Επιλογή γλώσσας

Κυριακή 11 Ιουλίου 2021

Νέες δυνατότητες αλλά και αυξημένες απαιτήσεις από τη δράση μας στην Κεντρική Μακεδονία


Η δράση που αναπτύξαμε το προηγούμενο διάστημα με αφορμή το αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης ανέδειξε νέες δυνατότητες στην παρέμβασή μας, νέα ζητήματα προς αντιμετώπιση. Αυτά τα συμπεράσματα έχει σημασία να συζητηθούν οργανωμένα, φτάνοντας στους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς στην Κεντρική Μακεδονία, σε κλάδους που παίζουν ιδιαίτερο ρόλο και σε χώρους στρατηγικής σημασίας.
 
Αναδείχθηκαν οι αυξημένες απαιτήσεις στην ιδεολογική - πολιτική διαπάλη

Πραγματοποιήσαμε ένα μεγάλο άνοιγμα, που περιλάμβανε συσκέψεις, περιοδείες, εξορμήσεις, αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Μιλήσαμε με χιλιάδες κόσμου, οι δυνάμεις μας εκπαιδεύτηκαν παραπάνω στη διαπάλη και στο άνοιγμα. Βοήθησε η κεντρική πολιτική συγκέντρωση που είχαμε στον Λευκό Πύργο στην ενίσχυση της επιχειρηματολογίας μας, στη μαχητικοποίηση των δυνάμεών μας, σε συσπείρωση κόσμου. Ηταν βήμα κλιμάκωσης σε μια περίοδο που δίναμε τη μάχη ώστε οι εργαζόμενοι να καταλάβουν το πραγματικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου, σε αντίθεση με την προπαγάνδα της κυβέρνησης, που το παρουσίαζε σαν κάτι «προοδευτικό».

Στο άνοιγμά μας και στην επαφή με τους εργαζόμενους συναντήσαμε ερωτήματα όπως «εμένα πόσο με πιάνει;», λογικές ότι «στον δικό μου χώρο δουλειάς δεν θα εφαρμοστεί» επειδή τάχα «το αφεντικό μου είναι καλό». Ιδιαίτερα από νεότερους εργαζόμενους σε κλάδους όπως Εμπόριο και Επισιτισμός την αντίληψη ότι «και τώρα έτσι δουλεύω, άρα δεν αλλάζει κάτι για μένα». Σε χώρους με κυριαρχία του εργοδοτικού συνδικαλισμού επηρεάζονταν εργαζόμενοι από τη λογική «οι πορείες είναι κομματικές», ιδεολόγημα που αξιοποίησε και ο οπορτουνισμός. Αυτό διαχεόταν και από γνωστά ραδιόφωνα και ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη, με όξυνση του αντικομμουνισμού και καλλιέργεια αντι-ΠΑΜΕ γραμμής.

Πιο καθαρά ήρθαν τα παρακάτω, που δείχνουν δυνατότητα για παρέμβαση αλλά και εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε το επόμενο διάστημα:

Μεγάλη διάθεση από κόσμο να ακούσει, να ενημερωθεί για το τι προβλέπει το νομοσχέδιο. Εκφράστηκε ανησυχία για το πού πάνε τα πράγματα, ότι αυτό το νομοσχέδιο θα είναι «ταφόπλακα», διάθεση για καταδίκη του. Αυτό το κομμάτι του κόσμου ήταν μεγαλύτερο από άλλες φορές, δείγμα ότι υπάρχει μια συσσωρευμένη αγανάκτηση σε κόσμο που ψάχνεται - ενδιαφέρεται και πρέπει καλύτερα να ιεραρχηθεί στην παρέμβασή μας το επόμενο διάστημα.

Σε μεγάλο κομμάτι υπήρχε η άποψη ότι «θα περάσει ό,τι και να κάνουμε». Πατάει στη διαμορφωμένη εδώ και χρόνια άποψη που έχει καλλιεργηθεί από την αστική τάξη περί αναποτελεσματικότητας των αγώνων, στην απογοήτευση από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στη λογική «όλοι είναι το ίδιο», αλλά και στον φόβο που υπάρχει σε μεγάλο κομμάτι εργαζομένων. Νερό στον μύλο αυτού του αφηγήματος έκανε προσπάθεια να ρίξει η ΝΔ μετά την απεργία στις 10/6, δημοσιεύοντας τα ποσοστά απεργών ανά κλάδο, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη γραμμή ότι το νομοσχέδιο θα περάσει παρά την απεργία και μόνο με αλλαγή κυβέρνησης θα καταργηθεί. Προκύπτει ότι θα είναι βασικό στοιχείο στην επιχειρηματολογία του και το επόμενο διάστημα, για να καλλιεργήσουν ηττοπάθεια και μοιρολατρία.

Το σύνθημα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΘ, «Δεν γίνεται ανάπτυξη με εξαθλιωμένους εργαζόμενους», έδειξε ακόμα πιο καθαρά αυτό που αναφέρεται στο τρίτο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του Κόμματος για το 21ο Συνέδριο: «Οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, ή για το κεφάλαιο ή για τον λαό, θα είναι η βασική γραμμή αντιπαράθεσης και το επόμενο διάστημα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα». Το αφήγημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περιοχή μας σταδιακά καλλιεργείται από τις άλλες δυνάμεις, πότε με αφορμή τις επενδύσεις στην πληροφορική (thess intec), πότε με το «θαύμα» του Τουρισμού στη Χαλκιδική κ.ο.κ. Η ίδια η πείρα όμως αποτυπώνει τι προϋποθέτει η καπιταλιστική ανάπτυξη, με τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον όμιλο Μουζενίδη. Αφού «έσκασαν» οι μέτοχοι στα κέρδη όλα τα προηγούμενα χρόνια (ενδεικτικά, ο κύκλος εργασιών το 2018 ήταν 350 εκατομμύρια ευρώ), με αιτιολογία τη φετινή «χασούρα» 70 - 100 εκατομμυρίων ευρώ η εταιρεία δηλώνει αναστολή λειτουργίας. Αποκαλύπτεται και σε αυτήν την περίπτωση το πρόσημο της ανάπτυξής τους, αφού τα συσσωρευμένα κέρδη των προηγούμενων ετών προτιμούν να τα επενδύσουν κάπου που θα αποφέρουν ακόμα περισσότερα κέρδη, αφήνοντας στον δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους που πάνω στην «πλάτη» τους αυξήθηκαν τα έσοδα του ομίλου.

Ο καλός εξοπλισμός και η συνδυασμένη παρέμβαση αναδεικνύουν δυνατότητες

Ολα τα παραπάνω αποτυπώνουν την αναβαθμισμένη δουλειά που πρέπει να κάνουμε το επόμενο διάστημα στην ιδεολογική - πολιτική διαπάλη στο κίνημα, για να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ρήγματα.

Το συμπέρασμα είναι ότι δώσαμε με καλύτερους όρους τη μάχη της διαφώτισης και διαπάλης. Αν δεν υπήρχε όλη αυτή η δράση, θα περνούσε σε μεγάλο βαθμό η προπαγάνδα της κυβέρνησης και άλλων δυνάμεων στο εργατικό κίνημα. Οτι δηλαδή το νομοσχέδιο έχει και «θετικά», ότι χρειάζεται καλύτερη συζήτηση και διαβούλευση για να βρεθεί η «μέση οδός», όπως έλεγε και η πλειοψηφία του ΕΚΘ. Θα νομιμοποιούνταν σε μεγαλύτερα τμήματα εργαζομένων η λογική ότι «δεν αλλάζει τίποτα», ότι «έτσι έχουν τα πράγματα».

Συνέβαλε καθοριστικά στην προετοιμασία της μάχης το ότι την ίδια περίοδο στις Κομματικές Οργανώσεις συζητούσαμε τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος.

Ως αποτέλεσμα, ένα κομμάτι της Οργάνωσης ήταν πιο εξοπλισμένο, γεγονός που αποτυπώνει τη σημασία της πλούσιας εσωοργανωτικής δουλειάς.

Απασχόλησε το πώς καλύτερα εκλαϊκεύουμε τον μηχανισμό εκμετάλλευσης, γιατί είναι κρίσιμο ζήτημα ο εργάσιμος χρόνος, το πώς εξειδικεύουμε την επιχειρηματολογία μας σε χώρους όπου ήδη εφαρμόζεται η «διευθέτηση», πώς οξύνουμε τη διαπάλη γύρω από το τι είναι και τι δεν είναι αποτελεσματικό.

Στοιχείο που βοήθησε ουσιαστικά ήταν ο συνδυασμός της πολιτικής μας παρέμβασης με την προσπάθεια που κάναμε για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και την πρωτοβουλία που είχαμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αυτό ήταν που έδωσε ώθηση ώστε η δράση μας να ξεκινάει από τη στρατηγική μας και να μη μένουμε μόνο στην περιγραφή των επιπτώσεων που θα έχει το νομοσχέδιο για την εργατική τάξη.

Επιμονή στην προσπάθεια ανάπτυξης της δράσης «από τα κάτω»

Σε αυτήν την κατεύθυνση έγινε προσπάθεια να σχεδιαστεί η παρέμβασή μας στο εργατικό κίνημα.

Κάναμε προσπάθεια να αναπτυχθεί η οργάνωση «από τα κάτω», να συγκροτηθεί ένα πλατύ απεργιακό μέτωπο από συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η επιμονή σε αυτήν την κατεύθυνση, οι συσκέψεις σωματείων με πρωτοβουλία των κομμουνιστών, αποδείχθηκαν καθοριστικής σημασίας, έδειξαν ότι υπάρχουν περιθώρια αναξιοποίητα για τη συμμετοχή περισσότερων συνδικάτων στην κοινή δράση. Ενα χαρακτηριστικό στοιχείο που θέλει εξέταση είναι η μεγαλύτερη συμμετοχή εργαζομένων σε Γενικές Συνελεύσεις σωματείων όπως σε Επισιτισμό, Μέταλλο, μηχανικούς, που δείχνει διεργασίες και σε έναν βαθμό διαθέσεις. Σε κάποια εργοστάσια κατοχυρώνεται σαν μορφή ενημέρωσης των εργαζομένων η συνέλευση, πράγμα που δεν υπήρχε το προηγούμενο διάστημα.

Σαν συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε και σε αυτήν τη μάχη ότι σε χώρους όπου έχουμε υποδομή άνοιξαν δρόμοι με έκφραση και σε αποτελέσματα, γεγονός που δείχνει τη σημασία που έχει ο προσανατολισμός μας για να διευρύνουμε την πρωτοπορία σε βασικούς χώρους δουλειάς.

Από αυτήν τη δραστηριότητα προέκυψαν τα εξής:

Η απεργιακή συγκέντρωση στις 10/6 στη Θεσσαλονίκη ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Είναι αρκετά τα παραδείγματα τα οποία πρέπει να εκτιμηθούν καλύτερα ώστε να ανοίξουμε δρόμους. Είχαμε νέους απεργούς από μια σειρά κλάδους όπως Πληροφορική, Τουρισμός, Κατασκευές. Περισσότεροι εργαζόμενοι είδαν «με άλλο μάτι» τους συνδικαλιστές εργάτες που βρέθηκαν στους χώρους δουλειάς. Πέρα από τη μαζικότητα ιδίως των απεργιακών μαχών, ποιοτικό στοιχείο είναι ότι νέοι άνθρωποι, αρκετοί από αυτούς για πρώτη φορά, συμμετείχαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Είναι κόσμος που έχει σαν στοιχείο τη γρήγορη εναλλαγή μεταξύ ενθουσιασμού και απογοήτευσης, γεγονός που ανεβάζει την ευθύνη μας για πιο βαθιά πολιτική κουβέντα, πιο συχνή επαφή, βοήθεια για διαμόρφωση κριτηρίων στο τι κίνημα χρειάζεται σήμερα.

Αποδείχθηκε ότι καμία προσπάθειά μας δεν πάει χαμένη. Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα σωματείων που μέσα και από την παρέμβασή μας όλο το προηγούμενο διάστημα ήρθαν στις κινητοποιήσεις των ταξικών σωματείων. Προκύπτει ότι υπάρχει κόσμος που παρακολουθεί τη δράση μας, ταλαντεύεται πιο έντονα από τη στάση των εργατοπατέρων. Αυτό το στοιχείο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο από τον ρόλο της πλειοψηφίας της ΕΚΘ, καθώς τη στιγμή που δεκάδες σωματεία στη Θεσσαλονίκη οργάνωναν την κλιμάκωση της πάλης με την απεργία στις 16/6, η ηγεσία του ΕΚ προκήρυξε στάση εργασίας μια μέρα πριν, με σκοπό να νεκρώσει τις διαθέσεις.

Η συνέχεια της παρέμβασής μας είναι ακόμα πιο απαιτητική

Μπροστά και στη ΔΕΘ, η κυβέρνηση της ΝΔ θα ενισχύσει περισσότερο την επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, με ταυτόχρονη προσπάθεια να παρουσιάζει τα αντεργατικά μέτρα σαν πρόοδο ή μονόδρομο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φορέσει το «κοστούμι» του υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων, ώστε με μεγαλύτερη ικανότητα να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, επιλέγοντας και μέτωπα που επιδρούν στην πολιτική συμπεριφορά εργατόκοσμου στην περιοχή, όπως τα ζητήματα της συγκοινωνίας με τον ΟΑΣΘ και το Μετρό, η κατάσταση στον Τουρισμό κ.ά. Μέτωπα δηλαδή που φέρουν ατόφια τη σφραγίδα του από την κυβερνητική του θητεία και είχαν σαν αποτέλεσμα τη χειροτέρευση της κατάστασης.

Το επόμενο διάστημα, και μπροστά στη ΔΕΘ, καλούμαστε να επικεντρωθούμε περισσότερο:

Στην ενίσχυση της παρέμβασής μας και στην όξυνση της διαπάλης με τα άλλα κόμματα και δυνάμεις στο κίνημα. Δουλειά απαιτητική, που πέρα από την τρέχουσα αντιπαράθεση απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη εμβάθυνση στην αποκάλυψη του μηχανισμού εκμετάλλευσης και στους όρους κατάργησής του. Στα αίτια της καπιταλιστικής κρίσης, στον χαρακτήρα της ανάπτυξης στο σύστημα όπου ζούμε, και ποια ανάπτυξη εξασφαλίζει τα συμφέροντα της εργατική τάξης.

Στο τι είναι σήμερα αποτελεσματικό για τους εργαζόμενους, τι κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα και ότι καθοριστική θα είναι η άνοδος του βαθμού οργάνωσης μέσα σε χώρους δουλειάς.

Στη διαμόρφωση πλαισίων πάλης και αιτημάτων με σκοπό την οργάνωση της πάλης, μπροστά και στο νέο τοπίο εφαρμογής του αντεργατικού νομοσχεδίου για τον εργάσιμο χρόνο και τη συνδικαλιστική δράση. Δράση που να έχει στο επίκεντρο το να μην εφαρμοστεί το νομοσχέδιο στους χώρους δουλειάς, πράγμα που προϋποθέτει καλή εικόνα, άμεση παρέμβαση, ετοιμότητα.

Στην ενίσχυση του προσανατολισμού ώστε οι δυνατότητες που προέκυψαν σε μια σειρά από χώρους να γίνουν πραγματικότητα, με διεύρυνση της πρωτοπορίας σε αυτούς.


Του
Θανάση ΧΡΗΣΤΙΔΗ*
*Ο Θανάσης Χρηστίδης είναι μέλος της ΚΕ και του Γραφείου της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου