Επιλογή γλώσσας

Δευτέρα 17 Απριλίου 2023

Μια μέρα σαν τη σημερινή


17/04/1194

Ενθρονίζεται για δεύτερη φορά βασιλιάς της Αγγλίας ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος.

17/04/1521

Αφορίζεται ο Μαρτίνος Λούθηρος, ο θεολόγος που 4 χρόνια πριν είχε θυροκολλήσει στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού της Βιτεμβέργης τις περιβόητες 95 θέσεις του, με τις οποίες εναντιώνονταν στον Παπισμό, εισάγοντας τον Προτεσταντισμό.

17/04/1790

Πεθαίνει ο Αμερικανός πολιτικός και εφευρέτης Βενιαμίν Φραγκλίνος, ένας από τους συντάκτες της Διακήρυξης της Ελευθερίας της Αμερικανικής αστικής Επανάστασης του 1776.

17/04/1821

Η Σάμος υψώνει το λάβαρο της Επανάστασης και ξεσηκώνεται κατά του τουρκικού ζυγού.

17/04/1897

Ο Ελληνικός Στρατός σημειώνει στο Βελεστίνο τη μοναδική νίκη του κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 που έληξε με ήττα της Ελλάδας και την υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.

17/04/1906

Καταστροφικός σεισμός, μεγέθους 7,8 Ρίχτερ, πλήττει το Σαν Φρανσίσκο. Οι νεκροί υπολογίζονται σε 3.000, ενώ οι άστεγοι σε 300.000.

17/04/1917

Ο Β. Ι. Λένιν συντάσσει έκθεση πάνω στο θέμα «Τα καθήκοντα του προλεταριάτου στη δοσμένη επανάσταση», οι γνωστές και ως «Θέσεις του Απρίλη».

Οι θέσεις αυτές εγκρίθηκαν στην 7η Πανρωσική Συνδιάσκεψη του Κόμματος στις 29 Απρίλη στην Πετρούπολη δίνοντας στο μπολσεβίκικο κόμμα και στο ρωσικό προλεταριάτο σχέδιο πάλης για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

«Θέσειςτου Απρίλη» - «Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ!»

Η επιστροφή του Λένιν και οι«Θέσεις του Απρίλη»

17/04/1920

Συνέρχεται το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (18-25/4/1920), που ψηφίζει την οργανική προσχώρηση του Κόμματος στην Κομμουνιστική Διεθνή (Γ’ Διεθνή). Το Κόμμα προσθέτει στον τίτλο του τον όρο «Κομμουνιστικό»: Σοσιαλιστικόν Εργατικόν Κόμμα Ελλάδος (Κομμουνιστικόν).

2οΣυνέδριο του ΣΕΚΕ ( ΚΚΕ )

17/04/1923

Συνέρχεται στη Μόσχα το 12ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας (Μπολσεβίκοι). Το Συνέδριο καταπιάστηκε με ζητήματα που είχαν να κάνουν με τη στερέωση της σοβιετικής εξουσίας και τα προβλήματα της παραπέρα ανάπτυξης της σοβιετικής οικονομίας.

Εκτιμήθηκε πως η Νέα Οικονομική Πολιτική δημιουργούσε έδαφος για παρεκκλίσεις από τη γραμμή του Κόμματος. Ιδιαίτερα επικίνδυνες ήταν εκείνες που έφερναν το σοβιετικό κράτος αντιμέτωπο με την εργατική τάξη και το κόμμα με το κράτος.

Ακολούθως απορρίφθηκε το σύνθημα που έριξε ο Τρότσκι για «δικτατορία της βιομηχανίας», που ήταν αντίθετο στη γραμμή του Κόμματος και ουσιαστικά σήμαινε ρήξη στην εργατοαγροτική συμμαχία. Απορρίφθηκαν επίσης οι οπορτουνιστικές απόψεις των Σοκόλνικοφ και Μπουχάριν για τη μερική κατάργηση των μονοπωλίων του εξωτερικού εμπορίου, καθώς και η πρόταση του Κράσιν να γίνουν μεγάλες οικονομικές παραχωρήσεις στα καπιταλιστικά κράτη με αντάλλαγμα πιστώσεις.

17/04/1925

Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κορέας.

17/04/1927

Συνέρχεται το Α’ Συνέδριο των Εργαζόμενων Νέων της Αθήνας και του Πειραιά, με βασικό θέμα την εξέταση των προβλημάτων τους και τη διατύπωση των άμεσων πολιτικών και οικονομικών διεκδικήσεών τους. Οι «Αρχειομαρξιστές» (τροτσκιστές), επιχειρώντας να διαλύσουν το Συνέδριο, επιτέθηκαν με σουγιάδες τραυματίζοντας αρκετούς συνέδρους. Ωστόσο, οι νέοι εργάτες κατάφεραν να αποκρούσουν την επίθεση πετάγοντας έξω τους «Αρχειομαρξιστές».

17/04/1944

Ο ΕΛΑΣ διαλύει την αστική στρατιωτική οργάνωση της ΕΚΚΑ («Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση») του συνταγματάρχη Δ. Ψαρρού.

Η οργάνωση αυτή, που είχε συσπειρώσει στις γραμμές της πλειάδα αντικομμουνιστικών στοιχείων, ανέπτυξε δράση κατά του ΕΛΑΣ (με την υποδαύλιση των Βρετανών και της ντόπιας αστικής τάξης, που έβλεπαν την ΕΚΚΑ ως βασικό αντιστάθμισμα στον ΕΛΑΣ στην περιοχή της Ανατολικής Στερεάς), ενώ στελέχη της συνεργάζονταν και με τις δυνάμεις Κατοχής.

17/04/1946

Δολοφονείται από πληρωμένο χίτη του Λαναρά ο Γ. Βουτυράς, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας.

Η δολοφονία του Γιώργου Βουτυρά

17/04/1956

Το Κομμάτων (Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών Κομινφόρμ) ανακοινώνει την διάλυσή του. Είχε ιδρυθεί το 1947 σε μια προσπάθεια να καλυφθεί το κενό στο συντονισμό του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος που είχε επέλθει με την αυτοδιάλυση της Κομμουνιστικής Διεθνούς το 1943.

 Κομινφόρμ

17/04/1961

Ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύεται με το Οσκαρ για το τραγούδι του «Τα παιδιά του Πειραιά» που έγραψε για την ταινία «Ποτέ την Κυριακή». 

ΜάνοςΧατζιδάκις

17/04/1964

Ξεκινά μυστικά η αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Λίγες μέρες αργότερα (23-29/4/1964) ξεσπούν συγκρούσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

17/04/1993

Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή ο Τουργκούτ Οζάλ, Πρόεδρος της Τουρκίας από το 1989. Σήμερα η υπόθεση βρίσκεται υπό διερεύνηση, επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι ίσως δολοφονήθηκε.

17/04/2005

Αποχωρεί μετά από εξήντα χρόνια από την ενεργό πολιτική ο ηγέτης των Τουρκοκυπρίων Ραούφ Ντενκτάς.

17/04/2011

Πεθαίνει ο Νίκος Παπάζογλου, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, μουσικός και δισκογραφικός παραγωγός.

17/04/2012

Πεθαίνει ο μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης Δημήτρης Μητροπάνος.

 Δημήτρης Μητροπάνος

17/04/2014

Πέθανε ο Κολομβιανός μεγάλος της παγκόσμιας λογοτεχνίας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες σε ηλικία 87 ετών.

6 σχόλια:

  1. Συνήθως, η λογοτεχνική δημιουργία του Μάρκες διαιρείται σε δύο περιόδους: Αυτήν που προηγήθηκε του έργου που τον καθιέρωσε παγκοσμίως, το πασίγνωστο «100 Χρόνια Μοναξιάς» και την μετά απ' αυτό. Τα έργα που προηγήθηκαν μοιάζουν με προετοιμασία στο μνημειώδες αυτό μυθιστόρημα με την έννοια, ότι κάποια πρόσωπα, τόποι, γεγονότα, αντιλήψεις, που μπαίνουν σαν συστατικά στοιχεία στο «100 Χρόνια Μοναξιάς», απαντώνται εν μέρει σε προηγούμενα έργα του, όπως ο κεντρικός τόπος, το χωριό Μακόντο. Που δεν πάει να πει ότι πρόκειται απλώς για δοκιμές. Αντίθετα, πρόκειται για άρτια λογοτεχνικά έργα, που ωστόσο μαρτυρούν την αναζήτηση μιας μεγαλύτερης σύνθεσης. Σαν κόκκινο νήμα περνάει από το έργο του Μάρκες η παρουσία της δικτατορίας.
    https://gkagkarin.blogspot.com/2023/04/blog-post_843.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 17 Απριλίου 1912, ο στρατός του Τσάρου ανοίγει πυρ πάνω σε 500 απεργούς εργάτες στα ορυχεία χρυσού στην Ανατολική Σιβηρία στην περιοχή του ποταμού Λένα.
    Στην περιοχή, τα ορυχεία τα εκμεταλλευόταν η κοινοπραξία "Λενζόλοτο", που ήταν κάτω απο τον έλεγχο της εδρεύουσας στο Λονδίνο εταιρία αγγλικού δικαίου "Lena Goldfields".
    Στην εταιρεία και στις θυγατρικές της είναι μέτοχοι Βρετανοί επιχειρηματίες και επιφανέστατα μέλη της ρωσικής αριστοκρατίας. Μεταξύ αυτών, η αυτοκράτειρα Μαρία Φιόντοροβνα, μητέρα του τσάρου Νικολάου Β΄, ο "μεταρρυθμιστής" πρώην πρωθυπουργός κόμης Σεργκέι Γιούλιεβιτς Βίττε και ο βιομήχανος Αλεξέι Ιβάνοβιτς Πουτίλοφ, ιδιοκτήτης των μεγαλύτερων εργοστασίων της Πετρούπολης.
    Οι εργάτες δουλεύουν στα ορυχεία-κάτεργα των "επενδυτών" κάτω απο απίστευτα απάνθρωπες συνθήκες: 16 ώρες σκληρή
    εργασία κάθε μέρα, κυριολεκτικά μέσα στο νερό και υπό την επίβλεψη τυραννικών επιστατών. Εφτά στους δέκα θα καταστούν κάποια στιγμή θύματα εργατικών ατυχημάτων. Τα ψίχουλα της αμοιβής εξαφανίζονται αμέσως, αφού έχουν επιβληθεί υποχρεωτικές κρατήσεις για το άθλιο φαγητό και στέγη που "παρέχει" η εταιρεία και αμέτρητα πρόστιμα στους εργάτες για το παραμικρό (πραγματικό ή φανταστικό) "παράπτωμα".
    Όταν, τον Φλεβάρη του 1912, η εταιρεία αρχίζει να σερβίρει στους εργάτες σάπιο κρέας για φαγητό, η οργή ξεχειλίζει. Ξεσπά γενική απεργία. Οι "επενδυτές" απευθύνουν έκκληση στο τσαρικό καθεστώς για βοήθεια. Αμέσως κινητοποιούνται στρατιωτικές δυνάμεις.
    Σε λίγες μέρες, όλα τα μέλη της επιτροπής απεργιακού αγώνα συλλαμβάνονται. Το επόμενο πρωί, οι απεργοί συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν. Περίπου 2.500 εργάτες διοργανώνουν πορεία και κατευθύνονται προς την εισαγγελία για να καταθέσουν ψήφισμα κατά της αυθαίρετης σύλληψης των συνδικαλιστών.Εκεί, τους έχει στήσει ενέδρα ο στρατός. Οι στρατιώτες ανοίγουν πυρ κατευθείαν πάνω στην κεφαλή της πορείας.
    Ακολουθεί σφαγή: 150 έως 270 εργάτες πέφτουν νεκροί. 250 έως 500 τραυματίζονται. Η οργή εξαπλώνεται σε όλη την Ρωσία. Ο Υπουργός Εσωτερικών Αλεξάντρ Αλεξάντροβιτς Μακάροφ εμφανίζεται στη Δούμα και δηλώνει κυνικά: "Αυτό ακριβώς συνέβη κι αυτό θα συμβεί και στο μέλλον!".
    Οι "επενδυτές" και ο Τσάρος είχαν πνίξει στο αίμα την απεργία, όμως δεν θα χαρούν την νίκη τους για πολύ. Θα ακολουθήσουν νέες μεγάλες εργατικές απεργίες και 5 χρόνια αργότερα, το 1917, ι εργάτες,με πρωτοπορία τους Μπολσεβίκους,θα δώσουν τέλος στην κυριαρχία του Τσάρου και των καπιταλιστών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 17 Απριλίου 1945, οι ναζί εκτελούν (δολοφονούν) την 24χρονη ηρωίδα της αντιφασιστικής αντίστασης Γιανέτιε "Χάνι" Σχαφτ.
    Η Σχαφτ είχε γεννηθεί στο Χάρλεμ της Ολλανδίας 16 Σεπτεμβρίου 1920. Απο τα μαθητικά της χρόνια μισούσε τους φασίστες. Το φθινόπωρο του 1938 και ενώ τα σύννεφα του πολέμου πύκνωναν στην Ευρώπη ξεκίνησε σπουδές νομικής στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Εκεί συνδέθηκε με αντιφασίστες αλλά και Εβραίους.
    Λιγότερο απο έναν χρόνο μετά την εισβολή και κατοχή της Ολλανδίας απο τους ναζί, οι κομμουνιστές οργάνωσαν την πρώτη γενική απεργία στην κατεχόμενη Ευρώπη ενάντια στα ναζιστικά πογκρόμ για τους Εβραίους. Αυτή η ηρωική απεργία ήταν ο καταλύτης για την απόφαση της νεαρής αγωνίστριας να περάσει στην δράση και την Ολλανδική αντιφασιστική αντίσταση.
    Εντάχθηκε σε παρακλάδι της οργάνωσης "Συμβούλιο Αντίστασης", που συνδεόταν με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Η Σχαφτ, με το όνομα "Χάνι" στην παρανομία, αρχικά ασχολήθηκε με τη βοήθεια σε Εβραίους που προσπαθούσαν να γλιτώσουν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σύντομα,άρχισε να αναλαμβάνει πιο δυναμικές ενέργειες, όπως τα σαμποτάζ αλλά και οι εκτελέσεις ναζί αξιωματικών και Ολλανδών δωσιλόγων.
    Μάλιστα,μαζί με τις έφηβες τότε αδερφές Οβερστέγκεν, το "κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά", σχημάτισε μια φονική και διαβόητη τριάδα που έγινε ο φόβος και τρόμος των ναζί και των συνεργατών τους. Άρχισαν να ανατινάζουν γέφυρες και γραμμές τραίνων με δυναμίτη ενω σε άλλες περιπτώσεις οδηγούσαν ναζί στο δάσος (με δήθεν "ρομαντικές" διαθέσεις) δωσίλογους και ναζί και τους εκτελούσαν εκεί.
    Η Σχαφτ πρωτοστάτησε και στη ματαίωση των σχεδίων επιστράτευσης 7000 Ολλανδών φοιτητών για υποχρεωτική εργασία στη Γερμανία στα τέλη του 1942. Όπως και πάνω από 80% των συμφοιτητών της, αρνήθηκαν να υπογράψουν τον όρκο υποταγής στους ναζί, κάτι που πρακτικά οδήγησε τις ανώτατες σπουδές στην Ολλανδία σε πάγωμα.
    Για να εκβιάσουν τη Σχαφτ, οι ναζί συνέλαβαν και έστειλαν σε
    στρατόπεδο συγκέντρωσης τους γονείς της. Τελικά όμως, ρίχτηκε με νέα ορμή στον αγώνα, βάφοντας τα μαλλιά της μαύρα ώστε να αναγνωρίζεται δυσκολότερα, ενώ τελικά οι γονείς της αφέθηκαν ελεύθεροι. Η δράση της συνεχίστηκε σε όλη την διάρκεια του πολέμου.
    Τελικά, η "Χάνι" συνελήφθη στις 21 Μάρτη 1945, καθώς διένειμε την παράνομη κομμουνιστική εφημερίδα "Η Αλήθεια".Μετά από κράτηση στην απομόνωση και συνεχή βασανιστήρια,η ταυτότητά της τελικά αναγνωρίστηκε από συνεργάτιδά της, που είχε λυγίσει στην ανάκριση, λόγω της κόκκινης ρίζας στα μαλλιά της.
    Η εκτέλεση της Σχαφτ πραγματοποιήθηκε από Ολλανδούς ναζί αξιωματικούς 17 Απρίλη 1945. Την πυροβόλησαν από κοντινή απόσταση, αλλά μόνο ένας την πέτυχε. Θρυλείται πως ειρωνεύτηκε τους εκτελεστές φωνάζοντας" εγώ έχω καλύτερο σημάδι", πριν δεχθεί την χαριστική βολή. Ήταν μόλις 24 χρονών.
    Τρείς εβδομάδες μετά, ο πόλεμος τελείωσε. Η σωρός της επανακηδεύτηκε στην απελευθερωμένη Ολλανδία στις 27 Νοέμβρη 1945, με την Βασίλισσα Βιλελμίνη, που είχε επιστρέψει από την εξορία, να την αποκαλεί "σύμβολο της αντίστασης".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2
      Όμως σύντομα το αντικομμουνιστικό κλίμα του ψυχρού και πολέμου και η προσπάθεια να σβηστεί απο την μνήμη των λαών της Ευρώπης ο πρωτοπόρος ρόλος των κομμουνιστών στην αντιφασιστική αντίσταση άλλαξαν τα δεδομένα.
      Το 1951 απαγορεύτηκαν οι εκδηλώσεις τιμής στον τάφο της! Περίπου 10.000 άνθρωποι αψήφησαν την απαγόρευση και ήρθαν
      αντιμέτωποι με ισχυρές αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις.
      Ενώ οι σοσιαλιστικές χώρες τιμούσαν την αντιφασίστρια ηρωίδα, δίνοντας το όνομά της, μεταξύ άλλων, σε δρόμους και σχολεία (στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας κυκλοφόρησε και και γραμματόσημο με τη μορφή της) στην πατρίδα της, την Ολλανδία αντιμετωπιζόταν ως "τρομοκράτισσα" μέχρι την δεκαετία του 1970.
      Την δεκαετία του 1980, γυρίστηκαν και ταινίες για την ζωή της ενω μόλις την δεκαετία 1990 άρχισαν ξανά οι εκδηλώσεις τιμής στην μνήμη της (τιμάται κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή του Νοέμβρη στο Χάρλεμ. Στο Χάρλεμ, φυλάσσεται και το όπλο με το οποίο το "κορίτσι με τα κόκκινα μαλιά" εκτελούσε τους ναζί και τους δωσίλογους.
      Μαζί με όλους τους κομμουνιστές και αντιφασίστες που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και τον φασισμό, η Σχαφτ, η αντιφασίστρια ηρωίδα, θα είναι για πάντα παράδειγμα και σύμβολο για κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται για ελευθερία και δικαιοσύνη.

      Διαγραφή
  4. 17 Απριλίου 1958, το Βέλγιο ανοίγει την παγκόσμια έκθεση για τα "επιτεύγματα της τεχνολογίας, της κουλτούρας" κ.α. Ανάμεσα στα "επιτεύγματα" υπήρχαν περίπτερα για το Κονγκό (που εξακολουθούσαν να ελέγχουν), στα όποία παρουσίασαν και ανθρώπους ως εκθέματα.
    Η παγκόσμια έκθεση του 1958, ήταν μια γιορτή της μεταπολεμικής "δημοκρατικής" και δήθεν "ανθρωπιστικής" Ευρώπης.
    Οι Βέλγοι ήθελαν να ανταγωνιστούν άλλες χώρες και να προσελκύσουν "επενδυτές". Ο ανθρώπινος ζωολογικός κήπος είχε στηθεί στο πιο κεντρικό σημείο της έκθεσης. Εκεί, μέσα σε "τροπικούς κήπους","τοποθετούσαν" άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ντυμένους με παραδοσιακές φορεσιές, σαν σε βιτρίνα, η οποία χωριζόταν από τους επισκέπτες με μία περίφραξη από μπαμπού.
    Ήταν ένα "τυπικό"χωριό, στο οποίο υποτίθεται ότι οι Κονγκολέζοι περνούσαν τις μέρες τους φτιάχνοντας κατασκευές στις αχυρένιες καλύβες τους, ενώ οι λευκοί άνδρες και γυναίκες με τα παιδιά τους περνούσαν, τούς χάζευαν και ως επί το πλείστον, τούς χλεύαζαν. Κάποιες φορές τους πέταγαν νομίσματα ή περνούσαν μπανάνες από τα ανοίγματα της περίφραξης.
    Για την έκθεση,έφεραν από την Αφρική 598 Κονγκολέζους: 273 άνδρες, 128 γυναίκες και 197 παιδιά (183 οικογένειες).Δεν ήταν η πρώτη φορά. Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι παρουσιάζονταν σε διάφορες Ευρωπαικές πόλεις, από τις αρχές του 20ού αιώνα.
    Η σάπια καρδιά των ιμπεριαλιστικών αστικών τάξεων της Ευρώπης, του δήθεν πολιτισμένου"δυτικού κόσμου", των "αξιών"στα λόγια και του ρατσισμού στην πράξη, συνεχίζει να χτυπά, με άλλους τρόπους και μορφές, μέχρι σήμερα. Διαφορετικά "εκθέματα" Αφρικάνικων χωριών παρουσιάστηκαν και τις δεκαετίες 1990 και του 2000 σε Γαλλία, Γερμανία κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 17/04/ Μέρα Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές.
    Η φετινή Μέρα Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές (17/4) συμπίπτει με την κλιμάκωση της επίθεσης του ισραηλινού κράτους κατά των Παλαιστινίων και ευρύτερα, η οποία παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις.

    Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό και τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές.

    Το Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ και άλλων συμμαχικών του δυνάμεων, συνεχίζει εδώ και δεκαετίες την κατοχή παλαιστινιακών και άλλων εδαφών, εφαρμόζοντας τις πρακτικές μιας κατοχικής δύναμης που περιλαμβάνουν τη δολοφονία άμαχου πληθυσμού (ακόμη και μικρών παιδιών), τη μακρόχρονη κράτηση των Παλαιστινίων χωρίς δικαστική απόφαση και άλλες απάνθρωπες κατοχικές πρακτικές.

    Στις μέρες μας εξακολουθούν να βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές 4.900 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι, εκ των οποίων 160 είναι παιδιά, 30 γυναίκες, 4 βουλευτές, 1.016 κρατούμενοι χωρίς δίκη.

    Το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό και τους λαούς της περιοχής να συνεχίσουν ακόμα πιο ενεργά την έκφραση της πολύμορφης αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, καταδικάζοντας τα εγκλήματα της ισραηλινής κατοχής σε βάρος των Παλαιστινίων.

    Να δυναμώσει η πάλη για:

    Τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και των συνεπειών της.
    Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές.
    Τη δημιουργία ενιαίου ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του.
    Το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές Αποφάσεις του ΟΗΕ.

    Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου