Εμφαση στην ενίσχυση της επιρροής της ΕΕ σε «Ασφάλεια», Εξωτερική Πολιτική και Ενέργεια, ενώ το Λονδίνο προωθεί τα δικά του σχέδια
Στην Πράγα συγκεντρώθηκαν την Πέμπτη οι ηγέτες 44 ευρωπαϊκών χωρών και χωρών που γειτνιάζουν με την Ευρώπη, στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας (EPC), ενός νέου σχήματος, που από την πλευρά της ΕΕ φιλοδοξεί να ενισχύσει τον ρόλο της στον παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, αποδυναμώνοντας την επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας στην ήπειρο, αλλά και την παρέμβαση των «συμμάχων» ΗΠΑ και Βρετανίας.
Οι φιλοδοξίες αυτές, βέβαια, πέρα από τους σχεδιασμούς των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, προσκρούουν και στις αντίστοιχες επιδιώξεις Ουάσιγκτον και Λονδίνου - η Βρετανία μάλιστα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα - αλλά και στις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ.
Η πρωτοβουλία για το εν λόγω σχήμα είχε διατυπωθεί την άνοιξη από τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν, με φόντο και τις επιπτώσεις της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην Ουκρανία, με στόχο να «φέρει πιο κοντά» στην ΕΕ, ιδιαίτερα στον τομέα της Αμυνας - Εξωτερικής Πολιτικής και της Ενέργειας, κράτη που είτε δεν είναι «έτοιμα», είτε δεν σκοπεύουν να ενταχθούν στην ΕΕ. Η πρόταση μάλιστα διατυπώθηκε σε μια περίοδο που και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η Βρετανία, επεξεργάζονται αντίστοιχα σχέδια, ενώ «βαλτωμένες» λόγω αντιθέσεων και άλλων παρεμβάσεων παραμένουν οι διαδικασίες «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» σε μια σειρά κρίσιμες περιοχές, όπως στα Δυτικά Βαλκάνια.
Από την πλευρά τους, βέβαια, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, η Μολδαβία, η Ουκρανία και η Γεωργία τονίζουν ότι η EPC δεν πρέπει να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της διαδικασίας διεύρυνσης της ΕΕ.
Σύμφωνα με τον Μακρόν, η EPC θα προσφέρει στις «δημοκρατικές χώρες» έναν νέο χώρο «για πολιτική συνεργασία και συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας, συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, στις μεταφορές, στις επενδύσεις και την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών».
Ετσι, εκτός από τους ηγέτες της ΕΕ, στη Σύνοδο της Πράγας συμμετείχαν οι ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων (Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Κοσσυφοπέδιο, Σερβία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο), των χωρών της «Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών» (Νορβηγία, Ελβετία, Ισλανδία, Λιχτενστάιν), της Βρετανίας, της λεγόμενης «συνδεδεμένης τριάδας» Ουκρανίας, Μολδαβίας, Γεωργίας, της Τουρκίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν. Το Ισραήλ έδωσε επίσης το «παρών».
Το Κίεβο συμμετείχε με μια μεγάλη αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον πρωθυπουργό, Ντ. Σμιχάλ, για να συγκεντρώσει περισσότερη υποστήριξη από χώρες εκτός ΕΕ, ενώ ο Ουκρανός Πρόεδρος, Β. Ζελένσκι, συμμετείχε μέσω βιντεοδιάσκεψης.
Τα περισσότερα κράτη είναι ήδη μέλη οργανισμών όπως η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το Συμβούλιο της Ευρώπης και ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), με Ευρωπαίους διπλωμάτες να χαρακτηρίζουν την Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα «ΟΑΣΕ χωρίς Ρωσία».
Οι ηγέτες των 44 ευρωπαϊκών χωρών θα σηματοδοτήσουν ξεκάθαρα την απομόνωση της Ρωσίας και «κατά τη συνάντηση θα αναζητηθεί μια νέα τάξη χωρίς τη Ρωσία», ισχυρίστηκε ο επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ. «Είδαμε μηνύματα από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ - τώρα θα υπάρχει επίσης ένα μήνυμα στον Πούτιν από 44 ηγέτες στην ήπειρο», πρόσθεσε.
Ωστόσο, στην EPC όχι μόνο συμμετέχουν και κράτη με στενή συνεργασία και συμμαχικές σχέσεις με τη Ρωσία (π.χ. Αρμενία, Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Σερβία), που δεν έχουν «καταδικάσει πλήρως» τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, που δεν συμμετέχουν στις ευρωατλαντικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και την αποστολή όπλων στο Κίεβο, αλλά επιπλέον η σύνοδος δεν προβλεπόταν να εκδώσει κάποια κοινή δήλωση στο τέλος, με συναίνεση για τα θέματα που συζητήθηκαν ή για το μέλλον της Κοινότητας.
Οπως το έθεσε ο Μπορέλ σε άρθρο του, η EPC είναι «ένα βήμα για να επανεξετάσουμε και να μεταρρυθμίσουμε μια πιο ευρεία ευρωπαϊκή τάξη, πέρα από το έργο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πράγματι, βρισκόμαστε στη μέση μιας ενεργού συζήτησης για το πώς να οργανωθεί αυτή η ευρωπαϊκή πολιτική τάξη πραγμάτων».
Ο Μπορέλ έθεσε και ορισμένα βασικά ζητήματα που θα πρέπει να ξεκαθαριστούν άμεσα: Ποιο θα πρέπει να είναι το βασικό σκεπτικό της EPC, η τελική της σύνθεση και η σχέση της με την ΕΕ; Πώς πρέπει να λειτουργεί στην πράξη; Για παράδειγμα, πώς πρέπει να παίρνονται αποφάσεις και θα έπρεπε να έχει δικό της προϋπολογισμό;
Σύμφωνα με τον ίδιο, η EPC θα πρέπει να έχει μια «ελαφριά δομή» και να μην είναι απλώς μια «λέσχη συζητήσεων», «πρέπει να κάνει πράγματα και όχι απλώς να μιλά για αυτά».
Εκτός από τις διαφορετικές «αποχρώσεις» και τις αντιθέσεις για τη στάση απέναντι στη Ρωσία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, κυριαρχεί και ο ανταγωνισμός μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα για το «πάνω χέρι» στη λεγόμενη «ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας», για συνολικότερη γεωπολιτική και οικονομική επιρροή.
Τον Ιούλη η τότε ΥΠΕΞ, Λιζ Τρας, είχε εκφράσει το «μικρό ενδιαφέρον» του Λονδίνου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα, καθώς η Βρετανία μετά και το Brexit προωθεί αντίστοιχα δικές της συμμαχίες στην Ανατολική Ευρώπη, με την Πολωνία, την Ουκρανία, τις χώρες της Βαλτικής και ενδεχομένως την Τουρκία.
Ως πρωθυπουργός η Τρας συμμετείχε στη Σύνοδο Κορυφής της Πράγας, με στόχο η «Παγκόσμια Μεγάλη Βρετανία» να ενθαρρύνει μια κοινή «απάντηση στον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία» και να διαπραγματευτεί τον ενεργειακό εφοδιασμό και τη μετανάστευση, όπως ανέφερε η ανακοίνωση της Ντάουνινγκ Στριτ.
Μάλιστα το Λονδίνο ήθελε να αλλάξει το όνομα από «κοινότητα» σε «φόρουμ», για να υποβαθμίσει τη σημασία της πρωτοβουλίας.
Στο μεταξύ, στο περιθώριο της συνόδου, η Λιζ Τρας συναντήθηκε με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμ. Μακρόν και οι δυο τους συμφώνησαν σε διεξαγωγή διμερούς συνόδου Βρετανίας - Γαλλίας σε γαλλικό έδαφος το 2023. Η σύνοδος θα διεξαχθεί επί «ανανεωμένης διμερούς ατζέντας», ανέφεραν οι ηγέτες των δύο χωρών σε κοινή δήλωσή τους, με φόντο πάντως τις έντονες αντιθέσεις μεταξύ των δύο πλευρών που εκφράζονται πιο ανοιχτά την περίοδο μετά το Brexit.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου