Επιλογή γλώσσας

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2019

Ένα ξεχωριστό Αντάμωμα στην Ανταρτομάνα Ευρυτανία (το ποτάμι... γυρίζει πίσω)!


"...του ντουφεκιού μου τη βροντή κάν' την αστροπελέκι, για να λουφάξει ο τύραννος και να ξυπνήσει ο σκλάβος" (στίχοι από την "Προσευχή του Αντάρτη")

Στη θρυλική Ανταρτομάνα Ευρυτανία 
 ανταμώνουν, στις 12-14 Ιούλη, χιλιάδες ανυπότακτοι 
αντιιμπεριαλιστές νέοι και νέες απ' όλη την Ελλάδα!


Η ανταρτομάνα Ευρυτανία του Άρη, του Διαμαντή, του καπετάν Γιώτη, του Γεωργούλα Μπέικου, της Αλίκης Τσουκαλά, του Δώρη Άνθη, της Παναγιώτας Σταθοπούλου, του Κλέαρχου, του Παναγιώτη Μουκανάκη, των ηρώων της Νιάλας, των ΕΛΑΣιτώνΕΠΟΝιτών, Αετόπουλωντων Ανταρτών και Ανταρτισσών του ΔΣΕ, μα και των χιλιάδων αφανών και ανώνυμων αγωνιστών  - υποδέχεται  τούτες τις μέρες χιλιάδες αντιιμπεριαλιστές νέους και νέες (εν προκειμένω της ΚΝΕ, βλ. εδώ), που φέτος δίνουν μαζικό παρόν στα δικά μας βουνίσια λημέρια, εδώ που κάποτε πρωτοπερπάτησε η λευτεριά, εδώ που πρωτοβρόντηξε το τιμημένο τουφέκι της ανταρτοσύνης βάζοντας φωτιά στο μπαρούτι των ονείρων ενός μάχιμου λαού που δεν δίστασε να σπάσει τον κλοιό! 


Λένε ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω! Κι όμως: ένα αλλιώτικο, ανθρώπινο ποτάμι, με φλογερές ανυπότακτες και απείθαρχες ψυχές, με τα ενθουσιώδη νιάτα του αγώνα και της ελπιδοφόρας προσδοκίας, γυρίζει πίσω! Επιστρέφει στη ιστορική του αφετηρία, την Ευρυτανία, εμπλουτισμένο με νέα, πλέον, παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα εκείνων των αλησμόνητων μαχητών, με νέους αγωνιστές που εμπνέονται από τα μεγάλα οράματα των περήφανων/ταπεινών αυτής της χώρας! Ναι, ένα ορμητικό ποτάμι υψηλών ιδανικών γυρνά και πάλι σ' αυτό τον ηρωικό τόπο που κάποτε έγραψε  χρυσές σελίδες στο βιβλίο των δίκαιων αγώνων του λαού μας, πρωτοστατώντας στην τιτάνια ένοπλη εξέγερση ενάντια σε ξένους κι εγχώριους τυράννους, για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά, τη λαοκρατία και την επαναστατική ανατροπή του άθλιου συστήματος της εκμετάλλευσης και της αδικίας.


Έτσι λοιπόν, μετά από πολλά-πολλά χρόνια, η Ανταρτομάνα θα αντικρίσει και πάλι την κόκκινη σημαία να κυματίζει ψηλά, σιμά στα έλατα και τις άπαρτες αετοκορφές, προσμένοντας τη σύγχρονη προμηθεϊκή υπόσχεση : αυτή της κοινής και ενωτικής αγωνιστικής δράσης της σημερινής νεολαίας που δεν θα διστάσει να βαδίσει κι εκείνη με τη σειρά της στο φωτεινό μονοπάτι της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στον ληστρικό αμερικάνικο και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και τα ντόπια ανδρείκελα, μέχρι τη δικαίωση, έως την τελική νίκη που θα έχει σαν έπαθλο μια νέα κοινωνία ισότητας, πολιτισμού και δικαιοσύνης!

Κι αν υπάρχουν και επιμέρους διαφοροποιήσεις-προσεγγίσεις-εκτιμήσεις, ωστόσο κάθε προοδευτικός ελεύθερος άνθρωπος δεν μπορεί να μην αισθάνεται συγκίνηση και να μη νιώθει αληθινή χαρά για την τιμή που επιφυλάσσει στην Ευρυτανία μας τούτο το ξεχωριστό Αντάμωμα!

  
Η φωνή της αντίστασης -κόντρα στους σφαγείς της ανθρωπότητας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των αφεντάδων, με στόχο την ενότητα και τη φιλία των λαών- ας αντηχήσει φέτος στο Καρπενήσι στεντόρεια κι αποφασιστικά: "Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των ιμπερια-ληστών"! Ανεξάρτητη κι ελεύθερη Ελλάδα με το λαό αφέντη και νοικοκύρη στον τόπο του!

Και δεν μπορεί... Κάπου από εκεί ψηλά, από τους αιώνιους αιθέρες της ανυπάκουης Ρωμιοσύνης, οι αθάνατοι αετοί της Λαϊκής Αντίστασης, έστω και σαν άυλες πια μορφές, θα χαμογελούν καμαρώνοντας και τα σύγχρονα νιάτα της Ελλάδας να αγγέλλουν... "κατακόκκινη τη νίκη πέρα ως πέρα" με... "τραγούδια, όπλα και σπαθιά"!
Γιατί  "η νέα γενιά έχει ιδανικά και δεν ξεπουλιέται ούτε προσκυνά"!

Καλή δύναμη - Ψυχή βαθιά!


ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο, αφιερώνεται στην άσβεστη μνήμη του Ευρυτάνα αγωνιστή Σ.Ι. που τέτοιες μέρες (Ιούλης 1945) δολοφονήθηκε από τους παρακρατικούς εγγλεζόδουλους μοναρχοφασίστες...

1 σχόλιο:

  1. Να θυμάσαι που σφύριζε
    μες στ' αυτιά σου η σφαίρα
    την πατρίδα π΄ ανάσταινες
    με ιδρώτα και αίμα
    να θυμάσαι το σύντροφο
    που κοιμάται κει πέρα
    να θυμάσαι τι σούλεγε
    το στερνό του το βλέμμα.
    Να θυμάσαι τη μάνα σου
    που την ώρα προσμένει
    ν' αναπαύσει το βλέμμα της
    ξανά στη μορφή σου,
    απ' τ' άγριο κάτεργο
    που την έχουν ριγμένη,
    σ' απλώνει τα χέρια
    και φωνάζει: θυμήσου!

    (από το βιβλίο του Τάκη Ψημμένου "Αντάρτες στ' Άγραφα, εκδ. Σύγχρονη Εποχή)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου