Μετά την Ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ τον Ιούνη του 1990 και με δεδομένη την απόρριψη του Προσχεδίου των Θέσεων από την πλειοψηφία της ΚΕ, στις 2 Ιούλη συνέρχεται εκ νέου η ΚΕ και αναθέτει στο ΠΓ να διαμορφώσει το τελικό σχέδιο θέσεων. Το Κόμμα όμως ήδη έχει μπει σε περίοδο σκληρής εσωκομματικής διαπάλης που διαρκεί περίπου ένα χρόνο μέχρι τον Ιούλη του 1991, οπότε και η κρίση κορυφώθηκε και πήρε χαρακτήρα ανοιχτής ρήξης. Τους μήνες που ακολούθησαν ξετυλίχθηκε μια συστηματική προσπάθεια των στελεχών της οπορτουνιστικής ομάδας με ανοιχτές παραβιάσεις των αρχών λειτουργίας του Κόμματος και φραξιονισμό, με στόχο να επιβάλουν τις θέσεις τους στο Κόμμα. Στην όλη προσπάθεια στρατεύτηκαν και άλλες οπορτουνιστικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που δρούσαν ως σύμμαχοι μέσα στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, αποδεικνύοντας πως οι δυνάμεις αυτές δεν έχασαν ποτέ τον αντι-ΚΚΕ χαρακτήρα τους.