Επιλογή γλώσσας

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023

16ωρη εργασία την ημέρα με νόμο ανακοίνωσε ο Αδ. Γεωργιάδης

 
ΜΕ ΒΑΣΗ ΟΔΗΓΙΑ ΤΗΣ ΕΕ

Την 16ωρη εργασία την ημέρα θα προβλέπει νομοσχέδιο, που είναι ήδη έτοιμο, ανακοίνωσε ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης με βάση το «ευρωπαϊκό κεκτημένο»!

«Θεσπίζουμε τη δυνατότητα ενός εργαζόμενου να δουλεύει σε πολλαπλούς εργοδότες, δηλαδή μπορεί  κάποιος εργαζόμενος να δουλεύει δύο 8ωρα σε δυο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι αυτό απολύτως νόμιμο», δήλωσε ο υπουργός Εργασίας το πρωί της Παρασκευής στον «ΣΚΑΪ»! Μάλιστα, απορημένη η παρουσιάστρια ρώτησε αν πρόκειται για δυο 8ωρα την ίδια ημέρα άρα 16 ώρες την ημέρα και ο υπουργός ευθαρσώς απάντησε «αν το επιθυμεί ναι, δική του είναι η απόφαση όχι δική μου, από δω και μπρος θα του το επιτρέπουμε, σήμερα δεν γίνεται».

Η δήθεν «εθελοντική» 16ωρη εργασία την ημέρα σε διαφορετικούς εργοδότες προβλέπεται σε Οδηγία της ΕΕ. Άλλωστε ο Άδωνις Γεωργιάδης παραδέχθηκε ότι η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό ενσωματώνει τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία σχολιάζοντας ότι είναι «πάρα πολύ ωραίο» να μπορεί να επιλέξει ένας εργαζόμενος 16ωρη εργασία! 

Φυσικά, κανείς δεν επιθυμεί να εργάζεται 16 ώρες την ημέρα και να του απομένουν μόλις 8 ώρες για ξεκούραση, ψυχαγωγία και ενασχόληση με την οικογένειά του. Η ανέχεια είναι αυτή που εξαναγκάζει εργαζόμενους να κάνουν δύο και τρεις δουλειές και να εργάζονται ήλιο με ήλιο! Είναι προφανές ότι η 16ωρη ημερήσια εργασία σημαίνει διπλάσια καταπόνηση του εργαζόμενου. 

Και απόλυση χωρίς αποζημίωση θα προβλέπει το νομοσχέδιο! Όπως δήλωσε ο υπουργός Εργασίας, «θεσπίζουμε την περίοδο του δόκιμου εργαζόμενου» και πρόσθεσε πως για έναν εργαζόμενο «μπορεί να λύεται η σύμβαση αυτομάτως και αζημίως σε περίοδο 6 μηνών». 

Για τους συνταξιούχους η κυβέρνηση θέλει να δουλεύουν όσο τους κρατούν τα πόδια!  Ο Αδ. Γεωργιάδης δήλωσε ότι θέλουμε «να ενθαρρύνουμε τους συνταξιούχους να εργαστούν νόμιμα και όχι παράνομα». Ανέφερε ότι το νομοσχέδιο θα προβλέπει κατάργηση του πέναλτι και θέσπιση μιας εισφοράς υπέρ του ΕΦΚΑ περίπου 10% του επιπλέον εισοδήματος. Δικαιολόγησε αυτή την κυβερνητική επιλογή επικαλούμενος τις ανάγκες της αγοράς για εργαζόμενους και ότι ο συνταξιούχος θα πρέπει «να παραμένει ενεργός»!

Οι άθλιες συντάξεις είναι αυτές που εξαναγκάζουν συνταξιούχους να δουλεύουν και μετά τη συμπλήρωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που η κυβέρνηση έφτασε πια έως και τα 74 έτη! 

Αντί για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων για να ζουν εργαζόμενοι και απόμαχοι της δουλειάς αξιοπρεπώς, η κυβέρνηση προωθεί τη λογική της περισσότερης εκμετάλλευσης και καταπόνησης.

 

7 σχόλια:

  1. Μετά το "δικαίωμα" στη 10ωρη εργασία χωρίς υπερωριακή αμοιβή που θεσπίστηκε με τον νόμο "Χατζηδάκη", ο νέος υπουργός Εργασίας, Α. Γεωργιάδης, ανακοίνωσε και το "δικαίωμα" στη δουλειά μέχρι και 16 ώρες την ημέρα, με απασχόληση σε περισσότερους από έναν εργοδότη, αξιοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την "παράλληλη απασχόληση".

    Ο υπουργός προκαλεί τη νοημοσύνη όλων όταν προσπαθεί να κρύψει την εξυπηρέτηση των εργοδοτικών απαιτήσεων πίσω από τη φράση "αν το θέλει ο εργαζόμενος". Σε συνθήκες ανέχειας και εκτίναξης της ακρίβειας, που οδηγεί σε πραγματική μείωση των -ήδη χαμηλών- μισθών, αλλά και σε συνθήκες εργοδοτικών εκβιασμών, δεν υπάρχει καμία "επιθυμία" των εργαζομένων, υπάρχει απλά ο ωμός καταναγκασμός.

    Ο υπουργός Εργασίας, μάλιστα, εξαγγέλλει τη δήθεν "εθελοντική" 16ωρη δουλειά, την ώρα που ήδη υπάρχει μεγάλη αύξηση των εργατικών "ατυχημάτων", εξαιτίας της εντατικοποίησης της δουλειάς, της έλλειψης μέτρων ασφαλείας και υγιεινής, αλλά και της διάλυσης της Επιθεώρησης Εργασίας. Παράλληλα, η μετατροπή των εργαζόμενων σε "πολυεργαλεία" θα κρατήσει ψηλά το ποσοστό ανεργίας, η μείωση του οποίου έχει τεθεί από την κυβέρνηση ως προϋπόθεση για την επαναφορά εργατικών δικαιωμάτων, όπως αυτό των "τριετιών".

    Κανένας και καμία να μη δεχτεί τον Μεσαίωνα στον οποίο μας γυρίζουν οι "πολυδύναμοι εκσυγχρονιστές", αξιοποιώντας, μάλιστα, την περίοδο των καλοκαιρινών αδειών, γιατί νομίζουν ότι έτσι θα αποφύγουν τις αντιδράσεις και την κατακραυγή.

    Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες μπορούν με την οργάνωση και τον αγώνα τους να τους αναγκάσουν να πάρουν πίσω αυτό το "έκτρωμα". Να επιβάλουν την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις και σύγχρονα δικαιώματα παντού
    Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΟΤΑΝ Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ "ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ" - ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ - ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ 16ΩΡΟ

    Όλοι και όλες την Τρίτη 8/8 στις 12 το μεσημέρι στην παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας.

    Μετά το έκτρωμα που εισήγαγε από την πίσω πόρτα τη δουλειά μέχρι τα 74, η κυβέρνηση, διά στόματος του υπουργού Εργασίας Γεωργιάδη, προανήγγειλε ότι θα φέρει νομοσχέδιο με το οποίο θα γίνει νόμιμη η 16ωρη εργασία την ημέρα, επικαλούμενος Οδηγία της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης, της Ένωσης δηλαδή των μονοπωλίων που θα ενσωματωθεί στο ελληνικό εργατικό "δίκαιο". Δηλαδή, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να δουλεύουν νύχτα με νύχτα για όσο τους βαστάν τα πόδια τους! Αυτή την πραγματικότητα θέλουν να διαμορφώσουν προκειμένου να αυξάνονται τα ματωμένα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Μάλιστα, ο υπουργός είχε το θράσος να επικαλεστεί και την "ελευθερία" της επιλογής από τον εργαζόμενο. Δηλαδή ή θα δουλεύεις ένα 8ωρο και θα πεινάς ή δύο και θα φεύγεις πριν την ώρα σου. Αυτή είναι η περιβόητη ελευθερία που επικαλούνται.

    Ο υπουργός και η κυβέρνηση έρχονται να νομιμοποιήσουν την υποδηλωμένη και αδήλωτη εργασία, κατ' απαίτηση αυτών των εργοδοτών που τάχα θα κυνηγήσει, καθώς σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι για να τα βγάλουν πέρα ήδη εργάζονταν παραπάνω από ένα 8ωρο σε διαφορετικούς εργοδότες. Το νέο αυτό μέτρο, που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια των προηγούμενων κυβερνήσεων, θέλει να μας γυρίσει πίσω στον 19ο αιώνα.

    Να απαιτήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες

    35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο.

    Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.

    Εμείς επιλέγουμε τις ζωές μας και όχι τα κέρδη τους.

    Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλα τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους να υψώσουμε τείχος αντίστασης στον νέο εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση ο δρόμος του αγώνα είναι για εμάς μονόδρομος. Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει αυτό το νέο έκτρωμα στη Βουλή!
    ΠΑΜΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι 8 ώρες δουλειάς είναι πάρα πολλές. Το 1886, με τις δυνατότητες εκείνης της εποχής, διεκδικήθηκε και τελικά κατοχυρώθηκε το 8ωρο. Σήμερα, με τις δυνατότητες του 2023, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να δουλεύουν 5 ώρες την ημέρα το πολύ. Και αυτό θα έλυνε και το ζήτημα της ανεργίας.
    Ο μόνος λόγος που δεν γίνεται αυτό είναι γιατί μια μειοψηφία απο κοινωνικά παράσιτα που δεν δουλεύει, οι καπιταλιστές και η εξουσία τους, έχουν μπλοκάρει την κοινωνική εξέλιξη της ανθρωπότητας για να εκμεταλλεύονται χωρίς όρια τους εργαζόμενους.
    Έτσι, με τις δυνατότητες της εποχής του 2023, οι εργαζόμενοι δουλεύουν με ωράρια του..1886 και τώρα στην Ελλάδα η κυβέρνηση προτείνει ωράρια πίσω και απο το 1886.Αυτή είναι η βαρβαρότητα, η οπισθοδρόμηση, της ταξικής εκμετάλλευσης που αγωνίζεται να γυρίσουν οι εργαζόμενοι στον 18ο-19ο αιώνα για να βγάλει νέα κέρδη.
    Praxis Review

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Καρλ Μαρξ για την παράταση του εργάσιμου χρόνου χρόνο και την ένταση της εκμετάλλευσης:
    "Το κεφάλαιο είναι πεθαμένη εργασία που ζωντανεύει μονάχα, σαν το βρικόλακα, ρουφώντας ζωντανή εργασία και ζει τόσο περισσότερο, όσο περισσότερη ζωντανή εργασία ρουφά..
    ...με το απεριόριστα τυφλό πάθος του και με την πείνα δράκου για υπερεργασία, σπάει όχι μόνο τα ηθικά, μα και τα φυσικά ανώτατα όρια της εργάσιμης ημέρας.
    Σφετερίζεται το χρόνο που είναι απαραίτητος για την ανάπτυξη, την εξέλιξη και τη διατήρηση της υγείας του σώματος. Ληστεύει το χρόνο που είναι απαραίτητος για την κατανάλωση καθαρού αέρα και ηλιακού φωτός. Τσιγκουνεύεται το χρόνο που είναι απαραίτητος για το φαγητό και όπου μπορεί τον ενσωματώνει στο ίδιο το προτσές παραγωγής, έτσι που τον εργάτη τον τροφοδοτούν με φαγητό σαν απλό μέσο παραγωγής, όπως τροφοδοτούν με κάρβουνο το το ατμοκάζανο και με γράσο ή λάδι τις μηχανές.
    Τον υγιεινό ύπνο, που είναι απαραίτητος για τη συγκέντρωση, την ανανέωση και το φρεσκάρισμα της ζωικής δύναμης, τον περιορίζει το κεφάλαιο σε τόσες ώρες απονάρκωσης, όσες είναι οπωσδήποτε απαραίτητες για να ξαναζωντανέψει ένας απόλυτα εξαντλημένος οργανισμός.
    Αντί τα όρια της εργάσιμης ημέρας να τα καθορίζει εδώ η φυσιολογική συντήρηση της εργατικής δύναμης, αντίστροφα η μεγαλύτερη δυνατή ημερήσια κατανάλωση της εργατικής δύναμης - όσο νοσηρά βίαιη και επίπονη κι αν είναι η κατανάλωση αυτή - καθορίζει τα όρια για το χρόνο ανάπαυσης του εργάτη.
    Το κεφάλαιο δε ρωτάει πόσο διαρκεί η ζωή της εργατικής δύναμης. Αυτό που το ενδιαφέρει είναι αποκλειστικά και μόνο το ανώτατο όριο εργατικής δύναμης που μπορεί να ρευστοποιηθεί μέσα σε μια εργάσιμη ημέρα.Το σκοπό αυτό τον πετυχαίνει ελαττώνοντας τη διάρκεια της εργατικής δύναμης, όπως ένας άπληστος γεωργός πετυχαίνει μια μεγαλύτερη απόδοση του εδάφους καταληστεύοντας τη γονιμότητά του.
    Ετσι, με την παράταση της εργάσιμης ημέρας η κεφαλαιοκρατική παραγωγή, που είναι ουσιαστικά παραγωγή υπεραξίας, απορρόφηση υπερεργασίας, δεν προκαλεί απλώς το μαρασμό της ανθρώπινης εργατικής δύναμης, που της στερούν τους κανονικούς όρους της ηθικής και φυσικής ανάπτυξης και δραστηριότητάς της. Προκαλεί την πρόωρη εξάντληση και θανάτωση αυτής της ίδιας της εργατικής δύναμης. Παρατείνει για ένα ορισμένο διάστημα τον παραγωγικό χρόνο του εργάτη, συντομεύοντας το χρόνο της ζωής του...
    ...το κεφάλαιο είναι ανελέητο απέναντι στην υγεία και στη διάρκεια ζωής του εργάτη, παντού όπου δεν το υποχρεώνει η κοινωνία να τις υπολογίζει. Στην κατηγορία για σωματικό και πνευματικό μαρασμό, για πρόωρο θάνατο και για το μαρτύριο της υπερβολικής εργασίας απαντάει: Μήπως θα 'πρεπε να μας βασανίζει αυτό το βάσανο μια και αυξάνει τις απολαύσεις (τα κέρδη) μας;"
    Πηγή: Καρλ Μαρξ, "Το Κεφάλαιο", τ. 1ος, σελ. 244 και 242-246, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
    Praxis Review

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κοντά 100 χρόνια πριν η εφτάωρο εργασία ήταν δικαίωμα Που έφερε ανάπτυξη στην υγεία στην παιδεία στις επιστήμες στην τεχνολογία.
    Σήμερα 16 ώρες για πολέμους φτώχεια ξεριζωμούς καταστροφή του περιβάλλοντος γιατί!!!! ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
    Γιαννης Καρακωστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Εργάσιμος χρόνος και Σοσιαλισμός": Με το διάταγμα του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτρόπων στις 29 Οκτώβρη 1917-ένα από τα πρώτα διατάγματα της σοβιετικής εξουσίας-ο εργάσιμος χρόνος οριζόταν στις 8 ώρες τη μέρα και στις 48 τη βδομάδα (άρθρο 2).
    Στον χρόνο αυτό συμπεριλήφθηκαν και οι 9 δραστηριότητες της καθαριότητας των μηχανημάτων και της τακτοποίησης του χώρου εργασίας (άρθρο 2). Οριζε επίσης ότι, όχι αργότερα από τις 6 πρώτες ώρες από την έναρξη της βάρδιας, έπρεπε να δίνεται διάλειμμα για ξεκούραση και φαγητό με ελάχιστη διάρκεια τη μία ώρα (άρθρο 3).
    Περαιτέρω μείωση του ωραρίου προβλεπόταν για τις δραστηριότητες που ήταν ιδιαίτερα επιβλαβείς για την υγεία των εργαζομένων (άρθρο 14).
    Οι Κυριακές και 15 μέρες (θρησκευτικές γιορτές, επέτειοι κ.τ.λ.) συμπεριλήφθηκαν στις προγραμματισμένες και υποχρεωτικές αργίες (άρθρο 10).
    Στον εργατικό κώδικα του 1918, στο 7ο μέρος (άρθρα 81 - 112) μια σειρά από μέτρα αφορούσαν το ζήτημα του εργάσιμου χρόνου. Σύμφωνα με τον κώδικα, η διάρκεια του "κανονικού" εργάσιμου χρόνου δεν μπορούσε να υπερβαίνει τις 8 ώρες τη μέρα και τις 7 τη νύχτα (άρθρο 84). Προβλεπόταν 6ωρη εργασία για τους ανήλικους και για άτομα που έκαναν βαριές εργασίες (άρθρο 85).
    Το διάλειμμα δεν συμπεριλαμβανόταν στον υπολογισμό του εργάσιμου χρόνου (άρθρο 88) και έπρεπε να δίνεται όχι αργότερα από τις 4 πρώτες ώρες και να έχει διάρκεια το λιγότερο μισή ώρα και το περισσότερο 2 ώρες (άρθρο 89).
    Η υπερωριακή εργασία απαγορευόταν με εξαίρεση μια σειρά περιπτώσεων που αφορούσαν έκτακτες και ζωτικές ανάγκες (άρθρο 94). Ορίστηκε ως μέγιστος αριθμός υπερωριών το 4ωρο μέσα σε δύο διαδοχικές μέρες (άρθρο 98).
    Για όλους τους εργαζομένους καθοριζόταν αδιάλειπτη ξεκούραση τουλάχιστον 42 ωρών μέσα στη βδομάδα, ενώ την παραμονή των ημερών ξεκούρασης ο εργάσιμος χρόνος μειωνόταν κατά 2 ώρες (άρθρα 103 και 105). Τέλος, προστέθηκαν νέες αργίες.
    2 Γενάρη 1929, η Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων αποφάσισε τη σταδιακή μετάβαση στην 7ωρη εργάσιμη μέρα. Αυτά κάταφεραν οι Κομμουνιστές το 1929, μέσα στις πρωτόγνωρες δυσκολίες της προσπάθειας οικοδόμησης του πρώτου εργατικού κράτους της ανθρωπότητας.
    Σχεδόν 100 χρόνια μετά, με τις σημερινές δυνατότητες του 2023, αντί να έχει μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, αυξάνεται, αφού μια μειοψηφία απο κοινωνικά παράσιτα που δεν δουλεύει, οι εργόδοτες καπιταλιστές και οι διάφοροι αυλικοί τους (πολιτικοί κ.α), έχουν μπλοκάρει την πρόοδο της ανθρωπότητας (που την ύπαρξη και δυνατότητα της απέδειξε ο Σοσιαλισμός) την κρατούν πίσω στο παρελθόν για να εκμεταλλεύονται χωρίς όρια τους εργαζόμενους.
    Την κρατούν όχι μόνο στο 8ωρο των δυνατοτήτων του προηγούμενου αιώνα αλλά ακόμα και πίσω απο αυτό, όπως πχ με τις τελευταίες προτάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ για 16ωρα που παραπέμπουν στα ωράρια του 18ου και 19ου αιώνα.
    Οι εργαζόμενοι μπορούν να δουλεύουν σε διαφορετικές συνθήκες αρκεί να ξεφορτωθούν όλους αυτούς που τους εκμεταλλεύονται χωρίς να δουλεύουν, αυτούς που βάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν όλο και περισσότερο μόνο και μόνο για να τρωγοπίνουν και να μετρούν τα κέρδη τους.
    Πηγή για τα στοιχεία: "Εργάσιμος και μη εργάσιμος χρόνος των εργατών και εργατριών της ρωσικής βιομηχανίας πριν και μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση", Ριζοσπάστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου