H μάχη της Αμφιλοχίας

 - Ενα ιστορικό κείμενο γραμμένο μέσα στη φυλακή από τον αξέχαστο ίλαρχο ΒΑΣΙΛΗ ΣΚΙΑΔΑ - ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΤΑ.

Η μάχη της Αμφιλοχίας, που έγινε τη νύχτα στις 12 προς 13 Ιούλη 1944, είναι μια από τις πιο μεγάλες μάχες που έδοσε ο ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών κατακτητών. Η ιδιαίτερη σημασία της βρίσκεται όχι τόσο στα αναμφισβήτητα υλικά της αποτελέσματα (λάφυρα, απώλειες εχθρού κ.λπ.), αλλά κυρίως στο ότι απόδειξε το ανώτερο ηθικό του ΕΛΑΣ και την ικανότητά του να δίνει πλέον και να κερδίζει μάχες εκ παρατάξεως και μέσα σε κατοικημένο χώρο εναντίον των Γερμανών, ενώ παράλληλα απόδειξε ότι το ηθικό των εχθρικών στρατευμάτων είναι πολύ χαμηλό και η ήττα τους πλησιάζει.

Απόψε θα σκοτώσω άνθρωπο...

24/5/1983 - O ΓΚΟΤΖΑΜΑΝΗΣ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ:

Απόψε θα σκοτώσω άνθρωπο...

Αφηγείται ο Γιώργος Σωτηρχόπουλος, ο άνθρωπος που ξεσκέπασε τη συνωμοσία του «τροχαίου» στη δολοφονία Λαμπράκη

19/4/1932 Ενας χρόνος από τον ξεσηκωμό στο Μεταλλικό Κιλκίς

 Η 19η του Απρίλη έχει μια εξαιρετική σημασία ιδιαίτερα για τη φτωχολογιά του χωριού. Σαν σήμερα το ηρωικό εργαζόμενο Μεταλλικό ξεσηκωνόταν πέρσι σύσσωμο κατά της τρομοκρατίας και του φασισμού πούχαν κυριολεχτικώς λυσσάξει. Οι αστυνομικές αρχές του Βενιζέλου χτύπησαν στο ψαχνό - άνανδρα, άοπλους φτωχούς χωρικούς και σώριασαν δυο αξέχαστους συντρόφους μας - αγωνιστές θαρραλέους και τίμιους της φτωχολογιάς. Ο Σοφιανίδης κι ο Χαραλαμπίδης έδωσαν το αίμα τους, τη ζωή τους στον αγώνα της φτωχολογιάς - έπεσαν τιμημένα στο πεδίο της ταξικής πάλης.

Πατριωτικό χρέος, διεθνιστική αλληλεγγύη

15/2/1983 ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Η ΕΠΟΝ στο πλευρό των Σοβιετικών αιχμαλώτων

Στα μισά του 1942, οι χιτλερικοί κατακτητές είχαν μεταφέρει στην Κρήτη, από το ανατολικό μέτωπο, κάμποσες εκατοντάδες Σοβιετικών αιχμαλώτων πολέμου. Μερικές εκατοντάδες είχαν φέρει και στο Ρέθυμνο. Τους είχαν στριμώξει σ' ένα περιφραγμένο παλιό ελαιουργείο στη δυτική ακτή της πόλης και τους χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή οχυρωματικών και άλλων πολεμικών έργων.

ΠΩΛ ΡΟΜΠΣΟΝ: «Μη με κλαίτε - οργανωθείτε»

Η μεγάλη καρδιά δεν χτυπάει πια. Αλλά η κληρονομιά του ζει. Ο Πωλ Ρόμπσον που πέθανε στις 23 Γενάρη στο Ιατρικό κέντρο της Πεσυλβάνιας ήταν μια παγκόσμια φυσιογνωμία. Ενας αλύγιστος πρωταθλητής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το καλύτερο παιδί του «Μαύρου λαού». Ενας αγωνιστής της εργατικής τάξης. Ενας υπέροχος καλλιτέχνης. Ο Πωλ Ρόμπσον δεν έμεινε ποτέ στο περιθώριο.

26/1/1931 Συλλαλητήριο Ελλήνων και Τούρκων εργατών στις Ηνωμένες Πολιτείες

Η πάλη της επιτροπής για τη σωτηρία των 7 συντρόφων φαντάρων του Καλπακίου υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος τράβηξε την προσοχή φαρδειών εργαζόμενων μαζών. Ακόμα και στο εξωτερικό κινητοποιήθηκαν.

11/1/1936 - Η Οχτωβριανή Επανάσταση - Η «συνωμοσία» του «Ρίζου»

Μέσα στην κολλεχτίβα του Αη Στράτη είμαστε εκατόν είκοσι απάνω κάτω πολιτικοί εξόριστοι. Δεν είμαστε όλοι κομμουνιστές. Εχουμε διάφορες δημοκρατικές πολιτικές πεποιθήσεις. Οι κομμουνιστές ανάμεσά μας όπως και έξω στον αγώνα είναι πάντα η αποφασιστική συνειδητή πρωτοπορία (...) Και όλοι μας δεχτήκαμε με ενθουσιασμό την απόφαση να γιορτάσουμε τα 18 χρόνια της Οχτωβριανής Επανάστασης, σαν μια γιορτή που ενδιαφέρει την παγκόσμια εργατιά και τους εργαζόμενους όλου του κόσμου (...)

21/12/1944 O Σκόμπυ εκδικείται την ήττα της Κηφισιάς με άγριο πολυβολισμό νοσοκομείων και συνοικιών

 Ολόκληρη η Ελλάδα απαιτεί να γίνουν δεκτοί οι όροι του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ

Η μεγάλη νίκη της Κηφισιάς ξεσήκωσε καινούριο ενθουσιασμό στον μαχόμενο πληθυσμό της Αθήνας και του Πειραιά. Σχετικά με το λαμπρό αυτό κατόρθωμα του ΕΛΑΣ γνώστηκαν οι παρακάτω λεπτομέρειες:

14/12/1979 Το Κόμμα μας και η Τέχνη

(...) Στα 61 χρόνια ζωής του ΚΚΕ, ζωής αγώνων και θυσιών, η σχέση ανάμεσα σ' αυτό και την τέχνη είναι διαλεχτική και αμφίδρομη: Το κόμμα της εργατικής τάξης διαπότισε σειρά γενεών με τα νάματα της μαρξιστικολενινιστικής θεωρίας και τους αγώνες του για την πραγμάτωσή της. Και η προοδευτική διανόηση και κουλτούρα, εμπνεόμενη και καθοδηγούμενη απ' το ΚΚΕ καταξίωσε κοινωνικά την ύπαρξή της, σημαντικοποιώντας το περιεχόμενο και την ποιότητα της προσφοράς της.

30/11/1978 Λαμπρές σελίδες

 
Αφήγηση του συντρόφου. Λ. Σεφέρη για την πανελλαδική απεργία του 1923

Το 1923 κηρύχθηκε η γνωστή πανελλαδική απεργία. Γιατί τα βάρη της κρίσης, που πλάκωσε με τη Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά, τα έριχναν στην πλάτη των εργαζομένων. Μέρος της πανεργατοϋπαλληλικής αυτής απεργίας ήταν η απεργία των ναυτεργατών.

16/11/1975 Μια συναρπαστική ανταπόκριση φοιτήτριας που μεταδόθηκε από τη «Φωνή της Αλήθειας»

 
Το κείμενο που δημοσιεύεται παρακάτω είναι μια συναρπαστική ανταπόκριση που έγραψε μια φοιτήτρια και μεταδόθηκε από τον ραδιοσταθμό «Η Φωνή της Αλήθειας» για τις μεγάλες στιγμές του Πολυτεχνείου. Εχει πάνω της τη ζωντάνια και τη λιτότητα. Και κλείνει μέσα της όλη την πίστη και την αλήθεια που δονούσαν τις καρδιές των μαχητών της μεγάλης εκείνης εξέγερσης.

Από την κόλαση των προσφύγων - Προσφυγικός συνοικισμός Καισαριανής

 
2/11/1926

Μια εικόνα απέραντης δυστυχίας

Μέσα στις τόσες μελιστάλαχτες απαγγελίες του Κράτους για την «αποκατάσταση» της προσφυγιάς, μέσα στις τόσες δημοκοπίες όλων γενικά των πολιτικών κεφαλαιοκρατικών παρατάξεων για την ανακούφιση των θυμάτων της θηριωδίας του Κεμάλ, κι ακόμα, μέσα στην τόσο μεγαλόπρεπη τσαρλατανιά των λογής λογής «προσφυγοπατέρων» υψώνεται ένας φοβερός αδιάψευστος κατήγορος και ξεμασκαρευτής όλης αυτής της ψευτιάς, της απάτης και της παλιανθρωπιάς - η θλιβερή, η φριχτή εικόνα της κατάστασης των προσφύγων μέσα στους συνοικισμούς τους. Συνεχίζοντας την έρευνά μας μέσα εκεί που βράζει από δυστυχία κι αγανάχτηση το μαύρο φτωχολόι της προσφυγιάς, ερχόμαστε σήμερα στον προσφυγικό συνοικισμό Καισαριανής.

26/10/1943 Το τάγμα θανάτου

 
Στο 36^οΣύνταγμα της 13^ηςΜεραρχίας του ΕΛΑΣ δημιουργήθηκε εδώ κι ένα μήνα ένα τάγμα παλληκαριών, το τάγμα θανάτου. Μόλις γένηκε γνωστή η συγκρότηση του τάγματος μια μεγάλη άμιλλα άρχισε ανάμεσα στους ηρωϊκούς σταυραητούς μας για το ποιος θα πρωτοπάει στο τάγμα. Γιατί το τάγμα μας έγινε για το θάνατο του φασισμού, για τη ζωή και τη λευτεριά.

12 Οκτωβρίου 1944: Η Αθήνα ελεύθερη

12 Οκτωβρίου 1944.

Η Αθήνα έξαλλη...

Οι ποταμοί του ανθρώπινου πλήθους ακένωτοι, φουρτουνιασμένοι, ατελείωτοι σα να μην είχαν πηγή και σα να μην είχαν κοίτη, κατέβαιναν από τις ανατολικές συνοικίες, ανέβαιναν από τις δυτικές, ορμούσαν ακράτητοι στις κεντρικές πλατείες και πλημμυρώντας έστρεφαν πίσω για να γυρίσουν πάλι.

Στην Ισπανία με τις Διεθνείς Ταξιαρχίες

Ελληνες κομμουνιστές μάχονται ενάντια στον Φράνκο και τον ξένο φασισμό

(...) Ο προλεταριακός αντιφασιστικός διεθνισμός βρήκε την πανηγυρική και πανανθρώπινη αποθέωση και δικαίωσή του στα χαρακώματα της Μαδρίτης!

Πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία και στους αγώνες των σκλάβων προλετάριων παρουσιάστηκε αυτό το φαινόμενο.

Γιορτή αδελφοσύνης το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»

 Σε γιορτή αδελφοσύνης εξελίχθηκε από την πρώτη μέρα το Φεστιβάλ του «Οδηγητή». Την εκδήλωση παρακολούθησαν δεκάδες χιλιάδες θεατές οι οποίοι και συμμετείχαν ενεργητικά (...) Το μουσικό πρόγραμμα ξεσήκωσε ρίγη ενθουσιασμού. Το τραγούδι ζωντανεύει εποχές και αγγίζει τις μνήμες.

7/9/1975 Η Θεσσαλονίκη τιμά τη μνήμη του ηρωικού αγωνιστή Γ. Χαλκίδη

 Ο Χαλκίδης γεννήθηκε το 1940 στο χωριό Σφενδάμη Κατερίνης. Καταγόταν από αγροτική προοδευτική οικογένεια. Γρήγορα αναγκάζεται να εγκαταλείψει το χωριό του και να ζήσει στη Θεσσαλονίκη.

17/8/1979 Το μπλόκο της Κοκκινιάς

 

Ιστορική μέρα η σημερινή για την Κοκκινιά. Μέρα σύμβολο αγώνων για τη λευτεριά, μέρα ορόσημο, φωτεινό παράδειγμα για τους σημερινούς αγώνες του λαού της θρυλικής Κοκκινιάς.

10/8/2002 Οργή για την επέλαση ακρίβειας σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων

Την οργή των λαϊκών νοικοκυριών, για τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις και το κύμα ακρίβειας που απροκάλυπτα ληστεύει το εργατικό εισόδημα, μετέφεραν χτες στην κυβέρνηση στελέχη του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Με το διάβημά τους στο υπουργείο Εμπορίου, συνδικαλιστές από το Συντονιστικό Σωματείων της Αθήνας έκαναν καθαρό ότι δεν θα ανεχτούν αυτήν την κατάσταση, προειδοποίησαν για την οργάνωση μαζικών μαχητικών αντιδράσεων και κάλεσαν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

3/8/1980 Σωτηρία Βασιλακοπούλου, η γελαστή συντρόφισσα

 
Δεν είναι από τα εύκολα χρέη για τον δημοσιογράφο να μπορέσει να καταγράψει όλο αυτό το βουβό πόνο, που πνίγει το σπίτι της αξέχαστης συντρόφισσας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου. (...)