Ο φόβος έγινε οργή, η οργή έγινε αλληλεγγύη και συλλογική διεκδίκηση.
Αυτά κατέγραψε το συνεργείο του 902.gr που βρέθηκε το Σαββατοκύριακο 9-10 Σεπτέμβρη στον Παλαμά Καρδίτσας. Ζωές και κόποι χαμένοι στη λάσπη. Οργή για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα, γιατί όλα τα χωριά μείνανε μόνα τους.
I believe what the prophets said, That the oceans hold their dead, But at night when the waves are near, They whisper and i Hear…
Οι στίχοι και ο τίτλος του άρθρου προέρχονται από τον ομώνυμο δίσκο των Savatage, έναν δίσκο με ενιαία ιστορία και αναφορά στο περιστατικό του Maersk Dubai το 1996, όταν ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί του πλοίου πέταξαν τρεις Ρουμάνους στη θάλασσα στη μέση του Ατλαντικού. Στην αρχή της δεκαετίας του ’90 η εμφάνιση τέτοιων περιστατικών ήταν σοκαριστική.
Ο Γιώργης Βαρλάμος γεννήθηκε το 1922 στην Πάρο. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλους τους Ο. Αργυρό και Κ. Παρθένη, και χαρακτική (1942 - 1947) με δάσκαλο τον Γιάννη Κεφαλληνό. Συνέχισε, με τη βοήθεια υποτροφίας, τις σπουδές του στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux-Arts, ζωγραφική, και στο College Technique Estienne, χαρακτική, όπου και ειδικεύτηκε στην τέχνη του βιβλίου και ιδιαίτερα στη χάραξη γραμματοσήμων.
Μόνο ...σιγουριά δεν νιώθουν οι πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας μετά τις κυβερνητικές εξαγγελίες για τις «αποζημιώσεις» και την «αποκατάσταση» των τεράστιων καταστροφών.
Αντίθετα, έρχονται κι αυτές να επιβεβαιώσουν ότι χωρίς οργάνωση, διεκδίκηση και αγώνα, το μέλλον στον κάμπο είναι δυσοίωνο. Χιλιάδες βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι κινδυνεύουν με «χαριστική βολή», ενώ για άλλους «επενδυτές» αναδύονται από τα λασπόνερα «ευκαιρίες» και κερδοφόρα σχέδια.
Η απόφαση ενός από τους τέσσερις «μεγάλους» οίκους (που τις αξιολογήσεις του δέχεται και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) τροφοδοτεί με αισιοδοξία επενδυτές και επιχειρηματικούς ομίλους, αφού σηματοδοτεί την πρόσβαση του αστικού κράτους σε σχετικά φτηνότερο δανεισμό για λογαριασμό τους.
«Μόνο ο λαός σώζει τον λαό!». Το σύνθημα, που έχει συνοδεύσει μια σειρά από μάχες των εργαζομένων και του λαού, παίρνει ξανά σάρκα και οστά στην προσπάθεια να στηριχθούν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας, οι οποίοι είδαν τα σπίτια τους να βουλιάζουν στις λάσπες.
Πεθαίνει ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Ντε Μοντέν (Μονταίνιος).
13/09/1788
H Νέα Υόρκη ανακηρύσσεται πρώτη ομοσπονδιακή πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Το άρθρο αυτό είχε γραφτεί — με ορισμένες διαφοροποιήσεις- χρόνια πριν, όμως ο εφιάλτης που ζούμε και σήμερα, με τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες το κάνουν τραγικά επίκαιρο. Άλλωστε όσα χρόνια και να περάσουν αποδεικνύεται ξανά και ξανά η δραματική επικαιρότητα των όσων είχαν γράψει-προβλέψει οι κλασσικοί του Μαρξισμού και επομένως η ανάγκη να σκύψουμε βαθύτερα στα όσα τόνιζαν πράττοντας ανάλογα!
Οι κίνδυνοι σχετίζονται με τη μη δυνατότητα των ατόμων να έχουν πόσιμο νερό, φαγητό, ηλεκτρισμό, θέρμανση, ένα ψυγείο για να αποθηκεύουν τρόφιμα, σχετίζονται με γενικότερες περιβαλλοντικές αλλαγές, με τη μη δυνατότητα αντιμετώπισης οξέων (υποθερμία, αφυδάτωση, πνευμονίες, δηλητηριάσεις, τραυματισμοί κ.λπ.) αλλά και χρόνιων προβλημάτων υγείας λόγω αδυναμίας μετακίνησής τους και μη χορήγησης της αναγκαίας αγωγής.
Χαρακτηριστικά, την Παρασκευή, η διοίκηση, το επιτελείο και ο ελληνικός Λόχος του 2ου Πολυεθνικού Τάγματος της Δύναμης «Kosovo Force Operational Reserve Force» (KFOR ORF) αναχώρησαν από την Ελλάδα για το στρατόπεδο Bondsteel στο Κοσσυφοπέδιο που αποτελεί και το Στρατηγείο της ΝΑΤΟικής αποστολής «Kosovo Force» (KFOR).
Ποιο είναι αυτό το νομικό σύστημα που με τρεις τροπολογίες βάζει δήθεν φραγμό στον ναζιστικό κατακάθι να μην περάσει την πόρτα της Βουλής, αλλά στο μεταξύ μπήκαν από τα παράθυρα οι φασίστες έμπιστοι και υποστηρικτές του; Και ποιο είναι αυτό το νομικό σύστημα που τάχα πετάει έξω από τη Βουλή τον Κασιδιάρη, αλλά τον βάζει – και νόμιμα – στο Δήμο Αθηναίων;
Η δολοφονία του Στιβ Μπίκο κλονίζει το απαρτχάιντ
Στις 12 Σεπτέμβρη του 1977 οι νοτιοαφρικανικές αρχές ανακοινώνουν ότι ένας μαύρος πολιτικός κρατούμενος, ο Στιβ Μπίκο, βρέθηκε νεκρός στο κελί του, στις φυλακές της Πρετόριας. Επισήμως, τα αίτια του θανάτου του παραμένουν «αδιευκρίνιστα», αλλά η κοινή γνώμη δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται περί πολιτικής δολοφονίας.
