Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με την υπόθεση διαφθοράς και τη σύλληψη της ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ και αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Εύας Καϊλή με κατηγορίες για δωροδοκία από το Κατάρ, καθώς επίσης νυν και πρώην ευρωβουλευτών από την Ιταλία και το Βέλγιο, προσφέρονται για πολλά συμπεράσματα.
Εχουν στο επίκεντρο το Ευρωκοινοβούλιο και μεταξύ άλλων την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του, χωρίς ακόμα να έχει μπει τελεία στις έρευνες σε εμπλεκόμενους ευρωβουλευτές, αλλά και άλλες χώρες πέραν του Κατάρ (ήδη στο φως της δημοσιότητας βγαίνουν υποθέσεις για Μαρόκο, Αζερμπαϊτζάν, Μπαχρέιν κ.ά.).
Ολα τα παραπάνω μαρτυρούν τη βαθιά σήψη τόσο της ΕΕ και των οργάνων της όσο και του καπιταλιστικού συστήματος που αυτή υπηρετεί. Μόνο θυμηδία προκαλεί ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να «πιαστούν από τα μαλλιά τους» και εκθειάζουν τις βελγικές διωκτικές αρχές για να εμφανίσουν την ΕΕ ως «αδιάφθορη».
Κάνουν πως δεν βλέπουν τον ίδιο τον διαχρονικό βούρκο στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη της, με πλειάδα από δυσώδεις υποθέσεις ανάλογων σκανδάλων που όλα αυτά τα χρόνια έχουν δει το φως της δημοσιότητας:
Lux Leaks με κατηγορίες για φοροαπαλλαγές στο Λουξεμβούργο και δισ. σε μονοπώλια, σε βάρος του πρώην προέδρου της Κομισιόν Γιούνκερ, σκάνδαλο «Volkswagen» με επίκεντρο τη Γερμανία για «πειραγμένους δείκτες» ρύπων στην αυτοκινητοβιομηχανία, Panama Papers, Bahama Papers, λίστα Λαγκάρντ, λίστα Μπόργιανς, υπόθεση μετάβασης του Ζ. Μπαρόζο από πρόεδρο της Κομισιόν σε σύμβουλο της «Goldman Sachs», αντίστοιχα του Γερμανού καγκελάριου Σρέντερ στην «Gazprom».
Ολος αυτός ο βόρβορος, με πρωταγωνιστές επιχειρηματικούς ομίλους, τράπεζες, off shore εταιρείες, υπουργούς, τους δύο προηγούμενους προέδρους της Κομισιόν, επιτρόπους, Προέδρους και πρωθυπουργούς κρατών, υπουργούς, βουλευτές και ευρωβουλευτές ...γρήγορα ξεχάστηκε. Πολλές από αυτές τις υποθέσεις χαρακτηρίστηκαν «αδιευκρίνιστες», άλλες μπήκαν στο αρχείο, ουσιαστικά οι πρωταγωνιστές τους έμειναν τελικά στο απυρόβλητο.
Ακόμα και τώρα, τα αστικά κόμματα και τα επιτελεία τους, με αφορμή την υπόθεση διαφθοράς με το Κατάρ, επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να πετύχουν με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Από τη μια να δικαιολογήσουν το σκοτεινό ευρωενωσιακό πλαίσιο υποκλοπών και παρακολουθήσεων στο όνομα της πάταξης της διαφθοράς και από την άλλη να εμφανίσουν τη ζούγκλα των διαφθορείων του καπιταλιστικού συστήματός τους ως «φυσικό φαινόμενο».
Η ΕΕ αποτελεί ένωση του κεφαλαίου, έτσι και το Ευρωκοινοβούλιο υπηρετεί τα συμφέροντά του. Μέχρι το μεδούλι της είναι βουτηγμένη στα μεγάλα συμφέροντα. Από κάθε Κανονισμό, Οδηγία, έκθεση και ψήφισμα ...κρίνονται πολλά.
Από το ποια τεχνολογία θα ανακηρυχθεί «πράσινη» και ποια όχι κρίνονται δισεκατομμύρια, όπως και από το πόσα μιλιγκράμ εκπομπών και κάτω θεωρείται «πράσινος στόχος» στο «χρηματιστήριο ρύπων». Για το πότε θα γίνει έναρξη ισχύος μιας ρύθμισης στη βιομηχανία με τις τάδε ή τις δείνα ψηφιακές προδιαγραφές «σφάζονται παλικάρια», κρίνονται στρατηγικοί σχεδιασμοί ανανέωσης εξοπλισμού δισεκατομμυρίων από μονοπώλια που επιδιώκουν να επωφεληθούν, υπερσκελίζοντας ταυτόχρονα τους ανταγωνιστές τους.
Από την τάδε ουσία που θα θεωρηθεί βλαπτική για την ανθρώπινη υγεία, και πότε τελικά ξεκινά η απαγόρευσή της, κρίνονται υπολογισμοί συμφερόντων μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων και ανταγωνισμοί στη χημική βιομηχανία. Από το ποιες κυρώσεις σε ποιους κλάδους θα εφαρμοστούν, και πότε αυτές θα ενεργοποιηθούν, κρίνεται η έκβαση σφοδρών ανταγωνισμών που τροφοδοτούν ανακατατάξεις και νέο γύρο αντιθέσεων.
Κι όλα αυτά με έναν ορυμαγδό προσχημάτων και «καλών προθέσεων»: Για την προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανθρώπινης υγείας, της βιοποικιλότητας, την ενεργειακής επάρκειας, των ευάλωτων ομάδων κ.ο.κ.
Τέτοιες τροπολογίες ή διατυπώσεις «ζυμώνονται» σε μεγάλο βαθμό από τα σχεδόν 14.000 επίσημα καταχωρημένα λόμπι και ΜΚΟ στο αποκαλούμενο «μητρώο διαφάνειας» κι άλλα τόσα ανεπίσημα. Δημοσιευμένοι υπολογισμοί κάνουν λόγο για μια ολόκληρη «πόλη» 48.000 υπαλλήλων οι οποίοι δρουν στα διάφορα λόμπι στις Βρυξέλλες.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι μέσω των λόμπι επιχειρούν με βάση τα συμφέροντά τους να διοχετεύσουν απευθείας ή καθ' υπαγόρευση σε ευρωβουλευτές σημαδεμένες - «φωτογραφικές» τροπολογίες. Ετσι, αρκετά συχνά, κατά ...διαβολική σύμπτωση δεκάδες ευρωβουλευτές από όλο το φάσμα των πολιτικών ομάδων κατεβάζουν την ίδια τροπολογία με την ίδια ακριβώς διατύπωση.
Ορισμένοι αστοί γραφιάδες αυτές τις μέρες, επιχειρώντας να κάνουν τον δικηγόρο των λόμπι, ισχυρίζονται π.χ. ότι «μόνο με αυτά μπορεί να θωρακιστεί η ελληνική φέτα από τους ξένους ανταγωνιστές της».
Αυτό που δεν λένε είναι ότι με τη δράση των λόμπι δεν θωρακίζεται γενικώς η φέτα, αλλά οι αγροτοβιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι της φέτας. Και ότι αυτή η θωράκισή τους απέναντι στους ξένους ανταγωνιστές προϋποθέτει τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν οι εκατοντάδες βιοπαλαιστές κτηνοτρόφοι, οι οποίοι ξεπαστρεύουν τα κοπάδια τους, μην αντέχοντας το τεράστιο κόστος παραγωγής και το κόστος των ζωοτροφών. Αλλοι πουλούν το γάλα σε τιμές κάτω του κόστους, ενώ η εργατική - λαϊκή οικογένεια ακριβοπληρώνει τη φέτα και το γάλα.
Είναι ενδεικτικό ότι η ίδια η Κομισιόν δίνει ειδική έγκριση σε πρώην επιτρόπους της - όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο ίδιος ο πρώην επίτροπος Δ. Αβραμόπουλος - να συμμετέχουν σε ΜΚΟ, όπως η αμαρτωλή «Fight Impunity» («Καταπολεμήστε την ατιμωρησία»), που δεν ήταν καν καταχωρημένη στο «μητρώο διαφάνειας»...
Πιο αποκαλυπτικός για τον ρόλο των ΜΚΟ και τέτοιων λόμπι δεν θα μπορούσε να είναι ο υπόδικος Ιταλός, σύζυγος της Καϊλή, που στην κατάθεσή του φέρεται να δήλωσε: «Τις ΜΚΟ τις χρειαζόμαστε για να κινούνται τα χρήματα».
Πάνω απ' όλα, όμως, το ίδιο το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε με τις ψήφους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ , Ελ. Λύσης και των ευρωπαϊκών πολιτικών ομάδων τους ένα ψήφισμα πραγματικά «πλυντήριο» των λόμπι και των ΜΚΟ. Η μόνη πολιτική δύναμη που το καταψήφισε και αποκαλύπτει το άθλιο περιεχόμενό του ήταν το ΚΚΕ.
Ενδεικτική είναι η παρακάτω κυνική ομολογία του εν λόγω ψηφίσματος: «Η ικανότητα των εκπροσώπων ομάδων συμφερόντων (σ.σ. των λόμπι) να επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων στο Κοινοβούλιο, επιχειρηματολογώντας, αποτελεί ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας».
Τα αστικά πολιτικά κόμματα πλειοδοτούν σε προτάσεις δήθεν «κάθαρσης». «Πρώτα βιολιά» σε αυτήν την επιχείρηση οι σοσιαλδημοκράτες, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Τι λένε επί της ουσίας με ένα στόμα; Εις υγείαν των λόμπι, μόνο να μη γίνονται λομπίστες πρώην ευρωβουλευτές, πρώην επίτροποι και παλαιότεροι ευρωαξιωματούχοι! Τι άλλο από ξέπλυμα των ίδιων των λόμπι είναι αυτό;
Κατά τ' άλλα, στις προτάσεις τους και σε αυτές του Ευρωκοινοβουλίου - κατά το «πνεύμα και ηθική» - παρελαύνουν «σώματα ηθών», αντιπρόεδροι του Ευρωκοινοβουλίου - υπεύθυνοι δεοντολογίας, αναπαλαίωση του «μητρώου διαφάνειας», «κώδικες καλής συμπεριφοράς», ευχολόγια για λογοδοσία και άλλα υποκριτικά.
Αλλά και από το κάθε ψήφισμα σκοπιμότητας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην τάδε χώρα, και τους επικριτικούς ή επιδοκιμαστικούς τόνους που τελικά θα επικρατήσουν στο παζάρι των τροπολογιών, κρίνονται εξίσου μεγάλα συμφέροντα, συμφωνίες της ΕΕ με αυτές τις χώρες, η διείσδυση τεράστιων κεφαλαίων της ΕΕ σε Αφρική, Ασία, Λατινική Αμερική κ.λπ.
Κάπως έτσι στήνονται κατά το δοκούν και τα πολυφορεμένα ψηφίσματα με «αλά καρτ» ευαισθησίες, που προβάλλονται από τον αστικό Τύπο με τα γνωστά κλισέ, παρουσιάζοντάς τα ως «κόλαφο» και «χαστούκι» π.χ. για την Τουρκία, με επιλεκτικές αναφορές στο περιεχόμενό τους, παραλείποντας άλλες που «εξισορροπώντας» τις όποιες επικριτικές αναφορές «νερώνονται» με μετριοπαθείς διατυπώσεις, και ενθαρρύνουν την εκάστοτε κυβέρνηση «να πάρει μέτρα», «να συνεχίσει τις προσπάθειες» κ.ο.κ.
Το δε ψήφισμα για το Κατάρ τον Νοέμβρη στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, που το ΚΚΕ το καταψήφισε, υιοθετήθηκε από την πλειοψηφία των πολιτικών ομάδων χωρίς καν ονομαστική ψηφοφορία! Σε αυτό εκφραζόταν ικανοποίηση για τις «υποδειγματικές εργασιακές μεταρρυθμίσεις για χώρα του Κόλπου», στη χώρα με τους πάνω από 6.500 νεκρούς εργάτες στα έργα - κάτεργα για το Μουντιάλ (βλέπε αναλυτικά στη σελίδα 12).
Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ είχε καταγγείλει από τον Νοέμβρη του 2021 σχετικό ψήφισμα που αποσιωπούσε τα εργατικά εγκλήματα στο Κατάρ, και προειδοποιούσε για τον ρόλο τέτοιων ψηφισμάτων κατά παραγγελία επιχειρηματικών συμφερόντων, ενώ παρενέβη, «χαλώντας τους τη σούπα», στη φιέστα αθώωσης του Κατάρ που είχε στηθεί στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου, με καλεσμένο τον υπουργό Εργασίας του Κατάρ, καταγγέλλοντας τον ρόλο τόσο της εν λόγω πετρελαιομοναρχίας όσο και της ΕΕ και των μονοπωλίων της, που κερδοφόρησαν πάνω στα πτώματα χιλιάδων εργατών.
Ολα όσα επισημάναμε παραπάνω δεν σημαίνουν ασφαλώς ότι όλοι οι ευρωβουλευτές χρηματίζονται. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους στηρίζουν πολιτικά τα συμφέροντα που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτή η πολιτική και ιδεολογική στήριξη είναι το έδαφος στο οποίο αναπτύσσονται και τα φαινόμενα διαφθοράς. Η στρατηγική του κεφαλαίου και η αντιλαϊκή πολιτική παράγουν ανάμεσα σε άλλα και τη διαφθορά.
Αυτήν ακριβώς τη στήριξη επιχειρούν να προσπεράσουν βολικά τα αστικά επιτελεία, για να βγάλουν «λάδι» το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν και να εγκλωβίσουν τη συζήτηση σε «ένα λάθος που δεν πρέπει να επαναληφθεί».
Ακόμα και τώρα που η όλη υπόθεση είναι πρώτη είδηση στα αστικά ΜΜΕ, αποφεύγεται μεθοδικά το να πάει η συζήτηση στο ποιος διαφθείρει αστούς πολιτικούς και για ποιον σκοπό, ότι τα μονοπώλια κάνουν συναλλαγές πάνω και κάτω απ' το τραπέζι για να αυξήσουν τα κέρδη τους, ότι σε τελική ανάλυση αυτός είναι ο στόχος που διατρέχει όλες τις λειτουργίες αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Ολο το αστικό προσωπικό, η κυβέρνηση και η Κομισιόν ενορχηστρωμένα ανησυχούν «μη χάσουν οι λαοί την εμπιστοσύνη τους στην ΕΕ και στους θεσμούς». Μα είναι αυτή ακριβώς η ΕΕ και οι άλλες διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που ακόμα και στις «επίσημες» μετρήσεις της Eurostat, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, καταγράφουν πλειοψηφική έλλειψη εμπιστοσύνης και μεγάλη δυσαρέσκεια για την πολιτική που βυθίζει όλο και περισσότερο τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην ακρίβεια, στον εκβιασμό των πλειστηριασμών κ.λπ.
Η ΕΕ δεν διορθώνεται, το Ευρωκοινοβούλιο δεν εξαγνίζεται. Οποιος κι αν είναι ο κυβερνητικός διαχειριστής του καπιταλιστικού συστήματος, αυτό δεν φτιασιδώνεται. Μόνο η ανατροπή του, με αποδέσμευση από την ΕΕ και τον λαό στην εξουσία, μπορεί να κάνει παρελθόν τα μονοπώλια, την κερδοφορία τους, όλη τη βαρβαρότητα και αποκρουστικότητα που τα συνοδεύει.
Γ. Δ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου