Εχουν περάσει 10 και πάνω χρόνια από τις διπλές εκλογές του 2012 (Μάης και Ιούνης), 7 από τις δύο νέες εκλογικές αναμετρήσεις του 2015 (Γενάρης και Σεπτέμβρης) και 4 σχεδόν χρόνια από τις εκλογές του 2019 (Ιούλης). Δεν ξεχνάμε και το δημοψήφισμα που οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προκήρυξαν με το πλαστό «όχι στο νέο μνημόνιο» (Ιούλης 2015).
Μιλάει στον «Ριζοσπάστη» ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, τον οποίο συναντήσαμε στην Κωνσταντινούπολη
Στο πλαίσιο του οδοιπορικού μας στην Τουρκία, συναντήσαμε στην Κωνσταντινούπολη, στο Κέντρο Πολιτισμού «Ναζίμ Χικμέτ», τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, Κεμάλ Οκουγιάν. Συζητήσαμε μαζί του για τον σεισμό, τη δράση που αναπτύσσει το Κόμμα, την αλληλεγγύη, τις εκτιμήσεις και τον σχεδιασμό του ΚΚ Τουρκίας για τη συνέχεια. Παραθέτουμε την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση.
18/02/1405
Πεθαίνει κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην Κίνα ο ηγέτης των Μογγόλων Ταμερλάνος.
18/02/1546
Πεθαίνει ο Γερμανός ηγέτης της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης του 16ου αιώνα, Μαρτίνος Λούθηρος.
Η εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης, Κυριακή Κλιάμπα, παρήγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για να διακριβωθεί αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της έκθεσης με αποτέλεσμα το θάνατο, της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο, της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας ευθυνών προς πάσα κατεύθυνση.
Έθεσε, όμως, και τις ενστάσεις του για τον τρόπο που το διαχειρίζεται η κυβέρνηση, για να συμπληρώσει, βέβαια, αμέσως ότι: «Θέλω να είμαι ειλικρινής. Πλήρης επανασχεδιασμός δεν μπορεί να γίνει. Όμως, έχω ήδη έρθει σ’ επαφή κι έχω κάνει συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις σημαντικές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν».
Αν το 1973 υπήρξε ο χρόνος κορύφωσης των φοιτητικών αγώνων ενάντια στη δικτατορία και τους ξένους προστάτες της, το 1972 ήταν ο χρόνος αφύπνισης του φοιτητικού κινήματος. Με κεντρικό αίτημα την κατάργηση των διορισμένων διοικήσεων στους φοιτητικούς συλλόγους και την πραγματοποίηση ελεύθερων εκλογών, ώστε οι ίδιοι οι φοιτητές να εκλέξουν τα συλλογικά τους όργανα, από τις αρχές του 1972, παρατηρείται μια συσπείρωση και μια κινητικότητα του φοιτητικού κόσμου, που συνεχώς, μέρα με τη μέρα, αυξάνει αλματωδώς.
Το τεράστιο μέγεθος της καταστροφής που άφησαν πίσω τους οι σεισμοί της 6ης Φλεβάρη, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια ξεσπιτωμένους, δεν είναι μια «φυσική συνέπεια», είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα τις ανθρώπινες ανάγκες και ως «κόστος» την προστασία της ανθρώπινης ζωής.
