίες των «δημοκρατικών» ιμπεριαλιστικών κρατών.

Προσπαθούν να σβήσουν την τεράστια προσφορά του Κομμουνιστικού Κινήματος, να κρύψουν τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού συστήματος.

Τα ιμπεριαλιστικά κέντρα συγκαλύπτουν ότι οι άδικοι πόλεμοι ξεπηδούν από τη φλέβα του καπιταλιστικού συστήματος, ότι δεν οφείλονται σε κάποιους μανιακούς, όπως συχνά παρουσιάζουν τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Οτι οι πόλεμοι γίνονται επειδή υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις για το μοίρασμα των αγορών, για τη «διέξοδο» από τις οικονομικές κρίσεις του καπιταλισμού μέσα από τη χειρότερη μορφή καταστροφής των παραγωγικών δυνάμεων, τον πόλεμο.

Με δεδομένο ότι πάντα - πόσο μάλλον σε συνθήκες αντεπανάστασης - είναι κρίσιμη η άντληση εκείνων των συμπερασμάτων που συμβάλλουν στην πρόοδο του επαναστατικού κινήματος, επαναφέρουμε σ' αυτό το φύλλο ορισμένα στοιχεία από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1939 - 1949 τ. Β1 - Β2 και την ειδική έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» «60 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών - Επος και διδάγματα».

Παραμονές της Ημέρας της Νίκης τοποθετήθηκε στο Ιρκούτσκ αφίσα με με φωτογραφία και λόγια του Ανωτάτου Διοικητή Ι.Β. Στάλιν


1 σχόλιο:

  1. «Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό, τι μπορεί ποτέ να πληρώσει» Έρνεστ Χέμινγουέι
    Σαν σημερα 9 Μαιου 1945 η Ναζιστικη Γερμανια παραδοθηκε ανευ ορων στους συμμαχους γεγονος που σημανε και το τελος του Β.Π.Π
    «’Ωρα 24η ακριβώς μπήκαμε στην αίθουσα.
    Άρχιζε η 9 Μαΐου 1945…
    Όλοι καθίσαμε στο τραπέζι που ήταν στον τοίχο, όπου υπήρχαν οι κρατικές σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στα στενόμακρα τραπέζια της αίθουσας, που ήταν καλυμμένα με πράσινη τσόχα, κάθισαν οι στρατηγοί του Κόκκινου Στρατού, τα στρατεύματα των οποίων συνέτριψαν σε συντομότατο χρονικό διάστημα την άμυνα του Βερολίνου και ανάγκασαν τον εχθρό να καταθέσει τα όπλα. Εδώ παραβρίσκονταν πολυάριθμοι Σοβιετικοί και ξένοι δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ.
    – Εμείς, οι αντιπρόσωποι της Ανωτάτης Διοίκησης των Σοβιετικών Ενόπλων Δυνάμεων και της Ανωτάτης Διοίκησης των συμμαχικών στρατευμάτων, είπα, ανοίγοντας τη συνεδρίαση, είμεθα εξουσιοδοτημένοι από τις κυβερνήσεις του αντιχιτλερικού συνασπισμού να δεχτούμε την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας από τη Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση. Καλέσατε στην αίθουσα τους αντιπροσώπους της Γερμανικής Γενικής Διοίκησης.
    Όλοι οι παριστάμενοι γύρισαν τα κεφάλια τους προς την πόρτα…
    Πρώτος χωρίς να βιάζεται και προσπαθώντας να διατηρήσει φαινομενική ηρεμία, πέρασε το κατώφλι ο στρατάρχης Κάιτελ, δεξί χέρι του Χίτλερ. Σήκωσε το χέρι με τη στραταρχική του ράβδο, χαιρετίζοντας τους αντιπροσώπους της Ανωτάτης Διοίκησης των σοβιετικών και συμμαχικών στρατευμάτων.
    Μετά τον Κάιτελ μπήκε ο στρατηγός Στούμπφ. Ανάστημα λίγο κάτω του μέτριου, με μάτια γεμάτα κακία και αδυναμία. Ταυτόχρονα μπήκε ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ, που έμοιαζε πρόωρα γερασμένος.
    Στους Γερμανούς προτάθηκε να καθίσουν σε ξεχωριστό τραπέζι, το οποίο τοποθετήθηκε ειδικά γι’ αυτούς κοντά στην είσοδο…
    Απευθύνθηκα στη γερμανική αντιπροσωπεία:
    -Έχετε στα χέρια σας την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης, τη μελετήσατε και είσθε εξουσιοδοτημένοι να υπογράψετε την πράξη αυτή;..
    -Μάλιστα, τη μελετήσαμε και είμαστε έτοιμοι να την υπογράψουμε, απάντησε με υπόκωφη φωνή ο στρατάρχης Κάιτελ, δίνοντάς μας το ντοκουμέντο που είχε υπογράψει ο ναύαρχος Ντένιτς. Το ντοκουμέντο αυτό έλεγε ότι ο Κάιτελ, ο Φον Φρίντεμπουργκ και ο Στούμπφ είναι εξουσιοδοτημένοι να υπογράψουν την πράξη τής άνευ όρων παράδοσης.
    Ήταν κάθε άλλο παρά ο υπερφίαλος εκείνος Κάιτελ που δεχόταν την παράδοση της νικημένης Γαλλίας. Τώρα φαινόταν τσακισμένος, αν και προσπαθούσε να κρατήσει κάποια πόζα.
    Αφού σηκώθηκα, είπα τα εξής:
    -Προτείνω στη γερμανική αντιπροσωπεία να πλησιάσει εδώ, στο τραπέζι. Εδώ θα υπογράψετε την πράξη της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας.
    Ο Κάιτελ σηκώθηκε γρήγορα από τη θέση του, ρίχνοντας σε μας μια εχθρική ματιά, ύστερα κατέβασε τα μάτια και, παίρνοντας αργά από το τραπέζι τη στραταρχική ράβδο του, προχώρησε με αβέβαιο βήμα προς το τραπέζι μας. Το μονόκλ του έπεσε και κρεμάστηκε στο κορδόνι. Το πρόσωπό του γέμισε με κόκκινες κηλίδες.
    Μαζί του πλησίασαν στο τραπέζι ο στρατηγός Στούμπφ, ο ναύαρχος Φον Φρίντεμπουργκ και οι Γερμανοί αξιωματικοί που τους συνόδευαν. Αφού διόρθωσε το μονόκλ, ο Κάιτελ κάθισε στην άκρη του τραπεζιού και με τρεμάμενο ελαφρά χέρι και χωρίς να βιάζεται υπέγραψε πέντε αντίτυπα της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μετά έθεσαν τις υπογραφές τους οι Στούμπφ και Φρίντεμπουργκ.
    Μετά την υπογραφή της πράξης, ο Κάιτελ σηκώθηκε από το τραπέζι, φόρεσε το δεξί γάντι του και προσπάθησε πάλι να επιδείξει το στρατιωτικό του παράστημα, αλλά δεν τα κατάφερε και γύρισε ήσυχα πίσω στο τραπέζι του.
    Στις 9 Μαϊου 1945 ώρα 0.43′, η υπογραφή της πράξης για την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας είχε τελειώσει…».
    Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί»,

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου