Ο Έλιοτ Ρούσβελτ για τον Στάλιν

 Ο Έλιοτ Ρούσβελτ για τη συνάντηση με τον Στάλιν: «Ένιωσα την αποφασιστικότητα που βρίσκεται στο ίδιο του το όνομά του: Χάλυβας».

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο σύντροφος Στάλιν απασχόλησε το μυαλό πολλών ανθρώπων από διάφορες χώρες.

Αυτός, ο γιος ενός τσαγκάρη, στάθηκε επικεφαλής της πρώτης χώρας εργατών και αγροτών στον κόσμο, που μόλις χθες υστερούσε απελπιστικά πίσω από τη Δύση σε όλες τις πιθανές κατευθύνσεις και ήδη σήμερα τσάκιζε την πλάτη του ανίκητου φασιστικού στρατού. Δεν είναι έκπληξη;

Ο Έλιοτ Ρούσβελτ δεν αποτελούσε εξαίρεση και ως εκ τούτου, όταν έφτασε στη διάσκεψη της Τεχεράνης, ρώτησε πρώτα τον πατέρα του για τον Στάλιν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φ. Ρούσβελτ είπε στον γιο του ότι ο σοβιετικός ηγέτης του έκανε έντονη εντύπωση - με την αντοχή του, τη συμπεριφορά του, τους τρόπους του. Και τώρα ο Έλιοτ έπρεπε να γνωρίσει τον ίδιο τον θρυλικό Στάλιν. Να πώς μιλάει για αυτό στα απομνημονεύματά του:

«... Πήγα στον πατέρα μου, περιμένοντας με ενθουσιασμό τη συμφωνημένη επίσκεψη του Στάλιν και του Μολότοφ. Έφτασαν ακριβώς την καθορισμένη ώρα, συνοδευόμενοι από έναν αδύνατο,τον Παβλόφ. Του συστήθηκα. Τραβήξαμε τις καρέκλες στον καναπέ του πατέρα μου. Κάθισα, μαζεύοντας τις σκέψεις μου. Ήμουν έκπληκτος που ο Στάλιν ήταν κάτω από το μέσο ύψος, αν και μου το είχαν πει στο παρελθόν. Προς μεγάλη μου χαρά, με χαιρέτησε πολύ εγκάρδια και με κοίταξε τόσο χαρούμενα που ήθελα να χαμογελάσω κι εγώ.

Όταν μίλησε ο Στάλιν, έχοντας προηγουμένως προσφέρει σε εμένα και στον πατέρα μου ένα ρώσικο τσιγάρο με επιστόμιο από χαρτόνι δύο ιντσών, το οποίο περιέχει δύο ή τρεις ρουφηξιές έντονο σκούρο καπνό, κατάλαβα και κάτι άλλο: παρά την ήρεμη χαμηλή φωνή, τη μετρημένη ομιλία και το μικρό ανάστημά του. , συγκέντρωσε μια τεράστια ενέργεια, φαινόταν να έχει ένα τεράστιο απόθεμα αυτοπεποίθησης και αντοχής. Ακούγοντας την ήρεμη ομιλία του Στάλιν, παρακολουθώντας το γρήγορο, εκθαμβωτικό χαμόγελό του, ένιωσα την αποφασιστικότητα που βρίσκεται στο ίδιο του το όνομά του: Χάλυβας.

Και επιπλέον:

«Στα επόμενα 45 λεπτά, ήταν κυρίως ο πατέρας και αυτός που μίλησαν. Στην αρχή, κοίταξα περισσότερο τον καλεσμένο μας και παρατήρησα ότι ήταν ντυμένος με ένα καλοραμμένο μπεζ στρατιωτικό κοστούμι. Μόνο μετά από λίγο, άρχισα να ακούω τη συζήτηση».

Ένα καλό μέλος της αμερικανικής αντιπροσωπείας, που δεν ακούει τίποτα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, αλλά κοιτάζει αμφίδρομα τον Στάλιν.

Αλλά σοβαρά, η ειλικρίνεια του Ελιοτ Ρούσβελτ επιβάλλει σεβασμό. «Μεγάλη ενέργεια», «ένα κολοσσιαίο απόθεμα εμπιστοσύνης», «αποφασιστικότητα, που περιέχεται στο ίδιο το όνομα: Χάλυβας». Είναι ωραίο να διαβάζεις όταν γράφουν έτσι για τον ηγέτη της χώρας σου.

Συγγραφέας: Ντμίτρι Γκολούμποφ.

Э. Рузвельт о знакомстве со Сталиным: «Я чувствовал решимость, которая заключена в самом его имени: Сталь».

Во время войны товарищ Сталин занимал умы многих людей из самых разных стран. Он, сын сапожника, стоял во главе первой в мире страны рабочих и крестьян, еще вчера безнадежно отстававшей от запада по всем возможным направлениям, уже сегодня ломавшей хребет непобедимой фашистской армии. Не удивительно ли?

Эллиот Рузвельт не был исключением, и потому прибыв на Тегеранскую конференцию он первым делом расспросил своего отца о Сталине. Президент США Ф. Рузвельт рассказал сыну, что советский лидер произвел на него сильное впечатление – своей выдержкой, своим поведением, своими манерами. И вот теперь Эллиоту предстояло познакомиться с легендарным Сталиным самому. Вот как он рассказывает об этом в своих мемуарах:

«…Я направился к отцу, ожидая с некоторым волнением условленного визита Сталина и Молотова. Они прибыли точно в назначенное время в сопровождении худощавого Павлова. Меня представили. Мы пододвинули кресла к кушетке отца; я уселся, собираясь с мыслями. Я был удивлен тем, что Сталин ниже среднего роста, хотя мне и раньше рассказывали об этом. К моему большому удовольствию он весьма приветливо поздоровался со мной и так весело взглянул на меня, что и мне захотелось улыбнуться.

Когда Сталин заговорил, предложив предварительно мне и отцу по русской папиросе с двухдюймовым картонным мундштуком, которая содержит на две-три затяжки крепкого темного табаку, я понял и другое: несмотря на его спокойный низкий голос, размеренную речь и невысокий рост, в нем сосредоточена огромная энергия; он, по-видимому, обладает колоссальным запасом уверенности и выдержки. Слушая спокойную речь Сталина, наблюдая его быструю, ослепительную улыбку, я ощущал решимость, которая заключена в самом его имени: Сталь».

И дальше:

«В последующие 45 минут говорили, главным образом, отец и он. Вначале я больше разглядывал нашего гостя и отметил, что он был одет в хорошо сшитый военный костюм цвета беж. [Лишь] Через некоторое время я стал прислушиваться к разговору».

Хорош член американской делегации, который на переговорах ничего не слушает, но смотрит в оба на Сталина.

Ну а если серьезно, то честность Э. Рузвельта вызывает уважение. «Огромная энергия», «колоссальный запас уверенности», «решимость, заключенная в самом имени: Сталь». Приятно читать, когда так пишут о руководителе твоей страны.

 

Автор: Дмитрий Голубов.vk.com/russkiy_analizknig