«Οδηγός» για τη βαθύτερη εκμετάλλευση των εργαζόμενων γυναικών

ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΣΕΒ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ»

Με τίτλο «Επιχείρηση Ισότητα» δόθηκε στη δημοσιότητα έρευνα «για τη θέση των γυναικών στις επιχειρήσεις στην Ελλάδα» του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) και αφορά την περίοδο Μάρτη - Απρίλη 2023. Είναι αποκαλυπτική για το περιεχόμενο της «ισότητας των φύλων» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τα αστικά επιτελεία, για το ταξικό κριτήριο της «ευαισθησίας» τους για την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης και της συμμετοχής των γυναικών στα λεγόμενα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων (Διοικητικά Συμβούλια μετοχικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων κ.α.).

Η έρευνα «εξετάζει» τέσσερις «διαστάσεις για την κατανόηση της ισότητας στην εργασία»: Τα ποσοστά απασχόλησης γυναικών, τις αμοιβές τους, τη συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ευθύνης και σε θέσεις ηγεσίας.

Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα: «Το πρόβλημα της ανισότητας των φύλων στην εργασία, παρά τις βελτιώσεις, παραμένει σημαντικό. Το φαινόμενο, αν και έχει τις ρίζες του σε πολλαπλούς κοινωνικούς παράγοντες, όπως προκαταλήψεις και στερεότυπα και δεν δημιουργείται στους χώρους εργασίας, στερεί από τις γυναίκες τις ευκαιρίες που δικαιούνται. Ταυτόχρονα, οδηγεί σε μερική μόνο αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου, με αρνητική επίδραση ως εκ τούτου στην παραγωγικότητα και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων». Δηλαδή, γίνεται προσπάθεια να κρύψει την ταξική ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας, την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση των εργαζόμενων γυναικών.

Αύξηση της γυναικείας απασχόλησης - όρος για την αύξηση της κερδοφορίας

Η μεγαλύτερη ένταξη των γυναικών στην κοινωνική παραγωγή, με εκμεταλλευτικούς όρους, αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση της αστικής τάξης, των επιτελείων της. Η αξιοποίηση του ανεκμετάλλευτου οικονομικά ενεργού γυναικείου πληθυσμού ως εργατικού δυναμικού είναι προϋπόθεση για την αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ: «Καλλιεργώντας ένα περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς που εκτιμά και ενδυναμώνει τις γυναίκες, αξιοποιούμε μια τεράστια δεξαμενή ανεκμετάλλευτου δυναμικού, οδηγώντας σε αυξημένη παραγωγικότητα, μεγαλύτερη συμμετοχικότητα των εργαζομένων και υψηλή αφοσίωσή τους στην επιχείρηση».

Είναι χαρακτηριστικό ότι «στις πολιτικές των επιχειρήσεων για την ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης» αναφέρονται στο κείμενο ως μέτρα η «ευελιξία» και η εφαρμογή της «τηλεργασίας», αποκαλύπτοντας τις απαιτήσεις του ΣΕΒ για την επέκταση και διαιώνιση της εργασιακής ζούγκλας για τις εργαζόμενες γυναίκες.

Αυτό είναι το εργασιακό «περιβάλλον που εκτιμά τις γυναίκες», περιλαμβάνοντας τη ζωή και τα ωράρια - λάστιχο, την πλήρη ευελιξία του χρόνου και χώρου εργασίας, τη δουλειά τις Κυριακές, την έλλειψη μέτρων προστασίας του γυναικείου οργανισμού και της ουσιαστικής στήριξης της μητρότητας, αφού αποτελούν «κόστος» για το κράτος και τις επιχειρήσεις.

Διαχρονικά οι ανισοτιμίες και διακρίσεις σε βάρος των γυναικών γίνονται πηγή απομύζησης μεγαλύτερου βαθμού εκμετάλλευσης, πρόσθετου κέρδους για τους επιχειρηματικούς ομίλους, μέσο γενικότερης μείωσης μισθών, αλλά και πολιτικής χειραγώγησης.

«Αρωμα γυναίκας» στα ΔΣ των επιχειρήσεων

Από το κείμενο της έρευνας φανερώνεται η κατεύθυνση των επιχειρηματικών ομίλων για την αύξηση της συμμετοχής περισσότερων γυναικείων στελεχών σε διοικητικές θέσεις. «Η συμμετοχή των γυναικών σε θέσεις ηγεσίας και διοίκησης, δηλαδή η ισότιμη παρουσία σε θέσεις χάραξης στρατηγικής και επιχειρησιακής διοίκησης, είναι ένας σημαντικότατος δείκτης για την ισότητα στην εργασία».

Για παράδειγμα, εντοπίζεται ως αρνητικό στοιχείο ότι στο 53% των επιχειρήσεων του δείγματος, το 39% δήλωσε ότι οι γυναίκες που συμμετέχουν σε ανώτατο επίπεδο διοίκησης είναι λιγότερες από το 15%, ενώ στο 14% δεν υπάρχει καθόλου γυναικεία παρουσία.

«Η ανεπάρκεια της συμμετοχής των γυναικών σε θέσεις ευθύνης αποτελεί πρωτίστως θέμα βαθιάς έλλειψης κουλτούρας, αλλά και θεσμών», αναφέρει η Ιουλία Τσέτη, επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του ΣΕΒ για την Ισότητα, τη Διαφορετικότητα και τη Συμπερίληψη.

Η αγωνία της αστικής τάξης - και των γυναικών εκπροσώπων της - για τη συμμετοχή τους στα λεγόμενα Κέντρα Λήψης Αποφάσεων αποτελεί κομμάτι του εκσυχρονισμού που επιδιώκουν για τους ίδιους τους μονοπωλιακούς ομίλους, για το αστικό κράτος και τους θεσμούς του. Δεν αφορά όμως τις ανάγκες και τα προβλήματα των εργαζόμενων γυναικών, που βιώνουν την καπιταλιστική εκμετάλλευση, ακόμα και με «άρωμα γυναίκας» στα ΔΣ των επιχειρηματικών ομίλων. Το κριτήριο για τη στάση και τις πράξεις των γυναικείων στελεχών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων δεν είναι το φύλο τους αλλά τα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Η δημιουργία γυναικείας αστικής ηγεσίας είναι αναγκαία για να ενσωματώνει τις εργαζόμενες γυναίκες, να αποσπά τη στήριξη ή ανοχή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, καλλιεργώντας κλίμα ταξικής συναίνεσης στους χώρους δουλειάς, στο όνομα του «είμαστε όλες γυναίκες».

Ικανοποιημένοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι από την αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων

Στην ερώτηση για το αν οι επιχειρήσεις θεωρούν «επαρκές το θεσμικό πλαίσιο» που υπάρχει, το 80% των εκπροσώπων των επιχειρηματικών ομίλων απάντησε θετικά.

Σκοπός της έρευνας, όπως αναφέρουν, είναι «να εντοπιστούν τυχόν αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις ή άλλες πρωτοβουλίες ενδυνάμωσης των επιχειρήσεων (...) με στόχο την ευαισθητοποίηση τόσο των επιχειρήσεων όσο και της Πολιτείας για να γίνει πραγματικότητα η πλήρης ισότητα στην εργασία».

Στις «αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις» που επιδιώκουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να αυξηθεί η γυναικεία απασχόληση, διαβάζουμε την «οικονομική ενίσχυση για τις επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα επιτυγχάνουν την ισότητα των φύλων», «την αντιμετώπιση της παρενόχλησης και της βίας στην εργασία», «την επιδότηση επιχειρήσεων για τη λειτουργία χώρων φύλαξης παιδιών», «άδειες πατρότητας».

Δηλαδή απαιτούν την επιτάχυνση του αντιλαϊκού προγράμματος της κυβέρνησης της ΝΔ, συνεχίζοντας το «έργο» των προηγούμενων κυβερνήσεων, που ενισχύουν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Αυτές είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων στην Ελλάδα. Τα συγκεκριμένα μέτρα δεν υπηρετούν το καθολικό δικαίωμα των γυναικών στη σταθερή εργασία και την κοινωνική προστασία της μητρότητας, αλλά αποτελούν μέρος των επιδοτήσεων και προνομίων για την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.

Ι. Γ

....

Οι εργαζόμενες μπορούν να δυναμώσουν το ρεύμα της σύγκρουσης με την αστική στρατηγική

Οι εργαζόμενες γυναίκες, με τη συμμετοχή τους στην κοινωνική δράση, μέσα από τα σωματεία, τους μαζικούς φορείς, τους γυναικείους συλλόγους, συμπορευόμενες με το ΚΚΕ, μπορούν να δυναμώσουν τη διεκδίκηση για τις σύγχρονες ανάγκες τους. 

Βασική προϋπόθεση είναι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με ΣΣΕ, μείωση του εργάσιμου χρόνου και σταθερό ωράριο, με αυξήσεις στους μισθούς, με μέτρα κοινωνικής προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, με δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. 

Εκεί χτίζεται πραγματική ασπίδα προστασίας απέναντι στην εργοδοτική βία και τις κοινωνικές διακρίσεις, καλλιεργείται το θάρρος και η αντοχή, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη. 

Οι εργαζόμενες γυναίκες μπορούν να δυναμώσουν το ρεύμα της σύγκρουσης με την αστική στρατηγική, με το εχθρικό για τον λαό κράτος και τις αστικές κυβερνήσεις, το κεφάλαιο, για να ανοίξει ο δρόμος της απελευθέρωσης των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισότητα.