«Και το μυαλό μου είναι θολό... πω, πω, πω, πω»

Ο τίτλος προέρχεται από τη γνωστή ατάκα του «ποιητή Φανφάρα» στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη», όπου στο τέλος ο αντικομμουνιστής ποιητής Φανφάρας και η μοχθηρή εκδότης - εργοδότρια Φαρλάκου έγιναν κολλητοί με τους νεόπλουτους μεταλλαγμένους «αριστερούς».

Τον «ποιητή Φανφάρα» και τον εκδοτικό οίκο «Φαρλάκου» θυμίζουν εσχάτως ο δημοσιογράφος Μ. Κοττάκης και οι δεξιές - ακροδεξιές / αντικομμουνιστικές εφημερίδες στις οποίες είναι διευθυντής και αρθρογραφεί («Εστία», «Δημοκρατία»). Οπως και στην ταινία, έτσι και εδώ ο κ. Κοττάκης και τα εν λόγω Μέσα έχουν γίνει «κολλητοί» με τους πολιτικά «νεόπλουτους» του ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας μεγάλο μέρος της ατζέντας τους. Γι' αυτό άλλωστε και ο κ. Κοττάκης - όχι σπάνια - εμφανίζεται και ως αναλυτής σε Μέσα που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, από την εποχή μάλιστα της κυβερνητικής - κρατικής ΕΡΤ του κ. Παππά.

Βεβαίως, ούτε κι αυτό είναι κάτι εντελώς πρωτότυπο. Πάντα η σοσιαλδημοκρατία είχε πάρε - δώσε με ακροδεξιές δυνάμεις, για να κόβει ψήφους από το άμεσα ανταγωνιστικό της αστικό δεξιό κόμμα. Είναι γνωστές οι επαφές του ΠΑΣΟΚ παλιότερα με το ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ., σε σημείο μάλιστα που το συγκεκριμένο κόμμα μπήκε και στην ίδια κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το ίδιο περίπου συνέβη και όταν οι - προερχόμενοι από τη ΝΔ - ακροδεξιοί ΑΝΕΛ μπήκαν στη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στο εξωτερικό υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα, με πιο χαρακτηριστική τη Γαλλία και τις γνωστές σχέσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος με τον πατέρα Λεπέν.

* * *

Ο κ. Κοττάκης ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των πολιτικο-δημοσιογραφικών παραγόντων που ουσιαστικά προωθεί ατζέντα πολύ βολική προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται, όμως, ότι εσχάτως αυτή η ατζέντα περιλαμβάνει και την επίθεση στο ΚΚΕ. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η «εμμονή» του κ. Κοττάκη, που το τελευταίο διάστημα έχει πάρει σβάρνα κανάλια και εφημερίδες, επιτιθέμενος στο ΚΚΕ με δήθεν «περισπούδαστες» αναλύσεις για «lifestyle» ενέργειες και «μοντερνιές», με αποκορύφωμα το πρωτοσέλιδο άρθρο του στην «Εστία» της Παρασκευής 31/3.

Βεβαίως, για να μην τον αδικήσουμε, παρόμοια άρθρα ή σχόλια υπάρχουν και σε άλλες εφημερίδες, π.χ. «Τα Νέα», που δείχνουν ότι η ανησυχία των αστικών Μέσων για το ΚΚΕ, τη δράση και την επιρροή του είναι κοινή, ανεξαρτήτως πολιτικής αφετηρίας. Κάτι βλέπουν και μάλλον τους ενοχλεί πολύ...

Δεν θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα με κάποια σημεία του άρθρου, όπως ότι «το ΚΚΕ ήταν βολεμένο στο 5%». Πρόκειται για αναλύσεις επιπέδου τρολ - συχνότατες στο διαδίκτυο - που αναπαράγονται από φασίστες μέχρι ΣΥΡΙΖΑίους.

* * *

Ενδιαφέρον όμως έχουν ορισμένα άλλα σημεία, για να δούμε και σε ποιον μύλο ρίχνουν νερό:

• «Η κομμουνιστική Αριστερά δυσκολεύεται να αντιπολιτευθεί την έστω συστημική ανανεωτική Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Νιώθει μεγάλη πολιτική αμηχανία απέναντί της κατά τη διακυβέρνηση. Δεν της πάει να ψηφίζει από κοινού νομοσχέδια με τυχόν διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διότι τούτο, επαναλαμβανόμενο, ανοίγει υπαρξιακού τύπου προβλήματα στον Περισσό. Αρα, δεν επιθυμεί κατ' ουδένα τρόπο την επιλογή Τσίπρα στην πρωθυπουργία».

Ας ξεκινήσουμε από την προφανή αβάντα στον ΣΥΡΙΖΑ, προεξοφλώντας ουσιαστικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει φιλολαϊκά νομοσχέδια, τα οποία δήθεν θα πρέπει να ψηφίσει το ΚΚΕ και άρα θα βρεθεί σε αμηχανία. Λησμονεί, βεβαίως, ο κ. Κοττάκης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε, φέρνοντας αντιλαϊκά νομοσχέδια, που καμία αμηχανία δεν προκάλεσαν στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ όχι μόνο τα καταψήφισε, αλλά και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για να τα εμποδίσει. Το ίδιο θα ξανακάνει. Την ίδια ώρα, καμία αμηχανία δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίζει τις τροπολογίες του ΚΚΕ και να υπερψηφίζει τα νομοσχέδια της ΝΔ, όπως και η ΝΔ αντίστοιχα να υπερψηφίζει τα μνημονιακά νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι κόμματα τύπου ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτονται ακόμα περισσότερο στα μάτια του λαού, ασκώντας κυβερνητική διαχείριση, ενώ όταν είναι στην αντιπολίτευση μπορούν πιο εύκολα να συσκοτίζουν τον χαρακτήρα τους πίσω από μια «αντικυβερνητική» ρητορεία.

* * *

• Ο Δ. Κουτσούμπας «απέφυγε να ονοματίσει ποιο κεφάλαιο είναι αυτό που επωφελείται από φωτογραφικές ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου. Λογικό, αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός πως όποιος αρχηγός τολμά και ξεστομίζει ονόματα επιχειρηματιών στην Ελλάδα του 2023, αποκτά αμέσως το προνόμιο να δίδει συνεντεύξεις στα ΜΜΕ με μαυρισμένα μάτια».

Εδώ η πολιτική αβάντα (για λόγους που ο ίδιος ξέρει) αφορά προφανώς το ΜέΡΑ25 και τον κ. Βαρουφάκη. Αλλωστε, είναι πολύ βολικό για το σύστημα - και για τον κ. Κοττάκη - η συζήτηση για το κεφάλαιο να επικεντρώνεται σε κάποιους επιχειρηματίες, «βγάζοντας λάδι» τους ανταγωνιστές τους και τελικά το ίδιο το σύστημα. Πάντως, αν θέλει ονόματα και διευθύνσεις επιχειρηματιών, μπορεί με μια απλή ματιά στον «Ριζοσπάστη» να τις βρει, εκεί που τα μέλη του ΚΚΕ δίνουν μάχη καθημερινά για εργασιακά δικαιώματα, για την παρεμπόδιση πλειστηριασμών από εταιρείες - «κοράκια» και πολλά άλλα. Μπορεί να τα αναδημοσιεύσει κιόλας...

* * *

• «Οι νέοι στις δημοσκοπήσεις θεωρούν το ΚΚΕ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, παλαιό κόμμα και το αποστρέφονται». Ως εκ τούτου το ΚΚΕ είναι ουσιαστικά αναγκασμένο να κάνει «μοντερνιές». Μάλιστα ο κ. Κοττάκης, για κάποιο λόγο, παριστάνει τον «θείο» που συνομιλεί και αντιλαμβάνεται τις διαθέσεις της νέας γενιάς και την πολιτική άποψη που αυτή διαμορφώνει.

Και τι θεωρεί ουσιαστικά «μοντερνιές»; Τη συναυλία - αφιέρωμα στον Ξαρχάκο, τη συνέντευξη στην «ολίγη πολιτική» κυρία Ναταλία Γερμανού, την υποψηφιότητα δημοφιλών ηθοποιών (που πάντα βρίσκονται στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, αλλά τώρα μάλλον το έμαθε), την «υποψηφιότητα συζύγων celebrity, όπως ο άντρας της Κατερίνας Στικούδη» (η ιδεολογική σκουριά του κ. Κοττάκη σε όλο της το μεγαλείο, αναφερόμενος σε έναν γνωστό μουσικό και συνδικαλιστή στον χώρο των εκπαιδευτικών, εμφανίζοντάς τον ως ...σύζυγο celebrity), ή τις «λαμπάδες» που φτιάχνει μια φίλη του Κόμματος στην Ηλεία, εδώ και δύο χρόνια, αλλά όλως τυχαίως τώρα τους ξίνισε... Τρικυμία εν κρανίω.

* * *

Ελπίζουμε να μη θεωρηθεί «μοντερνιά» και ότι γράφουμε στο μονοτονικό και όχι στο πολυτονικό, όπως στην «Εστία»!

Καταλαβαίνουμε το άγχος και την ανησυχία τους, απλά ας φροντίσουν να μην τα δείχνουν τόσο φανερά. Εμείς απλά θα απαντήσουμε, όπως και ο Βασίλης, στην ταινία που αναφέραμε:

«Γεια σου Φανφάρα φαφλατά!».