Οι μεγάλες κρίσεις, οι μεγάλες αλλαγές, ειδικά αυτές που στην πρώτη φάση τους αιφνιδιάζουν τις μάζες και εν μέρει τις αδρανοποιούν, όπως η πανδημία, τείνουν στον εικοστό πρώτο αιώνα να γίνουν μια ευκαιρία αποτελεσματικότερη από ποτέ στην Ιστορία, για να ψηθεί το ψάρι στα χείλη της εργατικής τάξης. Το βλέπεις παντού. Τ' ακούς και στον ύπνο σου. Η λογική, η επαγωγική σκέψη, ακόμα και τα όνειρα για το μέλλον, λες και βγάζουν αστραπιαία λέπια. Με τα οποία η προπαγάνδα των ταξικών αντιπάλων κερδίζει χρόνο κι ακονίζει χέρια για να μας ...καθαρίσει. Κι ύστερα τηγάνι. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί. Μόνο στην Ευρώπη λόγου χάρη, ένα εκατομμύριο οι νεκροί από τον κορονοϊό! Κι ένα δισεκατομμύριο τα κέρδη του κεφαλαίου! Η εξίσωση της αδικίας.