Ο ΒΑΣΙΛΙ ΤΖΟΥΓΚΑΣΒΙΛΙ- ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ
"Η σεμνότητα του πατέρα δεν είναι μύθος. Ήταν στην πραγματικότητα ένα πολύ ταπεινό άτομο. Όλοι έβλεπαν πώς ντυνόταν, πολλοί θυμούνται τα έπιπλα του γραφείου του και της ντάτσας του. Ο πατέρας μου συνήθιζε να ζητάει να γίνονται τα πιο απαραίτητα πράγματα από τους συντρόφους του και από εμάς τα παιδιά, το ίδιο ζητούσε.
Το «μικρόβιο» της αναζήτησης της αλήθειας μπορεί να κάνει μόνο καλό, επειδή σε οδηγεί να ψάχνεις έξω από τα ασφυκτικά «όρια» που διαμορφώνουν τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που ελέγχουν την ενημέρωση, τα οποία «όρια» όμως δεν αφορούν μόνο τα λεγόμενα παραδοσιακά ΜΜΕ.
«Το Πρακτορείο ''Ελεύθερη Ελλάδα'' - έλεγε το ραδιόφωνο των ανταρτών - ανακοινώνει ότι χθες σχηματίστηκε στην Ελεύθερη Ελλάδα η πρώτη Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, το Σάββατο 3 Απρίλη, εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς της Θεσσαλονίκης καλούν στις 11.30 π.μ. στην πλατεία Θέρμης σε συγκέντρωση με σύνθημα «Φτάνει πια! Δεν παίζουμε άλλο τη ζωή μας κορόνα - γράμματα, απαιτούμε τώρα ενίσχυση του Κέντρου Υγείας Θέρμης και επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας».
Διαβάστε στο «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου», 3 – 4 Απρίλη:
Γεννιέται ο πολιτικός στοχαστής από τη Φλωρεντία Νικολό Μακιαβέλι.
03/04/1770
Γεννιέται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821
Ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη «Παραινέσεις προς τη νέα γενιά»
Πριν έρθω εδώ, είχα συνάντηση με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων. Μας δίνεται η ευκαιρία να επισημάνουμε κι από το βήμα της Βουλής ότι σήμερα απαιτείται ένα πανελλαδικά ανεπτυγμένο δίκτυο δημόσιων δομών πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης, στελεχωμένο με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό, με σύγχρονο εξοπλισμό. Όπως απαιτείται και ανάπτυξη ενός συστήματος δημόσιων υπηρεσιών εκπαίδευσης και αποκατάστασης των παιδιών με αναπηρία, στην προοπτική της ισότιμης ένταξης των παιδιών στην κοινωνία και την παραγωγή.
Ο «Φτωχόκοσμος» βγήκε από το τυπογραφείο του Νεκράσοφ το Γενάρη του 1846. Την ίδια χρονιά ο Μπελίνσκι θα γράψει σε άρθρο του: «Στη ρωσική λογοτεχνία δεν υπάρχει άλλο προηγούμενο μιας τόσο γοργής φήμης, σαν τη φήμη του κ. Ντοστογιέφσκι. Τα σχόλια για "Τον Φτωχόκοσμο" και για την εμφάνιση ενός νέου και σπάνιου ταλέντου στο στίβο της ρωσικής λογοτεχνίας έχουν προηγηθεί αρκετά από την έκδοση του ίδιου του βιβλίου. Το να πετύχει κανείς ν’ αναστατώσει, να συγκλονίσει βαθιά την ψυχή του αναγνώστη, αλλά και, από την άλλη, να τον αναγκάσει ταυτόχρονα να χαμογελάσει ανάμεσα από τα δάκρυά του, ε, αυτό είναι Τέχνη! Αυτό είναι Ταλέντο! Τιμή και δόξα στο νέο ποιητή, που η μούσα του αγαπάει τους ανθρώπους που ζουν μέσα στις τρώγλες και στα υπόγεια!».