Επιλογή γλώσσας

Παρασκευή 6 Μαΐου 2022

18ο Συνέδριο της ΠΣΟ στη Ρώμη


Ξεκίνησε σήμερα  και έως την Κυριακή 8 Μάη
 θα διεξαχθεί το 18ο Συνέδριο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) στη Ρώμη της Ιταλίας.«Ενωμένοι συνεχίζουμε. Για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας. Ενάντια στην ιμπεριαλιστική - καπιταλιστική βαρβαρότητα» είναι το σύνθημα που έχει επιλέξει η ΠΣΟ.


 Την Πέμπτη έφτασε και αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ, η οποία δέχτηκε θερμή υποδοχή από νεολαίους της USB. Τις εργασίες του Συνεδρίου θα φιλοξενήσει η συνδικαλιστική οργάνωση USB της Ιταλίας.

Τις εργασίες του Συνεδρίου θα φιλοξενήσει η συνδικαλιστική οργάνωση USB της Ιταλίας. Σε αυτές υπολογίζεται ότι θα πάρουν μέρος 435 αντιπρόσωποι από 101 χώρες, ενώ θα υπάρχει και η δυνατότητα τηλεσυμμετοχής, προκειμένου να ξεπεραστούν δυσκολίες και εμπόδια που βάζει η πανδημία. Ετσι, το σύνολο των συμμετεχόντων υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 700 άτομα.

Το ΠΑΜΕ έχει δημοσιεύσει στο τελευταίο τεύχος της «Πανεργατικής» αποσπάσματα από το κείμενο των θέσεων του Συνεδρίου, μεταφρασμένα στα Ελληνικά. Το πλήρες κείμενο είναι διαθέσιμο στη σελίδα της ΠΣΟ σε Αγγλικά, Ισπανικά και Γαλλικά.

«Το 18ο Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Συνέδριο βρίσκεται στην τελική ευθεία της διεξαγωγής του, σε μια περίοδο μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών», σημειώνει η ΠΣΟ και αναφέρεται στους χιλιάδες νεκρούς, στα εκατομμύρια πρόσφυγες και στις τεράστιες υλικές ζημιές που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

«Η σύγκρουση είναι ακόμη σε εξέλιξη, οι κίνδυνοι ενός γενικευμένου πολέμου και της χρήσης πυρηνικών όπλων βρίσκονται στο τραπέζι από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Ρωσία. Οι κίνδυνοι για τους λαούς είναι μεγάλοι. Αυτός ο πόλεμος είναι ο δεύτερος που διεξάγεται στην Ευρώπη (σ.σ. μετά τον Β' Παγκόσμιο), ο πρώτος είναι ο πόλεμος του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας το 1999. Αυτοί οι πόλεμοι, όπως οι πόλεμοι σε χώρες όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Μάλι, η Συρία, ο Λίβανος, η Λιβύη, η Γεωργία, η Αρμενία κ.ά., πατάνε στις ανατροπές που έγιναν την περίοδο 1989 - 1991, με αποτέλεσμα τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και τις ανατροπές σε σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Οσοι υποστήριζαν τότε ότι αυτή η ανατροπή του παγκόσμιου συσχετισμού θα ήταν υπέρ της ειρήνης και της διεθνούς ασφάλειας, αποδείχθηκαν είτε λάθος στις εκτιμήσεις τους είτε ψεύτες», αναφέρει μεταξύ άλλων.


Η ΠΣΟ καταγγέλλει επίσης τη στάση της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ITUC), η οποία «όπως έκανε πάντα, υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, τις φασιστικές δυνάμεις και τις ναζιστικές παραστρατιωτικές ομάδες που συγκεντρώνονται από όλη την Ευρώπη και στέλνονται με σύγχρονο στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία (...) Δεν μας εκπλήσσει (...) Από το 1949 ήταν και παραμένει ο συνδικαλιστικός βραχίονας των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστών. Υποστηρίζει τις στρατηγικές των ιμπεριαλιστών σε κάθε γωνιά του πλανήτη».

Η ΠΣΟ έχει σήμερα περισσότερα από 105 εκατομμύρια μέλη σε 133 χώρες του κόσμου, σε όλες τις ηπείρους, σε όλους τους βασικούς κλάδους παραγωγής. Με βάση τις αποφάσεις και τα ντοκουμέντα των προηγούμενων Συνεδρίων της, στους στόχους της περιλαμβάνονται «η ενεργή συμμετοχή στους αγώνες για ειρήνη, φιλία και συνεργασία μεταξύ εργαζομένων και λαού, η πάλη ενάντια στα φαινόμενα του ρατσισμού, της ξενοφοβίας, του φασισμού, η συνεπής πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστές, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τον καπιταλισμό, που είναι η οικονομική βάση του ιμπεριαλισμού».

 

6 σχόλια:

  1. https://cubaniagriega.blogspot.com/.......Ταυτόχρονα, στη 13η Ολομέλεια της ΕΕΚΔ, δίχως ακόμα ν’ αποτελέσουν περιεχόμενο των αποφάσεών της, εκφράστηκαν σκέψεις ότι η πτώση του φασισμού δε θα συνοδευτεί από την άμεση εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, ότι ο αγώνας ενάντια στο φασισμό θα είναι πανδημοκρατικός. Αυτές οι σκέψεις έγιναν λίγο αργότερα στρατηγική της ΚΔ.

    Με το 7ο Συνέδριο η ΚΔ αποσπούσε το φασιστικό φαινόμενο από την οικονομική βάση του καπιταλισμού συνολικά που το γεννά, δηλαδή από το στρατηγικό ζήτημα λύσης της αντίθεσης κεφαλαίου-εργασίας. Ωστόσο θεωρούσε το φασιστικό ρεύμα τέκνο του καπιταλισμού. https://www.komep.gr/m-article/I-STRATIGIKI-TOY-KKE-ME-GG-TIS-KE-TON-NIKO-ZAXARIADI-1931-1956/ Αφιερωμένο στον οπορτουνιστή προβοκάτορα που κάνει συνειδητή διαστρέβλωση δείχνοντας την απόγνωση του να ξεπλύνει τον καπιταλισμό κάτω απο την σημαία του Ρώσικου Ιμπεριαλισμού που βρίσκεται. Καλή χώνεψη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. «Τιμούμε τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών», τονίζει η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

      Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

      «Την 9η Μάη του 1945 έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, ο φονικότερος πόλεμος που γνώρισε η ανθρωπότητα, με την άνευ όρων παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας.

      Τιμούμε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, μετείχαν στον αγώνα μαχόμενοι στα διάφορα μέτωπα του πολέμου. Τιμούμε τα εκατομμύρια των νεκρών από πείνα, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπο μαρτυρίου και φρίκης, όπου καταγράφηκε απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.

      Στη Νίκη επί του Άξονα συνέβαλαν όλες οι δυνάμεις που μετείχαν στον αντι-χιτλερικό συνασπισμό. Καθοριστικός όμως υπήρξε ο ρόλος της ΕΣΣΔ και του Κόκκινου Στρατού, καθώς και ο ρόλος των απελευθερωτικών λαϊκών κινημάτων, των οποίων ψυχή και οργανωτής ήταν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.

      Η ΕΣΣΔ έδωσε σε αυτόν τον γιγάντιο αγώνα πάνω από 20 εκατ. νεκρούς, τα μισά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων, εκτός από τις ανυπολόγιστες καταστροφές στις υποδομές, στην οικονομία.

      Στην Ελλάδα, ο αστικός πολιτικός κόσμος είτε εγκατέλειψε τη χώρα είτε συνεργάστηκε με τους κατακτητές, ενώ η αστική τάξη αποκόμιζε τεράστια κέρδη μέσα στην Κατοχή και ο λαός πέθαινε από την πείνα.

      Ο λαός μας, βασισμένος στη δύναμή του, με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, το ΚΚΕ, το οποίο ήταν ο καθοδηγητής και αιμοδότης της λαϊκής αντίστασης, ανέπτυξε ένα από τα πιο ισχυρά αντάρτικα κινήματα και έγραψε λαμπρές σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας του. Έδωσε σημαντικές στρατιωτικές υπηρεσίες, συνέβαλε στη Νίκη.

      Ο τιτάνιος, ηρωικός αγώνας του λαού μας και των άλλων λαών γράφτηκε με αίμα. Με αίμα είναι γραμμένη η διδαχή του έπους της αντιστασιακής απελευθερωτικής πάλης, που λέει ότι ο λαός μπορεί να βγει νικητής όταν το αποφασίσει, μπορεί να αντιμετωπίσει και να νικήσει οποιονδήποτε ισχυρό αντίπαλο.

      Ο Β΄ ΠΠ ήταν αποτέλεσμα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της παγκόσμιας κρίσης του 1929-1933. Ο πόλεμος αποτελούσε το μέσο για το εδαφικό ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Πρώτα απ' όλα στόχευε στη συντριβή του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στον κόσμο, της ΕΣΣΔ.

      Οι αστικές κυβερνήσεις δεν εγκατέλειψαν ποτέ τα σχέδιά τους να τσακίσουν τον σοσιαλισμό με την ένοπλη βία. Έτσι, ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία εξόπλισαν τη Γερμανία, ενίσχυσαν την οικονομία της με σκοπό να τη στρέψουν κατά της ΕΣΣΔ.

      Η επιδίωξη του ναζιστικού γερμανικού καθεστώτος ήταν η συντριβή της ΕΣΣΔ, του κέντρου του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και η διεύρυνση του ζωτικού χώρου του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

      Τα γερμανικά μονοπώλια έφεραν τον Χίτλερ στην εξουσία, μαζί με τα αμερικανικά, αγγλικά, γαλλικά, όπως και τον Μουσολίνι. Έβλεπαν τον φασισμό ως δύναμη κρούσης κατά του επαναστατικού κινήματος. Με την άμεση συμβολή και της σοσιαλδημοκρατίας που είχε στη σημαία της: "Κύριος εχθρός είναι ο μπολσεβικισμός". ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Στόχος των εμπόλεμων αστικών χωρών ήταν η διατήρηση και ενίσχυση της αστικής εξουσίας, μετά τη λήξη του πολέμου και η αντιμετώπιση της ΕΣΣΔ ως ταξικού αντιπάλου.

      Στη διάρκεια του πολέμου η σύγκρουση "φασιστικού άξονα" και "αντιφασιστικής συμμαχίας" συνυπήρχε με τη σύγκρουση σοσιαλισμού - καπιταλισμού. Στις καπιταλιστικές χώρες συνυπήρχε η αντίθεση ανάμεσα στα αστικά και στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Στην Ελλάδα εκφράστηκε με τη σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τον ΕΔΕΣ, τα Τάγματα Ασφαλείας και τους Χίτες, με τις μηχανορραφίες των Εγγλέζων και εγχώριων αστών κατά του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ.

      Η αστική προπαγάνδα αποσιωπά ότι ο πόλεμος και ο φασισμός είναι τέκνα της ίδιας μήτρας, του καπιταλισμού, ότι ο φασισμός δεν είναι παρέκκλιση του συστήματος, αλλά είναι οργανικό στοιχείο του, που στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο αναλαμβάνει προωθημένο ρόλο όταν χρειάζεται. Οι φασιστικές δυνάμεις τάσσονται πάντα στην υπηρεσία των κεφαλαιοκρατών και απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

      Η πορεία του αντιστασιακού κινήματος στη χώρα μας και στην Ευρώπη απέδειξε ότι απέβησαν σε βάρος του αγώνα, απέναντι στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι αντιλήψεις για εθνική ενότητα με στόχο την αντιμετώπιση του φασισμού, ενός αγώνα αποσυνδεδεμένου από την αντικαπιταλιστική πάλη για την ήττα του συστήματος που γεννά πολέμους και φασισμό.

      Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αντιπαλεύουμε κάθε προσπάθεια κλιμάκωσης των αστικών επιτελείων με στόχο την παραχάραξη της Ιστορίας.

      Δίνουμε συνέχεια στη δράση μας για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών - πολεμικών αποζημιώσεων στη χώρα μας.

      Σήμερα, 77 χρόνια μετά από τη λήξη του Β΄ ΠΠ, ξέσπασε ένας ακόμα ιμπεριαλιστικός πόλεμος, στο έδαφος της Ουκρανίας. Οι αιτίες και αυτού του πολέμου είναι οι ίδιες με αυτές των προηγούμενων. Είναι η γεωστρατηγική ισχύς, οι σφαίρες επιρροής, η ληστεία των φυσικών πόρων, της Ενέργειας από τους πολεμοκάπηλους σε βάρος των λαών που πληρώνουν ακριβά το τίμημα, με ανθρώπινες ζωές Ουκρανών και Ρώσων και με δραματική μείωση του λαϊκού εισοδήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, ενώ απογειώνουν τα κέρδη τους τα μεγάλα μονοπώλια. Οι εξελίξεις εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για κλιμάκωση και γενίκευση της πολεμικής σύγκρουσης, με τις αστικές κυβερνήσεις να προετοιμάζονται εντατικά με υπέρογκες δαπάνες για στρατιωτικά πολεμικά μέσα.

      Στο έδαφος της τεράστιας όξυνσης και κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα, έχουν διαμορφωθεί τα δύο στρατόπεδα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για μια ακόμα φορά μετά από το 1945 σε ευρωπαϊκό έδαφος.

      Από τη μια πλευρά είναι οι δυτικές καπιταλιστικές χώρες, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η ΕΕ που το 2014 οργάνωσαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία ανατρέποντας το φιλορώσικο, αντιδραστικό καθεστώς Γιανουκόβιτς, χρησιμοποιώντας τα φασιστικά τάγματα εφόδου, επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση φιλοδυτικού εθνικιστικού καθεστώτος και το τράβηγμα της Ουκρανίας στο ''άρμα'' του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τώρα ενισχύουν και εξοπλίζουν πολύμορφα το αντιδραστικό καθεστώς αυτής της χώρας με τη συμμετοχή και άλλων κρατών. Δεν μπορεί το ΝΑΤΟ να γίνει φιλειρηνικό και η ΕΕ να γίνει φιλολαϊκή όπως προπαγανδίζουν οι αστικές δυνάμεις στη χώρα μας.

      Από την άλλη πλευρά είναι η Ρωσία, που έκανε τη στρατιωτική εισβολή, η Κίνα και άλλα κράτη. Η καπιταλιστική Ρωσία, με πρόσχημα την αποναζιστικοποίηση και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των ρωσόφωνων, καπηλεύεται τα αντιφασιστικά αισθήματα του ρωσικού λαού και προωθεί με αυτό τον πόλεμο τα δικά της στρατηγικά σχέδια, διεκδικώντας κι άλλο ζωτικό χώρο και την εκμετάλλευση των λαών και χωρών. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    3. Έτσι προετοιμάστηκε αυτός ο άδικος πόλεμος από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και από τη Ρωσία. Τον πόλεμο τον κάνουν οι αστικές τάξεις των μεγάλων οικονομιών και η αστική τάξη της Ουκρανίας.

      Οι σχεδιασμοί και των δύο στρατοπέδων συνοδεύονται από μεγάλες δόσεις αντισοβιετισμού/αντικομμουνισμού και επίθεσης στην ιστορική μνήμη των λαών, που ζούσαν ειρηνικά και αδελφωμένοι στο πλαίσιο του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, πολέμησαν μαζί το ναζισμό - φασισμό στον Β' ΠΠ. Η ανατροπή του σοσιαλισμού άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για τους λαούς. Αποδεικνύεται ότι οι ιμπεριαλιστικές συμφωνίες, η ιμπεριαλιστική ειρήνη δεν αποτρέπουν, αλλά προετοιμάζουν τον επόμενο άδικο πόλεμο.

      Είναι φανερό ότι το συμφέρον των λαών Ρωσίας και Ουκρανίας επιβάλλει να αγωνιστούν ενάντια στις αστικές τάξεις και τις κυβερνήσεις των χωρών τους μέχρι να απαλλαγούν οριστικά από αυτούς ανοίγοντας τον δρόμο στον σοσιαλισμό.

      Στη χώρα μας είναι τεράστιες οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όλων των αστικών κομμάτων που υιοθετούν τη ΝΑΤΟική προπαγάνδα και συναινούν, με μικρές διαφοροποιήσεις, στην εμπλοκή της χώρας, μετατρέποντάς τη σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση, σε ορμητήριο πολέμου, σε στόχο αντιποίνων για να υπηρετηθούν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της αστικής ελληνικής τάξης.

      Η πολύτιμη εμπειρία από τους αγώνες του λαού μας, την περίοδο 1940-1949, απαντάει στις σύγχρονες συνθήκες, ενισχύει τον αγώνα της εργατικής τάξης, τη δύναμη του λαού, που μπορεί να αποδειχτεί μεγαλύτερη από εκείνη του ισχυρού ταξικού αντίπαλου.

      Αυτή η πείρα μάς διδάσκει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό παλεύοντας για την ανατροπή. Μπορεί να υπερασπιστεί την πατρίδα από ξένη εισβολή, να αγωνιστεί για την παντοτινή Ειρήνη, την ελευθερία με πίστη στο δίκιο του, για ένα καλύτερο μέλλον.

      Το συμφέρον του λαού μας δεν είναι να διαλέξει στρατόπεδο ληστών. Βρίσκεται στην οργάνωση του αγώνα ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την αστική τάξη και το κράτος της, για την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, για την κατάκτηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών. Για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο. Για την επιστροφή όλων των στρατιωτικών μονάδων που δρουν εκτός συνόρων. Για να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στη χώρα μας. Για αποδέσμευση από ΝΑΤΟ και ΕΕ. Για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας, με την ανατροπή της αστικής εξουσίας».https://www.902.gr/eidisi/politiki/294475/timoyme-tin-megali-antifasistiki-niki-ton-laon ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. Γ. Μαυρίκος: Ενισχύουμε τον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο
    ....
    https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/294508/g-mayrikos-enishyoyme-ton-agona-gia-enan-kosmo-horis-ekmetalleysi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενισχύουμε την κοινωνική συμμαχία σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή πορεία διεκδικώντας προσωρινά μέτρα ανακούφισης και μέσα στην ιδεολογική πάλη και ζύμωση να εδραιώνεται η πρόταση εξουσίας των κομμουνιστών για ανατροπή του καπιταλισμού με κοινωνικοποίηση των βασικών συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής με ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου μακριά απο κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου