“Θα το πω γλυκά. Αν δεν σηκωθείτε από τον καναπέ, θα σας πάρουν και τα σώβρακα…”

Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού από την Εφημερίδα των Συντακτών, με τον Κάρολο να δίνει τη δική του συμβουλή, όχι αφ’ υψηλού, αλλά γλυκά.

“Θα το πω γλυκά. Αν δεν σηκωθείτε από τον καναπέ, θα σας πάρουν και τα σώβρακα…”

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο των μπολσεβίκων

I ‘m dreaming of a red Christmas

Οι μπολσεβίκοι φτιάχνουν το δικό τους χριστουγεννιάτικο δέντρο, όπου το αστέρι στην κορυφή είναι το σήμα του Κόκκινου Στρατού κι αντί για στολίδια, κρεμάνε τα παράσιτα που έχουν κατσικωθεί στο σβέρκο του λαού, αλλά βρήκαν το δάσκαλό τους από τη σοβιετική εξουσία.

Τι ωραία την πρωτοχρονιά/με μπουρζουάδες στα κλαδιά…

1959: Ο Επαναστατικός Στρατός μπαίνει στην Αβάνα

Ο επαναστατικός κουβανικός στρατός μπαίνει στην Αβάνα,1/1/1959, σφραγίζοντας τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Ο δικτάτορας Μπατίστα εγκαταλείπει την χώρα.

Το Δεκέμβρη του 1956 η Κουβανική Επανάσταση μπήκε στο αποφασιστικό της στάδιο. Μια ομάδα επαναστατών, που είχε συγκεντρώσει ο Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό, όπου είχε καταφύγει μετά την αποφυλάκισή του, αποβιβάστηκαν στην Κούβα για να συνεχίσουν τον ένοπλο αγώνα εναντίον της δικτατορίας. 

«Σπάρτακος», πρόδρομος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας

Πραγματοποιείται, 1/1/1916, η πρώτη παγγερμανική συνδιάσκεψη του «Σπάρτακου», μιας οργάνωσης στην οποία συσπειρώθηκαν οι επαναστατικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, έπειτα από τη στοίχιση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος πίσω από τη γερμανική αστική τάξη στον Α’ παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Ο «Σπάρτακος», πρόδρομος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, έπαιξε

Χρόνια πολλά και καλούς αγώνες!

Μέρες ευχών, ανασυγκρότησης και ελπίδας  

Άλλον ένα χρόνο την παλέψαμε.

 Παλέψαμε με τις ανάγκες μας, τα φέραμε βόλτα.

Παλέψαμε με τις αιτίες και τους αίτιους της δυστυχίας μας.

Άλλος ενας χρόνος εντατικής εκμετάλλευσης του λαού μας και βαθύτερης εμπλοκής της χώρας μας στα επικίνδυνα πολεμοχαρή ιμπεριαλιστικά σχέδια τελειώνει.

«Ξυπνήστεεε»

Με ένα τραγούδι – κραυγή αφύπνισης αποχαιρετά η στήλη το 2019 που ετοιμάζεται να φύγει. Ένα τραγούδι του ασυμβίβαστου τροβαδούρου, ανυπόταχτου αντάρτη του ΕΛΑΣ και μαχητή του ΔΣΕ, που τραυματίστηκε βαριά αφήνοντας για πάντα στο βουνό το ένα του πόδι, του Πάνου Τζαβέλλα.

«Τι είναι τα τραγούδια μου; Ό,τι με συγκινεί, με συναρπάζει και με συγκλονίζει. Είμαι λαϊκός καλλιτέχνης και γράφω τα τραγούδια μου περισσότερο με την καρδιά και λιγότερο με το μυαλό.

Νέα χρονιά με νέα δύναμη στον αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας

Το 2020 έρχεται φουριόζο με βαριά ατζέντα που του παραδίδει το 2019. Τα μέτωπα πολλά και ανοιχτά. Πρώτα απ' όλα οι εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η τουρκική αστική τάξη ανοίγει τα πάντα σε μια ευρύτερη περιοχή από τη Συρία, το Αιγαίο, την Κύπρο έως τη Βόρεια Αφρική, αμφισβητεί σύνορα, διεθνείς συμφωνίες και κυριαρχικά δικαιώματα. Επιδιώκει έτσι να υπερασπίσει τα συμφέροντά της σε μια περιοχή όπου οξύνονται οι αντιθέσεις και οι αντιπαραθέσεις,

Να τα πούμε

Τα κάλαντα, έργο

του Γιώργου Σικελιώτη

  Μερικοί στίχοι όπως και μια φωτογραφία μπορούν να αποτυπώνουν μια συγκεκριμένη στιγμή, ή κατάσταση που εξελίσσεται σε μια χρονική περίοδο.

    Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι στίχοι που παρουσιάζουμε σήμερα, του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Νίκου Οικονομίδη, ο οποίος, επί σειρά ετών, υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ο Παλιός τη στήλη Έμμετρος Ρίζος στον μεταπολιτευτικό Ριζοσπάστη, από το πρώτο νόμιμο φύλλο του και επί σειρά ετών.

Τα κάλαντα

Κουδούνισμα… Έπειτα κι άλλο… Τι ώρα να ‘ναι; Γυρίζω πλευρό. Πάλι κουδούνισμα. Ψάχνω ένα ρολόι… 08:10… χάραμα. Ποιος μαλάκας…

Κάπου στο βάθος τρίγωνα… Χριστούγεννα. Αρχίζει το μαρτύριο του Ταντάλου. Κι άλλο κουδούνισμα. Τα «κωλόπαιδα» βγαίνουν στο μαύρο χάραμα. Μένω στο κρεβάτι. Κι άλλο κουδούνισμα.

Η εξομολόγηση του Άγιου Βασίλη

Η αλήθεια είναι ότι έχω συνηθίσει να μου στέλνουν γράμματα. Ποτέ δεν είμαι εγώ ο παραλήπτης. Αλλά αυτή τη φορά θα γίνει μία εξαίρεση. Μια εξαίρεση που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια, μα τι λέω, εδώ και αιώνες… Έχω όμως κι εγώ μια καλή δικαιολογία. Σχεδόν πίστεψα πως υπάρχω και παρασύρθηκα, εν ολίγοις κυριεύτηκα από αλαζονεία.

  Είναι όμως καιρός να λέγονται αλήθειες.

Λαέ της Καλλιθέας να τα πούμε;

Διήγημα του Φώτη Φωτεινού «Λαέ της Καλλιθέας να τα πούμε;» που δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβρη του 1945 στο περιοδικό της ΕΠΟΝ «Νέα Γενιά».

 Δεν γνωρίζουμε αν πρόκειται για το κανονικό του όνομα ή είναι ψευδώνυμο.

Λαέ της Καλλιθέας να τα πούμε;

Χρόνια πολλά με σκίτσα του Π. Ζάχαρη

Χρόνια πολλά 

Νίκος Νικηφορίδης

Συλλαμβάνεται, 31/12/1950, ο ΕΠΟΝίτης Νίκος Νικηφορίδης στη Θεσσαλονίκη. 

Ο Ν. Νικηφορίδης μάζευε υπογραφές για την Έκκληση της Στοκχόλμης για την ειρήνη. 

Για αυτό του το «έγκλημα» θα παραπεμφθεί στο Έκτακτο Στρατοδικείο το οποίο και θα τον καταδικάσει σε θάνατο.

Μάρτυρας της ειρήνης και της πανανθρώπινης λευτεριάς

Νίκος Πλουμπίδης : «Τιμή μου είναι η τιμή του Κόμματός μου»

Γεννιέται, στις 31/12/1902, ο Νίκος Πλουμπίδης.

Εζησε και πέθανε κομμουνιστής

Προέταξε το κύριο

Λίγο πριν ζητωκραυγάσει τα τρία κόκκινα γράμματα και προστεθεί στο πάνθεον των ηρώων του λαού μας, δήλωσε: «Δεν έχω κανένα βάρος στη συνείδησή μου και πιστεύω πως φεύγοντας αφήνω στο παιδί μου ένα όνομα τίμιο. Εχω όμως να εκδηλώσω την τελευταία επιθυμία που μου ζητάτε: Να πείτε στο παιδί μου πως ο πατέρας τους ήταν ένας τίμιος αγωνιστής».

1.000 ευρώ σύνταξη για «πίστη» στον Χίτλερ

Βέλγοι συνεργάτες των ναζί εξακολουθούν να λαμβάνουν συντάξεις για «πίστη» στον Χίτλερ σύμφωνα με μέσα ενημέρωσης. Όλα αυτά απορρέουν ένα διάταγμα της ναζιστικής εποχής, που εξακολουθεί να ισχύει 74 χρόνια μετά την πτώση του Τρίτου Ράιχ.

Σχεδόν 75 χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας μικρός αριθμός Βέλγων, που υποσχέθηκαν υπακοή στον Χίτλερ, εξακολουθούν να παίρνουν όσα τους υποσχέθηκε ο ναζιστής ηγέτης.

Ο χαρτοπαίχτης!

Μέρες που είναι.... και "μεταξύ σοβαρού και αστείου", σας παρουσιάζουμε ένα ξεχωριστό ηθογραφικό πορτρέτο από τον αείμνηστο Ευρυτάνα συγγραφέα Δημοσθένη Γ. Γούλα (1916-1990). Το ιχνηλατήσαμε από το περίφημο βιβλίο του υπό τον τίτλο "Οι χωριανοί μου" (εκδ. Στέφανος Δ. Βασιλόπουλος, Αθήνα 1978, ανατύπωση της πρώτης έκδοσης του 1953).

Να σημειώσουμε εδώ ότι το βιβλίο του συμπατριώτη μας Δ. Γούλα, προλόγιζε τον Φλεβάρη του 1953 ο ανεπανάληπτος Ρήγας Γκόλφης, ο οποίος, μεταξύ άλλων, έγραφε: